Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Այդ­պես էլ չի­մա­ցանք՝ ո՞րն է «հե­ղա­փո­խու­թ­յան» տես­լա­կանն ու գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թ­յու­նը

Այդ­պես էլ չի­մա­ցանք՝ ո՞րն է «հե­ղա­փո­խու­թ­յան» տես­լա­կանն ու գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թ­յու­նը
20.12.2019 | 00:23
Վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը խոս­տա­նում է ջար­դել հե­ղա­փո­խու­թյան նկատ­մամբ պե­տա­կան հա­մա­կար­գում առ­կա դի­մադ­րու­թյու­նը: Թե մաս­նա­վո­րա­պես ի՞նչ դի­մադ­րու­թյան կամ, մեծ հաշ­վով, ի՞նչ հե­ղա­փո­խու­թյան մա­սին է խոս­քը, բարդ է ա­սել: Հե­տաքր­քիր է՝ ինչ­պե՞ս է, օ­րի­նակ, պե­տա­կան ա­պա­րա­տը դի­մադ­րե­լու Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի ու թա­ղա­պե­տա­րան­նե­րի՝ նախ­կին­նե­րի ա­վան­դույ­թը կու­րո­րեն շա­րու­նա­կող ու ա­մա­նո­րյան մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի հա­մար կլո­րիկ գու­մար հատ­կաց­նե­լու հան­գա­ման­քին, ե­թե «հե­ղա­փո­խա­կան» կա­ռա­վա­րիչ­նե­րը երևույ­թից հրա­ժար­վե­լու փո­խա­րեն դեռ մի բան էլ ո­րո­շել են ա­վե­լի ճոխ «կոր­պո­րո­տիվ» նշել:
Ե­թե երկ­րի թիվ մեկ դեմ­քը դա­տա­վոր­նե­րին «պա­տե­րի տակ վնգս­տա­ցող­ներ» է ան­վա­նում, նրա հոր­դոր-կո­չից հե­տո դա­տա­րա­նի ել­քերն ու մուտ­քե­րը շր­ջա­փակ­վում են, դա­տա­վոր­նե­րը փոր­ձում են պա­տու­հա­նից ներս մտ­նել ու վայր են ընկ­նում, իսկ ԱԺ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վո­րը դա ո­րա­կում է որ­պես «դա­տա­վո­րի էն­տու­զիազ­մի ու սե­փա­կան ցան­կու­թյան դրսևո­րում», ա­պա ե­թե ան­գամ այս ա­մե­նին ընդ­դի­մա­ցող կա, ու­րեմն էյ­ֆո­րիան ամ­բող­ջու­թյամբ չի մթագ­նել մարդ­կանց ու­ղե­ղը: Հրա­պա­րա­կում թո­ռան հետ զբոս­նող քա­ղա­քա­կան գործ­չի վրա թքո­ղը, Ար­ցա­խի նա­խա­գա­հի «գլու­խը բա­ցո­ղը» ե­թե ի­րա­վա­պահ­նե­րի ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում չեն հայ­տն­վում, ու­րեմն ոչ մի ի­րա­վի­ճակ էլ չի փոխ­վել, ա­վե­լին՝ ան­բա­րո ա­րարք­ներն ա­նար­գել տա­րած­վում են մե­զա­նում: Նա­խա­րար­նե­րին, պատ­գա­մա­վոր­նե­րին, պե­տա­կան պաշ­տո­նյա­նե­րին ու «իր կրու­գի մարդ­կանց» մեծ-մեծ պարգևավ­ճար նշա­նա­կե­լուց հե­տո պե­տա­կան ա­պա­րա­տի մյուս աշ­խա­տող­նե­րը, բնա­կան է, պետք է ընդ­դի­մա­նան այն «հե­ղա­փո­խու­թյա­նը», որ ի­րենց կյան­քում ո­չինչ էլ չփո­խեց:
Ըն­դա­մե­նը ստաց­վեց այն­պես, որ պարգևավ­ճար ստա­ցող­նե­րի մի խմ­բա­քա­նա­կին փո­խա­րի­նե­լու ե­կավ մեկ ու­րի­շը: Այս ցան­կը եր­կար կա­րե­լի է շա­րու­նա­կել, բայց մեզ ա­ռա­վել քան հե­տաք­րք­րում է, թե իշ­խա­նու­թյան կար­կա­ռուն ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը որ­տե՞ղ են թաքց­րել այն թուղ­թը, ո­րում նկա­րագր­վում են հե­ղա­փո­խու­թյան նպա­տակ­նե­րը, տես­լա­կա­նը, գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյու­նը, հո­ռի ա­վան­դույթ­նե­րը փո­խե­լու ու­ղի­նե­րը և այլն: Ա­ռանց ո­չինչ չա­սող «կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ պայ­քար», «ժո­ղովր­դի իշ­խա­նու­թյուն», «դու մե­նակ չես», «քյա­բաբ-քյա­բաբ հետ եք բե­րե­լու» ու նմա­նա­տիպ ար­տա­հայ­տու­թյուն­նե­րի, դժ­վար էլ երբևէ որևէ մեկս հաս­կա­նա, թե ով ում կամ ին­չին է դի­մադ­րում:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 5886

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ