Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Թեհ­րա­նում ար­դեն ըն­դուն­ված են ինչ-որ պատ­շաճ ո­րո­շում­ներ

Թեհ­րա­նում ար­դեն ըն­դուն­ված են ինչ-որ պատ­շաճ ո­րո­շում­ներ
06.11.2020 | 10:15

(Նախոորդ մասը)

Այս­տեղ ար­ժե մեջ­բե­րել մինչև հոկ­տեմ­բե­րի կե­սերն ԱՄՆ-ից ստաց­ված գնա­հա­տա­կան­նե­րը։ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի պատ­ճա­ռով Ադր­բե­ջա­նի և Հա­յաս­տա­նի զին­ված հա­կա­մար­տու­թյան վեր­սկ­սու­մը ԱՄՆ-ը և Թուր­քիան դնում է վե­ճի հա­կա­ռակ կող­մե­րում, բայց ոչ այն­քան, որ­քան կա­րող է թվալ դի­տորդ­նե­րի մե­ծա­մաս­նու­թյա­նը, թուր­քա­կան տե­ղե­կատ­վա­կան-վեր­լու­ծա­կան «Ահ­վալ» լրատ­վա­մի­ջո­ցում հոկ­տեմ­բե­րի 13-ին գրել էր ա­մե­րի­կա­ցի քա­ղա­քա­կան մեկ­նա­բան Էդ­վարդ Սթա­ֆոր­դը։ Չնա­յած ԱՄՆ-ում ազ­դե­ցիկ հայ­կա­կան լոբ­բիի կո­չե­րին, Սպի­տակ տու­նը խու­սա­փում է հօ­գուտ հայ­կա­կան կող­մի ընտ­րու­թյու­նից և դրա փո­խա­րեն միա­ցել է ղա­րա­բա­ղյան հա­կա­մար­տու­թյամբ զբաղ­վող Մինս­կի խմ­բի մյուս եր­կու հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րին՝ Ռու­սաս­տա­նին և Ֆրան­սիա­յին, ո­րոնք կող­մե­րին մղում են բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի, նշում է հե­ղի­նա­կը։ Հաշ­վի առ­նե­լով ԱՄՆ-ից, ՌԴ-ից և Ֆրան­սիա­յից բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի կողմ­նա­կից­նե­րի պատ­մա­կան կա­պե­րը Հա­յաս­տա­նի հետ, ինչ­պես նաև նրանց սահ­ման­նե­րում առ­կա և նրանց ներ­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մեջ ներգ­րավ­ված հայ­կա­կան սփյուռ­քի շատ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ներ­կա­յու­թյու­նը, զար­մա­նա­լի չէ, որ Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիևը ո­րո­շեց ցն­ցել Ղա­րա­բա­ղի ի­րադ­րու­թյու­նը, թեև դրա­նով կա­րող է փո­թո­րիկ հն­ձել՝ բռ­նու­թյան սեր­մեր ցա­նե­լով, շա­րու­նա­կում է Սթա­ֆոր­դը։
Իսկ ա­հա Թուր­քիա­յի նա­խա­գահ Էր­դո­ղա­նը հնա­րա­վո­րու­թյուն տե­սավ դի­մա­կա­յե­լու դե­պի Երևա­նի կող­մը Մոսկ­վա­յի են­թադ­րյալ կամ ի­րա­կան թեք­մա­նը՝ պաշտ­պա­նե­լով Ա­լիևի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը և նրան մա­տա­կա­րա­րե­լով զենք, ա­նօ­դա­չու­ներ, Սի­րիա­յից և այլ եր­կր­նե­րից ներգ­րավ­ված զի­նյալ­նե­րի։ Էր­դո­ղա­նը նաև հնա­րա­վո­րու­թյուն է տես­նում նվա­զեց­նե­լու Ռու­սաս­տա­նի ազ­դե­ցու­թյունն Ադր­բե­ջա­նում, հնա­րա­վոր է՝ միա­ժա­մա­նակ ի­ջեց­նե­լով Թուր­քիա­յի կախ­վա­ծու­թյու­նը ռու­սա­կան նավ­թից։ Նավ­թի ներ­մուծ­ման մի քա­նի տար­բե­րակ­նե­րի առ­կա­յու­թյու­նը ձեռն­տու կլի­ներ Թուր­քիա­յին։ Էր­դո­ղա­նի կող­մից Ադր­բե­ջա­նի պաշտ­պա­նու­թյու­նը լավ է ներ­գծ­վում նաև իր մա­սին նրա՝ որ­պես «ոչ­մու­սուլ­ման­նե­րի ձեռ­քից տա­ռա­պող» բո­լոր մու­սուլ­ման­նե­րի գլ­խա­վոր ձայ­նի, պատ­կե­րաց­ման մեջ։ Թուրք նա­խա­գա­հը սի­րում է իր կողմ­նա­կից­նե­րի ա­ռաջ ի­րեն պատ­կե­րել որ­պես իս­լա­մա­կան աշ­խար­հի քա­ղա­քա­կան ա­ռաջ­նորդ, ո­րը հան­դես է գա­լիս Արևմուտ­քի «իս­լա­մա­տյա­ցու­թյան» դեմ։

Թեև քրիս­տո­նեու­թյու­նը ծնունդ է ա­ռել Մեր­ձա­վոր Արևել­քում, ինչ­պես և իս­լա­մը, Էր­դո­ղա­նը ցույց տվեց, որ քրիս­տո­նեու­թյունն ամ­բող­ջու­թյամբ և տա­րա­ծաշր­ջա­նի գե­րա­զան­ցա­պես քրիս­տո­նյա շատ ժո­ղո­վուրդ­նե­րի հա­մա­րում է «արևմտյան իմ­պե­րիա­լիզ­մի ար­տա­հայ­տու­թյուն», ին­չը շատ քիչ է տար­բեր­վում Իս­րա­յե­լի հան­դեպ նրա վե­րա­բեր­մուն­քից, գրում է Սթա­ֆոր­դը։ Ա­լիևի ջան­քե­րի պաշտ­պա­նու­թյու­նը Թուր­քիա­յի կող­մից նույն­պես լավ է զու­գորդ­վում Ան­կա­րան որ­պես ա­վագ եղ­բայր, մնա­ցած բո­լոր թուր­քա­կան ժո­ղո­վուրդ­նե­րի հո­վա­նա­վոր ներ­կա­յաց­նե­լու Էր­դո­ղա­նի փոր­ձե­րին։ Ճա­կա­տագ­րի հեգ­նան­քով, թր­քա­լե­զու ժո­ղո­վուրդ­նե­րի միջև կա­պեր հաս­տա­տե­լու նախ­կին աշ­խա­տան­քի մեծ մա­սը ե­ղել է Թուր­քիա­յի նախ­կին արտ­գործ­նա­խա­րար Ահ­մեթ Դա­վու­թօղ­լուի, որն այժմ Էր­դո­ղա­նի խոր ընդ­դի­մա­դիրն է, և իս­լա­մա­կան քա­րո­զիչ Ֆեթ­հու­լահ Գյու­լե­նի գոր­ծըն­կե­րու­թյան ար­դյուն­քը։ Բայց ար­դեն մի քա­նի տա­րի Էր­դո­ղա­նը եր­կու­սին էլ դի­տար­կում է որ­պես թշ­նա­մի­նե­րի։ Թեև այդ գոր­ծըն­կե­րու­թյու­նը վերջ­նա­կա­նա­պես դա­դա­րեց­վել է 2016 թ. Թուր­քիա­յում պե­տա­կան հե­ղաշ­րջ­ման փոր­ձից հե­տո, մի քա­նի նախ­կին խոր­հր­դա­յին հան­րա­պե­տու­թյուն­նե­րում թուր­քա­կա­նու­թյան զգա­ցում նե­րար­կե­լու Ան­կա­րա­յի ջան­քե­րը ո­րո­շա­կի հա­ջո­ղու­թյուն են ու­նե­ցել։


«Մոսկ­վան պետք է դա հաշ­վի առ­նի, թեև հա­վա­նա­բար ար­դեն ա­րել է դա»,- ըն­դգ­ծում է վա­շինգ­տոն­ցի վեր­լու­ծա­բա­նը։ ԱՄՆ-ի հա­մար Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղում բռ­նու­թյուն սադ­րե­լու Էր­դո­ղա­նի մո­տե­ցու­մը ևս մեկ գրգ­ռիչ է իր գոր­ծըն­կե­րոջ՝ դե­յու­րե՝ ՆԱ­ՏՕ-ի գծով դաշ­նակ­ցի հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում, ո­րը դե­ֆակ­տո ի­րեն պա­հում է որ­պես մր­ցա­կից, ե­թե ոչ որ­պես հա­կա­ռա­կորդ։ «Ի­հար­կե, Վա­շինգ­տո­նում Թուր­քիա­յի դեմ կտ­րուկ տրա­մադր­ված մի քա­նի ձայ­ներ ար­դեն հայ­տա­րա­րել են, որ Կով­կա­սի հա­կա­մար­տու­թյու­նում Թուր­քիա­յի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը ևս մեկ ան­գամ ա­պա­ցու­ցում են, որ նա հա­կա­ռա­կորդ է, և ԱՄՆ-ը նրան պետք է վե­րա­բեր­վի հա­մար­ժե­քո­րեն։ Բա­րե­բախ­տա­բար, ոչ նա­խա­գահ Թրամ­փը, ոչ պետ­քար­տու­ղար Փոմ­փեոն Թուր­քիան ու նրա ժո­ղովր­դին չեն նույ­նաց­նում նա­խա­գահ Էր­դո­ղա­նի հետ»,- են­թադ­րում է Սթա­ֆոր­դը։ Կով­կա­սի վրա ազ­դե­ցու­թյան քիչ լծակ­նե­րով և ԱՄՆ-ում հայ­կա­կան հզոր լոբ­բիով, նե­րա­ռյալ մի քա­նի հա­յա­մետ կոնգ­րե­սա­կան­նե­րը, և «Կա­պի­տո­լիու­մի բլ­րին ադր­բե­ջա­նա­մետ կոնգ­րե­սա­կան­նե­րի բա­ցա­կա­յու­թյան պա­րա­գա­յում, Սպի­տակ տու­նը կա­րող է մի քիչ ա­վե­լին ա­նել, քան Կրեմ­լի ու Ե­լի­սե­յան պա­լա­տի հետ գոր­ծըն­կե­րու­թյամբ հան­դես գա­լը բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի կո­չե­րով։ Հրա­դա­դա­րի ռե­ժի­մի ա­պա­հո­վու­մը, ե­թե եր­կու կողմն էլ չեն պահ­պա­նում այն, շատ բա­նով կախ­ված է լի­նե­լու Ռու­սաս­տա­նի և Թուր­քիա­յի դիր­քո­րո­շու­մից։ Իսկ ԱՄՆ-ը և Ֆրան­սիան երկ­րոր­դա­կան դե­րեր են կա­տա­րում»։


Սթա­ֆոր­դը մի քիչ խո­րա­ման­կում է. ԱՄՆ-ում կա ադր­բե­ջա­նա­մետ լոբ­բի։ Պար­զա­պես այն ոչ թե կոնկ­րետ ադր­բե­ջա­նա­մետ կոնգ­րես­մեն­ներ են, այլ Իս­րա­յե­լի և Թուր­քիա­յի խո­շոր դրա­մա­կան ո­ղոր­մու­թյուն­նե­րի վա­ղե­մի հաս­ցեա­տե­րե­րը։ Այն­պես որ, Սթա­ֆոր­դը նույ­նիսկ չի խո­րա­ման­կում, այլ ստում է. հա­զիվ թե նրան հայտ­նի չէ, թե ԱՄՆ-ում ում օգ­տին են գոր­ծում իս­րա­յե­լա­մետ ու թր­քա­մետ լոբ­բիստ­նե­րը։ Հի­շեց­նենք. Վա­շինգ­տո­նում ժա­մա­նա­կին մտա­դիր էին Հա­յաս­տա­նում ԱՄՆ-ի դես­պան նշա­նա­կե­լու Թուր­քիա­յի և Իս­րա­յե­լի հայտ­նի լոբ­բիստ Ռի­չարդ Կոզ­լա­րի­չին։ Դա դես­պան Ջոն Է­վան­սի հետ կապ­ված սկան­դա­լից հե­տո էր, այն նույն Է­վան­սի, ո­րը հրա­պա­րա­կավ (ԱՄՆ-ի պաշ­տո­նա­տար ան­ձան­ցից ա­ռա­ջի­նը) Հա­յոց ե­ղեռ­նը ան­վա­նեց ցե­ղաս­պա­նու­թյուն, ին­չի հա­մար ԱՄՆ-ի պետ­դե­պար­տա­մեն­տը նրան հետ կան­չեց Երևա­նից։ «Այս պա­հին են­թադր­վում է, որ նա­խա­գահ Էր­դո­ղա­նը կա­սի, որ հան­դես է գա­լիս հօ­գուտ հրա­դա­դա­րի և բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի, բայց կշա­րու­նա­կի պաշտ­պա­նել Ա­լիևին՝ չնա­յե­լով նրա գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րին։ Դրա­նով նա կխո­րաց­նի Թուր­քիա­յի մե­կու­սա­ցու­մը ՆԱ­ՏՕ-ի նրա դաշ­նա­կից­նե­րից, ինչ­պես նաև իր ներ­քին կողմ­նա­կից­նե­րին կցու­ցադ­րի ան­կա­խու­թյունն ար­տա­քին ճա­կա­տում։ Եվ նա դա կա­նի՝ չվա­խե­նա­լով ծանր հետևանք­նե­րից։ Ռու­սաս­տա­նին անհ­րա­ժեշտ են իր նավ­թի ու գա­զի վա­ճա­ռա­հան­ման շու­կա­նե­րը, այդ պատ­ճա­ռով Թուր­քիա­յին, քա­նի դեռ նա վճա­րում է, մա­տա­կա­րա­րում­նե­րի դա­դա­րեց­ման մա­սին խոսք ան­գամ լի­նել չի կա­րող։ Ռու­սաս­տանն ա­ռա­ջի­նը ռազ­մա­կան հար­ված չի հասց­նի Թուր­քիա­յին և Հա­յաս­տա­նին թույլ չի տա դա ա­նել, քա­նի դեռ Թուր­քիան մնում է ՆԱ­ՏՕ-ում»,- ամ­փո­փում է Սթա­ֆոր­դը։ Նրա ա­սա­ծին ա­վե­լաց­նենք. ԱՄՆ-ը և ՆԱՏՕ-ն էլ չեն հար­վա­ծի Թուր­քիա­յին, այ­լա­պես Վա­շինգ­տո­նում և Բրյու­սե­լում կան­սա­յին ՆԱ­ՏՕ-ի եր­կու այլ ան­դամ­նե­րի՝ Հու­նաս­տա­նի և Ֆրան­սիա­յի պա­հանջ­նե­րին։


Վե­րա­դառ­նանք ան­մի­ջա­կա­նո­րեն պա­տե­րազ­մի գո­տու ի­րադ­րու­թյա­նը։ Ինչ­պես բո­լորս գի­տենք, ա­մե­րի­կյան ար­տադ­րու­թյան F-16 կոր­ծա­նիչ­նե­րը, և հենց Թուր­քիա­յի, ոչ թե ինչ-որ ու­րիշ երկ­րի կոր­ծա­նիչ­նե­րը, պա­տե­րազ­մի ա­ռա­ջին իսկ օ­րը՝ սեպ­տեմ­բե­րի 27-ին, խախ­տե­ցին Հա­յաս­տա­նի օ­դա­յին տա­րա­ծու­թյու­նը։ Հոկ­տեմ­բե­րի 15-ին Երևա­նում կա­յա­ցած մա­մու­լի ա­սու­լի­սում Հա­յաս­տա­նի ԶՈՒ ՀՕՊ զոր­քե­րի հրա­մա­նա­տա­րի տե­ղա­կալ, գն­դա­պետ Գա­րի Մով­սի­սյա­նը կր­կին հաս­տա­տեց այդ փաս­տը. «Ադր­բե­ջա­նի այն հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, թե Թուր­քիան Ար­ցա­խում չի մաս­նակ­ցում պա­տե­րազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րին, սուտ է։ Թուր­քա­կան F-16 կոր­ծա­նիչ­նե­րը դեռ հու­լի­սին էին Վրաս­տա­նի օ­դա­յին տա­րա­ծու­թյամբ ժա­մա­նել Ադր­բե­ջան։ Նրանք մաս­նակ­ցել են թուրք-ադր­բե­ջա­նա­կան զո­րա­վար­ժու­թյուն­նե­րին, ո­րից հե­տո մնա­ցել են Գյան­ջա­յի ռազ­մա­կան օ­դա­նա­վա­կա­յա­նում»։ Ըստ Հա­յաս­տա­նի ՊՆ-ի տվյալ­նե­րի, սեպ­տեմ­բե­րի 27-ին թուր­քա­կան F-16-ը խախ­տել է ՀՀ-ի օ­դա­յին տա­րա­ծու­թյու­նը և խո­րա­ցել 6 կմ։ Եր­կու օր հե­տո՝ սեպ­տեմ­բե­րի 29-ին, թուր­քա­կան ՌՕՈՒ-ի մար­տա­կան մե­քե­նա­յի հար­վա­ծից խոց­վել է Հա­յաս­տա­նի ՌՕՈՒ-ի Սու-25 գրո­հի­չը, ո­րի օ­դա­չուն զոհ­վել է։ Հոկ­տեմ­բե­րի 10-ին F-16-ից հար­ված­ներ են հասց­վել Կա­պա­նի ար­վար­ձան­նե­րին, Արծ­վա­նիկ գյու­ղում ե­ղել են զո­հեր ու վի­րա­վոր­ներ։ Պետք է են­թադ­րել, որ մեր ՊՆ-ն ձեռ­քի տակ բա­վա­կա­նա­չափ ա­պա­ցույց­ներ ու­նի, որ այլևս ոչ ոք չզ­բաղ­վի այն հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի «ստուգ­մամբ», թե «Ապ­շե­րո­նի խա­նու­թյու­նը» և Թուր­քիան ագ­րե­սիա են ծա­վա­լել ոչ միայն Ար­ցա­խի, այլև Հա­յաս­տա­նի դեմ։ Ես պա­հան­ջում եմ, որ և վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նը, և ԱԳՆ-ն, և ՊՆ-ն ՌԴ-ի ղե­կա­վա­րու­թյան ա­ռաջ հարց բարձ­րաց­նեն «Մեծ պայ­մա­նագ­րի» հա­մա­պա­տաս­խան կե­տե­րը գոր­ծար­կե­լու մա­սին և ան­հե­տաձ­գե­լի մի­ջոց­ներ ձեռ­նար­կեն Հա­յաս­տա­նը թուր­քե­րից ու «կով­կա­սյան թա­թար­նե­րից» պաշտ­պա­նե­լու հա­մար։ Կար­ծում եմ, որ իմ պա­հան­ջը կպաշտ­պա­նի Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի առն­վազն 99 %-ը։
Երևա­նում ոչ ոք պար­տա­վոր չէ «նա­յե­լու» ԱՄՆ-ին և Իս­րա­յե­լին՝ և Ան­կա­րա­յի, և Բաք­վի գլ­խա­վոր հո­վա­նա­վոր­նե­րին ու «խնա­մա­կալ­նե­րին»։ Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­ներ, ժա­մա­նակն է ա­րագ ու ճիշտ հաս­կա­նա­լու այն ազ­դան­շան­նե­րը, ո­րոնք 2020 թ. հոկ­տեմ­բե­րից Մոսկ­վա­յից բա­ռա­ցիո­րեն թափ­վում են ձեզ վրա։ Հոկ­տեմ­բե­րի 14-ին ՌԴ ԱԳ նա­խա­րար Սեր­գեյ Լավ­րո­վը ռու­սա­կան ռա­դիո­կա­յան­նե­րի հետ հար­ցազ­րույ­ցում հրա­պա­րա­կավ հայ­տա­րա­րեց. «Մենք եր­բեք Թուր­քիան չենք հա­մա­րել մեր ռազ­մա­վա­րա­կան դաշ­նա­կից, այն շատ սերտ գոր­ծըն­կեր է։ Բազ­մա­թիվ ուղ­ղու­թյուն­նե­րում այդ գոր­ծըն­կե­րու­թյունն ու­նի ռազ­մա­վա­րա­կան բնույթ, և իս­կա­պես, մենք աշ­խա­տում ենք Սի­րիա­յում, ջա­նում ենք նպաս­տել նաև լի­բիա­կան ճգ­նա­ժա­մի կար­գա­վոր­մա­նը»։ Եվ վերջ. Լավ­րո­վի թվարկ­ման մեջ չկան ոչ Ար­ցա­խը, ոչ Այ­սր­կով­կա­սը, ոչ Բալ­կան­նե­րը։


Ի դեպ, ինչ­պես գրում են ԶԼՄ-նե­րը, ԱՄՆ-ում էլ են թուր­քերն ըն­կել «վատ ցու­ցա­կի» մեջ։ Պարզ­վում է, որ օ­գոս­տո­սին, երբ Մի­ջերկ­րա­կան ծո­վում ըն­թա­նում էին ՆԱ­ՏՕ-ի զո­րա­վար­ժանք­նե­րը, Ան­կա­րան «միաց­րել է» C-400 ԶՀՀ-նե­րի ռա­դար­նե­րը և ցու­ցադ­րա­բար կա­լա­նել ՆԱ­ՏՕ-ա­կան այն նույն F-16-նե­րը։ Մենք ՀՕՊ ո­լոր­տի մաս­նա­գետ­ներ չենք, բայց պն­դում ենք, որ F-16 ինք­նա­թիռ­նե­րը կոր­ծա­նիչ­նե­րի տիպ են, և դրանք կա­րե­լի է խո­ցել դեռ C-200 ԶՀՀ-ից, ոչ թե C-300 և C-400 ԶՀՀ-նե­րից։ Հա­յաս­տա­նը վա­ղուց ու­նի իր C-300 ԶՀՀ-նե­րը, և չպետք է վա­խե­նա թուր­քա­կան F-16-նե­րը խո­ցե­լուց։ ՈՒ­րեմն էլ ին­չի՞ է սպա­սում պաշ­տո­նա­կան Երևա­նը. որ Ռու­սաս­տա­նը և Ի­րա­նը ծունկ չո­քեն Փա­շի­նյա­նի ա­ռաջ և նրան ա­ղա­չեն, որ ի­րենց օգ­նու­թյա՞ն կան­չի... Դա չի լի­նի, Փա­շի­նյան, լավ չեք հաշ­վում Մոսկ­վա­յի և Թեհ­րա­նի հնա­րա­վոր քայ­լե­րը, հատ­կա­պես Թեհ­րա­նի։


Ար­ցա­խում պա­տե­րազ­մա­կան ի­րադ­րու­թյու­նը շատ ա­րագ է փո­փոխ­վում։ Ար­դեն հայտ­նի է, որ Հա­յաս­տա­նը ՌԴ-ի և Ի­րա­նի հա­մա­պա­տաս­խան մար­մին­նե­րին ա­պա­ցույց­ներ է հա­ղոր­դել այն մա­սին, որ Թուր­քիան հա­յե­րի դեմ օգ­տա­գոր­ծում է սի­րիա­ցի ա­հա­բե­կիչ­նե­րին։ Մեր կող­մից ա­վե­լաց­նենք, որ դրանք տե­ղա­ցի (սի­րիա­ցի) թուր­քեր են, այս­պես կոչ­ված, թուրք­ման­ներ։ Թեև կան նաև ա­րաբ­ներ, քր­դեր (քր­դե­րի մա­սին հոկ­տեմ­բե­րին ա­սել է ՌԴ ար­տա­քին հե­տա­խու­զա­կան ծա­ռա­յու­թյան (ԱՀԾ) տնօ­րեն Սեր­գեյ Նա­րիշ­կի­նը) և թուր­քազ­գի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ այլ եր­կր­նե­րից։ Բայց հոկ­տեմ­բե­րի 16-ին շատ նշա­նա­կա­լի ի­րա­դար­ձու­թյուն է տե­ղի ու­նե­ցել. Հա­յաս­տա­նի ՊՆ պաշտ­պա­նա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան և մի­ջազ­գա­յին հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան գլ­խա­վոր վար­չու­թյան պետ Լևոն Այ­վա­զյա­նը հան­դի­պել է Երևա­նում Ի­րա­նի զին­վո­րա­կան կցորդ, գն­դա­պետ Բահ­ման Սա­դե­հի­նի հետ և քն­նար­կել պա­տե­րազ­մի գո­տու ի­րադ­րու­թյու­նը։ Հայ­կա­կան կող­մը կր­կին նշել է Ադր­բե­ջա­նի ԶՈՒ-ի գոր­ծո­ղու­թյուն­ներն Ի­րա­նի սահ­մա­նից անվ­տանգ հե­ռա­վո­րու­թյան վրա տե­ղա­փո­խե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյու­նը։ Այ­վա­զյա­նը նշել է, որ, չնա­յած հայ­կա­կան կող­մի բազ­մա­թիվ նա­խազ­գու­շա­ցում­նե­րին, «կով­կա­սյան թա­թար­նե­րի» զոր­քե­րը շա­րու­նա­կում են ու­ժեր կու­տա­կել և ակ­տիվ գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ կա­տա­րել Իս­լա­մա­կան Հան­րա­պե­տու­թյան հյու­սի­սա­յին սահ­մա­նի եր­կայն­քով։ «Ար­ցա­խի Պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կի ա­նու­նից հայ­տն­վել է, որ ե­թե նշ­ված տե­ղա­մա­սում ի­րա­վի­ճա­կը մնա ան­փո­փոխ, ա­պա հայ­կա­կան ու­ժերն ի­րենց ի­րա­վունք են վե­րա­պա­հում խոր­տա­կիչ հար­ված­ներ հասց­նե­լու այդ տե­ղա­մա­սում գտն­վող ադր­բե­ջա­նա­կան զի­նու­ժին, իսկ հետևանք­նե­րի ողջ պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը կկ­րի Ադր­բե­ջա­նի ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը»,- աս­վում է Հա­յաս­տա­նի ՊՆ-ի հա­ղորդ­ման մեջ։
Ի­մա­նա­լով ի­րա­նա­կան դի­վա­նա­գի­տա­կան կազ­մի ո­րոշ սո­վո­րու­թյուն­նե­րը՝ կա­րե­լի է չկաս­կա­ծել, որ գն­դա­պետ Սա­դե­հինն ար­դեն հոկ­տեմ­բե­րի 16-ին Հա­յաս­տա­նի ՊՆ-ում զրույ­ցի ար­դյունք­նե­րի մա­սին զե­կու­ցել է Ի­րա­նի բա­նա­կի և ԻՀՊԿ-ի բարձ­րա­գույն հրա­մա­նա­տա­րու­թյա­նը։ Հե­տաքր­քիր է, որ նա­խորդ օ­րը՝ հոկ­տեմ­բե­րի 15-ին, Ի­րա­նի ԱԳՆ-ի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Սա­յիդ Խա­թիբ­զո­դան ե­րե­կո­յան հա­տուկ հայ­տա­րա­րու­թյամբ դա­տա­պար­տել է պա­տե­րազ­մա­կան գո­տուց Ի­րա­նի սահ­մա­նա­մերձ շր­ջա­նին մի քա­նի հր­թի­ռա­յին հար­ված­ներ հասց­նե­լը։ ԻԻՀ ԱԳՆ-ն նշել է, որ նման մի­ջա­դե­պե­րի կրկ­նու­թյունն ան­թույ­լատ­րե­լի է, և Թեհ­րա­նը հար­կադր­ված կլի­նի իր տա­րած­քի անվ­տան­գու­թյան հա­մար ձեռք առ­նե­լու բո­լոր անհ­րա­ժեշտ մի­ջոց­նե­րը։ «Ցա­վոք, հոկ­տեմ­բե­րի 15-ի ամ­բողջ օ­րը տագ­նա­պա­լի նո­րու­թյուն­ներ էին գա­լիս այդ առ­թիվ, ին­չը միան­գա­մայն ա­նըն­դու­նե­լի է»,- նշել է Խա­թիբ­զո­դան։ Նա միա­ժա­մա­նակ հեր­քել է «ո­րոշ լու­րեր» ԻԻՀ սահ­մա­նա­պահ զոր­քե­րի պա­տաս­խան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մա­սին, ըն­դգ­ծե­լով, որ «սահ­մա­նա­մերձ շր­ջան­նե­րում ապ­րող ի­րան­ցի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի անվ­տան­գու­թյան ու խա­ղա­ղու­թյան պաշտ­պա­նու­թյու­նը մեր զին­ված ու­ժե­րի կար­միր գիծն է, և գն­դա­կո­ծու­թյուն­նե­րի կրկն­ման դեպ­քում Ի­րա­նի Իս­լա­մա­կան Հան­րա­պե­տու­թյունն ան­տար­բեր չի մնա»։ Ով ինչ­պես ու­զի, կա­րող է մեկ­նա­բա­նել պա­րոն Խա­թիբ­զո­դա­յի ա­սա­ծը, բայց մենք նրա հայ­տա­րա­րու­թյան մեջ տես­նում ենք այդ նույն «լու­րե­րի» այն հաս­տա­տու­մը, որ ի­րա­նա­կան սահ­մա­նա­պահ­ներն ու ԻՀՊԿ-ն «ինչ-որ բան» են պա­տաս­խա­նել «կով­կա­սյան թա­թար­նե­րին», ե­թե ար­դեն «ի­րան­ցի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի անվ­տան­գու­թյան ու խա­ղա­ղու­թյան պաշտ­պա­նու­թյու­նը Ի­րա­նի զին­ված ու­ժե­րի կար­միր գիծն է»։
(շա­րու­նա­կե­լի)

Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 43015

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ