«Եվրոպան` այդ Դիվանագետ պոռնիկը, Ոսկի կցանե, որպեսզի Բոզություն հնձե»
06.11.2020 | 09:37
Երբ ասում ենք պոռնիկ Եվրոպա, նկատի չունենք Եվրոպայի յուրաքանչյուր քաղաքացու, քաղաքական գործչի, յուրաքանչյուր պետության: Նկատի ունենք Եվրոպան իր ամբողջության մեջ` որպես համաշխարհային քաղաքականության դերակատար, նկատի ունենք եվրոպական համապատասխան կառույցները, որոնք միջազգային ահաբեկիչների ընդգրկմամբ Արցախում Ադրբեջանի և Թուրքիայի սանձազերծած պատերազմի, ինչպես նաև Հայաստանի նկատմամբ Թուրքիայի աջակցությամբ Ադրբեջանի ագրեսիայի շարունակական դրսևորումների նկատմամբ վերաբերմունքով իրենց քաղաքական պոռնկությունն առավել ակներև դարձրին:
Նոյեմբերի 4-ին Եվրոպայի խորհրդի Նախարարների կոմիտեի 130-րդ առցանց նստաշրջանում ՀՀ արտաքին գործերի նախարար Զոհրաբ Մնացականյանի ելույթի արդյունավետությանն այժմ գնահատական չենք տա, որոշ ժամանակ անց արդեն կարձանագրենք փաստը, այսինքն` արդյունքը կամ արդյունքի բացակայությունը: Այնուհանդերձ, հարկ ենք համարում ընթերցողներին ներկայացնել հիշյալ ելույթի հետ կապված որոշ դիտարկումներ, մեկնաբանություններ ու հարցեր:
Կարո՞ղ է որևէ մեկն անկեղծորեն ասել, վստահեցնել` Եվրոպայի խորհրդից կարո՞ղ ենք ստանալ այն արդյունքը, որը նրանից ակնկալում են Զոհրաբ Մնացականյանը ու, նրա հետ, աշխարհի բազմաթիվ հայեր: Եթե այո, շատ ուրախ կլինենք, բայց, ինչպես ասում են, կապրենք` կտեսնենք:
Արդյոք ճի՞շտ է արել ՀՀ արտգործնախարարը, որ Ադրբեջանի կողմից Թուրքիայի մասնակցությամբ և օտարերկրյա զինյալ ահաբեկիչների անմիջական ներգրավմամբ Արցախում մարդու իրավունքների և ազատությունների զանգվածային խախտումների առնչությամբ իր ելույթով դիմել է Եվրոպայի խորհրդի Նախարարների կոմիտեին, Եվրոպայի խորհրդին:
Այո՛, ճիշտ է արել, հակառակ պարագայում վաղն ասելու էին` չեք դիմել, միջոցներ չենք ձեռնարկել, մեզանից ի՞նչ եք ուզում, մինչդեռ երբ ՀՀ արտգործնախարարի այս ելույթն առկա է, անգործություն ցուցաբերելով` Ադրբեջանին չսանձելով, նրա նկատմամբ համապատասխան պատժամիջոցներ չկիրառելով, նշված կառույցներն իրենց քաղաքական պոռնկությունը այդ հարցում հայության դեռ չհամոզված մասի համար դարձնելու են ակնհայտ:
Անշուշտ, գնահատելի է ու դրվատանքի արժանի, որ Զոհրաբ Մնացականյանը թեկուզ շատ մեղմորեն (կարծում ենք, կարող էր ավելի խիստ արտահայտվել), բայց իր ելույթի հենց սկզբում, ըստ էության, արձանագրել է, որ Եվրոպայի խորհուրդն առ տվյալ պահը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվել, այդ մասին դիվանագիտորեն հայտնել է նիստը նախագահողին ու նստաշրջանի մյուս մասնակիցներին: Ահավասիկ.
«Պարոն նախագահող,
Ես միանում եմ Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի ստորագրման 70-ամյակի հիշատակմանը, որը հարյուր միլիոնավոր եվրոպացիների իրավունքների և ազատությունների պաշտպանության գործում անկյունաքարային փաստաթուղթ է։ Մենք կիսում ենք Եվրոպայի խորհրդի տեսլականը, որ Կոնվենցիան պետք է պաշտպանի բոլոր եվրոպացիներին՝ անկախ նրանց բնակության տարածքի կարգավիճակից: Սակայն, ցավոք, դա այդպես չէ»։
Հասկանալի է, որ Կոնվենցիայի մեղքը չէ, որ այն բոլոր եվրոպացիների իրավունքները և ազատությունները չի պաշտպանում, այլ Եվրոպայի խորհրդինը, որը պետք է հետևեր Կոնվենցիայով նախատեսվածի կատարմանը, իսկ որ այդ մարմինը որոշ դեպքերում, ինչպես, օրինակ, արցախցիների ոտնահարված իրավունքների և ազատությունների պաշտպանության հարցում գործնականում անտարբերություն և անգործություն է դրսևորել ու դրսևորում, փաստ է ու վկայությունն է հենց նրա, որ Եվրոպայի խորհուրդը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում:
«Սեպտեմբերի վերջին Ադրբեջանը լայնամասշտաբ ագրեսիա սանձազերծեց Արցախի դեմ` Թուրքիայի և օտարերկրյա զինյալ ահաբեկիչների անմիջական ներգրավմամբ, որն ուղեկցվում է միջազգային հումանիտար իրավունքի խախտումներով` ուղղված Արցախի բնիկ ժողովրդի բնաջնջմանը,- իր ելույթում նշել է ՀՀ արտգործնախարարը:- Թուրքիայի կողմից Ադրբեջանում զինյալ ահաբեկիչների տեղակայումն այդ երկու երկրների կողմից ստորագրված ԵԽ առնվազն երեք կոնվենցիաների խախտում է:
Տասնյակ հազարավոր մարդիկ` երեխաներ, կանայք, տարեցներ, հաշմանդամություն ունեցող անձինք, այժմ տեղահանված են, նրանց տները, ենթակառուցվածքները, կրոնական հաստատություններն՝ ավերված:
Ադրբեջանի զինված ուժերի և իր ահաբեկիչ դաշնակիցների կողմից ռազմագերիների նկատմամբ դաժան վերաբերմունքը և սպանությունը պատերազմական լուրջ հանցագործություններ են։ Այդ փաստն ընդունել է ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների հարցերով գերագույն հանձնակատարը, որը խոր մտահոգություն է հայտնել Ադրբեջանի զինված ուժերի կողմից հայ ռազմագերիների արտադատական մահապատժի առնչությամբ։
Ավելին, Ադրբեջանի զինված ուժերը սպիտակ ֆոսֆորի կիրառմամբ հրդեհում են անտառները, ինչը հակասում է շրջակա միջավայրի պահպանման և մարդու իրավունքների պաշտպանության ուղղությամբ վերջին շրջանում մեր գործադրած ջանքերին։ Արցախում առկա է հումանիտար ճգնաժամ, ինչպես ահազանգել է Գլխավոր քարտուղարը»։
Նշելով, որ Հայաստանն իրապես կիսում է Գլխավոր քարտուղարի (հավանաբար նկատի ունի ՄԱԿ-ի Գլխավոր քարտուղարին), նաև Մարդու իրավունքների հանձնակատարի և ԵԽԽՎ դիրքորոշումները, գնահատականները, հայտարարությունները, Զոհրաբ Մնացականյանն ասել է.
«Սակայն հայտարարություններն այլևս բավարար չեն:
Եվրոպայի խորհուրդը պետք է վճռականություն ցուցաբերի և պաշտպանի Արցախի հասարակ քաղաքացիների ապրելու իրավունքը:
Միջոցներ պետք է կիրառվեն՝ պարտադրելու Թուրքիային զերծ մնալ ցանկացած գործողությունից, որը հանգեցնում է Արցախի քաղաքացիական բնակչության` Կոնվենցիայով նախատեսված իրավունքների խախտմանը, ինչը նույնպես մատնանշել է Եվրոպական դատարանը: Արևելյան Միջերկրականում, Հյուսիսային Աֆրիկայում, Մերձավոր Արևելքում, իսկ այժմ էլ՝ Հարավային Կովկասում Թուրքիայի ապակայունացնող դերը պետք է հասցեագրվի»։
Նկատենք, որ եվրոպական կառույցների հայտարարությունները նախկինում էլ բավարար չէին։ Եվ հաջորդը` նախարարի այս խոսքից կարճ ժամանակ հետո պարզ կդառնա (տողերիս հեղինակի և շատ ուրիշների համար պարզ է), թե Եվրոպայի խորհուրդը, ԵԽ Նախարարների կոմիտեն, ԵԽԽՎ-ն ու մյուսները հայտարարություններից այն կողմ կանցնե՞ն, թե՞ ոչ, և եթե չանցնեն` ՀՀ իշխանությունների առջև հայերս պետք է հարց բարձրացնենք` մեր ինչի՞ն են պետք այդպիսի եվրոպական կառույցները։
Կարևոր է նաև այն, որ ՀՀ արտգործնախարարը հենց ինքն է արձանագրել եվրոպական կառույցներում խոր ճգնաժամի առկայությունը.
«Հորդորում եմ անհրաժեշտ միջոցներ ձեռնարկել` հակամարտության գոտիներ անարգել մուտք ապահովելու համար: Նախարարների կոմիտեին հորդորում եմ վճռորոշ քայլեր ձեռնարկել և արժանի լինել ԵԽ հիմնադիր հայրերի ժառանգությանը: Խաղաղության ու բարգավաճման, Եվրոպայում առավել լայն միասնության ժառանգությանը: Սակայն այս շարունակվող պատերազմի վերաբերյալ դիրքորոշում արտահայտելու կամ նույնիսկ հակամարտության գոտիներում բնակվող մարդկանց սանիտարական կարիքներն ընկալելու անկարողությունը վկայում է առկա խոր ճգնաժամի մասին: Կոմիտեն պետք է գործողություններ ձեռնարկի, այլապես կարող է առերեսվել ժամանակավրեպ դիտարկվելու վտանգին»։
«Եվրոպայի խորհրդին անդամակցելիս Ադրբեջանը, ինչպես և Հայաստանը, պարտավորություն է ստանձնել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունը կարգավորել խաղաղ ճանապարհով,- իր ելույթի եզրափակիչ մասում ասել է Զոհրաբ Մնացականյանը:- Ադրբեջանն այժմ խախտում է այդ հանձնառությունը և բացահայտ կերպով ընդունում, որ մտադիր է հակամարտությունը լուծել ուժի միջոցով: Կազմակերպությունը պետք է հասցեագրի այս խախտումը:
Սա համաշխարհային կարգի համար վճռորոշ պահ է: Բազմակողմանիությունը կոչված է եղել ապահովելու գլոբալ խաղաղությունը։ Այսօր բազմակողմանիությունը ճգնաժամի մեջ է: Դրա ապագան կախված է յուրաքանչյուր պետության ավելի լայն միասնությունից, և դա է Եվրոպայի խորհրդի նպատակը: Այս հարցում մենք բոլորս ունենք պատասխանատվության մեր բաժինը և պետք է արագ գործենք: Հակառակը՝ ճգնաժամն է, Եվրոպայի խորհրդի բարոյական ճգնաժամը և արժեհամակարգի ճգնաժամը»:
ՀՀ արտգործնախարարը «բազմակողմանիությունը ճգնաժամի մեջ է» ասելով, հավանաբար նկատի ունի այն, որ «համաշխարհային հանրություն» կոչվածը պատերազմի սկզբից ի վեր աչք է փակում ազգերի ինքնորոշման և ուժի չկիրառման սկզբունքների նկատմամբ: Եթե այլ բան նկատի ունի, ԱԳՆ-ից ակնկալում ենք համապատասխան պարզաբանում:
Ինչ վերաբերում է նրան, որ հակառակը ճգնաժամն է, Եվրոպայի խորհրդի բարոյական ճգնաժամը և արժեհամակարգի ճգնաժամը, ապա ընդգծենք, որ հակառակը ոչ թե ճգնաժամն է, այլ այդ ճգնաժամի խորացումը և ակնհայտ դառնալը նրանց համար, ովքեր այդ ճգնաժամը մինչ այժմ դեռ չեն տեսել: Եվ երկրորդ` հետաքրքիր է, թե Զոհրաբ Մնացականյանը Եվրոպայի խորհրդի այդ ի՞նչ արժեհամակարգի մասին է նշել։
Անառարկելի փաստ է, որ Եվրոպայի խորհուրդը և եվրոպական այլ կառույցներ, Եվրոպան ինքը վաղուց բարոյական և արժեհամակարգային ճգնաժամի մեջ են, ինչի վկայություններից են նաև Եվրոպայի խորհրդի ցնկնած Ստամբուլյան կոնվենցիան, եվրոպական բազմաթիվ երկրների կողմից նշված կոնվենցիայի ստորագրումն ու վավերացումը, դրանով ԼԳԲՏ անձանց այլասերման քարոզի և անթույլատրելի այլ իրավունքներ տալը և այլն, և այլն: Քաղաքական պոռնկությունը հավանաբար մարմնական պոռնկությունից և այլասերումից է սկսվում։
Բանն արդեն հասել է այնտեղ, որ Եվրոպայի քրիստոնյաների մեծամասնության և աշխարհի կաթոլիկների հոգևոր առաջնորդ Հռոմի պապը հրապարակավ հայտարարել է, որ միասեռականներն էլ ընտանիք ունենալու իրավունք ունեն, այսինքն` մարդկության մի ահռելի մասը դեպի հոգևոր կործանում ու դեպի աստվածային պատիժ` սոդոմգոմոր տանող ճանապարհին կանաչ լույս է վառել: Մնում է միայն, որ կաթոլիկ եկեղեցում անձամբ միասեռականների պսակադրության կարգ կատարի կամ թույլատրի նրանց ամուսնությունը եկեղեցու միջոցով, քահանայի օրհնությամբ:
Մարդկանց աչքերը գնալով բացվում են, ու շատերն արդեն գիտեն եվրոպական համապատասխան կառույցների պոռնիկ էությունը: Երբ դրանց մասին խոսք է լինում, միշտ հիշում եմ լուսահոգի հայ գրող, բժիշկ, ազգային գործիչ Ռուբեն Սևակի հանճարեղ բնորոշումը.
«Եվրոպան` այդ
Դիվանագետ պոռնիկը,
Ոսկի կցանե, որպեսզի
Բոզություն հնձե»:
2020 թ. առաջին 9 ամսվա ընթացքում Թուրքիան, թուրքական «Yeni Mesaj» կայքի տեղեկացմամբ, պաշտոնապես Ադրբեջան է արտահանել 123 միլիոն դոլարի զենք և ռազմական տեխնիկա, ընդ որում, նշված գումարից 77 միլիոնը (65 տոկոսը)` սեպտեմբերին: Այսինքն` այն ժամանակ, երբ Ադրբեջանի հետ նախապատրաստեցին ու հայերիս դեմ սկսեցին պատերազմը: Կայքը նշել է նաև, որ Թուրքիան օգոստոս-սեպտեմբերին մեծ քանակությամբ հարվածային ԱԹՍ-ներ (Bayraktar TB2) է վաճառել Ադրբեջանին։
Վերոնշյալի մասին հրաշալի իմանալով, մինչ այժմ ի՞նչ են արել Եվրոպայի խորհուրդը և Եվրամիությունը։ ԵՄ անդամ առնվազն հինգ երկիր, նրանց թվում նաև` Գերմանիան, դեմ են արտահայտվել Հունաստանի վարչապետ Կիրիակոս Միցոտակիսի՝ Թուրքիային զենքի մատակարարման արգելք սահմանելու վերաբերյալ սեպտեմբերին արած առաջարկին: Լավ, սեպտեմբերին դեռ չգիտեին, թե Արցախում ինչ է կատարվելու ամսավերջին, բայց Ադրբեջանի մտադրություններին և Թուրքիայի կողմից նրան 123 միլիոն դոլարի (սա զուտ` պաշտոնապես) զենք, զինամթերք, հարվածային ԱԹՍ-ներ առաքելու փաստին հո տեղյա՞կ էին։ Իսկ հոկտեմբերին ի՞նչ են արել, երբ դաժան պատերազմն արդեն իրականություն էր, Թուրքիային զենքի մատակարարման արգելք սահմանե՞լ են։ Իհարկե՛ ոչ: Ախր ինչպե՜ս կարելի է։
Եվրոպական հիշյալ կառույցների և այդ պետությունների համար իրենց աշխարհաքաղաքական, քաղաքական ու տնտեսական շահերը շատ վեր են մարդկայինից, բարոյականից, արժեհամակարգից։ Եվրոպայի խորհուրդը և Եվրամիությունը երբեք քրիստոնեական բարոյական արժեհամակարգի կրողը չեն եղել ու չեն, նրանց արժեհամակարգը հակաարժեհամակարգ է կամ, եթե ավելի պարզ ասենք, Սատանայի արժեհամակարգը: Նույնը` ամբողջությամբ կամ մասնակի, կարելի է ասել Եվրամիության անդամ բոլոր պետությունների մասին:
Արթուր ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
