Ո՞Ւմ համար է վայը, ո՞ւմ համար է խռովությունը, ո՞ւմ համար են դատաստանները, ո՞ւմ համար են դաժանություններն ու տարակուսանքները, ո՞ւմն են աջ ու ձախ տրված հարվածները:
Ձեզ` իմաստուններիդ, այս էլ ասեմ. «Մի՛ ամաչեք խելամուտ լինել իրավունքի մեջ», քանզի լավ չէ աչառու լինել դատաստանի ժամանակ։ Ամբարշտին արդար ասողը պիտի արժանանա ժողովուրդների անեծքին և ատելի պիտի լինի ազգերից։
Ով ապրում է Բարձրյալի աջակցությամբ, երկնքում կհանգչի Աստծու հովանու տակ։ Տիրոջը կասի. «Դու ես ինձ ընդունողը, ապավե՛ն Իմ Աստված, որի վրա եմ դրել իմ հույսը»։
Տե՛ր, սերնդից սերունդ մեր ապավենը եղար։ Դու կայիր, երբ դեռ չէին հաստատվել լեռները, և չէին ստեղծվել երկիրն ու ողջ տիեզերքը, հավիտենությունից մինչև հավիտենություն։
Աշխարհաքաղաքական տեսության մեջ կա մի մոտեցում, որը, կարծում եմ, մշտապես արդիական է, այն է՝ եթե գերտերությունը գեոտնտեսական շահեր է հետապնդում որևէ տարածքում, ապա խոչընդոտում է այդտեղի ավտոխտոն ժողովուրդների անկախացմանը...