-
Մենք զարմանալի վերաբերմունք ունենք մեր ողբերգությունների ու մեր ավելի մանր անհաջողությունների նկատմամբ։
Մենք նկատում ենք դրանք, երբ արդեն կատարված կամ կատարվող փաստեր են լինում...
-
Առաջնորդներին պախարակելու՝ մեր ժողովրդի մեջ տարածված հիվանդությունն ամեն դեպքում ապշեցնող է։ Ով ոտքի է կանգնում, որ մի օգուտ տա երկրին, դանակները վերցնում ու այդ մարդու վրա են հարձակվում...
-
Մենք, կարծես, կորցրել ենք սեփական ուղեղով մտածելու ունակությունը և ստեղծագործ ժողովրդից վերածվել ենք կատարող ժողովրդի։ Մենք թութակի նման արտաբերում ենք թշնամու կողմից մեզ հրամցված տեղքստերը...
-
Նիկոլն ասում է` ձև չկար, որ Արցախը չմնար Ադրբեջանին։
Լավ, ասենք՝ ձև չկար։
Հիմա ես մտածում եմ, թե ո՞նց կվարվեր ցանկացած բարոյական մարդ էդ վիճակում...
-
Հայ ժողովրդի առաքելությունը, որպես ազգ, փակում և ուզում են ավարտել արդեն մի քանի հազարամյակ: Մի քանի հազարմյակ է՝ չի ստացվում ու մի քանի հազարամյակ էլ չի ստացվելու...
-
Էս կյանքը չափազանց դաժան է՝ ինչի դեմ խոսել ու քննադատել ես, բերում է քո դեմ, քո կյանք։
Մենք մեր աչքերով պիտի տեսնեինք, թե ինչու կամ ինչի համար են ներսից բացում դիմադրող քաղաքի դարպասները...
-
Ցեղասպանության օրն է, Տավուշում գյուղեր ենք նվիրում թուրքերին, երկրաքանդների հետ խնջույքներ ենք անում և տրնգի պարում:
Հիմա էլ, ըստ օդում կախված լուրերի, այս պատուհասները Սյունիքում ուղղաթիռով դաշնամուր են տարել Խուստուփի լանջ...
-
Աշխարհաքաղաքական տեսության մեջ կա մի մոտեցում, որը, կարծում եմ, մշտապես արդիական է, այն է՝ եթե գերտերությունը գեոտնտեսական շահեր է հետապնդում որևէ տարածքում, ապա խոչընդոտում է այդտեղի ավտոխտոն ժողովուրդների անկախացմանը...
-
Տարեց տղամարդը դժվարությամբ էր քայլում, քայլում էր դանդաղ, մտախոհ, ժամանակ առ ժամանակ շունչ առնում։
-
Երեկ, երբ Գյումրիից շարժվեցի Երևան, Հայաստանի քարտեզն այլ էր: Հասա Երևան, փոխվեց, ավելի փոքրացավ:
data-width="1" data-href="http://www.irates.am/hyè„™èŒ è„—èŒ è„™åž„è„—éˆ§îƒžå ±ä¹…å…¤æ —å ®â’šå…Ÿâ’šå‚—â‚¬æ¯å ®îƒžå†£â‚¬æ¯/1714114897" data-send="false" data-layout="button_count" data-show-faces="false">
|