Մանրամասն որոնում (արխիվ)
19.04.2024
 
Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 
Նորություններ » Լավ է եր­բեք, քան ուշ

Լավ է եր­բեք, քան ուշ

Լավ է եր­բեք, քան ուշ
06.12.2019 | 00:18
Միշտ մտա­ծել եմ՝ լավ է եր­բեք, քան ուշ: Գու­ցե ժա­մա­նա­կի սր­ված ըն­կալ­ման պատ­ճա­ռով, գու­ցե կորց­րած հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րի հա­մար ցա­վի: Հի­մա ինձ ոչ ոք չի կա­րող հա­մո­զել, որ պե­տու­թյունն ի­րա­վունք ու­նի իմ հաշ­վին, նաև ձեր հաշ­վին, որ բա­րե­խիղճ, թե ան­բա­րե­խիղճ հար­կա­տու եք, ձրիա­կեր­ներ պա­հել: Ինչ վեհ նպա­տակ էլ ու­նե­նա: Չու­նի, բայց ա­նում է: Օ­րի­նակ՝ ՍԴ դա­տա­վոր Վա­հե Գրի­գո­րյա­նին: Որ չի աշ­խա­տում, բայց աշ­խա­տա­վարձ է ստա­նում: Ա­վե­լին՝ իշ­խա­նու­թյու­նը պատ­րաստ­վում է ևս մի քա­նի­սին չաշ­խա­տե­լու դի­մաց վճա­րել: Օ­րեն­քով: Այ­սինքն՝ բա­ցա­հայտ ըն­դու­նում է սե­փա­կան ան­զո­րու­թյու­նը և ու­զում է օ­րի­նա­կա­նաց­նել ա­նօ­րի­նա­կա­նու­թյու­նը՝ այն պա­րա­գա­յում, երբ օր­վա լրա­հո­սում պար­տա­դիր հա­ղոր­դում­ներ կան՝ այ­սինչ մար­զի, այ­նինչ դպ­րո­ցի տնօ­րե­նը, գյու­ղա­պե­տը, հի­վան­դա­նո­ցի գլ­խա­վոր բժիշ­կը աշ­խա­տան­քի է ըն­դու­նել այ­սինչ-այ­սին­չին, որ չի աշ­խա­տել ու վճար­վել է: Հա­րուց­վել է քրեա­կան գործ: Իսկ հի­մա այդ «քրեա­կան գոր­ծը» պատ­րաստ են դարձ­նել օ­րենք: Ին­չու՞:
1. Իշ­խա­նու­թյու­նը չկա­րո­ղա­ցավ կամ չցան­կա­ցավ սոց­հար­ցում անց­կաց­նել՝ պար­զե­լու հան­րա­յին տրա­մադ­րու­թյուն­նե­րը ՍԴ-ի նկատ­մամբ և շա­րու­նա­կում է ապ­րիո­րի պն­դել հա­սա­րա­կա­կան ան­վս­տա­հու­թյու­նը ՍԴ-ի նկատ­մամբ: Ե­թե կա ան­վս­տա­հու­թյուն, ոչ թե ՍԴ-ի, այլ դա­տա­կան հա­մա­կար­գի նկատ­մամբ է, բայց իշ­խա­նու­թյու­նը կենտ­րո­նա­ցել է ՍԴ-ի վրա՝ այն­տեղ տես­նե­լով իր նպա­տակ­նե­րի ի­րա­կա­նաց­ման կոնկ­րետ խո­չըն­դո­տի: Սա փաս­տա­ցի ՍԴ-ի կեղծ հե­րո­սա­ցում է:
2. Իշ­խա­նու­թյու­նը չի կա­րո­ղա­նում ա­պա­ցու­ցել, որ ՍԴ-ն մատն­ված է ան­գոր­ծու­թյան կամ զբաղ­վում է քա­ղա­քա­կան գոր­ծու­նեու­թյամբ: Իշ­խա­նու­թյու­նը իր օ­րա­կար­գում ու­նի բա­զում օ­րի­նագ­ծեր ու հա­մա­ձայ­նագ­րեր, ո­րոնց` Սահ­մա­նադ­րու­թյա­նը չհա­կա­սե­լու վե­րա­բե­րյալ ՍԴ-ն պետք է տա եզ­րա­կա­ցու­թյուն, մինչ­դեռ այդ օ­րի­նագ­ծերն ու հա­մա­ձայ­նագ­րե­րը հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան են:
3. Փաս­տա­ցի՝ հի­մա, ինչ զար­գա­ցում­ներ էլ ու­նե­նա ՍԴ-ի շուրջ ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կը, Հա­յաս­տա­նը չի ու­նե­նա­լու ան­կախ ՍԴ, ու­նե­նա­լու է գոր­ծող իշ­խա­նու­թյա­նը են­թա­կա նոր կազ­մով գոր­ծող ՍԴ: Իսկ դա բնավ չի նշա­նա­կում հա­սա­րա­կու­թյան վս­տա­հու­թյան վե­րա­կանգ­նում և հան­գեց­նե­լու է ան­վս­տա­հու­թյան խո­րաց­ման: ՍԴ ներ­կա կազ­մին կա­մա­վոր-պար­տա­դիր կեն­սա­թո­շա­կի ու­ղար­կե­լու նա­խագ­ծի պատ­ճա­ռը ՔՊ-ա­կան­նե­րով ՍԴ-ն հա­մալ­րե­լու ցան­կու­թյունն է: 2018-ին մար­դիկ փո­ղոց դուրս չէին ե­կել, որ 2019-ից հե­տո ի­րենց գր­պա­նի հաշ­վին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի չըն­դու­նած դա­տա­վոր­նե­րին թո­շա­կի ու­ղար­կեն ու ա­պա­հո­վեն բա­րե­կե­ցիկ կյան­քը: Ոչ վար­չա­պե­տը, ոչ ար­դա­րա­դա­տու­թյան նա­խա­րա­րը, ոչ ՔՊ պատ­գա­մա­վոր­նե­րը չեն կա­րող ա­սել, որ կա­տա­րում են ժո­ղովր­դի կամ­քը, նրանք լու­ծում են քա­ղա­քա­կան խն­դիր­ներ:
4. Ար­դա­րա­դա­տու­թյան նա­խա­րար Ռուս­տամ Բա­դա­սյանն ա­սում է, որ Վե­նե­տի­կի հանձ­նա­ժո­ղո­վը հոր­դո­րում է վաղ կեն­սա­թո­շա­կի ու­ղար­կե­լու գոր­ծի­քա­կազ­մը կի­րա­ռել հնա­րա­վո­րինս նեղ շր­ջա­նա­կի, ոչ թե ամ­բողջ դա­տա­կան հա­մա­կար­գի նկատ­մամբ և ժո­ղովր­դի գր­պա­նի հաշ­վին ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րի վաղ կեն­սա­թո­շա­կի ու­ղար­կե­լով ոչ ոք ոչ ո­քի լա­վու­թյուն չի ա­նում, ուղ­ղա­կի պատ­վով հե­ռա­նա­լու գոր­ծըն­թաց է: Ոչ, դա ան­պա­տիվ հե­ռա­նա­լու գոր­ծըն­թաց է: Պատ­վի մա­սին ա­ղա­վաղ­ված պատ­կե­րա­ցում­ներ ու­նե­ցո­ղը կա­րող է ան­պատ­վու­թյու­նը հա­մա­րել պա­տիվ:
5. Իշ­խա­նու­թյու­նը ա­ռայ­սօր հո­դա­բաշխ պա­տաս­խան չի տվել հար­ցին՝ կոնկ­րետ ին­չի՞ հա­մար պի­տի հրա­ժա­րա­կան տան ՍԴ ան­դամ­նե­րը: Մինչև հի­մա չի պա­տաս­խան­վել՝ հար­ցը ի­րա­վա­կա՞ն, թե՞ քա­ղա­քա­կան հար­թու­թյու­նում է, թե­պետ բո­լո­րին ակն­հայտ է, որ քա­ղա­քա­կան է: Կա՞, թե՞ չկա ճգ­նա­ժամ ՍԴ-ում: ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի դեմ կոնկ­րետ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ձա­խո­ղու­մից հե­տո պայ­քա­րի ճա­կատն ընդ­լայն­վեց ու վե­րած­վեց ՍԴ-ի ամ­բողջ կազ­մի դեմ պայ­քա­րի, բա­ցա­ռու­թյամբ Վա­հե Գրի­գո­րյա­նի, որ հայ­տա­րա­րում է՝ ՍԴ չկա, դրա հա­մար էլ չի աշ­խա­տում, չե­ղած տե­ղից վար­ձատր­վե­լը չպատ­ճա­ռա­բա­նե­լով:
6. Փաս­տա­ցի՝ վա­ղա­ժամ կեն­սա­թո­շա­կի անց­նե­լու ա­ռա­ջար­կը ոչ ինս­տի­տու­ցիո­նալ փո­փո­խու­թյուն է, ոչ բա­րե­փո­խում, ի­րա­դար­ձա­յին ու կար­ճա­ժամ­կետ լու­ծում է: Ե­թե ՍԴ ան­դամ­նե­րը հա­մա­ձայ­նեն ու հե­ռա­նան, նրանք ե­րաշ­խիք չու­նեն, որ կարճ ժա­մա­նա­կից, ան­գամ հեր­թա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րին չս­պա­սե­լով, իշ­խա­նու­թյու­նը կգտ­նի ևս մեկ ի­րա­վի­ճա­կա­յին լու­ծում, ա­սենք, հան­րա­յին դժ­գո­հու­թյու­նը, և կփո­խի ո­րո­շու­մը՝ վեր­ջա­կե­տե­լով ձրիա­կե­րու­թյու­նը: Ե­թե մար­դը վատ է աշ­խա­տում, նրան աշ­խա­տան­քից հե­ռաց­նում են:
7. ՍԴ-ի հար­ցը չի կա­րող ու չպի­տի ու­նե­նա ի­րա­դար­ձա­յին կամ ի­րա­վի­ճա­կա­յին լու­ծում: ԱԺ ԲՀԿ+ԼՀԿ խմ­բակ­ցու­թյուն­նե­րը ար­դեն հայ­տա­րա­րել են, որ դեմ են քվեար­կե­լու օ­րի­նագ­ծին, ցան­կու­թյան դեպ­քում ՔՊ-ն ա­ռանց նրանց էլ կանց­կաց­նի, բայց դա էլ հար­ցի լու­ծում չէ, բո­լոր դեպ­քե­րում վա­ղա­ժամ կեն­սա­թո­շա­կի գնա­լը կա­մա­վոր է: ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րի վրա հի­մա գոր­ծադր­վում է ա­նըն­դու­նե­լի ճն­շում՝ քա­ղա­քա­կան ու բա­րո­յա­կան, և այս պայ­ման­նե­րում նրանք պի­տի ըն­դու­նեն ի­րենց ո­րո­շու­մը, որ վա­ղուց դա­դա­րել է անձ­նա­կան լի­նել:
Լա­վա­գույն տար­բե­րակ կա­րող էր լի­նել նրանց հան­գիստ թող­նելն ու սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րով զբաղ­վե­լը, որ­տեղ նե­րառ­ված կլի­ներ ՍԴ-ն լու­ծա­րելն ու նոր կա­ռույց ստեղ­ծե­լը: Դա պա­հան­ջում է հան­րաք­վե: Հետևա­բար՝ ժա­մա­նակ: Փո­խա­րե­նը՝ հնա­րա­վոր է լու­ծել դա­տա­կան հա­մա­կար­գում կու­տակ­ված խն­դիր­նե­րը: Նաև՝ պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գի՝ վեր­ջա­պես հրա­ժեշտ տա­լով սու­պեր­վար­չա­պե­տա­կա­նին ու ստեղ­ծե­լով ի­րա­կան խոր­հր­դա­րա­նա­կան կա­ռա­վար­ման մո­դել՝ իշ­խա­նու­թյան կող­մե­րի հա­վա­սա­րակ­շռ­ված ի­րա­վունք­նե­րով ու պար­տա­կա­նու­թյուն­նե­րով: Լու­ծե­լով նաև ոս­տի­կա­նու­թյան ու ԱԱԾ-ի նա­խա­րա­րու­թյուն­ներ դառ­նա­լու հար­ցը՝ ա­ռանց Սահ­մա­նադ­րու­թյան հետ խն­դիր­ներ հա­րու­ցե­լու; Սա ոչ միայն իշ­խա­նու­թյա­նը, պե­տու­թյանն է վե­րա­բե­րում: Սա միակ ճա­նա­պարհն է վերջ դնե­լու մի կող­մից պո­ռո­տա­խո­սու­թյանն ու ցի­նիզ­մին, պո­պու­լիզ­մին, մյուս կող­մից՝ պե­տու­թյան վախ­ճա­նի հա­րատև գու­շա­կու­թյուն­նե­րին ու մո­տա­լուտ կորս­տի խոս­տում­նե­րին: Հա­սա­րա­կու­թյա­նը ոչ մեկն է պետք, ոչ մյու­սը, ոչ էլ ա­ռա­վել ևս՝ եր­կու­սի կռի­վը: Դա քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն չէ, դա քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ծաղ­րան­մա­նու­թյուն է: Լա­վա­գույն դեպ­քում պե­տու­թյան օ­րա­կար­գի փո­խա­րի­նում իշ­խա­նու­թյան օ­րա­կար­գով: Եվ՝ ճա­նա­պարհ է դե­պի ոչ­մի­տեղ: Իսկ մենք չա­փա­զանց եր­կար ենք այդ­տեղ ե­ղել՝ նո­րից նույն տե­ղապ­տույ­տին տր­վե­լու հա­մար:
Նույ­նիսկ Ադր­բե­ջանն է փոր­ձում տե­ղապ­տույ­տից պոկ­վել: ՈՒ դա պատ­մու­թյուն չէ այն մա­սին, թե ինչ ե­ղավ, երբ 3 հայ լրագ­րող Ադր­բե­ջան գնա­ցին-ե­կան, պատ­մու­թյուն է այն մա­սին, թե ինչ­պես է Ադր­բե­ջա­նը փոր­ձում փո­խել իր ի­մի­ջը ու մի­ջազ­գա­յին ա­տյան­նե­րում Հա­յաս­տա­նից խլել միակ հզոր զեն­քը՝ ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան տար­բե­րու­թյու­նը տո­տա­լի­տա­րիզ­մից: Ադր­բե­ջա­նում իշ­խա­նա­փո­խու­թյուն է լի­նում՝ նույն իշ­խա­նու­թյան շր­ջա­նակ­նե­րում: Ա­լիևներ-Փա­շաևներ տան­դեմն այ­սու­հետ կոչ­վե­լու է Փա­շաևներ-Ա­լիևներ: Մնա­ցա­ծը հե­քիաթ է քա­ղա­քա­կան ա­կանջ­նե­րի հա­մար: Զա­վեշտ է, որ Մի­լի մեջ­լի­սը նա­խա­գա­հից ինք­նա­լու­ծար­ման ի­րա­վունք է խնդ­րում ու ստա­նում, թե­պետ դա հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան է: Սահ­մա­նադ­րու­թյան հա­մա­ձայն՝ խոր­հր­դա­րա­նը պետք է պա­րա­պուր­դի մատն­ված լի­ներ, որ նա­խա­գահն ի­րա­վունք ու­նե­նար լու­ծա­րել: Բայց դա ու՞մ է հե­տաք­րք­րում: 80-ա­մյա­նե­րին, որ Ա­լիևնե­րի կլա­նից էին, հան­գս­տի ու­ղար­կե­լով՝ Իլ­համ Ա­լիևը ի­րեն-հլու հնա­զանդ խոր­հր­դա­րա­նը վա­ղա­ժամ­կետ ար­ձա­կե­լով՝ ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րում հա­վա­քե­լու է նոր հլու-հնա­զանդ­նե­րի, բայց ա­վե­լի ե­րի­տա­սարդ ու Փա­շաևնե­րի կլա­նից: Նա հայ­տա­րա­րել է նաև կա­ռա­վա­րու­թյան նոր կա­ռուց­ված­քի մա­սին: «Ադր­բե­ջա­նի բո­լոր ան­կյուն­նե­րում բա­րե­փո­խում­ներ են ի­րա­կա­նաց­վում, այդ թվում՝ կա­ռուց­ված­քա­յին: Դա նոր­մալ գոր­ծըն­թաց է: Ան­ցած շա­բաթ հաս­տատ­վել է նա­խա­գա­հա­կան աշ­խա­տա­կազ­մի նոր կա­ռուց­ված­քը, մոտ ա­պա­գա­յում կձևա­վոր­վի նոր խոր­հր­դա­րա­նը, իսկ ա­ռա­ջի­կա օ­րե­րին ար­դեն կհաս­տատ­վի կա­ռա­վա­րու­թյան նոր կա­ռուց­ված­քը»՝ ա­սել է Իլ­համ Հեյ­դա­րո­վի­չը՝ խոս­տա­նա­լով պայ­ման­ներ ստեղ­ծել նոր, ե­րի­տա­սարդ կադ­րե­րի հա­մար, որ ի­րենց դրսևո­րե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նե­նան: Եվ ոչ ոք նրան չի հարց­նում, թե ով էր խան­գա­րում ե­րի­տա­սարդ­նե­րին ի­րենց դրսևո­րել նախ­կի­նում: Իլ­համ Ա­լիևը իս­կա­պես ճա­կա­տագ­րա­կան քայլ է ա­նում՝ սիմ­վո­լիկ հրա­ժեշտ տա­լով Արևմուտ­քին, ու, ինչ­պես Թուր­քիան, պահ առ պահ նետ­վե­լով Ռու­սաս­տա­նի գիր­կը, նա ակն­հայ­տո­րեն ռևան­շի հույ­սեր ու­նի: Մի հն­գա­մյակ իշ­խա­նու­թյու­նը ա­ռա­ջին փոխ­նա­խա­գա­հին, ի­մա՝ Մեհ­րի­բան Փա­շաևա-Ա­լիևա­յին, որ ե­րա­զում է Ղա­րա­բա­ղում մու­ղամ լսել, հանձ­նե­լով, նա կվե­րա­դառ­նա նո­րից կամ թա­գա­ժա­ռան­գին՝ որ­դուն (Հեյ­դար Իլ­հա­մո­վիչ Ա­լիևը 2019-ի հու­լի­սի 1-ին ա­վար­տել է ծա­ռա­յու­թյու­նը բա­նա­կում) կփո­խան­ցի նա­խա­գա­հի ա­թո­ռը: Բայց դա չէ կարևո­րը, կարևո­րը, որ նա հույս ու­նի Ռու­սաս­տա­նից ստա­նալ բա­ցար­ձակ ա­ջակ­ցու­թյուն Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հար­ցում: ՌԴ ԱԳՆ՝ մինչև նա­խա­րար Սեր­գեյ Լավ­րո­վի Բա­քու մեկ­նե­լը հայ­տա­րա­րել էր, որ «Ռու­սաս­տա­նը շա­րու­նա­կում է ակ­տիվ դեր ու­նե­նալ ղա­րա­բա­ղյան հիմ­նախ­նդ­րի կար­գա­վոր­ման միջ­նոր­դա­կան ջան­քե­րում: Ղա­րա­բա­ղյան հա­կա­մար­տու­թյան կող­մե­րին ա­ջակ­ցու­թյու­նը ՌԴ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ա­ռաջ­նա­հեր­թու­թյուն­նե­րից է և գտն­վում է Ռու­սաս­տա­նի նա­խա­գա­հի ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում»: Լավ­րովն ար­դեն սկ­սել է ինքն ի­րեն խմ­բագ­րել: Երևա­նում նո­յեմ­բե­րի 11-ին նա ա­սել էր. «Ա­ռանց Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի ժո­ղովր­դի հա­մա­ձայ­նու­թյան որևէ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն հնա­րա­վոր չի լի­նի ձևա­կեր­պել», Բաք­վում ա­սել է. «Ցան­կա­ցած լու­ծում պետք է ըն­դու­նե­լի լի­նի այս հո­ղում ապ­րող մարդ­կանց հա­մար՝ Ադր­բե­ջա­նում, Ղա­րա­բա­ղում և Հա­յաս­տա­նում ապ­րող մարդ­կանց հա­մար», և ըն­դգ­ծել է, թե կարևոր է, որ մի­մյանց հետ սկ­սեն շփ­վել նաև Ղա­րա­բա­ղում ապ­րող հա­յերն ու Ղա­րա­բա­ղի ադր­բե­ջա­նա­կան հա­մայն­քը, Ղա­րա­բա­ղի ամ­բողջ բնակ­չու­թյունն է ո­րո­շե­լու, թե ինչ­պես են նրանք ապ­րե­լու այ­սու­հետ: Փաս­տա­ցի՝ նա ար­դեն ըն­դու­նել է փախս­տա­կան­նե­րի՝ հան­րաք­վեին մաս­նակ­ցե­լու ադր­բե­ջա­նա­կան տե­սա­կե­տը, որ նոն­սենս է: Պա­տա­հա­կան չէ, որ Էլ­մար Մա­մե­դյա­րովն էլ Սեր­գեյ­ Լավ­րո­վի ­հետ հա­մա­տեղ մա­մու­լի ա­սու­լի­սում հայ­տա­րա­րել է, թե հու­սով է, որ Բրա­տիս­լա­վա­յում ին­քը և ՀՀ ԱԳ նա­խա­րար Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նը բա­նակ­ցա­յին նոր փուլ են սկ­սե­լու: Մա­մե­դյա­րո­վը խո­սել է Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի խնդ­րի կար­գա­վոր­ման փու­լա­յին տար­բե­րա­կի մա­սին, նշել է, թե զոր­քե­րը պետք է հետ քաշ­վեն շփ­ման գծից, փախս­տա­կան­նե­րը վե­րա­դառ­նան ի­րենց մշ­տա­կան բնա­կա­վայ­րեր, սկզ­բից՝ 5 շր­ջան­ներ, հե­տո՝ 2, հե­տո՝ հենց Ղա­րա­բաղ: Նա նաև հա­վե­լել է, թե ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րը պետք է անվ­տան­գու­թյան հետ կապ­ված հա­տուկ զե­կույց նա­խա­պատ­րաս­տեն: Սեր­գեյ Լավ­րո­վը հույս ու­ներ, որ Բրա­տիս­լա­վա­յում կըն­դուն­վի ընդ­հա­նուր հայ­տա­րա­րու­թյուն, ո­րի տակ կս­տո­րագ­րեն 5 նա­խա­րար­ներ՝ Հա­յաս­տա­նի, Ադր­բե­ջա­նի և Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ ԱՄՆ-ի, Ֆրան­սիա­յի ու ՌԴ-ի: Հայ­տա­րա­րու­թյուն չե­ղավ, փո­խա­րե­նը ի­մա­ցանք, որ նա­խա­րար­նե­րը 2020-ի սկզ­բին նո­րից կհան­դի­պեն: Ա­հա այս­պես, իսկ մենք զբաղ­ված ենք «Հու­զանք ու Զան­գով»: ՈՒ՝ հետևանք­նե­րով: Խիստ ենք զբաղ­ված:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ. Գ. Բաք­վում Լավ­րո­վը նաև ա­սել է, որ ռուս-ադր­բե­ջա­նա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ա­ռանց­քա­յին ո­լորտ­նե­րից մե­կը ռազ­մա­տեխ­նի­կա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյունն է, որ թա­փան­ցիկ է, և ա­մեն դեպ­քում հաշ­վի է առն­վում տա­րա­ծաշր­ջա­նում սպա­ռա­զի­նու­թյան բա­լան­սը: Սա էլ պա­տաս­խան Նի­կոլ Վո­վաևի­չին: Հա­մե­նայն դեպս՝ նրան չէ, այլ Ա­լիևին է Լավ­րո­վը ե­րախ­տա­պարտ, որ «այն գա­ղա­փար­նե­րը, ո­րոնք ՌԴ-ն խթա­նում է, ըմ­բռ­նում են գտ­նում»: ՈՒ ի՞նչ պի­տի ա­ներ Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նը, որ չա­րեց Բրա­տիս­լա­վա­յում: Հար­ցը տվեք ում կու­զեք, բայց նախ՝ ինք­ներդ ձեզ: Մեր սև-սպի­տակ խա­ղի ըն­թաց­քում մենք հայ­տն­վե­լու ենք ցուգց­վան­գում, իսկ Բա­քուն սևե­րով շա­հում է պար­տիան Կրեմ­լի հետ: Այս ըն­թաց­քով՝ գու­ցե նաև մեզ հետ:
Դիտվել է՝ 4254

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Դեռևս վաղ է համակողմանիորեն գնահատել ռուս խաղաղապահների ելքը Արցախից՝ տեղեկատվության սղության պատճառով: Վարկածները, հիփոթեզները շատ են...

Սոցցանցային գրառումներ

Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ
Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը
Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.