Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Մեկ տար­վա ըն­թաց­քում մայ­րա­քա­ղա­քի դի­մա­պատ­կե­րը դրա­կա­նո­րեն չի փոխ­վել

Մեկ տար­վա ըն­թաց­քում մայ­րա­քա­ղա­քի դի­մա­պատ­կե­րը դրա­կա­նո­րեն չի փոխ­վել
25.10.2019 | 01:18

Է­րե­բու­նի-Երևան տո­նա­կա­տա­րու­թյուն­նե­րի հրա­վա­ռու­թյու­նից ու, ըստ երևույ­թին, դրա պատ­ճա­ռով Հաղ­թա­նակ զբո­սայ­գում բռնկ­ված հր­դե­հը տես­նե­լուց հե­տո Երևա­նի քա­ղա­քա­պետ Հայկ Մա­րու­թյա­նը մեկ­նել է Բրյու­սել՝ մաս­նակ­ցե­լու «BusWorld Europe»-2019 ցու­ցա­հան­դե­սին: «Տրանս­պոր­տա­յին նոր հա­մա­կար­գի ներդ­րու­մը հա­մայն­քի ա­ռաջ­նա­հերթ խն­դիրն է»,- գրել է քա­ղա­քա­պե­տը, որ բա­ցա­ռա­պես օ­րեր ա­ռաջ լրագ­րող­նե­րի հետ ու­նե­ցած ճե­պազ­րույ­ցում հան­րա­յին տրանս­պոր­տի մա­սին հար­ցե­րին հեղ­հե­ղուկ, ո­չինչ չա­սող պա­տաս­խան­ներ տվեց: Ա­վե­լին՝ ճո­պա­նու­ղու և մետ­րո­յի նոր կա­յա­րան ու­նե­նա­լու իմ հար­ցից հե­տո «դաս­տիա­րակ­չա­բար» հոր­դո­րեց. «Հար­գե­լիս, կողմ­նո­րոշ­վեք, թե ին­չի մա­սին եք հարց­նում»:


Երևա­նի ա­վա­գա­նու ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րից ան­ցել է ու­ղիղ մեկ տա­րի: Այս ըն­թաց­քում մայ­րա­քա­ղա­քի դի­մա­պատ­կե­րը դրա­կա­նո­րեն միան­շա­նակ չի փոխ­վել: Գետ­նան­ցու­մին ու ո­րոշ փո­ղոց­նե­րին հա­րա­կից մի քա­նի տա­ղա­վար-կր­պակ­ներ քան­դե­լուց, Օ­պե­րա­յին հա­րա­կից այ­գու ըն­դա­մե­նը եր­կու սր­ճա­րան ա­պա­մոն­տա­ժե­լուց, «Սա­նի­թե­քին» մեր­ժե­լուց ու աղ­բա­հա­նու­թյան սե­փա­կան ըն­կե­րու­թյունն ու­նե­նա­լուց զատ որևէ այլ էա­կան տե­ղա­շարժ չի ե­ղել: Քա­ղա­քա­պետ ըն­տր­վե­լուց ո­րոշ ժա­մա­նակ անց պա­րոն Մա­րու­թյա­նը հայ­տա­րա­րեց, թե «մահ­վան վե­րե­լակ­նե­րը նո­րե­րով փո­խա­րի­նե­լու հար­ցը մարդ­կանց ու­սե­րին է դր­ված. «Ե­թե նոր վե­րե­լակ ենք ու­զում, պետք է վճա­րենք դրա հա­մար»: Ան­հաս­կա­նա­լիո­րեն հօդս ցն­դեց դեռևս նա­խորդ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի պատ­վե­րով հա­սա­րա­կա­կան տրանս­պոր­տա­յին նոր ցան­ցի հա­մար բրի­տա­նա­ցի­նե­րի կա­տա­րած աշ­խա­տան­քը: Չնա­յած քա­ղա­քի ներ­կա կա­ռա­վա­րիչ­նե­րը պն­դում են, թե բա­վա­կան ահ­ռե­լի թիվ ար­ժե­ցած այդ աշ­խա­տան­քից օգտ­վում են, բայց, օ­րի­նակ, Փո­խադ­րող­նե­րի միու­թյան նա­խա­գահ Հրանտ Ե­ղիա­զա­րյա­նը վս­տահ է՝ Հայկ Մա­րու­թյա­նը դրա­նից չի օգտ­վում, իր «հա­գով չէ»:


Մեկ տար­վա ըն­թաց­քում քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին չի հա­ջող­վել ամ­բող­ջու­թյամբ լու­ծել աղ­բա­հա­նու­թյան հար­ցը: Շեն­քե­րի մուտ­քե­րի դի­մաց կու­տակ­ված աղբն ամ­ռան ամի­սնե­րին սպառ­նում էր մարդ­կանց բնա­կա­րան­ներ ներ­խու­ժել, իսկ պատ­կան մար­մին­նե­րը հոր­դո­րում էին աշ­նա­նը սպա­սել: Մեկ տար­վա մեջ քա­ղա­քի գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­պե­տը մեկ ան­գամ չէ, որ հայ­տա­րա­րեց մետ­րո­յի նոր կա­յա­րան ու ճո­պա­նու­ղի կա­ռու­ցե­լու մա­սին: Այս տար­վա մա­յի­սի 20-ի մա­մու­լի ա­սու­լի­սի ժա­մա­նակ Երևա­նի գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­պետ պա­րոն Մես­չյա­նը բա­ռա­ցիո­րեն ա­սաց. «Այս տա­րի հնա­րա­վոր կլի­նի ճո­պա­նու­ղու բա­վա­կան մեծ ծա­վալ կա­ռու­ցել: Գո­նե սյու­նա­շա­րը կկա­ռու­ցենք, կմ­նան են­թա­կա­ռուց­վածք­նե­րը, ո­րը հարց չէ»:


Մես­չյա­նի նշած ժամ­կե­տը կա­վարտ­վի ըն­դա­մե­նը եր­կու ամ­սից, իսկ թե ինչ աշ­խա­տանք­ներ են ար­վել, օ­րի­նակ, սյու­նե­րի հա­մար քա­նի փոս է փոր­վել, թող­նում եմ ա­ռանց մեկ­նա­բա­նու­թյան: Չեմ մեկ­նա­բա­նի նաև մետ­րո­յի նոր կա­յա­րան­նե­րի մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, ո­րով­հետև ի­մաստ չու­նի անդ­րա­դառ­նալ չարչ­րկ­ված մի թե­մա­յի, ինչն «ա­նու­նը կա, ա­մա­նում չկա» տրա­մա­բա­նու­թյան տի­րույ­թում է: Պա­րոն Մես­չյա­նին մտա­հո­գող մեկ այլ հան­գա­մանք՝ է­լեկտ­րա­լա­րե­րի «սար­դոս­տայ­նը», որ նրան «պա­տե­րազ­մա­կան Բեյ­րութ էր հի­շեց­նում», նույն­պես ան­փո­փոխ է մնա­ցել: Չեմ կա­րող չհի­շել Երևա­նի գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­պե­տի հիաց­մուն­քի խոս­քե­րը Վար­դա­նյան ըն­տա­նի­քի` Երևա­նի 2800-ա­մյա­կի առ­թիվ նվի­րա­բե­րած այ­գու մա­սին, ո­րի առն­չու­թյամբ ա­նեծք ու լու­տանք էին թա­փում նոր իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րից շա­տե­րը: Այ­գու հաս­տա­բուն ծա­ռե­րը կտ­րե­լու ու այն­տեղ բա­րե­կար­գում ի­րա­կա­նաց­նե­լու հա­մար մի խումբ ե­րի­տա­սարդ­ներ մե­ղադ­րում էին նախ­կին քա­ղա­քա­պետ Տա­րոն Մար­գա­րյա­նին, ում ջան­քե­րով կյան­քի կոչ­ված այ­գով այ­սօր հպար­տա­նում են նո­րեկ­նե­րը: Մե­կու­կես տա­րի ա­ռաջ, սա­կայն, նույն Ար­թուր Մես­չյանն այդ ե­րի­տա­սարդ­նե­րին չէր հու­շում, որ բա­րե­կարգ­վող այ­գու շուր­ջը փակց­ված պաս­տառ­նե­րը գլ­խա­պա­տա­ռո­րեն պա­տա­ռո­տե­լու կա­րիք չկա: Նոր իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն այն ժա­մա­նակ ծա­ծուկ կամ ակն­հայտ ող­ջու­նում էին ե­րի­տա­սարդ­նե­րի գո­ռում-գո­չյուն­նե­րը, ինչ է թե Մար­գա­րյա­նը հրա­ժա­րա­կան տա:


Մեկ տար­վա մեջ նո­րեկ­նե­րը հայ­տա­րա­րե­ցին նաև, որ պետք չէ նե­ղաց­նել փո­ղո­ցում առևտրով զբաղ­վող գյու­ղից ե­կած կնո­ջը, որ գու­ցե ե­րե­խա­յի սնն­դի հարցն է լու­ծում: Վս­տա­հա­բար այդ կերպ էին մտա­ծում նաև նա­խորդ­նե­րը ու չէին ցան­կա­նում նե­ղաց­նել օր­վա հա­ցի խն­դիր լու­ծող առևտրա­կան­նե­րին:
Չգի­տեմ՝ դեռ քա­նի տա­րի ենք կռա­ցած երթևե­կե­լու, քա­նի տա­րի մետ­րո­յի նոր կա­յա­րան չենք ու­նե­նա­լու, քա­նի տա­րի ենք հան­դուր­ժե­լու աղ­բի վրա վխ­տա­ցող առ­նետ­նե­րին, բայց որ դեռ եր­կար ժա­մա­նակ գե­ղե­ցիկ խոս­քե­րի ու խոս­տում­նե­րի պա­կաս չենք ու­նե­նա­լու, կաս­կա­ծից վեր է:


Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 5070

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ