Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Թո­րո­ս­յանն իր քա­ղա­քա­կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի դեմ ա­վե­լի ջա­նա­սի­րա­բար է պայ­քա­րում, քան հա­մա­վա­րա­կի»

«Թո­րո­ս­յանն իր քա­ղա­քա­կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի դեմ ա­վե­լի ջա­նա­սի­րա­բար է պայ­քա­րում, քան հա­մա­վա­րա­կի»
14.07.2020 | 12:50

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է Երևա­նի ա­վա­գա­նու «Լույս» խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վար, «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» կու­սակ­ցու­թյան կա­ռա­վար­ման խոր­հր­դի ան­դամ ԴԱ­ՎԻԹ ԽԱ­ԺԱ­ԿՅԱ­ՆԸ։

-Իշ­խա­նու­թյունն ար­տա­կարգ դրու­թյու­նը եր­կա­րաձ­գեց ևս մեկ ամ­սով: Ի վեր­ջո՝ սա ինչ-որ բան տա­լի՞ս է, թե՞ այն, ա­ռա­ջին հեր­թին, մարդ­կանց ա­զատ տե­ղա­շարժն ու հա­վաք­նե­րը սահ­մա­նա­փա­կե­լու նպա­տակ ու­նի:
- Հա­մա­վա­րա­կի դեմ պայ­քա­րի ա­ռա­ջին իսկ օր­վա­նից դժ­վար էր հաս­կա­նալ՝ որն է իշ­խա­նու­թյան մար­տա­վա­րու­թյու­նը, դրա ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը կամ են­թա­տեքս­տը։ Ինքս հետևում եմ պա­րե­տի կող­մից սահ­ման­ված բո­լոր կա­նոն­նե­րին և շատ եմ ու­զում, որ մեր բո­լոր հայ­րե­նա­կից­նե­րը պահ­պա­նեն դրանք, բայց ինձ հա­մար դժ­վար է պա­տաս­խա­նել Ձեր հար­ցին՝ ար­տա­կարգ դրու­թյու­նը կամ կա­ռա­վա­րու­թյան կող­մից ի­րա­կա­նաց­վող հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին մյուս մի­ջո­ցա­ռում­ներն առ­հա­սա­րակ ինչ-որ բան տա­լի՞ս են, թե՞ ոչ: Ին­չու՞, ո­րով­հետև շա­բաթ­ներ շա­րու­նակ նույն՝ չնա­հան­ջող ու օ­րի­նա­չա­փու­թյուն դար­ձած պատ­կերն ենք տես­նում, այն է՝ թես­տա­վոր­ված ան­ձանց մոտ 30 տո­կո­սի թես­տի պա­տաս­խա­նը դրա­կան է լի­նում: Եվ ան­կախ հան­գա­ման­քից, թե դի­մակ դնել-չդ­նե­լու կամ սո­ցիա­լա­կան հե­ռա­վո­րու­թյու­նը խախ­տե­լու մա­սին Facebook-ի իր անձ­նա­կան է­ջում քա­նի լու­սան­կար կհ­րա­պա­րա­կի վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, ոս­տի­կա­նու­թյու­նը քա­նի քա­ղա­քա­ցու բեր­ման կեն­թար­կի դի­մակ չդ­նե­լու հա­մար, այդ հա­մա­մաս­նու­թյու­նը պահ­պան­վում է: Այս օ­րի­նակ­նե­րով, բնա­կա­նա­բար, չեմ ու­զում պն­դել, թե դի­մակ դնելն ար­դյու­նա­վետ չէ, բայց վս­տա­հո­րեն հայ­տա­րա­րում եմ՝ հա­մա­վա­րա­կի դեմն առ­նե­լը միայն դի­մակ դնել-չդ­նե­լով չի լուծ­վում: Չեմ կա­րող ա­սել, թե հա­կա­հա­մա­ճա­րա­կա­յին տե­սան­կյու­նից ար­տա­կարգ դրու­թյան ռե­ժիմ սահ­մա­նելն ինչ­քա­նով է ար­դյու­նա­վետ, բայց ակն­հայտ է՝ ար­տա­կարգ ռե­ժիմն իշ­խա­նու­թյան շա­հե­րից է բխում: Այն հնա­րա­վո­րու­թյուն է տա­լիս շա­րու­նա­կե­լու տե­ղո­րո­շել մարդ­կանց, սահ­մա­նա­փա­կել մարդ­կանց ա­զատ հա­վաք­ներ կազ­մա­կեր­պե­լու ի­րա­վուն­քը կամ դա հա­յե­ցո­ղա­բար թույ­լատ­րել: Օ­րի­նակ՝ ի­րա­վա­պաշտ­պան Ռու­բեն Մե­լի­քյա­նին Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի դի­մաց միայ­նակ ցույց ա­նել չի կա­րե­լի, բայց իշ­խա­նու­թյան կցորդ Ար­ման Բա­բա­ջա­նյա­նը նա­խա­գա­հա­կա­նի դի­մաց մի խումբ մարդ­կանց հետ «պի­կետ» կա­րող է ա­նել:
-Բա­ցի ար­տա­կարգ ռեժ­մից՝ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը հա­մա­վա­րա­կի դեմ, ինչ­պես նաև Դուք ա­սա­ցիք, պայ­քա­րում է՝ դի­մակ­ներ բա­ժա­նե­լով ու դրանք չդ­նե­լու հա­մար տու­գա­նե­լով: Ի­րա­վի­ճա­կին տի­րա­պե­տու՞մ են առ­հա­սա­րակ:
-Իշ­խա­նու­թյան գերն­պա­տակն այս պա­հին աշ­խա­տե­լու ի­մի­տա­ցիա ստեղ­ծելն է, իսկ այն, որ հա­մա­վա­րա­կի տա­րած­ման կան­խար­գե­լու­մը տա­պալ­ված է, այդ­տեղ կաս­կած ան­գամ չկա: Քա­ղա­քա­ցի­նե­րին տու­գա­նում են ոչ միայն դի­մակ չդ­նե­լու, այլ այն մի պահ հա­նե­լու կամ կի­սատ դնե­լու հա­մար: Սա ո՛չ վա­րա­կի կան­խար­գել­ման, ո՛չ էլ ի­րա­վա­կան տե­սան­կյու­նից խե­լա­միտ կամ հա­մա­չափ լու­ծում չի կա­րող լի­նել: Այս ա­մենն ար­վում է զուտ այն բա­նի հա­մար, որ­պես­զի իշ­խա­նու­թյան նե­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն ա­սեն, թե «տե­սեք, ինչ­քա՜ն շատ մարդ չի հետևում սահ­ման­ված կա­նոն­նե­րին»: Իսկ նման պատ­կեր ներ­կա­յաց­նե­լու նպա­տա­կը մեկն է՝ մե­ղա­վո­րու­թյու­նը հա­սա­րակ քա­ղա­քա­ցու վրա գցել, բայց ի­րա­վի­ճա­կի միակ պա­տաս­խա­նա­տուն իշ­խա­նու­թյունն է: Մի բան հս­տակ է՝ երբ այս ա­մենն ա­վարտ­վի, բո­լորս էլ հնա­րա­վո­րու­թյուն կու­նե­նանք գնա­հա­տե­լու կա­ռա­վա­րու­թյան ու պատ­կան մար­մին­նե­րի գոր­ծու­նեու­թյունն ու դրա­նից բխող հետևանք­նե­րը։ Որ­պես ընդ­դի­մա­դիր՝ այս փու­լում կարևո­րում եմ են­թարկ­վել պա­րե­տա­տան ու իշ­խա­նու­թյան սահ­մա­նած կա­նոն­նե­րին, որ­քան էլ դրանք անտ­րա­մա­բա­նա­կան լի­նեն։
-Ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րարն այս օ­րե­րին աչ­քի է ընկ­նում քա­ղա­քա­կան բնույ­թի գրա­ռում­ներ ա­նե­լով ու քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րին «դա­սեր տա­լով»: Որ­տե­ղի՞ց նրան այդ­քան ժա­մա­նակ:
-Ար­սեն Թո­րո­սյա­նը, կոմ­պե­տեն­տու­թյան բա­ցա­կա­յու­թյան և մե­ծա­խո­սու­թյան ի­մաս­տով, այս իշ­խա­նու­թյան խոր­հր­դա­նիշն է։ Նրա ան­լուրջ վե­րա­բեր­մուն­քի և ու­շա­ցած քայ­լե­րի հետևանքն է այ­սօր­վա ի­րա­վի­ճա­կը: Ժո­ղովր­դա­վար ցան­կա­ցած երկ­րում ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան այս­պի­սի նա­խա­րա­րը աշ­խա­տան­քից ա­զատ­ման դի­մու­մը վա­ղուց էր գրել: Բայց քա­նի որ նրա վե­րա­դա­սը մեծ կար­ծի­քի է իր նա­խա­րա­րի մա­սին և հա­մա­րում է, որ նրա­նից լավ այս ի­րա­վի­ճա­կում ոչ ոք չէր կա­րող կա­ռա­վա­րել, Թո­րո­սյա­նը դեռ կշա­րու­նա­կի պաշ­տո­նա­վա­րել։ Նա­խա­րարն այ­սօր իր քա­ղա­քա­կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի դեմ ա­վե­լի ջա­նա­սի­րա­բար է պայ­քա­րում, քան հա­մա­վա­րա­կի: Պատ­մու­թյու­նը նման մարդ­կանց չի մո­ռա­նում, ու Թո­րո­սյա­նի ա­նու­նը, կար­ծում եմ, հի­շա­տակ­վե­լու է որ­պես ծայ­րաս­տի­ճան ոչ կոմ­պե­տենտ և հա­մա­վա­րա­կի դեմ պայ­քա­րը ձա­խո­ղած պաշ­տո­նյա­յի։
-Իշ­խա­նու­թյունն ա­սում է՝ մի քն­նա­դա­տեք, պա­տե­րազմ է, չի կա­րե­լի, պետք է մի բռունցք լի­նենք: Իսկ նրանք գի­տակ­ցու՞մ են պա­տե­րազ­մա­կան պա­հի լր­ջու­թյու­նը:
- Իշ­խա­նու­թյան մոտ այդ­պի­սի ամ­պա­գոռ­գոռ հա­մե­մա­տու­թյուն­ներ ա­նե­լը շատ լավ է ստաց­վում։ Հայտ­նի ա­նեկ­դո­տի նմա­նու­թյամբ՝ ընդ­դի­մու­թյա­նը հոր­դո­րում են, թե խն­դիր­նե­րի մա­սին մի՛ բարձ­րա­ձայ­նեք, ո­չինչ մի ա­րեք առ­հա­սա­րակ, այլ ուղ­ղա­կի «թու­լա­ցեք և հա­ճույք ստա­ցեք»: Ե­թե սա պա­տե­րազմ է, ու­րեմն այն սկս­վե­լու պա­հից ի վեր կա­ռա­վա­րու­թյու­նը տա­նուլ է տվել: Տես­նու՞մ եք ռես­տո­րա­նա­յին բիզ­նե­սի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի դժ­գո­հու­թյուն­ներն ու ըն­դվ­զում­նե­րը: Նրանք վառ ա­պա­ցույցն են այն բա­նի, որ ձա­խո­ղու­մը ոչ միայն ա­ռող­ջա­պա­հա­կան է, այլ նաև տն­տե­սա­կան։ Ա­ռանց­քա­յին մի շարք ո­լորտ­նե­րում խոր ճգ­նա­ժամ է, ինչն օր օ­րի ա­հագ­նա­նում է, իսկ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը հա­մար­ժեք ա­ջակ­ցու­թյուն չի ցու­ցա­բե­րում մարդ­կանց:
-Ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան դաշ­տի ընդ­դի­մա­դիր տար­բեր թևեր ակ­տիվ հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ են ա­նում, քն­նա­դա­տում, իսկ «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տա­նը» մի տե­սակ պա­սիվ փու­լի մեջ կար­ծես լի­նի:
-Վեր­ջին եր­կու ամ­սում մեր վար­քագ­ծում շատ բան չի փոխ­վել, հնա­րա­վո­րու­թյան դեպ­քում ա­ռա­ջարկ­ներ ենք ներ­կա­յաց­նում, անհ­րա­ժեշ­տու­թյան դեպ­քում՝ քն­նա­դա­տում, ընդ ո­րում՝ ա­ռար­կա­յա­կան։ Մենք ա­սել ենք, որ քա­ղա­քա­կան հետևանք­նե­րի վե­րա­բե­րյալ խո­սե­լու և գոր­ծե­լու ենք հա­մա­վա­րա­կի ա­վար­տից հե­տո: Ինչ­պես ա­մեն տա­րի, այս ամ­ռա­նը նույն­պես Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր­ներն այ­ցե­լում են տար­բեր մար­զեր, ծա­նո­թա­նում մարդ­կանց խն­դիր­նե­րի հետ և այլն:
-ԲՀԿ-ն, ՀՅԴ-ն ու «Հայ­րե­նի­քը» միաս­նա­կան թևով են հան­դես գա­լիս, ԼՀԿ-ն ին­չու՞ չմիա­ցավ այդ թի­մին: Նախ­կին­նե­րի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցած ու­ժեր են, դրա՞ հա­մար:
-Գի­տեք՝ սև ու սպի­տա­կի բա­ժա­նու­մը մեզ հա­մար ա­նըն­դու­նե­լի է, և մենք հար­գան­քով ենք վե­րա­բեր­վում այդ ու­ժե­րից յու­րա­քան­չյու­րին, նրանց հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյա­նը։ Պատ­րաստ ենք հա­մա­գոր­ծակ­ցե­լու նրանց հետ, ե­թե այդ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան օ­րա­կար­գը հս­տակ, գոր­ծի­քա­կազմն էլ մեկ­մե­կու հա­մար ըն­դու­նե­լի կլի­նի:
-Հա­կա­դար­ձում եք, հաս­կա­նա­լի է, բայց մարդ­կանց մոտ այն տե­սա­կե­տը կա, որ ԼՀԿ-ն իշ­խա­նու­թյա­նը թթու խոսք ա­սել չցան­կա­ցող ընդ­դի­մա­դի­րի դիր­քե­րից է հան­դես գա­լիս: Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի՝ ԱԺ-ի կող­մից լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը դա­դա­րեց­ված ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րի հար­ցով ՍԴ դի­մել-չդի­մե­լու հան­գա­ման­քը վկա:
-ՍԴ դի­մե­լու վե­րա­բե­րյալ մեր դիր­քո­րո­շու­մը հս­տակ է՝ վի­ճար­կե­լու ենք մե­ծա­մաս­նու­թյան ի­րա­կա­նաց­րած ա­պօ­րի­նի փո­փո­խու­թյուն­նե­րը և այդ գոր­ծըն­թացն ի­րա­կա­նաց­նե­լու ենք՝ այն որևէ կերպ չկա­պե­լով երկ­րորդ նա­խա­գա­հի դա­տա­վա­րու­թյան հետ: Ե­թե մենք իշ­խա­նու­թյան կամ հա­կա­ռակ թևի պատ­կե­րաց­րած ճա­նա­պար­հով գնա­յինք, ա­պա եր­կու դեպ­քում էլ սխալ թույլ կտա­յինք: Նա­խընտ­րե­ցինք գնալ բա­լան­սա­վոր­ված՝ եր­րորդ ճա­նա­պար­հով, ինչն ու­րի­շի քա­ղա­քա­կան նեղ շա­հե­րին չծա­ռա­յե­լու ճա­նա­պարհն է։ Ո­մանք ծաղ­րում են այդ ճա­նա­պար­հը, քա­նի որ քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը սև ու սպի­տակ գույ­նե­րով են պատ­կե­րաց­նում: Ե­թե նրանք մտա­ծում են, որ առ­կա եր­կու պա­տե­րից որևէ մե­կին պետք է զար­կել գլու­խը, ա­պա մենք կար­ծում ենք, որ գլու­խը ոչ թե պա­տին խփե­լու, այլ մտա­ծե­լու հա­մար է:
-Լավ, ըն­դու­նենք՝ դուք ուլտ­րա և դա­սա­կան ընդ­դի­մու­թյուն եք, իսկ ու՞ր մնա­ցին դաշ­տի մյուս խա­ղա­ցող­նե­րը:
-Ընդ­դի­մա­դիր դաշտն այժմ փոր­ձում է հաս­կա­նալ ի­րե­րի դա­սա­վո­րու­թյու­նը։ Ո­մանք կար­ծում են, որ իշ­խա­նու­թյան վար­կա­նի­շից ո­չինչ չի մնա­ցել և իս­կա­կան պահն է կոր­ծա­նա­րար հար­ված հասց­նե­լու հա­մար։ Ես, որ­պես մարդ, որ հա­մա­րում է, թե այս իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը սպա­ռել են բա­րե­փո­խում­նե­րի հնա­րա­վոր բո­լոր ռե­սուրս­նե­րը, մտա­ծում եմ՝ իշ­խա­նու­թյու­նը հան­րա­յին ա­ջակ­ցու­թյան ո­րո­շա­կի չա­փա­բա­ժին, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, ու­նի դեռևս, ինչն էլ սա­կայն նրան էլ ա­վե­լի «զոռ­բա» ա­րարք­նե­րի է դր­դում: Այժմ խիստ կարևոր է պա­հը ճիշտ գնա­հա­տել ու բա­ցա­ռել «ֆալշ ստար­տե­րը»: Ե­թե դա­սա­կան ընդ­դի­մու­թյուն ա­սե­լով նկա­տի ու­նեք, թե մենք փո­ղո­ցա­յին պայ­քա­րի մտադ­րու­թյուն­ներ չու­նենք, ա­պա շեշ­տեմ՝ այդ­պես չէ: Պար­զա­պես պետք է ի­րա­վի­ճա­կը ճիշտ գնա­հա­տել և չտր­վել ֆեյս­բու­քյան պրո­պա­գան­դա­նե­րի՝ ո՛չ «նի­կո­լա­կան­նե­րի», ո՛չ էլ «նի­կո­լա­տյաց­նե­րի» թևից։ Ինչ վե­րա­բե­րում է մեր թի­մին, ա­պա պատ­րանք­նե­րով չենք ա­ռաջ­նորդ­վում, հզո­րաց­ման ճա­նա­պարհ անց­նող ուժ ենք, իսկ այդ ճա­նա­պար­հին շտա­պել չի կա­րելի, քան­զի հաղ­թում է զուս­պը, ինք­նավս­տա­հը:

Զրույ­ցը՝
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 10988

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ