Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Դե­բի­տո­րա­կան պարտ­քի հա­վա­քագ­րու­մը դա­տա­կան կար­գո՞վ, թե՞ բաժ­նե­մա­սա­յին սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի ար­դա­րա­ցու­մը դա­տա­րա­նով

Դե­բի­տո­րա­կան պարտ­քի հա­վա­քագ­րու­մը դա­տա­կան կար­գո՞վ, թե՞ բաժ­նե­մա­սա­յին սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի ար­դա­րա­ցու­մը դա­տա­րա­նով
24.07.2020 | 00:20

Իբր մեզ քիչ էին պա­տու­հա­սած կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին պան­դե­միա­յի հետևանք­նե­րը, օ­րե­ցօր խո­րա­ցող տա­րա­տե­սակ ճգ­նա­ժա­մե­րը, աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան վե­րա­դա­սա­վո­րում­նե­րի լար­վա­ծու­թյու­նը, երկ­րի ներ­սում պրկ­վող տա­րա­ձայ­նու­թյուն­նե­րը, վար­չա­պե­տի ոչ ա­դեկ­վատ գոր­ծե­լա­կերպն ու նրա սի­րո և հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյան դա­ռը պտուղ­նե­րը... Հի­մա էլ լե­թար­գյան քնից արթ­նա­ցած և Մս­րա Մե­լի­քի կեր­պա­րի մեջ մտած «Նոր Նորք» հա­մա­տի­րու­թյան նա­խա­գա­հը մե­կից ո­րո­շել է իր թրի տա­կով անց­կաց­նել մե­ծա­թիվ մա­սիվ­ցի­նե­րի՝ գյա­դեք, է՛ս կուռն ան­ցեք, չէ, չէ՝ է՛ն կու­ռը...


Ի­հար­կե, նա բա­ռա­ցիո­րեն այս­պես չի ար­տա­հայտ­վել, բայց... հա­մա­տի­րու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ «Ղա­զա­րյան ընդ Փարթ­նըրս» փաս­տա­բա­նա­կան գրա­սե­նյա­կի պարտ­քե­րի հա­վա­քագր­ման բաժ­նի պետ Մ. Մա­ղա­քյանն ա­ռանց աչ­քուն­քի նա­յե­լու 10 հա­զա­րից մինչև 180 հա­զար դրա­մի և ա­վե­լի պարտք ու­նե­ցող բնա­կիչ­նե­րին վերջ­նագ­րի տես­քով նույ­նա­բո­վան­դակ ծա­նու­ցագ­րեր է ու­ղար­կել. «Հար­գե­լի բնա­կիչ, Ձեր կող­մից «Նոր Նորք» հա­մա­տի­րու­թյա­նը չվ­ճա­րած գու­մա­րի չա­փը 2020 թվա­կա­նի մա­յի­սի 1-ի դրու­թյամբ կազ­մում է 162 հա­զար ՀՀ դրամ։
Ձեզ լրա­ցու­ցիչ ծախ­սե­րից ձեռն­պահ պա­հե­լու, ինչ­պես նաև հե­տա­գա հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ակն­կա­լի­քով՝ ա­ռա­ջար­կում ենք սույն գրու­թյու­նը ստա­նա­լուց հե­տո՝ 5 աշ­խա­տան­քա­յին օր­վա ըն­թաց­քում, վե­րո­հի­շյալ գու­մա­րը փո­խան­ցել «Նոր Նորք» հա­մա­տի­րու­թյան «Հա­յէ­կո­նոմ­բանկ» ԲԲԸ-ում բաց­ված 163078130776 հաշ­վե­հա­մա­րին։
Չվ­ճա­րե­լու դեպ­քում պատ­րաստ­վում ենք դի­մել դա­տա­րան»։


Ին­չու՞ հենց հի­մա, մեր խառ­նաշ­փոթ վի­ճա­կում, երբ մար­դիկ հա­մա­ճա­րա­կի դեմ պայ­քա­րի, ապ­րե­լու և օր­վա հաց վաս­տա­կե­լու խն­դիր ու­նեն՝ չհաշ­ված խա­ղա­ղու­թյան պահ­պան­ման հրա­մա­յա­կա­նը։ ՈՒ՞մ է ձեռն­տու մի ա­վե­լորդ ան­գամ սթ­րե­սի են­թար­կե­լը, ին­չու՞ է հա­մա­տի­րու­թյու­նը նպաս­տել բնա­կիչ­նե­րի պարտ­քե­րի «չա­ղաց­մա­նը», որ դա­տա­կան կար­գով ¥ե­թե, ի­հար­կե, հա­ջո­ղի¤ բնակ­չու­թյան ֆի­նան­սա­կան բե­ռը ա­վե­լի՞ ծան­րաց­նի։ Որ ի՞նչ։ Մինչ­դեռ «Բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քի կա­ռա­վար­ման մա­սին» ՀՀ օ­րեն­քի 10-րդ հոդ­վա­ծի 5-րդ կե­տը բո­վան­դա­կում է. «Սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի կող­մից պար­տա­դիր նոր­մե­րի ի­րա­կա­նաց­ման հա­մար նա­խա­տես­ված վճար­ման են­թա­կա գու­մա­րի վճա­րու­մը եր­կու ան­գամ ու­շաց­նե­լու դեպ­քում շեն­քի կա­ռա­վար­ման մար­մինն ի­րա­վունք ու­նի դրա բռ­նա­գանձ­ման հա­մար դի­մե­լու դա­տա­րան՝ մինչ այդ գրա­վոր նա­խազ­գու­շաց­նե­լով պար­տա­տի­րո­ջը»։
Վե­րա­դառ­նա­լով ել­ման կետ, հե­տաքր­քր­վե­ցինք թե ինչ է տե­ղի ու­նե­ցել զգու­շա­ցու­մից 4 ա­միս անց։ Օ­րի­նակ, Բա­դալ Մու­րա­դյան թիվ 1 16-հար­կա­նի շեն­քում. բնա­կիչ­նե­րից քա­նի՞սն են սր­տա­պա­տառ բանկ վա­զել փո­խան­ցում­ներ կա­տա­րե­լու և քա­նի՜ քա­նիսն են սր­տապ­նդ­ված սպա­սում ի­րենց ի­րա­վունք­նե­րը դա­տա­րա­նում պաշտ­պա­նե­լու հա­մար։


Ա. Ղահ­րա­մա­նյա­նին, Ք. Սա­հա­կյա­նին, Ա. Կու­տե­պո­վին, Ս. Մե­լի­քյա­նին, Հ. Բրու­տյա­նին, Վ. Ա­մա­տու­նուն ու մյուս­նե­րին հա­մա­տե­ղո­ղը սկզ­բուն­քայ­նու­թյունն է. ին­չու՞ պի­տի վճա­րեն մի բա­նի դի­մաց, երբ այն տե­սա­նե­լի չէ ի­րենց, բայց պար­բե­րա­բար հա­մա­տի­րու­թյունն իր տե­սու­չին «գոր­ծու­ղում» է շենք, տնե­տուն ընկ­նում, որ­պես­զի հաս­տա­տագր­ված գու­մար­ներ գան­ձի՝ այն էլ ան­հաս­կա­նա­լի, ան­հե­թեթ բա­ցատ­րու­թյամբ, ո­րի հիմ­քում մեկ բնակ­տա­րած­քի չափն է, մերթ վե­րե­լա­կի սպա­սար­կու­մը, մերթ էլ՝ եր­կու­սը մե­կում։ Բայց ոչ եր­բեք բնա­կիչ­նե­րի ընդ­հա­նուր օգ­տա­գործ­ման տա­րածք­նե­րի հետ կապ­ված բա­րե­կար­գում­ներն ու բնակ­ֆոն­դի պահ­պա­նու­թյունն ընդ­հան­րա­պես։ Ա­սենք՝ տա­նիք, շքա­մուտք, աս­տի­ճա­նա­հար­թակ­ներ, հար­կա­բա­ժին­ներ, բազ­րիք­ներ և այլն։ Բաժ­նե­մա­սա­յին սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի վր­դով­մուն­քը տա­րա­ծա­կան է՝ չի­րա­զեկ­վա­ծու­թյու­նից սկ­սած, վեր­ջաց­րած նրա­նով, թե ինչ հիմ­նա­վոր­վա­ծու­թյամբ և որ օ­րեն­քով է ամ­րագր­ված այն փաս­տը, որ հա­վա­քագր­վող գու­մար­նե­րի 40-50 %-ը հա­մա­տի­րու­թյու­նը տնօ­րի­նե­լու է որ­պես աշ­խա­տա­վար­ձի ֆոնդ։ Իմ զրու­ցա­կից­նե­րից ո­մանք բե­րե­ցին այլ ա­ռար­կու­թյուն­ներ ևս և խնդ­րե­ցին չանդ­րա­դառ­նալ տա­րի­նե­րից ե­կող ա­րա­տա­վոր մի շարք երևույթ­նե­րի. անհ­րա­ժեշ­տու­թյան դեպ­քում փա­կագ­ծե­րը կբա­ցեն ճիշտ տե­ղում, ճիշտ ժա­մա­նա­կին։
«Հա­մա­տի­րու­թյան մա­սին» ՀՀ օ­րեն­քի 24-րդ հոդ­վա­ծի ա կե­տի մա­սին ¥«բնա­կի­չը պար­տա­վոր է սահ­ման­ված կար­գով կա­տա­րել պար­տա­դիր նոր­մե­րի կա­տար­մանն ուղղ­ված վճար­ներ և այլ վճար­ներ»¤ շեշ­տադր­մամբ հի­շեց­նող փաս­տա­բա­նա­կան գրա­սե­նյա­կը ար­դյո՞ք ու­սում­նա­սի­րել-հաս­կա­ցել է ի­րո­ղու­թյու­նը. ո՞վ է սահ­մա­նում պար­տա­դիր նորմ կոչ­վա­ծը, ի՞ն­չեր են նե­րառ­ված դրա­նում, սե­փա­կա­նա­տե­րե­րը որ­քա­նո՞վ են տե­ղե­կաց­ված հա­կահր­դե­հա­յին, սա­նի­տա­րա­կան, քա­ղա­քա­շի­նա­կան, փոս­տա­յին բա­ժա­նոր­դա­յին պա­հա­րան­նե­րի սպա­սարկ­ման և այլ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի մա­սին։ Հար­գար­ժան Մ. Մա­ղա­քյա­նին հի­շեց­նենք, որ մինչ 24-րդ հոդ­վա­ծին հղում կա­տա­րե­լը կա ա­ռանց­քա­յին դրույթ սպա­սար­կում ի­րա­կա­նաց­նո­ղի և դրա դի­մաց վճա­րո­ղի հա­մար։ Եվ դա «Բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քի կա­ռա­վար­ման մա­սին» ՀՀ օ­րեն­քի 22-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին կե­տի ա, դ, ե և զ են­թա­կե­տերն են, հա­մա­ձայն ո­րոնց, շեն­քի կա­ռա­վար­ման մար­մի­նը պահ­պա­նում է շեն­քի ընդ­հա­նուր բաժ­նա­յին սե­փա­կա­նու­թյան պահ­պան­ման պար­տա­դիր նոր­մե­րի կա­տա­րու­մը, նույն օ­րեն­քով նա­խա­տես­ված կար­գով շի­նու­թյան սե­փա­կա­նա­տե­րե­րին ներ­կա­յաց­նում է ամ­սա­կան, տա­րե­կան և այլ հաշ­վետ­վու­թյուն­ներ ու ծա­նու­ցում­ներ, կազ­մում և սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի քն­նարկ­մանն է ներ­կա­յաց­նում պար­տա­դիր նոր­մե­րի կա­տար­ման հա­մար նա­խա­տես­ված աշ­խա­տանք­նե­րի նա­խա­հա­շիվ, իր կամ շի­նու­թյան սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի ա­նու­նից տր­ված լիա­զո­րու­թյուն­նե­րի սահ­մա­նում և շեն­քի ընդ­հա­նուր բաժ­նա­յին սե­փա­կա­նու­թյան կա­ռա­վար­ման բյու­ջեի հոդ­ված­նե­րով նա­խա­տես­ված պայ­ման­նե­րով և չա­փով կն­քում է պայ­մա­նագ­րեր։ Մի բան, որ բազ­մա­հար­կի 250-ից ա­վե­լի բնա­կիչ­ներ, այդ թվում և ինքս, տե­սած չկանք։ Էլ չենք խո­սում ա­վե­լի մեծ սպա­սե­լիք­նե­րի մա­սին, թե­կուզ ըն­թա­ցիկ տա­րում շեն­քում կա­տար­վող աշ­խա­տանք­նե­րի վե­րա­բե­րյալ ակ­տի, նա­խա­հաշ­վի և նա­խա­հաշ­վա­յին գու­մա­րը տա­րե­կան բյու­ջեի մեջ ընդգրկվե­լու, քն­նարկ­վե­լու և ընդ­հա­նուր ժո­ղո­վում հաս­տատ­վե­լու մա­սին, ո­րից հե­տո ծախ­սա­յին մասն է բա­ժան­վում սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի վրա՝ ըստ ընդ­հա­նուր բաժ­նա­յին սե­փա­կա­նու­թյան մեջ նրանց բաժ­նե­մա­սի չա­փի։ Սա այն փաստն է, որ ար­ձա­նագր­վում է հա­մա­տի­րու­թյան ընդ­հա­նուր ժո­ղո­վի կող­մից ըն­դուն­ված ո­րոշ­մամբ, ո­րում սահ­ման­վում է պար­տա­դիր նոր­մե­րի կա­տար­մանն ուղղ­ված չա­փը։ Այլ կերպ ա­սած՝ բնակ­չու­թյան կող­մից վճար­վող գու­մա­րի չա­փը չի ա­ռա­ջա­նում հենց այն­պես, վե­րա­ցա­կա­նո­րեն կամ մե­կի ցան­կու­թյամբ, այլ ո­րո­շա­կի օ­բյեկ­տիվ նա­խադ­րյալ­նե­րից, մաս­նա­վո­րա­պես՝ ար­դեն իսկ սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի քն­նարկ­մա­նը և հաս­տատ­մա­նը ներ­կա­յաց­ված ու կան­խո­րոշ­ված աշ­խա­տանք­նե­րի նա­խա­հաշ­վից ել­նե­լով, ո­րից հե­տո միայն այդ աշ­խա­տանք­նե­րի ար­ժե­քը բաշխ­վում է սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի միջև։
«Նոր Նորք» հա­մա­տի­րու­թյունն այն­քան է հե­ռա­ցել բնա­կիչ­նե­րից, որ վեր­ջին­ներս կաս­կա­ծան­քով մտա­բե­րե­ցին նա­խա­գա­հի ա­նու­նը՝ Պո­ղո՞ս էր, թե՞ Պետ­րոս, Ռո­բե՞րտ էր, թե՞ Սեր­գեյ։ Կա­ռույ­ցի ձևա­վոր­ման ա­ռա­ջին օ­րից մինչև հի­մա «կռ­վախն­ձո­րը» ե­ղել ու մնում է նույ­նը։ Հա­մա­տի­րու­թյու­նը պա­հան­ջում է, չգի­տես ին­չու, հաս­տա­տագր­ված գու­մար, բնա­կիչ­ներն էլ եր­կու ոտ­քը մի մա­շի­կի մեջ դրած պն­դում են՝ հաս­կա­նանք. վճա­րենք ին­չի՞ հա­մար, կա­տա­րած ո՞ր աշ­խա­տան­քի դի­մաց։ Ա­սել, թե չկան բա­րե­խիղճ վճա­րող­ներ, սխալ կլի­նի։ Հան­դի­պե­ցինք։ Զրու­ցե­ցինք։ Նրանց մի մա­սի ա­սե­լով՝ զահ­լա չու­նենք տե­սու­չի հետ բա­նա­վի­ճե­լու, մյուս­ներն էլ ա­ռանց խո­րա­նա­լու վճա­րում են, ո­րով­հետև պա­հան­ջում են, որ վե­րե­լակն ան­խա­փան գոր­ծի։ Ըն­դա­մե­նը սրա հա­մար։


Միակ բա­նը, որ հա­մա­տի­րու­թյա­նը հա­ջո­ղել է, դեպ­քից դեպք տա­րե­վեր­ջին շքա­մուտ­քում ի­րենց հա­վա­տով հաշ­վետ­վու­թյան նման մի թուղթ են փակց­նում՝ շաբ­լոն ձևա­կեր­պում­նե­րով։ Օ­րի­նակ, դե­ռա­տի­զա­ցիա­յի, կր­ծող­նե­րի դեմ պայ­քա­րի հա­մար ծախս­վել է այս­քան գու­մար, և այն­քան՝ շեն­քի շր­ջա­կայ­քում մաք­րու­թյուն ձեռ­նար­կե­լիս։ Թվերն ու թվա­բա­նու­թյու­նը, որ հի­շեց­րել են կենտ­րո­նա­կան ընտ­րա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գա­հի նկար­չու­թյու­նը, եր­բեք հա­վատ չեն ներ­շն­չել։ Ան­վս­տա­հու­թյու­նը, իսկ մյուս կող­մից ան­գոր­ծու­թյու­նը հասց­րել է այն­տեղ, որ տա­րի­ներ ա­ռաջ բնա­կիչ­նե­րը 200-ի հաս­նող ստո­րագ­րու­թյամբ դի­մում-բո­ղոք են հաս­ցեագ­րել թա­ղա­պե­տին՝ հա­մա­տի­րու­թյու­նից դուրս գա­լու վճ­ռա­կա­նու­թյամբ։ Հա­մայն­քի ղե­կա­վա­րը շեն­քի ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան խմ­բի հետ ար­դյու­նա­վետ զրույ­ցից հե­տո հոր­դո­րել է՝ ա­ռայժմ չգ­նալ նման քայ­լի, ի­րենք հաշ­վի կառ­նեն բո­լոր դի­տար­կում­նե­րը։ Ինչ-որ ժա­մա­նակ սայ­լը տե­ղից շարժ­վել է, երբ բնա­կիչ­նե­րի նա­խա­ձեռ­նու­թյուն­նե­րին ան­ձամբ հա­մայն­քի ղե­կա­վարն է ըն­դա­ռաջ գնա­ցել։ Նույն կերպ են կա­տար­վել բարձ­րա­հար­կի տա­նի­քի հատ­վա­ծա­յին վե­րա­նո­րո­գում­նե­րը, շքա­մուտ­քի դի­մա­հա­յաց տա­րած­քով անց­նող կո­յու­ղագ­ծի փո­խու­մը և այլ աշ­խա­տանք­ներ, որ ի­րաց­րել են հենց ի­րենք՝ բնա­կիչ­նե­րը, ի­րենց ու­ժե­րով և ի­րենց հաշ­վին։ Իսկ ան­կյուն քաշ­ված հա­մա­տի­րու­թյու­նը ցան­կու­թյուն կամ «ֆայմ» չի ու­նե­ցել նման դեպ­քե­րում շարժ­վել օ­րեն­քի ու­ժով, այ­սինքն գնա­հա­տե­լով կա­տար­վա­ծի ար­ժե­քը, այն հա­մադ­րել և հա­մա­պա­տաս­խա­նա­բար նվա­զեց­նել տվյալ բնակ­չի կամ բնա­կիչ­նե­րի պարտ­քե­րը։ Ին­չու՞ դա տե­ղի չի ու­նե­ցել ճա­ղա­վան­դակ­նե­րի, աղ­բա­տար զե­տե­ղա­րա­նի ¥բուն­կեր¤ մե­ծա­դիր և շքա­մուտ­քի մե­տա­ղա­կան դռ­նե­րի զոդ­ման աշ­խա­տանք­նե­րի ժա­մա­նակ։ Նպա­տա­կա­յի՞ն, թե՞... Շշու­կով ա­կան­ջիս հա­սավ միայն մի դեպք, որ մի պաշ­տո­նյա բնակ­չի դաս­տիա­րակ­չա­կան վե­րա­բեր­մուն­քից հե­տո հա­մա­տի­րու­թյու­նը վեր­ջի­նիս պարտ­քը զրո­յաց­րել է մի քա­նի հար­կեր ներ­կել-բա­րե­կար­գե­լու դի­մաց։ Մնա­ցած դեպ­քե­րում և՛ խուլ է, և՛ կույր։ Որ­քան էլ դի­մել են տա­րաբ­նույթ հար­ցե­րով, ստա­ցել են տար­տամ կամ ար­դա­րաց­նող պա­տաս­խան՝ դա մեր խն­դի­րը չէ, իսկ դուք գի­տե՞ք, թե ինչ­քան եք պարտք, որ մու­ծեք, կմ­տա­ծենք։ Այս սկզ­բուն­քով գոր­ծող հա­մա­տի­րու­թյու­նը հարևա­նու­թյամբ տե­ղա­կայ­ված բարձ­րա­հար­կից ան­հա­ղորդ է. չու­նի և չի կա­րող ու­նե­նալ տեխ­նի­կա­կան վի­ճա­կի մա­սին մաս­նա­գի­տա­կան եզ­րա­կա­ցու­թյուն, ին­չը սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի հա­մար կարևոր է, թե­կուզ նրա հա­մար, որ վերջ­նա­կա­նա­պես փա­րատ­վի մտա­հո­գու­թյու­նը. կա­ռու­ցա­պատ­ման ժա­մա­նակ 6-րդ, թե 7-րդ հար­կից շենքն ա­պա­մոն­տաժ­վել է կրող սյու­նե­րի շեղ­վա­ծու­թյան պատ­ճա­ռով։


Փող, փող և դար­ձյալ փող պա­հան­ջող ու հի­մա էլ դա­տի պատ­րաստ­վող հա­մա­տի­րու­թյան նո­րին գե­րա­զան­ցու­թյու­նը նոր ի­րա­վի­ճա­կում պար­տա­վոր է ըն­կա­լել, որ փո­ղը ձեռք է բեր­վում աշ­խա­տան­քով, տվյալ դեպ­քում ծա­ռա­յու­թյուն­ներ մա­տու­ցե­լով, ոչ թե կար­գադ­րի­չի, պա­հան­ջո­ղի գոր­ծե­լաո­ճով։ Ե՞րբ է նա այ­ցե­լել, բնա­կիչ­նե­րի հետ տե­ղում գործ­նա­կան երկ­խո­սու­թյուն վա­րել ու ներ­կա­յաց­րել կա­տար­վե­լիք պլան­նե­րը։ Չեն հի­շում։ Իսկ նրան չի հե­տաք­րք­րում, չի բա­րե­հա­ճում գալ շենք ու սե­փա­կան աչ­քե­րով տես­նել այն ծա­վա­լուն փո­փո­խու­թյուն­նե­րը, որ ըն­դա­մե­նը 5-6 բնա­կիչ­նե­րով՝ Ա­լիկ Ղահրա­մա­նյա­նի ազ­դա­կո­չով ոնց են կար­գի բե­րել շր­ջա­կա տա­րած­քը՝ սի­զա­մար­գե­րը, խնա­մել ու խնա­մում են կա­նաչ գո­տին, պու­րակ-խա­ղահ­րա­պա­րա­կը, վե­րա­նո­րո­գել ցայ­տաղ­բյու­րը, բա­կից հե­ռաց­նել տվել ոչ գոր­ծա­ծու­թյան են­թա­կա է­լեկտ­րա­կան վա­հա­նակ­նե­րը, աղ­բի բուն­կե­րում կղ­զիա­ցած շի­նա­րա­րա­կան և կեն­ցա­ղա­յին ի­րե­րի մնա­ցորդ­նե­րը։ Հի­մա էլ այս օ­րե­րին, ի­րենք ի­րեն­ցով, ա­ռանց կույ­րա­ղի­քա­յին միա­վո­րի, մի քա­նի ակ­տի­վիստ­նե­րով պատ­րաստ­վում են բնա­կիչ­նե­րի անվ­տանգ ներս ու դուր­սը ա­պա­հո­վե­լու նպա­տա­կով նոր նա­խա­ձեռ­նու­թյուն ի­րա­կա­նաց­նել։ Իսկ լե­թար­գյան քնից արթ­նա­ցա­ծը, երբ ի­րեն հար­մար չէ, քնած է ձևա­նում։ Ա­վե­լի ճիշտ, կա­րիք էլ չկա։ Ժա­մա­նա­կը թող օգ­տա­գոր­ծեն օ­րենք­նե­րի, բնա­կիչ-հա­մա­տի­րու­թյուն հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի, պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րի ու պար­տա­կա­նու­թյուն­նե­րի ի­մա­ցու­թյան և այն ար­դյու­նա­վետ կի­րա­ռե­լու հա­մար։
Գաղտ­նիք չէ, որ հան­րու­թյան ճն­շող մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը, ե­թե ոչ բո­լո­րը, ոչ միայն տե­ղյակ չեն, այլև հե­տա­մուտ չեն հա­մա­տի­րու­թյուն­նե­րի գոր­ծա­ռույթ­նե­րին, և, առ­հա­սա­րակ, հե­ռու են օ­րեն­քի ի­մա­ցու­թյու­նից։ Ե­րեք մի­լիոն վար­չա­պե­տե­րի թվում կգտն­վի՞ մե­կը, որ ծա­նոթ է հա­մա­տի­րու­թյան կա­նո­նադ­րու­թյա­նը, պատ­կե­րա­ցում ու­նի կա­ռա­վա­րու­թյան սահ­մա­նած «պար­տա­դիր նորմ» և կամ «այլ վճար­ներ» հաս­կա­ցու­թյան մա­սին։ Գո­յատևու­թյան օր­վա փնտր­տուք-մր­ցա­վազ­քը թո­ղած նոր Հա­յաս­տա­նի հպարտ քա­ղա­քա­ցին որ­տե՞ղ փնտ­րի և սիրտ ու հա­վես նե­րար­կի կար­դալ-հաս­կա­նա­լու «Հա­մա­տի­րու­թյուն­նե­րի մա­սին» ՀՀ օ­րեն­քի 9-րդ հոդ­վա­ծի 2-րդ կե­տը կամ «Բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քի կա­ռա­վար­ման մա­սին» ՀՀ օ­րեն­քի 24-րդ հոդ­վա­ծի 3-րդ պար­բե­րու­թյու­նը...


Քսան­չորս ժա­մը չի բա­վա­րա­րի ցան­կա­ցած գի­տակ մար­դու, որ­պես­զի ըն­կա­լի մեր օ­րենս­դիր­նե­րի ճչուն մտ­քի փայ­լա­տա­կում­նե­րով ա­նընդ­հատ փոխ­վող-թար­մաց­վող օ­րեն­սդ­րա­կան դաշ­տը։ ՈՒս­տի բա­վա­րար­վում ենք այն­քա­նով, որ­քա­նով՝ կարևո­րու­թյուն չտա­լով նկատ­վող խու­թե­րին, ան­գամ խոր­հր­դա­յին տա­րի­նե­րից ե­կող ձևա­կան աշ­խա­տան­քա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րին։ Պար­զու­նակ­նե­րից միայն մե­կը։ Ի՞նչ կապ ու­նի հա­մա­տի­րու­թյու­նը վե­րե­լա­կի սպա­սարկ­ման հետ, երբ տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման մարմ­նի կա­ռուց­ված­քում կա հա­մա­պա­տաս­խան ստո­րա­բա­ժա­նում՝ տնօ­րե­նով, գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­գե­տով, մաս­նա­գի­տա­կան խմ­բե­րով, որ կոչ­ված են այդ խն­դիր­նե­րը լու­ծե­լու, բնա­կիչ­նե­րի ա­հա­զան­գե­րը, դի­տո­ղու­թյուն­ներն ու ա­ռա­ջար­կու­թյուն­նե­րը հաշ­վի առ­նե­լով։ Ե­թե դե­րա­կա­տա­րու­թյուն չու­նի, ո՞րն է ի­մաս­տը հա­մա­տի­րու­թյան, որ մտել է մա­տի և մա­տա­նու ա­րան­քը, ա­սել է թե՝ վե­րե­լա­կը շա­հա­գոր­ծո­ղի և սպա­սար­կո­ղի միջև։ Ի՞նչ է, ա­ռանց թա­ղա­պե­տա­րա­նի և հա­մա­տի­րու­թյան միջև կնք­ված միջ­նոր­դա­կան ծա­ռա­յու­թյան պայ­մա­նագ­րի, բնա­կիչ­նե­րը չե՞ն կա­րող վճա­րել վե­րե­լա­կի սպա­սարկ­ման գու­մա­րը։ Ի­հար­կե վճա­րում են։ Հա­վե­լենք նաև, որ ինչ­պես ցան­կա­ցած բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քում, այն­պես էլ այս­տեղ կա բնա­կիչ, որ ինքն է ի­րա­կա­նաց­նում պար­զու­նակ ծա­ռա­յու­թյուն՝ կապ­ված վե­րե­լա­կի խնամ­քի հետ։ Այս­քա­նից հե­տո ու՞ր մնաց հա­մա­տի­րու­թյան ա­նե­լի­քը. թե՞ տո­կոս են ստա­նում «սպա­սարկ­ման»՝ այ­սինքն հի­շեց­ման հա­մար։


«Նոր Նորք» հա­մա­տի­րու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ՝ «Ղա­զա­րյան ընդ Փարթ­նըրս» փաս­տա­բա­նա­կան գրա­սե­նյա­կի պարտ­քե­րի հա­վա­քագր­ման բաժ­նի պետ Մ. Մա­ղա­քյա­նի ծա­նու­ցում­նե­րը, ինչ­պես և սպաս­վում էր, միա­կող­մա­նի և մա­կե­րե­սա­յին մո­տեց­ման ար­դյունք են՝ ամ­բող­ջու­թյամբ խո­ցե­լի։ A4 ձևա­չա­փի վրա ձևա­կերպ­վա­ծը կնի­քով հաս­տատ­ված չէ, չկա ոչ մի հա­վաս­տում, եր­կու ի­րա­վա­բա­նա­կան ան­ձանց միջև գո­յու­թյուն ու­նե­ցող պայ­մա­նա­գի­րը վկա­յա­կո­չող որևէ տարր։ Փո­խա­րե­նը տե­ղին է ըն­տր­ված թղ­թի ար­տա­քին տես­քը՝ աչ­քի զար­նող թա­գա­կիր ժա­նի­քա­բաց ա­ռյու­ծը՝ որ­պես ազ­դե­ցիկ լո­գո։


Բայց և այն­պես, հայց­վո­րի կար­գա­վի­ճա­կում գտն­վո­ղը պար­տա­վոր է ի­մա­նալ, որ բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քի ընդ­հա­նուր բաժ­նա­յին սե­փա­կա­նու­թյան գույ­քի պահ­պան­մա­նը ներ­կա­յաց­վող պա­հանջ­նե­րը բա­վա­րա­րե­լու հա­մար անհ­րա­ժեշտ գու­մա­րի վճար­ման պար­տա­կա­նու­թյունն այդ շեն­քի շի­նու­թյուն­նե­րի սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի մոտ կա­րող է ա­ռա­ջա­նալ միայն հետևյալ ի­րա­վա­կան ըն­թա­ցա­կար­գի սահ­ման­նե­րում և դրա պահ­պան­ման ար­դյուն­քում.
1. բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քի կա­ռա­վար­ման մարմ­նի կող­մից կազմ­վում է ըն­թա­ցիկ տա­րում շեն­քում կա­տար­վող աշ­խա­տանք­նե­րի վե­րա­բե­րյալ ակտ, այ­նու­հետև նա­խա­հա­շիվ, ո­րից հե­տո նա­խա­հաշ­վա­յին գու­մարն ընդգրկվում է տա­րե­կան բյու­ջեի մեջ, ա­պա քն­նարկ­վում և հաս­տատ­վում է ընդ­հա­նուր ժո­ղո­վում։
2. Բյու­ջեի հաս­տա­տու­մից հե­տո, դրա ծախ­սա­յին մա­սը բա­ժան­վում է սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի միջև՝ ըստ ընդ­հա­նուր բաժ­նա­յին սե­փա­կա­նու­թյան մեջ նրանց բաժ­նե­մա­սի չա­փի։
3. Փաս­տա­ցի կա­տար­վում են նա­խա­տես­ված աշ­խա­տանք­նե­րը, ինչն ար­ձա­նագր­վում է բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քի կա­ռա­վար­ման մարմ­նի կող­մից կազմ­ված հաշ­վետ­վու­թյուն­նե­րում։
4. Յու­րա­քան­չյուր ամս­վա հա­մար ոչ ուշ, քան հա­ջորդ ամս­վա 15-ը պատ­րաստ­վում է շի­նու­թյուն­նե­րի սե­փա­կա­նա­տե­րե­րի կող­մից ան­վա­նա­կան վճա­րում­նե­րի, նա­խա­տես­ված և ի­րա­կա­նաց­ված աշ­խա­տանք­նե­րի ըն­թաց­քի վե­րա­բե­րյալ հաշ­վետ­վու­թյուն, ո­րի մա­սին ծա­նուց­վում է բնա­կիչ­նե­րին։


Օ­րեն­քի դրույթ­նե­րով նա­խա­տես­ված այս և այլ տի­պի պայ­ման­նե­րը հա­մա­տի­րու­թյան կող­մից չեն պահ­պան­վել, ինչ­պես նաև հա­մա­տի­րու­թյան գոր­ծու­նեու­թյու­նը հա­կա­սում է նույն օ­րեն­քի դրույթ­նե­րի կի­րառ­ման վե­րա­բե­րյալ ՀՀ Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի 26.05.2009 թվա­կա­նի թիվ ՍԴՈ-804 և ՀՀ վճ­ռա­բեկ դա­տա­րա­նի թիվ ԵԱՔԴ/0936/02/14 քա­ղա­քա­ցիա­կան գոր­ծով 22.04.2016 թվա­կա­նի ո­րո­շում­նե­րով տր­ված մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րին, ին­չից դժ­վար չէ հան­գել եզ­րա­կա­ցու­թյան, որ «Նոր Նորք» հա­մա­տի­րու­թյա­նը են­թադ­րյալ չվ­ճա­րած պարտ­քի վե­րա­բե­րյալ ծա­նու­ցումն ան­հիմն է և են­թա­կա չէ կա­տար­ման։


Վա­հե ՄԵ­ԼԻ­ՔՅԱՆ

Դիտվել է՝ 21233

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ