Նիկոլ Անհողի հակահայ դավադրությունն այս պահին ողջունել են Ադրբեջանը, Թուրքիան, ԱՄՆ-ը և ԵՄ-ն:

«ՀայաՔվե» քաղաքացիական նախաձեռնությունն օրեր առաջ տարածած հայտարարության մեջ նշել էր, որ իշխող վարչախումբը հրաժարվում է ՀՀ տարածքային ամբողջականության ճանաչումից` այն հարվածի տակ դնելով և մեր հայրենիքը փաստացի մաս-մաս վաճառքի հանելով։

Մեր պատմական բնօրրանի բռնազավթումը շարունակվում է։ Մեր թշնամու ու նրա բոլոր դաշնակից ուժերի նպատակն է ջնջել հայ ազգին իր պատմական բնօրրանի ` Հայկական բարձրավանդակի գենետիկ քարտեզից։ Եվ Արցախից հետո թիրախում Հայաստանն է։

ՈՒկրաինայում ընթացող պատերազմը ՈՒկրաինայի համար վաղուց է կանխորոշված, ու որևէ արտաքին օժանդակություն չի կարող այլևս հիմնարար փոխել իրադարձությունների ընթացքը։ Տպավորությունն այնպիսին է, որ Արևմուտքում էլ են սա հրաշալի հասկանում, և եթե նախկինում ցուցաբերված օժանդակությունը հիմնավորում էին ռազմադաշտում Ռուսաստանին հաղթելու անհրաժեշտությամբ, այսօրվա տրամադրած օգնությունը հիմնավորում են Ռուսաստանի հաղթանակը թույլ չտալու անհրաժեշտությամբ։ Ակնհայտ է, որ գործ ունենք միանգամայն տարբեր հռետորաբանությունների հետ։ Այդ դեպքում ո՞րն է ԱՄՆ-ի շարժառիթը ՈՒկրաինային ռազմական օժանդակություն ցուցաբերումը շարունակելու հարցում։

Բնության անսասան օրենք է՝ եթե երկու, նույնիսկ խիստ հակամարտ կողմեր, հանդիպում են իրենց համար գոյաբանական լուրջ վտանգ ներկայացնող երրորդ ուժի, ապա այդ երկուսը կյանքի շարունակականության պահանջով, գոնե առժամանակ, մոռանում են իրենց նույնիսկ ամենասուր հակասությունները ու միավորում են իրենց ուժերը՝ երրորդ ուժին դիմակայելու համար։

Հեռվից տեսա, որ Հրաչյա Սարուխանը մի անծանոթ երիտասարդի հետ նստած է «Առագաստ» (Պապլավոկ) սրճարանի «տախտակամածի» սեղաններից մեկի մոտ. հնարավոր չէր, որ Իսահակյան փողոցով անցնեիր և «Առագաստում» ոչ թե մեկ, այլ մի քանի, երբեմն՝ մի քանի խումբ ընկեր-ծանոթ չհանդիպեիր:

Վստահեք Ինձ: Իմ ասածի պես կատարեք ամեն բան, և ամեն ինչ լավ կլինի:

Քավի՛ր ինձ, Տե՛ր, բամբասկոտության մեղքից, մոռացված հանցանքներից ու բոլոր սխալներից, ների՛ր ինձ անժուժկալության և ծուլության, որկրամոլության ու դատարկաբանության համար, մաքրի՛ր աղտեղության ցանկությունը, հայհոյությունն ու բոլոր չար բծերը:

Մի քանի բառով ցանկանում եմ անդրադառնալ Համասյանի համերգին և դրա շուրջ ծավալված դիսկուրսին։ Իրականում, Արցախի հետ կատարվածից հետո, Սյունիքը հերթական թիրախն է, և լրացուցիչ ծրագրերն ու միջոցառումները Սյունիքի շուրջ դրական ազդեցություն կարող են թողնել...

Սովորաբար ապագան են հակադրում անցյալին, ոչ թե իրականը՝ պատմականին, ինչպես մեզ մոտ են փորձում անել։ Իսպանացի փիլիսոփա Օրտեգա ի Գասետն, օրինակ, ասում է. «ՈՒժեղ են ոչ թե այն պետություններն ու ազգերը, որոնք փառահեղ անցյալ ունեն, այլ նրանք, ովքեր միավորված են փառահեղ ապագայի տեսլականի շուրջ»...