Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։

Նորություններ » «Ես որ տոմս չունենամ, իմ խոսելուց չե՞ք ասի` էս մարդը կա՛մ հանրապետական է, կա՛մ դաշնակ, կա՛մ էլ արմատական ղարաբաղցի…»

«Ես որ տոմս չունենամ, իմ խոսելուց չե՞ք ասի` էս մարդը կա՛մ հանրապետական է, կա՛մ դաշնակ, կա՛մ էլ արմատական ղարաբաղցի…»

19.10.2012 | 13:19

ՀԱՄԼԵՏ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ ԱԺ 131 պատգամավորներից իսկապես տարբերվում, առանձնանում է: Հանրապետական լինելով հանդերձ, չի բարգավաճել, ապրում է չոր աշխատավարձով: Ճիշտ է, նաև հասարակական կազմակերպության նախագահ է, բայց ծայրը ծայրին հազիվ է հասցնում: Մասնակցել է ղարաբաղյան պատերազմին և, ինչպես ինքն է խոստովանում, պատահաբար ողջ մնացել, չի փոխվել, մնացել է նույնը, ինչպիսին եղել է ի սկզբանե` օրիգինալ, քաղաքական «նյուխը» տեղը։ Վարդան Օսկանյանին անձեռնմխելիությունից զրկելու ՀՀ գլխավոր դատախազի միջնորդությունը դիտարկելիս նա պարզ ու շիտակ գտնվեց. «Ընդդիմությունը հարցը տեղափոխելու է քաղաքական դաշտ, իսկ քաղաքական մեծամասնությունը` իրավական»: Այդպես էլ եղավ:
Փակ գաղտնի քվեարկությունից հետո նա դարձյալ իր բաց կերպարի մեջ էր և առանց քրթմնջանքի ընդունեց հարցազրույցի հրավերս։

-Պարոն Հարությունյան, ընդհանուր առմամբ Ձեր ախտորոշումը ճիշտ էր, և Վարդան Օսկանյանն այլևս անձեռնմխելի չէ:
-Նոր կարգավիճակը ոչ մի վնաս չի հասցնում Օսկանյանին: Եթե նա օրենքի բառին համապատասխան գնար և համագործակցեր դատաքննչական մարմինների հետ, այս թատրոնը չէր լինի:
-Դուք կարծում եք, որ այս ամենը ներկայացո՞ւմ է:
-Միանշանակ:
-Լավ, ներկայացումն ավարտվեց, վարագույրն էլ իջեցված է, հետո՞:
-Հետո ի՞նչ: Օսկանյանն այլևս չի կարող չգնալ քննության, որովհետև բերման կենթարկեն: Համ էլ էդ անձեռնմխելիությունն էդքան էլ մի մեծ բան չէ: Նա պատգամավոր է, շարունակելու է իր օրենսդրական գործունեությունը, և ոչ ոք չի կարող սահմանափակել ազատ տեղաշարժվելու իրավունքը: Անմեղ մարդ է, ինչպես ես և Դուք:
-Առայժմ անմեղ:
-Հա՛, իհարկե: Եթե մեղքը հաստատվի... ես ի՞նչ անեմ:
-Կարծիքներ հնչեցին, որ անձեռնմխելիությունից առհասարակ զրկել է պետք բոլոր պատգամավորներին:
-Ես դա չեմ ընդունում: Ընդհակառակը, օրենսդիրը պետք է անձեռնմխելիության ստատուս ունենա, չնայած ես դրա կարիքը երբեք չեմ զգացել և չեմ էլ զգալու:
-Դե, Դուք ուրիշ եք, պարոն Հարությունյան, քչերը կարող են Ձեզ նման մտածել, արտահայտվել: Դուք մինչև հիմա ո՛չ բիզնեսներ ունեք, ո՛չ էլ դղյակներ եք կառուցել:
-Չեմ կարողացել: Կդնեի, ուղղակի բիզնեսի հետ էությունս չի համապատասխանում: Շատերն են բիզնես դրել ու իրենց խելքի ձեռից կրակն ընկել: Կարծել են` բիզնեսը հեշտ գործ է, ու տակ են տվել, խրվել պարտքերի մեջ: Ես ո՛չ փորձել եմ, ո՛չ էլ պարտքեր ունեմ:
-Ես էլ չեմ փորձել, բայց պարտքեր ունեմ: Չկարևորեք կենցաղը, եկեք փորձենք վերհանել տեսակետները. հանրապետության նախագահի կոշտ դիրքորոշումը, կարծես, միանշանակ չի ընդունվում:
-Ավելի կոշտ պետք է լինի և տևական։
-Նախագահական ընտրությունների նախաշեմի՞ն:
-Ոչ մի բան էլ չկա: Ես նախագահին լավ եմ ճանաչում: Ժամանակը շատ ճիշտ է ընտրված, իսկ սխալն ուղղելը երբեք էլ ուշ չէ: Եթե ուշադիր լինեք, կտեսնեք, որ Սերժ Սարգսյանը նաև իր սխալներն է ընդունում, որ իրեն խաբել են հաճախ, երբեմն խնդիրները ճիշտ չեն ներկայացրել: Հիմա ի՞նչ է եղել, ի՞նչ են ճղճղոցները գցել: Բոլորս նախագահից պահանջում ենք կոշտ դիրքորոշում, ճիշտ է, չէ՞: Բայց հենց որ նա անցնում է գործնական քայլերի, ազգովին սկսում ենք վայնասուն կապել: Սա նորմա՞լ է:
-Նորմալ չի լինի, եթե այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում մեզանում, հանուն թիմային խաղի կրի արևածաղկի նման մեկումեջ անելու բնույթ, կամ բարեփոխումները ինչ-ինչ պատճառներով մնան կես ճանապարհին:
-Բացառված է: Նախագահի կոշտ մոտեցումները լինելու են շարունակական: Ես չեմ կասկածում, որ առաջիկա 5 տարիներին նա է գլխավորելու մեր հանրապետությունը, և մենք թևակոխելու ենք շրջադարձային նոր փուլ: Այսինքն, մենք պետք է ապրենք ոչ թե էս ձևով, այլ էն կոշտ մեթոդները, որ ինքն է կիրառում, դառնալու են ապրելու և աշխատելու նորմա:
-Որպես ՀՀ քաղաքացի, ես երկար եմ սպասել խստացումների, օրենքի գերակայության, զոռբայության վերջին, թալանի կանգառին: Իսկ երբ պարզ իրավիճակներում հայտնի են դառնում գողերն ու հափշտակության ահագնացող չափերը, և ուշանում է պետության կողմից ձուկը գլխից բռնելու պահանջը, Վազգեն Խաչիկյանը մեզ օրինակ, շրջանառության մեջ է մտնում տարակուսանքը:
-Ոչ մի ուշացում էլ չկա: Դատաքննչական գործողությունները կարող էին սկսվել նաև 5 տարի հետո, բայց մենք արդեն ունենք, չէ՞, կալանավորվածներ: Հիմա էստեղ` ԱԺ դահլիճում, մարդիկ են խոսում, որ մոռացել են... ընդունենք մեկը նախարար է եղել, կարծում է վաղեմության ժամկետն անցե՞լ է: Չէ՜, նրանց հարցերին էլ պիտի անդրադառնալ:
-Վարդան Այվազյանի՞ն նկատի ունեք:
-Չգիտեմ, ով ուզում է լինի: Ես անուններ չեմ տալիս: Եթե ես պատերազմի ժամանակ դավաճանել եմ հայրենիքիս, ու հիմա է հայտնի դարձել, կամ մասնակցել եմ սեփականաշնորհման մի գործընթացի, որով զգալի վնաս եմ հասցրել մեր պետությանն ու պետականությանը, ի՞նչ եք կարծում, ես իրավունք ունե՞մ ասելու` էս մի տարվա գործելակերպս քննեք: Ես, օրինակ, կողմնակից եմ, որ սեփականաշնորհման ողջ գործընթացը վերանայվի:
-Մի առիթով նման արտահայտություն արել է վարչապետն ու անցել:
-Ես դա ասել եմ իմ քաղաքական գործունեությունը սկսելիս, 90-ականներին: Ի վերջո, եկեք մի անգամ ռևիզիա անենք ու տեսնենք, թե ով ինչի տեր է դարձել և ի՛նչ ճանապարհով: Ես գիտությունների թեկնածու, դոցենտ, գրքերի հեղինակ մարդ եմ, նա` մեր ծնողների ստեղծածին կոպեկներով տեր դառած կիսագրագետ թալանչի, ի՞նչ իրավունքով, էդ ո՞ր առավելության համար պիտի արհամարհանքով ասի` ախմախի մեկն ես, նստել, գիրք ես գրել: Նա, որ էն արտադրանքը, որ սովետի ժամանակ էին տալիս, ինքը հիմա դրա կեսի կեսի կեսն էլ չի ապահովում, բայց իրեն հանճարեղ բիզնեսմենի տեղ դրած աջ ու ձախ հոխորտում է` դու քոսոտ գիտնական ես, դու` քոսոտ երաժիշտ, իսկ դու` քոսոտ ռեժիսոր:
-Պարոն Հարությունյան, այս պահի Ձեր հուզականությունն ինձ քիչ հուզեց, որովհետև հավատում եմ հանրապետության նախագահի վճռականությանը: Մենք նոր սկզբի շեմին ենք ու անցնելու ենք շեմից ներս, արժեքային համակարգ է փոխվելու։
-Իհարկե: Ես էլ եմ այդպես կարծում, վստահ եմ: Եթե վստահ չլինեի, ելույթ չէի ունենա: Եվ դեռ սպասեք, ինչքան նախագահը բացահայտի էս բաները, իմ ելույթների տոնայնությունն ավելի է կտրուկ դառնալու:
-ՀՀԿ-ի ներսում Ձեր տեսակետները կողմնակիցներ ունե՞ն:
-Շա՜տ, ծանրակշիռ մեծամասնությունը: Մեր կուսակցությունը, ճիշտ է, բազմաշերտ է, բայց հանրապետականի մեծ մասը, նկատի ունեմ հիմնադիրներին, փայլուն կենսագրություն ունի, տրադիցիա ունենք: Էնպես չէ, որ նրանք այսօր են նվիրվել հայրենիքին: Էս տեսակետից Հայաստանում չկա մի կուսակցություն, որ կարողանա մեզ հետ ոտք մեկնել: Չկա՛ այդպիսի մրցակից:
-Ինձ թվում է, ինչ-որ տեղ սկսեցիք Ձեր արշինով չափել բոլորին:
-Բոլորին չեմ կարող ասել, բայց շատերն են այդպիսին: ՀՀԿ-ի ճնշող մեծամասնությունը ազնիվ, նվիրված կուսակցական է:
-Այ, հիմա համաձայն եմ: Բա չէ՛, «Բարգավաճի» նման: Խոսեցին, խոսեցին ու նախկին արտգործնախարարին թողեցին մենակ:
-Էդ մարդը կուսակցության հետ ի՞նչ կապ ունի: Դուք կուսակցության մասին եք հարցնում, ես էլ ենթագիտակցորեն պատասխանում եմ, չիմանալով, որ Դուք շուռ եք տալու:
-Ոչի՞նչ, որ մի քիչ լավ չհասկացա: Հուսով եմ, հերթական հարցիս պատասխանը խուճուճ չի լինի: Ասացեք, խնդրեմ, ներկուսակցական խնդիրների, բացերի ու արատավոր երևույթների մասին է՞լ եք Դուք նույն համարձակությամբ հանդես գալիս ՀՀԿ քաղխորհրդի նիստերում, կուսակցական ժողովներում:
-Ես ընդհանրապես բացառիկ մարդկանցից մեկն եմ, որ որևէ մեկից ո՛չ վախենալու, ո՛չ էլ ամաչելու բան ունի: Իմ կենսագրությունը շալակս առած արխային ման եմ գալիս: Ճիշտ է, լիդեր չեմ եղել, բայց զինվոր եմ, ու ստեղծել ենք էս երկիրը:
-Էս երկիրը մեր երկիրն է, որտեղ կոնտրաստն ամեն քայլափոխի աչք է ծակում, և մեր բոլորի աչքն ու ականջը տեղն են: Ի՞նչ եք կարծում, արդյո՞ք Օսկանյանը ձկան այն մեծ գլուխն է, որից սկսվում է կոռուպցիայի դեմ պայքարը:
-ՈՒրեմն ասեմ, որ էդ բեմադրության հեղինակը մենք չենք: Իրենք բերեցին ու Օսկանյանին վարի տվեցին, որպեսզի քաղաքական դիվիդենդներ շահեն: Բայց դրաման ավարտվեց ֆարսով, և այդ մարդն արդեն անձնական ողբերգություն է ապրում:
-Ասացիք` ով էր բեմադրի՞չը:
-Չգիտեմ, գուցե և ԲՀԿ-ն չի արել:
-Այդ դեպքում որտե՞ղ փնտրենք ու գտնենք այն մարդուն, ով պլանավորեց «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության 2-րդ համարի հանձնումը:
-Ես Վարդան Օսկանյանին ԲՀԿ չեմ համարում, ինքն էլ չի համարում: Ինձ թվում է, բեմադրիչները մի քանիսն են: Բացառված չէ, որ դրսից լինեն, քանի որ «Սիվիլիթասի» բաները գնում են Ամերիկա: Ի՞նչ իմանաս. ԲՀԿ-ի՞ց են, թե՞ ՃՀձ-ից:
-Իշխանական թևի մի քանի պատգամավորներ չթաքցրին, որ հավատում են Օսկանյան անձի անմեղությանը, բայց միաժամանակ պնդեցին` ինչ-որ բան այն չէ:
-25 տարի է` բարեգործական մի կազմակերպության նախագահն եմ կամ տեղակալը: Էդ խի՞ մեկը չբերեց մի 10 հազար դոլար ու ինձ տվեց: Ես եթե 2 մլն դրամ տանեմ բանկ, դեպոզիտ դնեմ, իմ ընկերները նույն օրը, Զորի Բալայանի գլխավորությամբ, ինձ կախաղան կհանեն:
-Դուք շատ ճիշտ եք վարվում, պարոն Հարությունյան, և կուզեի, որ նույն ճշգրտությամբ էլ մի վերջին անգամ հստակեցնեիք ԲՀԿ-ի մասնակցությունը բեմադրության գործում:
-Էդ ինչո՞ւ եք էդքան «Բարգավաճի» անունը տալիս: Էդ մարդիկ կարող է լրիվ անմեղ են: Ի՞նչ կապ ունի ԲՀԿ-ն: Բանկային մախինացիաներ են` Հանթսման-Վարդան Օսկանյան: ՈՒզո՞ւմ եք ճիշտը իմանալ. «Բարգավաճը» պիտի հայտարարեր, որ ինքն ընդհանրապես առնչություն չունի: Հիմա, եթե ես մարդ սպանեմ, հանրապետականը կոկորդը պատռելով ինձ արդարացնելո՞ւ է, կամ ո՞րն է նրա մասնակցությունն իմ գործած հանցանքում: Ցավն այն է, որ մենք չենք խորանում երևույթի մեջ: Օսկանյանն ի՞նչ ԲՀԿ: Երկու օր առաջ գնացել, տոմս է ստացել. եղավ որ նա ԲՀԿ-ակա՞ն է: Ես որ տոմս չունենամ, իմ խոսելուց դուք չե՞ք ասի` էս մարդը կա՛մ հանրապետական է, կա՛մ դաշնակ:
-Իհարկե, ես կասեմ` արմատական ընդդիմություն է:
-Կամ էլ` արմատական ղարաբաղցի…