Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Ար­տա­կարգ դրու­թ­յունն ա­վե­լի խիստ սահ­մա­նա­փա­կում­ներ պետք է են­թադ­րեր՝ բա­ցա­ռե­լով վա­րա­կի հա­վա­նա­կան տա­րա­ծու­մը»

«Ար­տա­կարգ դրու­թ­յունն ա­վե­լի խիստ սահ­մա­նա­փա­կում­ներ պետք է են­թադ­րեր՝ բա­ցա­ռե­լով վա­րա­կի հա­վա­նա­կան տա­րա­ծու­մը»
20.03.2020 | 01:48
«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր ԱՆ­ՆԱ ԿՈՍ­ՏԱ­ՆՅԱ­ՆԸ։
-ԿԳՄՍ-ն հայ­տա­րա­րել է, որ անց­նում է հե­ռա­վար ու­սուց­ման: Ձեր գնա­հատ­մամբ՝ հա­յաս­տա­նյան ու­սում­նա­կան հաս­տա­տու­թյուն­նե­րը կկա­րո­ղա­նա՞ն «գլուխ հա­նել» դրա­նից. մա­նա­վանդ տա­րեց ու­սու­ցիչ­նե­րի դեպ­քում, կար­ծում ենք, հե­ռա­վար ու­սուց­ման հետ կապ­ված ո­րո­շա­կի խն­դիր­ներ կլի­նեն:
-Այն­քան էլ չէի կի­սի այս տե­սա­կե­տը։ Կար­ծում եմ, որ այս ի­րա­վի­ճա­կը հնա­րա­վո­րու­թյուն կտա նաև փոր­ձար­կե­լու «Հան­րակր­թու­թյան մա­սին» օ­րեն­քում բո­լո­րո­վին վեր­ջերս ի­րա­կա­նաց­րած լրա­ցու­մը՝ կապ­ված հե­ռա­վար ու­սուց­ման կազ­մա­կերպ­ման հետ: Այն հիմ­նա­կա­նում վե­րա­բե­րում է հե­ռա­վոր և բարձրլեռ­նա­յին հա­մայ­նք­նե­րում դա­սապ­րո­ցե­սի կազ­մա­կերպ­մա­նը, հատ­կա­պես այն վայ­րե­րում, որ­տեղ ա­շա­կերտ­նե­րը զրկ­ված են կր­թու­թյան ի­րա­վուն­քի ի­րա­ցու­մից՝ պայ­մա­նա­վոր­ված ո­րո­շա­կի ա­ռար­կա­ներ դա­սա­վան­դող­նե­րի բա­ցա­կա­յու­թյամբ։ Տա­րեց ու­սու­ցիչ­նե­րի պա­րա­գա­յում ու­սու­ցու­մը հնա­րա­վոր է կազ­մա­կեր­պել նաև հենց ա­շա­կերտ­նե­րի և ծնող­նե­րի օգ­նու­թյամբ՝ հե­ռա­կա­պի մի­ջո­ցով: Այ­սինքն, ե­թե նպա­տակ կա հե­ռա­վար դա­սապ­րո­ցես կազ­մա­կեր­պե­լու, ա­պա այն միան­գա­մայն հնա­րա­վոր է, կարևո­րը ցան­կու­թյունն է։ Ինձ հա­մար վառ օ­րի­նակ է իմ եր­կու ե­րե­խա­նե­րի դաս­վար­նե­րի կող­մից հե­ռա­վար դաս հանձ­նա­րա­րե­լու և ա­ռա­ջադ­րանք­նե­րը ստու­գե­լու պատ­րաս­տա­կա­մու­թյու­նը։
-Հե­ռա­վար ու­սու­ցու­մը կա­րո՞ղ է ամ­բող­ջու­թյամբ լրաց­նել դա­սապ­րո­ցե­սը, թե, ա­մեն դեպ­քում, դա­սե­րը կանց­կաց­վեն ար­ձա­կուրդ­նե­րի հաշ­վին:
-Հա­մա­րել, թե հե­ռա­վար ու­սու­ցու­մը լիար­ժեք փո­խա­րի­նե­լու է սո­վո­րա­կան դա­սապ­րո­ցե­սին, այն­քան էլ ճիշտ չէ, քան­զի այն այս պա­հին ի­րա­կա­նաց­վում է որ­պես պի­լո­տա­յին ծրա­գիր։ Անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն կլի­նի նաև ար­ձա­կուր­դի մի ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծի հաշ­վին լրաց­նել բաց­թո­ղա­ծը։
-Կա­ռա­վա­րու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը ե­րեկ հայ­տա­րա­րե­ցին, որ շն­չա­ռա­կան ա­պա­րատ­նե­րի հետ կապ­ված խն­դիր ու­նենք: Ֆի­նանս­նե­րի նա­խա­րա­րու­թյու­նում այն ձեռք բե­րե­լու հա­մար հաշ­վե­հա­մար է բաց­վել, որ­պես­զի մար­դիկ հան­գա­նա­կու­թյուն կա­տա­րեն: Մենք, ըստ ձեզ, առ­հա­սա­րակ պատ­րա՞ստ ենք դի­մա­կա­յե­լու վի­րու­սին։
-Ե­թե հնա­րա­վո­րինս օ­պե­րա­տիվ և ար­դյու­նա­վետ ձևով կազ­մա­կերպ­վեն դրա­մա­հայ­թայ­թու­մը, շն­չա­ռա­կան ա­պա­րատ­նե­րի հրա­տապ ձեռք­բե­րու­մը, կար­ծում եմ, կդի­մա­կա­յենք վի­րու­սին։ Պետք է հաշ­վար­կել տա­րած­ման ա­րա­գու­թյու­նը՝ մեկ ամս­վա կտր­ված­քով, և ել­նե­լով այն կան­խա­վար­կա­ծից, որ ար­դեն մարտ ամս­վա կեսն է, օ­րե­րը դե­պի տա­քա­ցում են գնում, հույսս մեծ է, որ ի տար­բե­րու­թյուն այլ եր­կր­նե­րի, կկա­րո­ղա­նանք հնա­րա­վո­րինս քիչ նե­գա­տիվ դեպ­քե­րով շր­ջան­ցել վա­րա­կը։
-Չնա­յած հոր­դոր­նե­րին և ձեռ­նարկ­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին՝ խն­ջույք­նե­րը տնե­րում, ռես­տո­րան­նե­րում և սր­ճա­րան­նե­րում չեն դա­դա­րում։ Գու­ցե մարդ­կանց այդ­քա՞ն էլ լավ չեն ի­րա­զե­կում:
-Իմ գնա­հատ­մամբ՝ ի­րա­զե­կու­մը լրատ­վու­թյան տա­րած­ման բո­լոր հնա­րա­վոր մի­ջոց­նե­րով և օ­ղակ­նե­րով ի­րա­կա­նաց­վում է բա­վա­կա­նին օ­պե­րա­տիվ, խն­դի­րը քա­ղա­քա­ցիա­կան ցածր գի­տակ­ցու­թյունն է: Ցա­վոք սր­տի, մեր հա­սա­րա­կու­թյու­նը շարժ­վում է ծանր մա­հա­կի կի­րառ­ման մե­թո­դա­բա­նու­թյամբ, որ­քան խիստ են սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րը, այն­քան ա­վե­լի ար­դյու­նա­վետ կլի­նի ար­տա­կարգ դրու­թյան հայ­տա­րա­րու­մը։ Սրա վառ ա­պա­ցույցն էլ հենց Ձեր մատ­նանշ­ված խն­ջույք­ներն են հան­րա­յին սնն­դի օ­բյեկտ­նե­րում կամ տնե­րում։
-ԱԺ-ն նույն­պես շա­րու­նա­կում է աշ­խա­տանք­նե­րը, նիս­տե­րը չեն դա­դա­րե­լու, քա­ռօ­րյան կա, բայց «Իմ քայ­լի» Ձեր ո­րոշ գոր­ծըն­կեր­ներ, օ­րի­նակ, խոր­հուրդ են տա­լիս նս­տել տա­նը: Հի­մա ի՞նչ ա­նել։
-Վերևում ա­սած միտքս վե­րա­բե­րում է նաև Ազ­գա­յին ժո­ղո­վին՝ թե՛ պատ­գա­մա­վոր­նե­րին, թե՛ աշ­խա­տա­կազ­մին: Պա­րե­տա­տան հայ­տա­րա­րած 20 և ա­վե­լի ան­ձանց կող­մից հա­վաք­նե­րի ար­գել­քի տրա­մա­բա­նու­թյու­նը կոր­չում է: Ար­տա­կարգ դրու­թյու­նը, իմ պատ­կե­րաց­մամբ, պետք է էլ ա­վե­լի խիստ սահ­մա­նա­փա­կում­ներ են­թադ­րեր՝ բա­ցա­ռե­լով վա­րա­կի հա­վա­նա­կան տա­րա­ծու­մը։
-Իշ­խա­նու­թյուն­ներն ա­մե­նաս­կզ­բից ա­սում էին` «ու՞մ շունն է կո­րո­նա­վի­րու­սը», «պին­ցե­տով կհա­նենք» և այլն: Ան­լու՞րջ էր նրանց վե­րա­բեր­մուն­քը:
-Ա­յո, ան­լուրջ էր, վս­տահ եմ աշ­խար­հում տե­ղի ու­նե­ցող ան­ցու­դար­ձին լավ ծա­նոթ էին, և նմա­նօ­րի­նակ մո­տե­ցումն ինձ հա­մար ան­հաս­կա­նա­լի է առն­վազն: «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» խմ­բակ­ցու­թյու­նը, ի դեմս Էդ­մոն Մա­րու­քյա­նի, պար­բե­րա­բար կոչ էր ա­նում հրա­տապ կեր­պով սահ­ման­նե­րը փա­կել, Ի­տա­լիա­յից Երևան ու­ղիղ չվեր­թերն առ­ժա­մա­նակ կա­սեց­նել և ար­տա­կարգ դրու­թյուն հայ­տա­րա­րել։ Ըստ էու­թյան, այս բո­լոր գոր­ծո­ղու­թյուն­ներն ի­րա­կա­նաց­վե­ցին, սա­կայն ա­վե­լի ուշ, քան կա­րե­լի էր ա­նել:
-Այս օ­րե­րին, օ­րի­նակ, ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը խո­սում էր իր և Ա­րա Մի­նա­սյա­նի դա­տա­կան գոր­ծըն­թա­ցի մա­սին. ա­ռող­ջա­պա­հա­կան ո­լոր­տի թիվ մեկ պա­տաս­խա­նա­տուին այս օ­րե­րին ի­րա­վա­կան հա­մա­կար­գի «թե­րու­թյուն­նե՞րն» են, որ պետք է հու­զեն:
-Ել­նե­լով այն կան­խա­վար­կա­ծից, որ կո­րո­նա­վի­րու­սից հե­տո այ­նուա­մե­նայ­նիվ կա կյանք, կար­ծում եմ, որ երկ­րում տե­ղի ու­նե­ցող որևի­ցե գոր­ծըն­թաց հնա­րա­վո­րու­թյան սահ­ման­նե­րում չպետք է կաթ­վա­ծա­հար լի­նի, ի­հար­կե ե­թե ի­րա­վի­ճակն ինչ-որ պա­հի ծայ­րա­հեղ չդառ­նա։ Այս պա­հին, թե­կուզ ոչ ակ­տի­վո­րեն, սա­կայն պե­տու­թյան ու­շադ­րու­թյու­նից չպետք է վրի­պի ոչ մի խն­դիր, այդ թվում` ա­ռող­ջա­պա­հա­կան ո­լոր­տում առ­կա դա­տա­վա­րա­կան գոր­ծըն­թաց­նե­րը։
-«Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» խմ­բակ­ցու­թյու­նը հա­ճախ է բարձ­րա­ձայ­նում ան­հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյան մթ­նո­լոր­տի մա­սին: Այս պա­հին գո­նե այդ մթ­նո­լոր­տը նվա­զե՞լ է:
-Իմ գնա­հատ­մամբ՝ իշ­խող ու­ժի կող­մից խմ­բակ­ցու­թյանն ուղղ­ված ան­հան­դուր­ժողա­կա­նու­թյան սլաք­ներն այս պա­հին հա­մե­մա­տա­բար թու­լա­ցած են, սա­կայն սո­ցիա­լա­կան հար­թակ­նե­րում ժա­մա­նակ առ ժա­մա­նակ կա­րե­լի է հան­դի­պել «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տա­նի» հաս­ցեին քա­ղա­քա­ցիա­կան ֆեյ­քե­րի հն­չեց­րած սադ­րիչ բա­ռամ­թեր­քը, ո­րին այս պա­հին ու­շադ­րու­թյուն չենք դարձ­նում։ Մեզ հա­մար հի­մա ա­ռա­վել, քան երբևէ կարևոր է վա­րա­կի տա­րած­մանն ուղղ­ված կան­խար­գե­լիչ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մա­սին ի­րա­զե­կու­մը, պա­րե­տա­տանն օ­ժան­դա­կու­թյուն ցույց տա­լը, հու­մա­նիս­տա­կան ակ­ցիա­նե­րին մաս­նակ­ցե­լը, քան ո­րոշ օ­ղակ­նե­րի սադ­րան­քին տր­վե­լը։ Սա հա­մազ­գա­յին հարց է, ո­րը վե­րա­բե­րում է ՀՀ յու­րա­քան­չյուր քա­ղա­քա­ցու և հա­յի, և մենք պետք է ցու­ցա­բե­րենք ա­ռա­վե­լա­գույն հա­մախ­մբ­վա­ծու­թյուն՝ հաղ­թա­հա­րե­լու հա­մար հեր­թա­կան ճգ­նա­ժա­մը։
Զրույ­ցը՝
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ
Դիտվել է՝ 8338

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ