Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Մեզ պետք է նկա­րիչ­նե­րի միու­թ­յուն՝ ակ­տիվ ան­դամ­նե­րով, ոչ թե մարդ­կան­ցով, որ ուղ­ղա­կի ան­դա­մագր­ված են»

«Մեզ պետք է նկա­րիչ­նե­րի միու­թ­յուն՝ ակ­տիվ ան­դամ­նե­րով, ոչ թե մարդ­կան­ցով, որ ուղ­ղա­կի ան­դա­մագր­ված են»
11.10.2019 | 02:19
«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կի­ցը նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան նա­խա­գահ ՍՈՒ­ՐԵՆ ՍԱ­ՖԱ­ՐՅԱՆՆ է: Զրու­ցել ենք միու­թյու­նում առ­կա խն­դիր­նե­րի, դրանց հնա­րա­վոր լու­ծում­նե­րի, առ­կա բա­րե­փո­խում­նե­րի ու հե­ռա­հար ծրագ­րե­րի մա­սին:
-Կա կար­ծիք, որ ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան միու­թյուն­նե­րը Խոր­հր­դա­յին Միու­թյու­նից մնա­ցած կա­ռույց­ներ են, կորց­րել են ի­րենց նշա­նա­կու­թյու­նը և այլն: Մեծ հաշ­վով՝ ո՞րն է նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան գոր­ծա­ռույ­թը:
-Ընդ­հան­րա­պես, միու­թյուն­նե­րը կարևոր են պե­տու­թյան հա­մար, ո­րով­հետև կա­րո­ղա­նում են հա­մա­կար­գել դաշ­տը: Նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նը հա­մա­կար­գում է վի­զուալ ար­վես­տի դաշ­տը, փոխ­կա­պակց­ված է դառ­նում հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը թե՛ ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան հետ, թե՛ միու­թյան ան­դամ­նե­րի: Մենք սկ­սել ենք ակ­տի­վո­րեն աշ­խա­տել նա­խա­րա­րու­թյան հետ, և կա­րո­ղա­նում ենք օգ­նել շատ հար­ցե­րում, ո­րով­հետև ճիշտ ո­րո­շում­ներ կա­յաց­նե­լու հա­մար պետք է հա­մա­կար­գող դաշտ:
-Կար­ծում եմ՝ կա նաև միու­թյան գոր­ծե­լաո­ճը ար­դիա­կա­նաց­նե­լու, ժա­մա­նա­կի մար­տահ­րա­վեր­նե­րին հա­մա­հունչ քայ­լե­լու խն­դիր: Ինք­ներդ, ստանձ­նե­լով նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նը, ի՞նչն եք փոր­ձել շտ­կել, վե­րա­փո­խել, ա­վե­լաց­նել:
-Շտ­կում­ներ ու ա­վե­լա­ցում­ներ ա­նընդ­հատ են ար­վում: Նոր թի­մի գա­լով շատ բան է փոխ­վել միու­թյու­նում՝ մի­ջա­վայ­րը, տրա­մադ­րու­թյու­նը, կա­պը հան­րու­թյան, ար­վես­տա­սեր­նե­րի հետ: Գու­ցե հա­սա­րակ մի բան թվա, բայց միու­թյան ֆեյս­բու­քյան է­ջը, որ շուրջ տա­սը տա­րի գոր­ծում է, մոտ 3000 հետևորդ ու­ներ, հի­մա հետևորդ­նե­րի թի­վը հաս­նում է 10 հա­զա­րի: Այ­սինքն, տասն ամս­վա ըն­թաց­քում էա­պես ա­ճել է հետևորդ­նե­րի թի­վը, ին­չը նշա­նա­կում է՝ լի­նել ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում: Շա­տե­րը մեզ գրում են նաև ա­ռան­ձին նա­մակ­նե­րով, կար­ծիք են հայտ­նում, հոր­դո­րում են այս կամ այն բանն ա­նել: Սոց­ցան­ցի մի­ջո­ցով շնոր­հա­վո­րում ենք նկա­րիչ­նե­րի ծնն­դյան օ­րե­րը, ող­ջու­նում նրանց ձեռք­բե­րում­նե­րի հա­մար, հրա­պա­րա­կում թե՛ մեզ մոտ, թե՛ աշ­խար­հում տե­ղի ու­նե­ցող մշա­կու­թա­յին նո­րու­թյուն­նե­րը:
Փոխ­վել-ար­դիա­կա­նաց­վել է ցու­ցա­հան­դես­նե­րը գո­վազ­դող պաս­տառ­նե­րի ձևը: Նա­խաս­րահ մտ­նե­լիս ար­դեն երևում է, որ նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նում ես: Այն ժա­մա­նակ չէր հաս­կաց­վում՝ դա ճե­մաս­րա՞հ է, թե՞ վերևի հար­կի հյու­րա­նո­ցի շքա­մուտ­քը: Ա­ռա­ջին հար­կում՝ հենց մուտ­քի մոտ կար տաք­սի ծա­ռա­յու­թյուն, հի­մա դրա տե­ղում նկար­չա­կան խա­նութ է: Այ­սինքն, ա­մեն ինչ ա­նում ենք, որ նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նը գոր­ծի իր բնույ­թին հա­մա­հունչ:
-Ի՞նչ հա­ճա­խա­կա­նու­թյամբ են կազ­մա­կերպ­վում ցու­ցա­հան­դես­նե­րը:
-Էա­պես ա­ճել է ցու­ցա­հան­դես­նե­րի թի­վը, բարձ­րա­ցել է ո­րա­կը: Նախ­կի­նում աս­վում էր՝ նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նը տար­վա ըն­թաց­քում կազ­մա­կեր­պել է 50 ցու­ցա­հան­դես, և դա դժ­գո­հու­թյան տե­ղիք էր տա­լիս, ո­րով­հետև ի­րա­կա­նում այդ ցու­ցա­հան­դես­նե­րը միու­թյան նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ չէին ի­րա­կա­նաց­վում: Ըն­դա­մե­նը սրահն է տրա­մադր­վել, և տվյալ ար­վես­տա­գե­տը կազ­մա­կեր­պել է իր ցու­ցա­հան­դե­սը: Մենք այս տա­րի կազ­մա­կեր­պել ենք չորս ցու­ցա­հան­դես՝ խմ­բա­կա­յին և վար­կա­նի­շա­յին (հան­րա­պե­տա­կան): Նկար­նե­րի պի­տակ­նե­րից սկ­սած՝ մո­տե­ցու­մը փոխ­վել է: Պի­տակ­ներն ա­վե­լի ժա­մա­նա­կա­կից են դար­ձել, ցու­ցա­հան­դե­սին հա­մա­հունչ պա­տե­րը նոր գույ­նով են ներկ­վում: Նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նը ու­նի հնա­րա­վո­րու­թյուն կազ­մա­կեր­պե­լու բարձ­րա­կարգ ցու­ցա­հան­դես­ներ, դրա ա­պա­ցույ­ցը ա­միս­ներ ա­ռաջ Կո­մի­տաս վար­դա­պե­տի և Հով­հան­նես Թու­մա­նյա­նի ծնն­դյան 150-ա­մյակ­նե­րին նվիր­ված ցու­ցա­հան­դեսն էր: Եր­կու հարկ էր զբա­ղեց­նում. երկ­րորդ հար­կում ներ­կա­յաց­ված էին միու­թյան ան­դամ­նե­րի աշ­խա­տանք­նե­րը, ա­ռա­ջին հար­կում՝ թան­գա­րան­նե­րից և տար­բեր մաս­նա­վոր հա­վա­քա­ծու­նե­րից բեր­ված աշ­խա­տանք­ներ էին, որ վե­րա­բե­րում էին այդ եր­կու հս­կա­նե­րին: Ցու­ցադ­րու­թյու­նը հե­տաքր­քիր էր, ար­վես­տա­սեր­նե­րի ար­ձա­գան­քը՝ շատ դրա­կան: Նշեմ նաև, որ Թեր­լե­մե­զյա­նի ան­վան գե­ղար­վես­տի պե­տա­կան քո­լե­ջի և գե­ղար­վես­տի ա­կա­դե­միա­յի սա­նե­րին հնա­րա­վո­րու­թյուն տր­վեց մաս­նակ­ցե­լու գար­նա­նա­յին և աշ­նա­նա­յին ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան հա­վաք­նե­րին, ո­ր տե­ղի ու­նե­ցան Նկար­չի ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան տա­նը: Խմ­բա­կա­յին ցու­ցա­հան­դես­նե­րի լա­վա­գույն մաս­նա­կից­նե­րը ար­ժա­նա­նում են խրա­խու­սա­կան դիպ­լոմ­նե­րի և նյու­թա­կան մր­ցա­նակ­նե­րի, ին­չը նախ­կի­նում չի ե­ղել: Բա­ցել ենք միու­թյան մաս­նա­ճյուղ ե­րեք տար­բեր մար­զե­րում, ո­րոնք բաց­ման օր­վա­նից ակ­տիվ գոր­ծու­նեու­թյուն են ծա­վա­լում: Հա­մա­գոր­ծակ­ցում ենք տար­բեր մշա­կու­թա­յին կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի հետ, ի­րա­կա­նաց­նում տար­բեր փա­ռա­տո­ներ, սիմ­պո­զիում­ներ, հան­դի­պում­ներ և ցու­ցա­հան­դես­ներ:
-Խո­սակ­ցու­թյուն­ներ կան, որ ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան միու­թյուն­նե­րում վե­թինգ է սպաս­վում: Շա­տե­րի ան­դա­մու­թյու­նը ինք­նան­պա­տակ է, վա­ղուց չեն ստեղ­ծա­գոր­ծում, միու­թյան կյան­քին չեն մաս­նակ­ցում, և կա մտադ­րու­թյուն զտե­լու-մաք­րե­լու դաշ­տը: Նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նում պատ­կերն ինչ­պի­սի՞ն է:
-Ցա­վոք, մեզ մոտ էլ կա այդ խն­դի­րը: Կան մար­դիկ, որ ոչ մի ակ­տի­վու­թյուն չեն ցու­ցա­բե­րում: Պետք է վե­րա­նա­յել միու­թյան կազ­մը, և մտա­ծում ենք՝ ի՞նչ ա­նել, որ ան­ցն­ցում անց­նի այդ գոր­ծըն­թա­ցը: Մեզ պետք է նկա­րիչ­նե­րի միու­թյուն՝ ակ­տիվ ան­դամ­նե­րով, ոչ թե մարդ­կան­ցով, որ ուղ­ղա­կի ան­դա­մագր­ված են:
-Ի՞նչ ա­նել, որ նկա­րիչ­նե­րը ներ­կա­յաց­վեն, հան­րահռ­չակ­վեն մի­ջազ­գա­յին հար­թակ­նե­րում, փո­խա­դարձ կա­պեր ձեռք բեր­վեն:
-Միայն նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նը չի կա­րող դրա­նով զբաղ­վել, պե­տու­թյան ա­ջակ­ցու­թյունն է պետք: Մենք ու­նենք 1200-ից ա­վե­լի ան­դամ, չենք կա­րող զբաղ­վել նրանց բո­լո­րի հան­րահռ­չակ­մամբ, աշ­խա­տանք­նե­րը ներ­կա­յաց­նե­լով և վա­ճա­ռե­լով: Նկա­րիչ­ներն ի­րենք էլ պետք է ակ­տի­վու­թյուն ցու­ցա­բե­րեն այդ հար­ցում:
Ինչ վե­րա­բե­րում է փո­խա­դարձ կա­պե­րին, իբրև օ­րի­նակ, օ­րեր ա­ռաջ ա­վարտ­վեց Սևա­նում և Դի­լի­ջա­նում ըն­թա­ցող «Ար­վեստ ա­ռանց սահ­ման­նե­րի» խո­րագ­րով ար­վես­տի մի­ջազ­գա­յին պլե­նե­րը, ո­րին մաս­նակ­ցում էին Սանկտ Պե­տեր­բուր­գի նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան ան­դամ­ներ, Սանկտ Պե­տեր­բուր­գի Ի. Ռե­պի­նի ան­վան ա­կա­դե­միա­յի և պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի, ինչ­պես նաև Հա­յաս­տա­նի գե­ղար­վես­տի պե­տա­կան ա­կա­դե­միա­յի և Փա­նոս Թեր­լե­մե­զյա­նի ան­վան գե­ղար­վես­տի պե­տա­կան քո­լե­ջի դա­սա­խոս­ներ: Ծրագ­րի նպա­տակն էր ստեղ­ծել նոր կա­պեր եր­կու եր­կր­նե­րի բուհե­րի և նկա­րիչ­նե­րի միու­թյուն­նե­րի միջև, ի­րա­կա­նաց­նել դա­սա­խոս­նե­րի վե­րա­պատ­րաստ­ման, ու­սա­նող­նե­րի փո­խա­նակ­ման ծրագ­րեր:
-Շատ հա­ճախ նկա­րիչ­նե­րը, նաև այլ բնա­գա­վա­ռի ար­վես­տա­գետ­նե­րը, դժ­գո­հում են, որ հրա­վեր­ներ են ստա­ցել դր­սից, բայց նա­խա­րա­րու­թյու­նը նույ­նիսկ ճա­նա­պար­հա­ծախ­սը հո­գալ չի ցան­կա­ցել:
-Ինչ­քան էլ ա­սում են՝ ա­ջակ­ցու­թյուն չկա, ի­րա­կա­նում՝ կա: Իմ փոր­ձից եմ ա­սում, ես բազ­միցս դի­մել եմ նա­խա­րա­րու­թյուն՝ դեռ մինչ նա­խա­գա­հե­լը, որ­պես նկա­րիչ և ստա­ցել եմ ո­րո­շա­կի ա­ջակ­ցու­թյուն: Ծանր վի­ճա­կում է մեր պե­տու­թյու­նը, կա­մաց-կա­մաց ոտ­քի է կանգ­նում: Մինչև պե­տու­թյու­նը չկա­յա­նա, մշա­կույ­թը չի կա­րող շատ մեծ վե­րելք­ներ ու­նե­նալ: Կեր­պար­վես­տը թանկ հա­ճույք է: Մար­դիկ տես­նում են ուղ­ղա­կի նկա­րը, բայց այդ նկա­րի ետևում ֆի­նան­սա­կան մեծ ծախ­սեր կան:
-Խո­սենք հա­յաս­տա­նյան շու­կա­յի մա­սին: Ա­սում են՝ մեզ մոտ ար­վես­տի միակ գոր­ծող շու­կան Վեր­նի­սաժն է:
-Չէ, միայն Վեր­նի­սա­ժը չէ, ու­նենք նաև մաս­նա­վոր պատ­կե­րաս­րահ­ներ: Քիչ են, բայց ու­նենք, և կա­րո­ղա­նում են պատ­շաճ կեր­պով դր­սում ցու­ցադ­րել մեր հե­ղի­նակ­նե­րին: Կրկ­նում եմ, սա ընդ­հա­նուր խն­դիր է և պետք է մի օր լուծ­վի, բայց այս խն­դի­րը միայն նկա­րիչ­նե­րի միու­թյա­նը չի վե­րա­բե­րում:
-Ի՞նչ է ար­վում ֆի­նան­սա­կան հար­ցե­րի կար­գա­վոր­ման հա­մար, ինչ­պե՞ս են օգ­տա­գործ­վում միու­թյա­նը պատ­կա­նող տա­րածք­նե­րը:
-Կա­րո­ղա­ցանք մա­սամբ վե­րա­նո­րո­գել նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան Շոր­ժա­յում գտն­վող հան­գս­տի տու­նը, և այս տա­րի ան­նա­խա­դեպ շատ էր նկա­րիչ­նե­րի հոս­քը:
-Գե­ղար­վես­տի կոմ­բի­նա­տի և Ծաղ­կա­ձո­րի տան մա­սին ի՞նչ կա­սեք:
-Ծաղ­կա­ձո­րի տան հետ կապ­ված խն­դիր­ներ կան, ո­րով­հետև միու­թյան նախ­կին նա­խա­գա­հը, ա­ռանց վար­չու­թյա­նը տե­ղե­կաց­նե­լու, պայ­մա­նա­գիր է կն­քել, միու­թյան հա­մար շատ վատ պայ­մա­նա­գիր: Նկա­րիչ­նե­րը չեն կա­րո­ղա­նում օգտ­վել այդ հան­գս­տյան տնից: Հի­մա փոր­ձում ենք այդ հար­ցը կար­գա­վո­րել: Նույ­նը գե­ղար­վես­տի կոմ­բի­նա­տի դեպ­քում է: Այդ ահ­ռե­լի տա­րած­քը շատ ցածր վճա­րով տր­ված է վար­ձա­կա­լու­թյան (վար­ձա­կա­լու­թյան գու­մա­րը հա­զիվ հե­րի­քում է տա­րած­քի գույ­քա­հար­կը վճա­րե­լուն), վար­ձա­կա­լը տա­լիս է են­թա­վար­ձա­կա­լու­թյան: Կոմ­բի­նա­տում կա ինչ-որ հատ­ված, որ նա­խա­տես­ված է քան­դա­կի ձու­լա­րա­նի հա­մար, բայց շատ քան­դա­կա­գործ­ներ չեն գնում այն­տեղ՝ բո­ղո­քե­լով վատ պայ­ման­նե­րից, նա­խընտ­րում են այլ վայ­րում ձու­լել ի­րենց քան­դակ­նե­րը: Մենք աշ­խա­տում ենք քան­դա­կի կոմ­բի­նա­տը ակ­տի­վաց­նե­լու, նոր տեխ­նի­կա­յով վե­րա­զի­նե­լու ուղ­ղու­թյամբ, որ մեր քան­դա­կա­գործ­նե­րը, ինչ­պես խոր­հր­դա­յին շր­ջա­նում էր, հի­մա էլ կա­րո­ղա­նա­նան աշ­խա­տել այն­տեղ:
-Նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան հա­մա­գու­մար­նե­րի ժա­մա­նակ, որ­պես կա­նոն, նա­խորդ ղե­կա­վար­նե­րին վե­րա­բե­րող բաց­թո­ղում­ներն էին վեր հան­վում: Ինք­ներդ վե­րա­նա­յե՞լ եք ձեր նա­խոր­դի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը, բաց­թո­ղում­ներ հայտ­նա­բեր­վե՞լ են, փորձ ար­վե­լու՞ է՝ շտ­կել դրանք և ա­ռաջ գնալ։
-Միան­շա­նակ բաց­վե­լու են խն­դիր­նե­րը: Երբ աու­դի­տո­րա­կան ըն­կե­րու­թյուն հրա­վի­րե­ցինք, և հաշ­վա­պա­հա­կան վեր­լու­ծու­թյուն­ներ ար­վե­ցին, շատ խախ­տում­ներ գրանց­վե­ցին: Ստիպ­ված էինք դի­մելու ի­րա­վա­պահ մար­մին­նե­րին, որ այդ խն­դիր­նե­րին լու­ծում տան: Իսկ բաց­թո­ղում­նե­րը շատ են, մենք հետ չենք գնում, մենք ա­ռաջ ենք գնում, հետ նա­յե­լով՝ սխալ­ներն ենք տես­նում, փոր­ձում ենք շտ­կել դրանք և չկրկ­նել:
-Ձեր պա­պի­կը՝ Սու­րեն Սա­ֆա­րյա­նը, նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան նա­խա­գահ է ե­ղել: Ա­սում են՝ օ­րի­նա­կե­լի նա­խա­գահ էր: Կա՞ն բա­ներ, որ վերց­րել եք նրա­նից, սկզ­բունք­ներ, ո­րոնց հետևում եք:
-Իմ պա­պը՝ ժո­ղովր­դա­կան նկա­րիչ Սու­րեն Սարգ­սի Սա­ֆա­րյա­նը, միու­թյու­նը ղե­կա­վա­րել է 70-ա­կան­նե­րին, մոտ 14 տա­րի: Դեռ չի ե­ղել մե­կը, որ բո­ղո­քի այդ շր­ջա­նից, բա­ցա­ռիկ նա­խա­գահ է ե­ղել, կա­րո­ղա­ցել է բո­լո­րին օգ­նել: Ին­քը, չու­նե­նա­լով ար­վես­տա­նոց, բո­լո­րին օգ­նել է ար­վես­տա­նոց, բնա­կա­րան ձեռք բե­րե­լու հար­ցում: Կյան­քի վեր­ջին տա­րի­նե­րին միայն նրան ար­վես­տա­նոց են հատ­կաց­րել: Նա «Մեկ նկա­րի ցու­ցա­հան­դե­սի» հե­ղի­նակն է: Խոր­հր­դա­յին շր­ջա­նում նման ցու­ցա­հան­դես ա­նե­լը շատ դժ­վար էր, այն ա­ռու­մով, որ այդ ցու­ցա­հան­դե­սին մար­դիկ ներ­կա­յաց­նում էին ինչ ու­զում էին՝ ա­ռանց հանձ­նախմ­բի, և այդ ամ­բողջ ցու­ցադ­րու­թյու­նը գն­վում էր: Ինչ եմ վերց­րել նրա­նից: Ե­թե դու ստանձ­նել ես այս­պի­սի լուրջ կա­ռույ­ցի ղե­կը, պետք է ա­մեն ինչ ա­նես, որ այդ կա­ռույ­ցի ան­դամ­ներն ի­րենց բա­վա­րար­ված զգան: Դա շատ դժ­վար է: Ես փոքր եմ ե­ղել, երբ իմ պա­պը մա­հա­ցել է, բայց նրա ըն­կեր­նե­րի սանն եմ ե­ղել, շատ եմ նրանց հետ շփ­վել, և վս­տահ եմ, որ այն պատ­գամ­նե­րը, որ ինձ տվել են նրա ըն­կեր­նե­րը, նույնն էլ ին­քը կտար:
-Վար­չա­կան աշ­խա­տան­քը չի՞ խան­գա­րում ստեղ­ծա­գոր­ծա­կա­նին:
-Հա­մա­տե­ղե­լը շատ դժ­վար է, վար­չա­կան աշ­խա­տան­քը օր­վա զգա­լի մա­սը խլում է, բայց ա­մեն ինչ ա­նում եմ, որ ժա­մա­նակ գտ­նեմ նկա­րե­լու հա­մար: Շատ դժ­վար ի­րա­վի­ճա­կում է գտն­վում այս կա­ռույ­ցը, հի­մա մի քիչ շատ է ժա­մա­նակ ծախս­վում, բայց կա­մաց-կա­մաց կկար­գա­վոր­վի, և աշ­խա­տան­քը կթեթևա­նա:
-Ամ­փո­փիչ հարց. ար­վես­տա­բան-ար­վես­տա­գետ կա­պը ինչ­պե՞ս կա­րե­լի է աշ­խու­ժաց­նել:
-Այդ բա­ցը լրաց­նե­լու հա­մար մշա­կու­թա­յին, ար­վես­տա­գի­տա­կան պար­բե­րա­կան­ներ են հար­կա­վոր, ար­վես­տա­բան­նե­րի ակ­տի­վու­թյունն է հար­կա­վոր: Այս­տեղ ցու­ցա­հան­դես­նե­րը քն­նար­կում­նե­րով են ա­վարտ­վում, և ե­թե տա­րես­կզ­բին հա­զիվ տա­սը հո­գի կար, հի­մա ա­թոռ­նե­րը չեն հե­րի­քում, որ բո­լո­րին տե­ղա­վո­րենք: Այ­սինքն, միու­թյան հան­դեպ ակ­տի­վու­թյու­նը շատ է մե­ծա­ցել, վե­րա­բեր­մուն­քը փոխ­վել է, փոր­ձում ենք նաև ֆի­նան­սա­պես նկա­րիչ­նե­րին օգ­տա­կար լի­նել, նվեր­ներ տալ Ա­մա­նո­րին և տար­վա ըն­թա­ցում: 65 տա­րե­կա­նից բարձր նկա­րիչ­նե­րին անվ­ճար ենք տրա­մադ­րում ցու­ցաս­րահ­նե­րը, անվ­ճար տպագ­րում պլա­կատ­նե­րը:
-Նկա­րիչ­նե­րը թո­շակ չեն ստա­նում: Ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան աշ­խա­տան­քը աշ­խա­տանք չի՞ հա­մար­վում:
-Չեն ստա­նում, ո­րով­հետև միու­թյուն­նե­րը ՀԿ-ի կար­գա­վի­ճակ ու­նեն: Նկա­րի­չը հի­մա ուղ­ղա­կի ան­տես­ված է։ Ես միշտ ա­սում եմ՝ մի բան է ա­զատ նկա­րի­չը, մեկ այլ բան՝ ան­տես­ված նկա­րի­չը: Փոր­ձում ենք հաս­տիք ստա­նա­լու, սոց­փա­թե­թից օգտ­վե­լու հա­մար ու­ղի­ներ գտ­նել: Մի շարք հան­դի­պում­ներ են ե­ղել, պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­ներ կան, խոս­տում­ներ, ո­րոնց մենք հա­վա­տում ենք:
Ար­վես­տա­նոց­նե­րի հետ կապ­ված խն­դիր­ներ կան. ար­վես­տա­նոց­նե­րը ար­հես­տա­նո­ցի կար­գա­վի­ճակ են ստա­ցել, հարկ­վում են ինչ­պես առևտրա­յին կենտ­րոն­նե­րը, խա­ղատ­նե­րը: Միայն Սանկտ Պե­տեր­բուր­գում 1000-ից ա­վե­լի ար­վես­տա­նոց կա, այդ եզ­րույ­թը առ­կա է ի­րենց կա­նո­նադ­րու­թյան մեջ: Երևա­նում, մար­զե­րում շատ լք­ված գոր­ծա­րան­ներ կան, կա­րող ենք ար­վես­տա­նո­ցի վե­րա­ծել: Իսկ դրա օ­րի­նա­կը կա. Մոսկ­վա­յում գոր­ծում է ար­վես­տի լուրջ կենտ­րոն, որ նախ­կի­նում գոր­ծա­րան է ե­ղել: Թբի­լի­սում նախ­կին գոր­ծա­րա­նի ահ­ռե­լի տա­րած­քը դար­ձել է ա­վես­տի կենտ­րոն, կոչ­վում է «Ֆաբ­րի­կա»: Մենք էլ պետք է ա­ռաջ­նորդ­վենք այդ սկզ­բունք­նե­րով և վերց­նենք այն լա­վը, որ կա­տար­վում է մեր շուր­ջը:
Զրու­ցեց
Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԸ

Դիտվել է՝ 5620

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ