Զգուշանանք մեր մարմնեղեն Տաճարը ապականելուց
04.10.2019 | 00:07
«Արդարև, կենդանի Աստծու տաճար եք դուք, ինչպես ասաց Աստված. «Պիտի բնակվեմ նրանց մեջ և պիտի ընթանամ նրանց միջով և նրանց Աստվածը պիտի լինեմ, և նրանք պիտի լինեն Իմ ժողովուրդը» (Բ Կոր. 6; 16):
Առաքյալի այս խոսքերն ընդգծում են քրիստոնյաներիս տրված բացառիկ շնորհը: Աստված Իր բոլոր արարածների համար մեծ շնորհներ է պատրաստել և առատորեն բաշխում է դրանք` այս կյանքը զարդարելու և լցնելու համար:
Բայց այդ ընդհանուր շնորհների կողքին կան բացառիկ շնորհներ, որոնք մարդուն կարող են տրվել միայն այն պարագայում, երբ նա որդեգիր է դարձել Աստծուն: Մկրտությամբ մարդուն տրվող շնորհներից վերջինը, որ կարծես լրումն է նախորդների, այսպիսին է. «լինել ... Տաճար Հոգւոյն Սրբոյ»: Նոր ՈՒխտի շնորհի տակ ապրող քրիստոնյան Կենդանի Աստծո Տաճար լինելու նվիրական իրավունքն է ստանում: Այսպիսի իրավունք մարդուն չեն տվել ո՛չ հին ազգերը, ո՛չ հին կրոնները, և ո՛չ հին լեզուները: Այն չկար նաև Հին ՈՒխտում: Միայն Աստծո Որդու Մարդեղացմամբ, Չարչարանքներով, Խաչելությամբ, Մահվամբ, Թաղմամբ և Հարությամբ մարդը ճանապարհ գտավ վերադառնալու այս պատվին ու սրբությանը` Սուրբ Մկրտությամբ: Մկրտությունը փրկության ճանապարհ է բացում ոչ միայն մեր հոգու, այլև մարմնի համար: Այս շնորհով վերափոխվեց մեր ողջ էությունը: Աստծո պատկերը մեր ներսում, մեր սրտերի վրա դրվեց, Քրիստոս աներևույթ կերպով մտավ և սրբեց մեր ներքին տաճարը: Նա եկավ Աստծուց հեռացած մեր վիճակը փոխելու և մեր տաճարը մաքրելու համար: Նախ Նա մեր տաճարը մաքրեց մեր Մկրտությամբ: Եվ ամեն օր Քրիստոս ուզում է մաքուր պահել մեր տաճարը Ապաշխարության միջոցով: Իսկ վերջնականապես Նա մեր տաճարը կմաքրի Սուրբ Հարության ժամանակ, երբ մեռելների համընդհանուր Հարություն կլինի: Բայց այդ մաքրելը մեր համաձայնությամբ և գործակցությամբ պետք է լինի: Սողոմոնյան Տաճարի մաքրելու խորհրդով Քրիստոս մեզ ևս պիտի մաքրի մեղքի հնությունից:
Բարձրյալն Աստված նախկինից բոլորովին տարբեր մի նոր բնակավայր, նոր սրբարան, նոր տաճար ընտրեց` մարդու սիրտը, որը նրա (մարդու) համար մեծ զորություն և մխիթարություն եղավ: Այսպիսով, Աստծո սրբարանը մարդն է, և մեկ տեսակ Տաճար` մարդու մարմինը: Այս կենդանի և անմահ Տաճարի աղոթավոր փառաբանիչը մարդու հոգին է, սիրտը սուրբ սեղանն է, խնկոց անուշահոտությունն էլ առ Աստված եղած սրտագին զգացմունքներն են: Աստծո սահմանած մեկ օրում կկործանվեն տիեզերքի բոլոր տաճարները, բայց կենդանի տաճարները կմնան կանգուն, քանզի տիեզերքը ստեղծված է մարդու համար, մարդը` Աստծու: Եվ մարդու համար այս հանգամանքից ավելի բարձր կատարելություն, պատիվ և մխիթարություն չկա: Աստված մեր մեջ է, մեր ներսում է բնակվում. Նա ոչ միայն աներևութապես մեզ հետ է` մեզ մոտ, ոչ միայն խորհրդավոր րոպեներին մեզ հսկում է, այլև մեր մարմինը Նրա Տաճարն է: Ի՜նչ փառավոր մեծություն է սա, ի՜նչ շքեղ ժառանգություն:
Հոգին, որ ընդունում է Աստծուն իր մեջ, Նրա հետ շփման միջոցով դառնում է Աստծո Տաճար: Եվ սա ասվում է ոչ միայն բոլորի ընդհանրության մասին, այլև ամեն հավատացյալի համար առանձին-առանձին. երբ մարդու հոգին և միտքը բժշկվում են մեղքի ախտահարությունից, միանում են Աստծո հետ: Այդժամ քրիստոնյան սեփական փորձով է հասկանում և ճանաչում Սուրբ Գրքում ասվածը. «Դուք Աստծու Տաճար եք»: Մեծ է այս արժանիքը քրիստոնյայի համար. սրանում է ամբողջանում նրա անընդհատ ձգտումը` չառնչվել անմաքուր մարդկանց, հատկապես` անհավատների հետ, որպեսզի չպղծվի Աստծո Տաճարը: Քրիստոսի և բելիարի միջև (այսինքն` նրանց գործերի) ո՛չ մի ընդհանրություն չկա, այդ պատճառով էլ քրիստոնյայի և չարագործի միջև (այսինքն` նրանց գործերի ու ընթացքի) ոչ մի ընդհանրություն չպիտի լինի: «Դուք Աստծու Տաճար եք». այս խոսքերը ասվում են ոչ թե մարդահաճություն անելու համար, այլ ներկայացնելու համար այն իրականությունը, որ շրջապատում է քրիստոնյային: Հիշատակելով իր խոսքերը հաստատող սուրբգրային խոսքերը (Ղևտ. 26; 12), առաքյալը կարծես ամեն քրիստոնյայի հարցադրում է անում. «Եթե դու Աստծու Տաճար ես, ինչու՞ ես ամեն պատճառով վազում մեղսասիրության մեհյանները, այդպիսի արարքը արդյո՞ք ներման է արժանի. մտածի՛ր, թե Ով է ապրում քո մեջ և արժանի՛ եղիր Նրան»: Անհավատները կուռքերի մեհյաններն են, կամ էլ հենց իրենք` կուռքերը: Իսկ հավատացյալները Աստծո Տաճար են. ոչ այն աստվածների, որոնց մասին շատախոսում են անհավատները, այլ Կենդանի Աստծու: Քրիստոս քարոզում է զգուշանալ բելիարից, որ իրեն աստծու տեղ է դնում: Հավատացյալներին Նա հավիտենական կյանք խոստացավ, որպեսզի նրանք, մերժելով հավատուրացությունը, խուսափեն անհավատության մոլորությունից: Արգելեց պաշտել կուռքերին, որովհետև Աստծու Տաճարի համար դրանք թշնամական են: Ոչինչ այնքան վնասակար չէ քրիստոնյայի համար, որքան կուռքերը, որովհետև դրանք ստիպում են հեռանալ Աստծու Տաճարից: Պետք է մենք ևս նախանձախնդիր լինենք Աստծու Տաճարը մաքուր պահելուն:
Ցավոք, մենք հաճախ անտարբեր ենք լինում այդ հարցում: Աստված նախընտրում է բնակվել մարդկանց սրտերում, այնինչ այսօր այդ սրտերը ավերված են անտարբերությամբ ու ապականված մեղքով, իսկ Տերը` վտարանդի: Այսօր մարդու համար իր մարմինը դարձել է անվերջ հաճույքներ վայելելու մի բութ գործիք, որ կորցրել է Աստծու որդեգրությամբ ստացած իր պատիվն ու նշանակությունը: Մարդիկ պարարտացնում են մեհյանների վերածված իրենց մարմինները, իսկ Աստծու Հոգուն չեն նկատում: Չարը բաժանում է մարդու հոգին Աստծուց, այնինչ այդ հոգու համար Աստված իր կյանքն է տվել: Իսկ Աստծուց հեռացած ապրելը ամենամեծ մեղքերից մեկն է: Աստծու ներկայության վայր դարձնելու փոխարեն մեր տաճարները վերածում ենք ամեն տեսակ պղծության ու չարիքի պահեստի: Նայեցե՛ք, տեսե՛ք, թե ի՜նչ նախանձավոր կուռքեր կան այնտեղ կանգուն, ի՜նչ այլանդակ անասունների, սողունների շաչյուն է լսվում այնտեղ, սրբության, արդարության շնորհի փոխարեն հեշտության, ցանկության ի՜նչ բուրվառներ կան: Տեսե՛ք, թե Աստծո ներկայությամբ ի՜նչ անվայել խորհուրդներ և մտածումներ կան: Տեսե՛ք` հպարտության, ամբարտավանության, ատելության ի՜նչ սեղաններ կան կանգնեցված, տեսե՛ք` բարոյական մարդասպանության, անասնական ցանկությունների, անբարոյական կյանքին հատուկ ի՜նչ ոգիներ կան այնտեղ բազմած: Աստծու Հոգին այլևս չի գալիս և չի օթևանում մեր տաճարներում: Իսկ առաքյալը մեզ խստությամբ զգուշացնում է. «Եթե մեկն Աստծու տաճարն ապականի, Աստված էլ նրան պիտի ապականի. որովհետև սուրբ է Աստծու տաճարը, որ դուք եք» (Ա Կոր. 3:17):
ՈՒրեմն, մաքրենք մեր ներսը ամեն տեսակ աղտեղությունից, լինենք նախանձախնդիր Աստծու Տաճարի մաքրության ու սրբության համար: Աշխատենք, որ աստվածահաճո լինեն մեր սրտերը` իբրև Տիրոջ բնակարան: Զգուշանանք մեր մարմնեղեն Տաճարը ապականելուց, Աստծո արդարությունը մեր առաքինությունը դարձնենք, Նրա սրբությունը մեր օրենքը համարենք և Կենդանի Աստծու Տաճար լինենք:
Աղոթենք Սուրբ Ներսես Շնորհալու հետ` ասելով.
Նորոգող հնութեանց,
Նորոգեա՛ և զիս,
Նորոգ զարդարեա՛: ԱՄԵՆ:
Սիսիանի տարածաշրջանի հոգևոր հովիվ`
Տեր Պարգև քահանա ԶԵՅՆԱԼՅԱՆ
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
