Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Մոսկ­վան, ի­հար­կե, չի հա­վա­տա Փա­շի­ն­յա­նի «ար­ցունք­նե­րին»

Մոսկ­վան, ի­հար­կե, չի հա­վա­տա  Փա­շի­ն­յա­նի «ար­ցունք­նե­րին»
23.06.2020 | 00:39

Վա­ղը Մոսկ­վա­յում տոն­վե­լու է Հայ­րե­նա­կան Մեծ պա­տե­րազ­մում մեր փա­ռա­վոր ծնող­նե­րի, նախ­նի­նե­րի ձեռք բե­րած հե­րո­սա­կան հաղ­թա­նա­կը, կա­յա­նա­լու է այդ մեծ հաղ­թա­նա­կի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րից գլ­խա­վո­րը` Հաղ­թա­նա­կի տա­րե­դար­ձին նվիր­ված ռազ­մա­կան շքեր­թը, ցա­վոք, ա­ռանց Հա­յաս­տա­նի ղե­կա­վա­րի մաս­նակ­ցու­թյան:
Որ ա­սում էինք Փա­շի­նյանն ու փա­շի­նյա­նա­կան իշ­խա­նու­թյու­նը վտան­գում են կի­սաշր­ջա­փակ­ված, ա­վե­լին` կի­սա­պա­տե­րազ­մա­կան վի­ճա­կում գտն­վող, Ադր­բե­ջա­նի ու Թուր­քիա­յի պես հարևան­ներ ու­նե­ցող Հա­յաս­տա­նի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը մեր ա­մե­նա­մոտ, ա­մե­նա­կարևոր դաշ­նա­կից­նե­րի` Ռու­սաս­տա­նի, Ի­րա­նի, Չի­նաս­տա­նի հետ, ձե­զա­նից ո­մանք չէին հա­վա­տում:
Վե­րոն­շյա­լի ա­ռու­մով չենք անդ­րա­դառ­նա վեր­ջին 2 տար­վա ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րին, հաս­կա­նա­լու և հա­մոզ­վե­լու հա­մար վեր­ջին օ­րե­րին ե­ղածն էլ բա­վա­կան է: Հա­յաս­տա­նը, ինչ­պես ար­դեն հայտ­նի է, միա­ցել է կրո­նա­կան հար­ցե­րով հա­կա­չի­նա­կան մի այ­լան­սի (դե դա ո­չինչ, կարևո­րը` ԱՄՆ-ը և Չի­նաս­տա­նի հան­դեպ, ըստ էու­թյան, թշ­նա­մա­բար տրա­մադր­ված է­լի մի քա­նի պե­տու­թյուն­ներ գոհ են Հա­յաս­տա­նի այդ քայ­լից): Հե­տաքր­քիր է` Փա­շի­նյա­նի մտ­քով դրա­նից ա­ռաջ ան­ցե՞լ է` բա որ Չի­նաս­տա­նը, ի­մա­նա­լով դրա մա­սին, մի փոքր փռշ­տա մեր ուղ­ղու­թյամբ…
Օ­րերս հայտ­նի դար­ձավ նաև, որ Հա­յաս­տա­նը ջեր­մաց­նում է իր հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն Ի­րա­նի ո­խե­րիմ թշ­նա­մու` Իս­րա­յե­լի հետ, ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը նույ­նիսկ ո­րո­շում է ըն­դու­նել Իս­րա­յե­լում դես­պա­նա­տուն բա­ցե­լու:


Չենք քն­նար­կում այն խն­դի­րը, թե այդ դես­պա­նա­տու­նը մեզ հա­մար որ­քա­նո՞վ է կարևոր և անհ­րա­ժեշտ, կամ ընդ­հան­րա­պես կարևոր և անհ­րա­ժե՞շտ է, թե՞ ոչ: Փաստն այն է, որ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյունն Իս­րա­յե­լում շուրջ 30 տա­րի դես­պա­նա­տուն չի ու­նե­ցել, հետևա­բար կա­րող էր երևի 30 տա­րի էլ չու­նե­նալ, հե­տաձ­գել դես­պա­նա­տան բաց­ման հար­ցը մինչև աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան պայ­ման­նե­րը կլի­նեին նպաս­տա­վոր: Հի­մա՞ էր դրա պա­հը, երբ Ադր­բե­ջա­նի կող­մից հա­յե­րիս դեմ պա­տե­րազ­մի սան­ձա­զերծ­ման սպառ­նա­լի­քը շատ մեծ է, և դժ­վա՞ր էր հաս­կա­նալ, որ այդ պա­տե­րազ­մի դեպ­քում մենք Ի­րա­նի բազ­մա­կողմ, տա­րաբ­նույթ ա­ջակ­ցու­թյան կա­րիքն ու­նե­նա­լու ենք ա­ռա­վել, քան երբևէ: Իսկ մի­գու­ցե այդ ա­մե­նը շատ լավ հաս­կա­նա­լո՞վ են ար­վում Իս­րա­յե­լի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի ջեր­մաց­ման քայ­լե­րը, այ­սինքն` պա­հը շատ ճիշտ է ըն­տր­ված…


Հի­շենք, որ Թեհ­րա­նում Հա­յաս­տա­նի դես­պա­նա­տան դի­մաց հու­նի­սի 9-ին մի շարք ու­սա­նող­ներ բո­ղո­քի ակ­ցիա էին ի­րա­կա­նաց­րել՝ ընդ­դեմ Իս­րա­յե­լում Հա­յաս­տա­նի դես­պա­նա­տան բաց­ման։ Որ­քան էլ Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­ներն ա­սեն, թե մենք Իս­րա­յե­լի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը չենք կա­ռու­ցե­լու` ի հա­շիվ Ի­րա­նի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի, դժ­վար թե Իս­րա­յե­լում ՀՀ դես­պա­նա­տան բա­ցու­մից հե­տո շա­րու­նա­կենք վա­յե­լել մեր հան­դեպ Ի­րա­նի բա­րե­հաճ վե­րա­բեր­մուն­քը:
Հի­շյալ բո­ղո­քի ակ­ցիա­յի մաս­նա­կից­նե­րը պար­զել են պաս­տառ­ներ, ո­րոնց վրա ե­ղել է «Իս­րա­յե­լի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան գի­նը շատ ծանր է լի­նե­լու» գրու­թյուն-զգու­շա­ցու­մը: Հատ­կան­շա­կան է և ու­շագ­րավ, որ թեև բո­ղո­քի մի­ջո­ցա­ռու­մը բազ­մա­մարդ չի ե­ղել (ի­րան­ցի ու­սա­նող­նե­րի 30-հո­գա­նոց փոք­րա­թիվ խումբ), սա­կայն նշ­ված մի­ջո­ցառ­մանն անդ­րա­դար­ձել են Ի­րա­նի պե­տա­կան հե­ռուս­տա­տե­սու­թյու­նը և այլ գլ­խա­վոր լրատ­վա­մի­ջոց­ներ:
Հի­մա անդ­րա­դառ­նանք Ռու­սաս­տա­նի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րին` նկա­տի ու­նե­նա­լով դար­ձյալ զուտ ա­մե­նա­վեր­ջին, ա­մե­նա­թարմ ի­րա­դար­ձու­թյու­նը: Հու­նի­սի 19-ին հայտ­նի դար­ձավ, որ ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը նա­մակ է հղել Ռու­սաս­տա­նի նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նին, ո­րով հայտ­նում է, որ չի կա­րո­ղա­նա մաս­նակ­ցել Հայ­րե­նա­կան Մեծ պա­տե­րազ­մի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին:


Փա­շի­նյա­նի նա­մա­կում նշ­ված է.
«Հար­գե­լի պա­րոն նա­խա­գահ, ափ­սո­սան­քով պետք է հայտ­նեմ Ձեզ, որ չեմ կա­րո­ղա­նա­լու մաս­նակ­ցել Հայ­րե­նա­կան Մեծ պա­տե­րազ­մի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին: Ինչ­պես գի­տեք, ես մեծ սի­րով ըն­դու­նել էի հան­դի­սա­վոր ա­րա­րո­ղու­թյուն­նե­րին մաս­նակ­ցե­լու Ձեր հրա­վե­րը: Սա­կայն, ինչ­պես հե­տա­գա­յում պարզ­վեց, գո­յու­թյուն ու­նե­ցող հա­մա­ճա­րա­կա­յին ի­րա­վի­ճա­կը թույլ չի տա­լիս ինձ ի­րա­կա­նաց­նել այդ ուղևո­րու­թյու­նը:
Ել­նե­լով դրա­նից՝ ես ո­րո­շե­ցի ձեռն­պահ մնալ Մոսկ­վա կա­տա­րե­լիք իմ այ­ցից, ին­չը, ինչ­պես տե­ղյակ եք, ման­րա­մասն քն­նարկ­վել և հա­մա­ձայ­նեց­վել է մեր աշ­խա­տա­կազ­մե­րի միջև:
Ինձ հա­մար մեծ պա­տիվ կլի­ներ ներ­կա գտն­վել հո­բե­լյա­նա­կան շքեր­թին: Վս­տահ եմ՝ մեր եր­կր­նե­րի մի­լիո­նա­վոր քա­ղա­քա­ցի­ներ հետևե­լու են այդ հան­դի­սա­վոր մի­ջո­ցառ­մա­նը՝ մտո­վի գնա­լով հե­ռա­վոր 1945 թվա­կա­նը, երբ մեր պա­պե­րը հպարտ քայ­լով անց­նում էին Կար­միր հրա­պա­րա­կով: Հաղ­թա­նա­կը Հայ­րե­նա­կան Մեծ պա­տե­րազ­մում մեր ընդ­հա­նուր ժա­ռան­գու­թյունն է: Հի­շո­ղու­թյունն այդ մա­սին միա­վո­րում է մեր ժո­ղո­վուրդ­նե­րին և ան­սա­սան հիմք ստեղ­ծում ա­պա­գա սե­րունդ­նե­րի բա­րե­կա­մու­թյան հա­մար:
Ակն­կա­լում եմ մեր մո­տա­լուտ հան­դի­պու­մը, ո­րը հնա­րա­վո­րու­թյուն կտա քն­նար­կե­լու մեր եր­կր­նե­րի միջև դաշ­նակ­ցա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի օ­րա­կար­գի հար­ցե­րը:
Ըն­դու­նեք, պա­րոն նա­խա­գահ, քա­ջա­ռող­ջու­թյան և Ձեր գոր­ծու­նեու­թյան մեջ հա­ջո­ղու­թյուն­նե­րի իմ լա­վա­գույն մաղ­թանք­նե­րը»:


Մոսկ­վան, ի­հար­կե, չի հա­վա­տա Փա­շի­նյա­նի «ար­ցունք­նե­րին»: Հայ­րե­նա­կան Մեծ պա­տե­րազ­մում հաղ­թա­նա­կի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին չմաս­նակ­ցե­լու Փա­շի­նյա­նի պատ­ճա­ռա­բա­նու­թյան (գո­յու­թյուն ու­նե­ցող հա­մա­ճա­րա­կա­յին ի­րա­վի­ճա­կը) սուտ լի­նե­լը հաս­կա­նա­լի է դառ­նում միան­գա­մից, ա­վե­լին` այն նույ­նիսկ ակն­հայտ է ՀՀ գե­րա­գույն գլ­խա­վոր ստա­խո­սի տվյալ նա­մա­կից: Դեռ չենք անդ­րա­դառ­նում այն հար­ցին, թե Հա­յաս­տա­նում մնա­լով, Փա­շի­նյա­նը հա­մա­ճա­րա­կա­յին ի­րա­վի­ճա­կին ոչ ձևա­կա­նո­րեն և ար­դյու­նա­վետ հա­կազ­դե­լու ա­ռու­մով մինչև հի­մա իբր ի՞նչ է ա­րել, որ հու­նի­սի 24-ին կամ այդ մեկ-եր­կու օրն այս­տեղ մնա­լով ինչ ա­նի: Պար­զա­պես ըն­դա­մե­նը մի քա­նի փաս­տար­կու­մով ցույց տանք Փա­շի­նյա­նի ստա­խո­սու­թյու­նը:


Հաղ­թա­նա­կի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված ռազ­մա­կան շքեր­թը Մոսկ­վա­յում անց­կաց­վե­լու է հու­նի­սի 24-ին, Փա­շի­նյա­նի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը ե­ղել է հու­նի­սի 19-ին, այ­սինքն` դրա­նից 5 օր ա­ռաջ: Կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին հի­վան­դու­թյան (COVID-19) հաս­տատ­ված նոր դեպ­քե­րը Հա­յաս­տա­նում Փա­շի­նյա­նի նա­մա­կին նա­խոր­դած վեր­ջին մեկ շա­բա­թում օ­րա­կան 397-723 սահ­ման­նե­րում են ե­ղել, և պարզ է, որ նա­մա­կին հա­ջոր­դե­լիք 5 օ­րում ո՛չ կրկ­նա­պատկ­վե­լու էին, ո՛չ էլ, ընդ­հան­րա­պես, դուրս էին գա­լու իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի և փոր­ձա­գետ­նե­րի կան­խա­տե­սում­նե­րի շր­ջա­նա­կից, հետևա­բար նշ­ված ժա­մա­նա­կաըն­թաց­քում վար­չա­պե­տի մա­կար­դա­կով ըն­դուն­վե­լիք ինչ-որ չկան­խա­տես­ված ու հրա­տապ ո­րո­շում ըն­դու­նե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն չէր ա­ռա­ջա­նա­լու:
Վե­րոն­շյա­լի մա­սին են վկա­յում նաև Փա­շի­նյա­նի նա­մա­կին հա­ջոր­դած 3 օ­րե­րին Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նում COVID-19 հաս­տատ­ված նոր դեպ­քե­րի վե­րա­բե­րյալ ՀՀ պա­րե­տա­տան «Կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ պայ­քա­րի միաս­նա­կան տե­ղե­կատ­վա­կան հար­թա­կում» (https://covid19.gov.am/hy/news) ար­դեն իսկ հրա­պա­րակ­ված պաշ­տո­նա­կան թվե­րը. հու­նի­սի 20-ին հրա­պա­րակ­վա­ծի հա­մա­ձայն` նոր կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին հի­վան­դու­թյան 551 հաս­տատ­ված նոր դեպք, 21-ին հրա­պա­րակ­վա­ծի հա­մա­ձայն` COVID-19-ի 560 հաս­տատ­ված նոր դեպք, և ե­րեկ` հու­նի­սի 22-ին հրա­պա­րակ­վա­ծի հա­մա­ձայն` հի­շյալ հի­վան­դու­թյան 320 նոր դեպք:
Ըն­դգ­ծենք, որ Փա­շի­նյա­նի բա­ցա­կա­յու­թյան պա­րա­գա­յում, ե­թե նույ­նիսկ ինչ-որ ծայ­րա­հեղ ի­րա­վի­ճակ և այդ­պի­սի ինչ-որ ո­րո­շում կամ ո­րո­շում­ներ ըն­դու­նե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն ա­ռա­ջա­նար, դրանք կա­րող էին ըն­դու­նել ՀՀ փոխ­վար­չա­պետ, ար­տա­կարգ դրու­թյան պա­րետ Տիգ­րան Ա­վի­նյա­նը կամ ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը:


Հա­ջոր­դը. Ե­թե Հայ­րե­նա­կան Մեծ պա­տե­րազ­մում հաղ­թա­նա­կի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին չմաս­նակ­ցե­լու Փա­շի­նյա­նի պատ­ճա­ռա­բա­նու­թյու­նը գո­յու­թյուն ու­նե­ցող հա­մա­ճա­րա­կա­յին ի­րա­վի­ճակն է, ա­պա նա հենց նույն նա­մա­կում ինչ­պե՞ս է ՌԴ նա­խա­գա­հին հայտ­նել ի­րենց մո­տա­լուտ հան­դիպ­ման վե­րա­բե­րյալ իր ակն­կա­լու­թյու­նը, հան­դի­պում, ո­րը հնա­րա­վո­րու­թյուն է տա­լու քն­նար­կե­լու եր­կու եր­կր­նե­րի միջև դաշ­նակ­ցա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի օ­րա­կար­գի հար­ցե­րը: Ի՞նչ է, հա­մա­ճա­րա­կա­յին ի­րա­վի­ճա­կը Հա­յաս­տա­նում մոտ ժա­մա­նակ­նե­րում բա­րե­լավ­վե­լո՞ւ է… Ի­հար­կե ոչ: Ինչ­պես ողջ աշ­խար­հում, Հա­յաս­տա­նում նույն­պես թե՛ մաս­նա­գետ­նե­րի, փոր­ձա­գետ­նե­րի, թե՛ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի բո­լոր կան­խա­տե­սում­նե­րը վկա­յում են ճիշտ հա­կա­ռա­կի մա­սին: Բա որ Պու­տի­նը վերց­նի և, ա­սենք, հու­լի­սի 1-ին հան­դի­պում նշա­նա­կի (մո­տա­լուտ հան­դի­պում էիր ակն­կա­լում, ա­հա քեզ մո­տա­լուտ հան­դի­պում), ի՞նչ է ա­սե­լու և ա­նե­լու Փա­շի­նյա­նը։


Պարզ է, որ Փա­շի­նյա­նի` Մոսկ­վա չմեկ­նե­լը, հու­նի­սի 24-ին Հաղ­թա­նա­կի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված ռազ­մա­կան շքեր­թին ներ­կա չլի­նե­լը, Հայ­րե­նա­կան Մեծ պա­տե­րազ­մում հաղ­թա­նա­կի 75-րդ տա­րե­դար­ձին նվիր­ված մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին չմաս­նակ­ցելն ի­րա­կա­նում ու­նի այլ պատ­ճառ կամ պատ­ճառ­ներ: Ար­դեն իսկ ո­րոշ փաս­տե­րի հի­ման վրա «Ի­րա­տես»-ի նա­խորդ հա­մար­նե­րից մե­կում կաս­կած ենք հայտ­նել, թե Փա­շի­նյանն ի­րա­կա­նում վա­րակ­վել և իր ըն­տա­նի­քին վա­րա­կել է նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով:
Հե­տա­գա­յում ոչ միայն իր, այլև իր ողջ ըն­տա­նի­քի շու­տա­փույթ ա­պա­քին­ման վե­րա­բե­րյալ Փա­շի­նյա­նի հայ­տա­րա­րու­թյունն ամ­րապն­դեց մեր և ոչ միայն մեր այդ կաս­կա­ծը. վա­րակ­վե­լու մա­սին հայ­տա­րա­րե­լուց զար­մա­նա­լիո­րեն շատ կարճ ժա­մա­նակ` մոտ մեկ շա­բաթ հե­տո Փա­շի­նյա­նը հայ­տա­րա­րեց, թե ի­րենց բո­լո­րի թես­տա­վոր­ման ար­դյուն­քը ե­ղել է բա­ցա­սա­կան: Սա թերևս ոչ միայն Հա­յաս­տա­նում, այլև ողջ աշ­խար­հում ան­նա­խա­դեպ էր նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով վա­րակ­ված­նե­րի այլևս վա­րա­կա­կիր չլի­նե­լու ա­ռու­մով: Բայց մի պահ ըն­դու­նենք, թե Փա­շի­նյանն ա­մեն ինչ ճիշտ է ա­սել:


Հայտ­նի է, որ ինչ­պես Վլա­դի­միր Պու­տի­նը, այն­պես էլ Ռու­սաս­տա­նի հա­մա­պա­տաս­խան ծա­ռա­յու­թյուն­ներն ա­մեն ինչ ա­նում են, որ բա­ցառ­վի ՌԴ նա­խա­գա­հի վա­րակ­վե­լը նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով: Նույ­նիսկ այն վե­տե­րան­նե­րը, ո­րոնք հան­դի­պե­լու են Պու­տի­նի հետ, նա­խա­պես 14 օ­րով ինք­նա­մե­կու­սաց­ված թե մե­կու­սաց­ված են, որ­պես­զի այդ ըն­թաց­քում հան­կարծ չվա­րակ­վեն նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով ու հան­դիպ­մա­նը վա­րա­կեն ՌԴ նա­խա­գա­հին:
Տրա­մա­բա­նա­կան է, որ Մոսկ­վա­յում բո­լոր նրանք, ով­քեր Վլա­դի­միր Պու­տի­նի հետ հան­դի­պե­լու են, նա­խա­պես թես­տա­վոր­վե­լու են: Ե­թե Փա­շի­նյանն իս­կա­պես վա­րակ­վել է նոր կո­րո­նա­վի­րու­սով, ա­պա հա­մա­պա­տաս­խան թես­տը նրա օր­գա­նիզ­մում հայտ­նա­բե­րե­լու է դրա դեմ ա­ռա­ջա­ցած հա­կա­մար­մին­նե­րը, իսկ ե­թե չհայտ­նա­բե­րի, նշա­նա­կում է` Փա­շի­նյա­նը ստել է, խա­բել ինչ­պես հայ ժո­ղովր­դին, այն­պես էլ ողջ աշ­խար­հին:


Հա­կա­մար­մին­ներ չհայտ­նա­բե­րե­լու, այդ փաստն ար­ձա­նագ­րե­լու և այդ մա­սին հայ­տա­րա­րե­լու պա­րա­գա­յում Փա­շի­նյանն ուղ­ղա­կի խայ­տա­ռակ կլի­ներ մի­ջազ­գա­յին ա­րե­նա­յում և ձեռք կբե­րեր «դիպ­լո­մա­վոր ստա­խո­սի» համ­բավ, ին­չը նշա­նա­կում է, որ դրա­նից հե­տո Հա­յաս­տա­նում նրա պաշ­տո­նա­վար­ման ժամ­կետն էլ ա­վե­լի կկր­ճատ­վեր: Կարթ­նա­նար ոչ միայն հպարտ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի դեռ «հա­րի­ֆաց­ված» վի­ճա­կում գտն­վող մա­սը, այլև կարթ­նա­նա­յին բո­լոր պո­ղոս­նե­րը և, թերևս, նույ­նիսկ զոմ­բիաց­ված­նե­րը: Մի՞­թե սա լուրջ կամ բա­վա­րար պատ­ճառ չէր Մոսկ­վա չմեկ­նե­լու հա­մար։
Այ­նու­հան­դերձ, ե­թե վե­րոն­շյա­լը սոսկ մեր են­թադ­րու­թյունն է, և Փա­շի­նյա­նի օր­գա­նիզ­մում ի­րա­կա­նում կան նոր կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ հա­կա­մար­մին­ներ, ա­պա Մոսկ­վա­յում հի­շյալ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին մաս­նակ­ցե­լուց նրա հրա­ժա­րումն այդ դեպ­քում կա­րող էր պայ­մա­նա­վոր­ված լի­նել Հա­յաս­տա­նում ներ­քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կի հնա­րա­վոր ու մո­տա­լուտ շի­կաց­ման վե­րա­բե­րյալ Փա­շի­նյա­նի կամ նրան ներ­կա­յաց­ված հա­մա­պա­տաս­խան ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի կան­խա­տես­մամբ:


Փա­շի­նյա­նի հի­շյալ նա­մա­կից 2 օր հե­տո` հու­նի­սի 21-ին, դա­տա­րա­նը հրա­պա­րա­կե­լու էր «Բար­գա­վաճ Հա­յաս­տան» կու­սակ­ցու­թյան ա­ռաջ­նորդ, Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին օ­լիմ­պիա­կան կո­մի­տեի նա­խա­գահ Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նի նկատ­մամբ կա­լան­քը որ­պես խա­փան­ման մի­ջոց ընտ­րե­լու ԱԱԾ քն­նի­չի միջ­նոր­դու­թյան վե­րա­բե­րյալ իր ո­րո­շու­մը: Փա­շի­նյա­նը հու­նի­սի 19-ին հա­վա­նա­բար ար­դեն իսկ գի­տեր կամ կար­ծում էր, որ դա­տա­րա­նը, ուղ­ղա­կիո­րեն թե ա­նուղ­ղա­կիո­րեն, կա­տա­րե­լու է իր կամ­քը, այ­սինքն` հի­շյալ միջ­նոր­դու­թյու­նը բա­վա­րա­րե­լու է, և կան­խա­տե­սում էր նաև, թե դրա­նից հե­տո ինչ կա­րող է լի­նել: Մա­նա­վա՛նդ, որ Ծա­ռու­կյա­նի և նրա ո­րոշ կու­սա­կից­նե­րի մի քա­նի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից հե­տո հե­տա­գա հնա­րա­վոր ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի կան­խա­տե­սումն այն­քան էլ դժ­վար չէր: Պարզ է, չէ՞, թե Փա­շի­նյա­նի ու փա­շի­նյա­նա­կան իշ­խա­նու­թյան հա­մար ինչ ծանր ի­րա­վի­ճակ էր ա­ռա­ջա­նա­լու, ե­թե դա­տա­րա­նը բա­վա­րա­րեր ԱԱԾ քն­նի­չի միջ­նոր­դու­թյու­նը և, ինչ­պես Փա­շի­նյանն է ա­սում, ժո­ղո­վուր­դը կի­րա­կի օր­վա­նից կամ ե­րեկ­վա­նից դուրս գար փո­ղոց։ Ա­հա սա էլ, հնա­րա­վոր է, Փա­շի­նյա­նի` Մոսկ­վա չմեկ­նե­լու պատ­ճառն է, ո­րը, ի դեպ, չի բա­ցա­ռում նաև նա­խորդ պատ­ճա­ռի առ­կա­յու­թյու­նը:


Լավ, Փա­շի­նյա­նը հո­րի­նո­վի պատ­ճա­ռով չգ­նաց Մոսկ­վա, բա ՀՀ ղե­կա­վա­րու­թյա­նը ներ­կա­յաց­նող մյուս խո­շոր դեմ­քը` ՀՀ նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Ար­մեն Սարգ­սյա՞նն ին­չու չգ­նաց… Փա­շի­նյա­նը չէ՞ր կա­րող հար­գե­լի պա­րոն Պու­տի­նին իր նա­մա­կով հայտ­նել, որ ես թեև Հա­յաս­տա­նում գո­յու­թյուն ու­նե­ցող հա­մա­ճա­րա­կա­յին ի­րա­վի­ճա­կի պատ­ճա­ռով չեմ կա­րող գալ Մոսկ­վա, բայց իմ փո­խա­րեն կգա և հի­շյալ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րին կմաս­նակ­ցի ՀՀ նա­խա­գահ Ար­մեն Սարգ­սյա­նը։ Ի՞նչ է, ՌԴ նա­խա­գա­հը մեր­ժե­լու՞ էր, չէ՞ր ըն­դու­նե­լու Ար­մեն Սարգ­սյա­նին։ Կամ ին­չու՞ ին­քը` Ար­մեն Սարգ­սյա­նը, նկա­տի ու­նե­նա­լով Փա­շի­նյա­նի վե­րոն­շյալ խու­սա­նա­վու­մը, ան­ձամբ չցու­ցա­բե­րեց Մոսկ­վա գնա­լու նա­խա­ձեռ­նու­թյուն ու Փա­շի­նյա­նի նա­մա­կից հե­տո հան­դես չե­կավ հա­մա­պա­տաս­խան հայ­տա­րա­րու­թյամբ: Ի վեր­ջո, այս ա­մե­նը հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի ա­ռու­մով ան­հետևա՞նք է լի­նե­լու­ թե՞ ...


Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 13021

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ