Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Իզմ» չու­նե­ցող քա­ղա­քա­կան ու­ժը չի կա­րո­ղա­նա լու­ծել պե­տա­կան մտա­ծո­ղու­թյան բացակայության գեր­ծանր, հա­զար տա­րի մեզ ու­ղեկ­ցող պրոբ­լե­մը

«Իզմ» չու­նե­ցող քա­ղա­քա­կան ու­ժը չի կա­րո­ղա­նա լու­ծել պե­տա­կան մտա­ծո­ղու­թյան բացակայության գեր­ծանր, հա­զար տա­րի մեզ ու­ղեկ­ցող պրոբ­լե­մը
03.12.2019 | 00:53

«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կիցն է քա­ղա­քա­գետ ԱՐԾ­ՐՈՒՆ ՊԵ­ՊԱ­ՆՅԱ­ՆԸ։

-Հա­յաս­տա­նում տե­ղի ու­նե­ցած քա­ղա­քա­կան ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րից ան­ցել է 1,5 տա­րի, մոտ մեկ տա­րի է, ինչ նոր խոր­հր­դա­րան ու­նենք: Ի՞նչ է փոխ­վել այս ըն­թաց­քում, հա­ջող­վե՞ց նոր ո­րա­կի խոր­հր­դա­րան ու­նե­նալ:
-Նոր ո­րա­կի խոր­հր­դա­րան ու­նե­նալ չհա­ջող­վեց և չէր հա­ջող­վե­լու, ո­րով­հետև քա­ղա­քա­կան միտ­քը մնա­ցել է նույն մա­կար­դա­կին, ա­վե­լին՝ նա­հանջ է ապ­րել: Քա­ղա­քա­կան ե­ղած միտ­քը մնաց նոր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ցան­կա­պա­տից դուրս: Իսկ դա նշա­նա­կում էր, որ ա­վե­լի ցածր ո­րա­կի ԱԺ էր լի­նե­լու:
-Ի՞նչ գոր­ծըն­թաց­ներ են ե­ղել, որ ան­դառ­նա­լի կամ կոպ­տա­գույն սխալ եք հա­մա­րում։
-Հե­ղա­փո­խա­կան, զանգ­վա­ծա­յին բո­ղո­քի ճա­նա­պար­հով գնալն ար­դեն իսկ կոպ­տա­գույն սխալ էր մեր ի­րա­կա­նու­թյան դեպ­քում: Դա հան­գեց­նե­լու էր ան­կա­ռա­վա­րե­լի ագ­րե­սիա­յի ժո­ղովր­դի մոտ, ին­չը որ ե­ղավ: Քա­ղա­քա­կան ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի զար­գա­ցու­մը պի­տի գնար է­վո­լյու­ցիոն ճա­նա­պար­հով, բայց դրա հա­մար շատ խելք է պետք, ո­րը, ցա­վոք, չկա Հա­յաս­տա­նում:
Հա­ջորդ կո­պիտ սխա­լը նախ­կին­նե­րի օ­րոք հարս­տա­ցած­նե­րի հետևից ընկ­նելն էր: Կա­պի­տա­լիզ­մի կա­յաց­ման փու­լում, այն էլ մեր ժո­ղովր­դի դեպ­քում, ո­րը չու­նի պատ­կե­րա­ցում օ­րենք­նե­րի մա­սին և չու­նի ստոր կր­քե­րը զս­պող ա­վան­դույթ­ներ, պի­տի տե­ղի ու­նե­նար այն, ին­չը տե­ղի է ու­նե­ցել 1990-ից այս կողմ, և նոր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ա­րա­ծը քա­ղա­քա­կան անգ­րա­գի­տու­թյուն է: Այլ տակ­տի­կա էր հար­կա­վոր կի­րա­ռել՝ այդ մարդ­կանց հնա­րա­վո­րու­թյուն տա­լով ու­նեց­ված­քը տն­տե­սու­թյան մեջ ներդ­նելու, աս­տի­ճա­նա­բար օ­րի­նա­կան դաշտ գա­լու և վնա­սը վե­րա­կանգ­նե­լու պայ­մա­նով:
-Այ­սօր ար­դեն ակն­հայտ է, որ իշ­խա­նու­թյան ներ­սում կան թևեր, հա­կա­սու­թյուն­ներ ու անհա­մա­ձայ­նու­թյուն­ներ։ Ձեզ հա­մար սա սպա­սե­լի՞ էր։
-Ան­շուշտ սպա­սե­լի էր: Հե­ղա­փո­խու­թյուն­նե­րը, որ­պես կա­նոն, տաք գլ­խով են ար­վում՝ ա­ռանց լուրջ մտա­ծում­նե­րի, և թի­մի մաս­նա­տումն ան­խու­սա­փե­լի է լի­նում: Հատ­կա­պես, որ մե­զա­նում նո­րե­րը գա­ղա­փա­րա­կան կուռ ա­ռանցք չու­նեն, ո­րը հա­մա­հա­վա­քի դեր կկա­տա­րեր:
-Հան­րա­յին տրա­մադ­րու­թյուն­ներն ուղղ­ված են ար­ժե­քա­յին հա­մա­կար­գին առ­նչ­վող մի շարք հար­ցե­րի վրա, այդ թվում՝ հա­յա­գի­տա­կան ա­ռար­կա­նե­րի հետ կապ­ված խն­դիր­նե­րը։ Այս իշ­խա­նու­թյունն ար­ժե­հա­մա­կար­գի հետ կապ­ված խն­դի՞ր ու­նի:
-Ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը խո­սում են այն մա­սին, որ, ա­յո, նրանք ազ­գա­յին ար­ժե­հա­մա­կար­գի հետ կապ­ված խն­դիր ու­նեն: Նո­րերն ազ­գա­յի­նի հետ շատ քիչ ա­ղերս­ներ ու­նեն:
-Այ­սօր, Ձեր տպա­վո­րու­թյամբ, մար­դիկ դեռ էյ­ֆո­րիա­յի մե՞ջ են: Հա­սա­րա­կու­թյան քա­նի՞ տո­կոսն է թմ­բի­րից արթ­նա­ցել։
-Իշ­խա­նու­թյուն­ներն ի­րենց քայ­լե­րով վա­նում են ժո­ղովր­դի նո­րա­նոր շեր­տե­րի: Հիաս­թափ­ված­նե­րը զգա­լի թիվ են կազ­մում: Ի­րա­կան պատ­կե­րը հնա­րա­վոր է ստա­նալ հարց­ման մի­ջո­ցով, բայց մենք չու­նենք վս­տա­հե­լի սո­ցիո­լո­գիա­կան կենտ­րոն­ներ: Հա­մա­ցան­ցի դի­տար­կու­մը խե­ղա­թյուր­ված պատ­կեր կտա, քա­նի որ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, ըստ ո­րոշ տե­ղե­կու­թյուն­նե­րի, հա­զա­րա­վոր վճա­րո­վի ֆեյ­քեր ու­նեն: Դրա­նով հան­դերձ, պատ­կե­րը խիստ մտա­հո­գիչ է իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի հա­մար:
-Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը մի ու­շագ­րավ հայ­տա­րա­րու­թյուն ևս ա­րեց. «Ղե­կա­վա­րը, ո­րը չու­նի ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյու­նը, չա­րիք է երկ­րի հա­մար, այն­պես ինչ­պես չա­րիք են ե­ղել բո­լոր ղե­կա­վար­նե­րը, սկ­սած 1996 թվա­կա­նից, երբ որ ա­ռանց ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյան տի­րա­ցել են իշ­խա­նու­թյան և փոր­ձել են պա­հել այդ իշ­խա­նու­թյու­նը»։ Ին­չու՞ Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նի եր­բեմ­նի դաշ­նա­կից Փա­շի­նյա­նը նրան էլ չա­րիք հա­մա­րեց:
-Նախ՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի այդ պն­դու­մը ճիշտ չէ. բազ­մա­թիվ են դեպ­քե­րը, երբ սկզբ­նա­կան շր­ջա­նում ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյու­նը չվա­յե­լած ղե­կա­վար­նե­րը մեծ վե­րա­փո­խում են բե­րել ժո­ղովր­դին ու դաս­վել մե­ծե­րի շար­քը: Կոնկ­րետ մեր դեպ­քում եր­կիրն այս վի­ճա­կից հա­նե­լու է ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյու­նը սկզբ­նա­կան շր­ջա­նում չվա­յե­լող ղե­կա­վա­րը, քա­նի որ ժո­ղո­վուր­դը քա­ղա­քա­կան մտա­ծո­ղու­թյուն չու­նի և ընտ­րե­լու ու վս­տա­հե­լու է իր մա­կար­դա­կի գոր­ծիչ­նե­րին, ո­րոնք ան­կա­րող են ի­րա­վի­ճակ փո­խե­լու: Մնում է ու­նե­նանք այդ բախ­տը: Իսկ կոնկ­րետ Տեր-Պետ­րո­սյա­նի մա­սով ճիշտ կլի­նի վար­չա­պե­տի տե­սա­կե­տը լսել:
-Հի­մա իշ­խա­նու­թյու­նը ՍԴ ան­դամ­նե­րին ա­ռա­ջար­կում է կլո­րիկ գու­մար՝ վա­ղա­ժամ թո­շա­կի անց­նե­լու դի­մաց։ Կար­ծում եք՝ այս ձևով հնա­րա­վոր կլի­նի՞ լու­ծել ՍԴ-ի շուրջ առ­կա խն­դի­րը։ Հար­ցը, ի դեպ, ար­դեն ԱԺ-ում է: Ինչ­պե՞ս եք վե­րա­բեր­վում կա­ռա­վա­րու­թյան ներ­կա­յաց­րած այդ նա­խագ­ծին:
-ՍԴ-ի հետ կապ­ված խն­դիր չկա: Խն­դիր ու­նեն իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը դր­սի առջև ստանձ­նած պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը կա­տա­րե­լու հետ կապ­ված: Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի կա­մա­կա­տար չհան­դի­սա­ցող ՍԴ ու­նե­նա­լը մեծ բախ­տա­վո­րու­թյուն է, ո­րին մենք ար­ժա­նա­ցել ենք ա­կա­մա:
-Տե­սա­կետ կա, որ այ­սօր Հա­յաս­տա­նում ընդ­դի­մու­թյու­նը չի կա­րո­ղա­նում ձևա­վոր­վել, հա­կակշ­ռել իշ­խա­նու­թյա­նը, դրա հա­մար ա­վե­լի շատ լսե­լի է դառ­նում նախ­կին գոր­ծիչ­նե­րի ձայ­նը։Հա­մա­մի՞տ եք այս տե­սա­կե­տին։ Որ­տե՞ղ եք տես­նում պատ­ճառ­նե­րը։
-Քա­ղա­քա­կան դաշ­տում ե­ղած գոր­ծիչ­ներն այս կամ այն ճամ­բա­րում են: Նո­րե­րը չկան: Բայց և դա­սա­կան քա­ղա­քա­կան պայ­քա­րը մեր դեպ­քում չի աշ­խա­տում, քա­նի որ ու­նենք պա­թո­լո­գիկ քա­ղա­քա­կան ի­րո­ղու­թյուն: Մենք կա­րիք ու­նենք քա­ղա­քա­կան մտա­ծո­ղա­կան նոր հո­սան­քի, ո­րը կգտ­նի մի շարք հար­ցե­րի պա­տաս­խան­ներ, մաս­նա­վո­րա­պես՝ ի՞նչ է ի­րե­նից ներ­կա­յաց­նում ներ­կա հայ ժո­ղո­վուր­դը, օ­տա­րի դա­րա­վոր լու­ծը ո՞ր չա­փով է խե­ղել նրա հո­գե­բա­նու­թյու­նը, ինչ­պե՞ս կա­րե­լի է շտ­կել նշյալ շե­ղում­նե­րը, ի՞նչ կերպ կա­րե­լի է ժո­ղովր­դին նե­րար­կել անհ­րա­ժեշտ պե­տա­կան մտա­ծո­ղու­թյու­նը, ո՞րն է մեր ժո­ղովր­դի տե­ղը և դերն աշ­խար­հում, ի՞նչ քայ­լե­րով կա­րե­լի է զբա­ղեց­նել այդ տե­ղը և այլն: Ես տես­նում եմ այդ հո­սան­քի ա­ռա­ջաց­ման սաղ­մե­րը: Դա է մեր փր­կու­թյու­նը: Ցա­վոք, այդ սաղ­մե­րը իշ­խա­նա­կան ցան­կա­պա­տից դուրս են:
-Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին մի շարք գոր­ծա­րար­ներ աղ­բա­տար մե­քե­նա­ներ են նվի­րել, ին­չը գաղտ­նի է պահ­վել։ Տե­սա­կետ կա՝ սա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ա­մե­նա­մեծ կո­ռուպ­ցիոն գոր­ծարքն է՝ «տա­րածք­նե­րի դի­մաց մե­քե­նա­ներ» բա­նաձևու­մով։ Ըն­դու­նե­լի՞ է նման մո­տե­ցու­մը։ Դուք տես­նու՞մ եք կո­ռուպ­ցիոն ռիս­կեր:
-Վաղ է դեռ կոնկ­րետ այդ հար­ցի հետ կապ­ված եզ­րա­կա­ցու­թյուն ա­նել, բայց վս­տա­հա­բար կա­րող եմ ա­սել` կո­ռուպ­ցիան նախ­կի­նի պես տի­րե­լու է երկ­րին, քա­նի որ պատ­մա­կան հան­գա­մանք­նե­րի բե­րու­մով ժո­ղովր­դի մեջ չկա պե­տա­կան մտա­ծո­ղու­թյուն: Իսկ այդ բա­ցը լրաց­նե­լու ուղ­ղությամբ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի կող­մից ար­վող քայ­լեր չեմ տես­նում: ՈՒ, ըստ ա­մե­նայ­նի, չեմ տես­նի, քա­նի որ «իզմ» չու­նե­ցող քա­ղա­քա­կան ու­ժը չի կա­րո­ղա­նա լու­ծել այդ գեր­ծանր, հա­զար տա­րի մեզ ու­ղեկ­ցող պրոբ­լե­մը:
Զրույ­ցը` Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 4444

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ