Բոլոր դեպքերում պիտի ասել՝ բարի գալուստ, «Էնֆիլդ»
21.02.2020 | 02:02
Ընթացիկ շաբաթով տրվեց Չեմպիոնների լիգայի փլեյօֆյան հանդիպումների մեկնարկը: Ճիշտ է, թեպետ եվրոպական ֆուտբոլային գերտերությունների առաջնությունները մեզ բարձր ֆուտբոլի հետ հանդիպման հաճույքից չեն զրկել, սակայն, բոլոր դեպքերում, Չեմպիոնների լիգան մի այլ կարգի բան է, կրքերի մի այլ կարգի բախում: Ակումբային ֆուտբոլի այս թիվ մեկ խաղարկության մեկ ութերորդ եզրափակչի առաջին չորս հանդիպման արդյունքներն արդեն ունենք, չորսն էլ մի քանի օրից կունենանք, սակայն արդեն իսկ անակնկալների, ապրած սուր զգացողությունների պակաս չունենք:
«ԱԹԼԵՏԻԿՈ»-«ԼԻՎԵՐՊՈՒԼ»
Սա մրցումային առաջին օրվա առաջին դիմակայությունն էր, իրադարձություններով հարուստ ծայր առնող շարանի սկիզբը: Հիմնական կազմի հետ խնդիրներ ունեցող մադրիդյան ակումբը ուժերը չափելու էր ֆանտաստիկ մարզավիճակում գտնվող «Լիվերպուլի» հետ, որի` ներքին առաջնությունում չեմպիոն դառնալն օրերի խնդիր է, քանի որ այնքան բացահայտ է գերազանցությունը մյուսների հանդեպ: Իսկ եթե սրա կողքին մեզ մի փոքր նեղություն տանք հիշելու, որ պրեմիեր լիգան եվրոպական ֆուտբոլային գերտերությունների թագի վրա եղած ամենավառ ադամանդն է (ականջդ կանչի, քո երբևէ գոյություն ունեցած ԱԼՄ-ով երգելու քիչ թե շատ շնորհք ունեցած յուրաքանչյուր մեկի ադամանդ հռչակող Տիգրան Կարապետյան), ակնհայտ է դառնում, որ այդ գերազանցությունը միայն կղզու ներկայացրած ակումբներով չի սահմանափակվում:
Անկեղծ լինենք, այս դիմակայությունում խնդիրներ ունեցող կողմը, գոնե մեր պատկերացմամբ, միանշանակ պիտի «Աթլետիկոն» լիներ, որքան էլ ունի հարկ եղածից անգամ ավելի համառ թիմի համարում: Հանդիպման ելքը որոշել է անկյունայինի խաղարկումից տանտերերի խփած արագ գոլը: Գործողությունների հետագա ընթացքն այնպիսին չի եղել, որ ասենք անցել է լիվերպուլցիների բացահայտ գերազանցությամբ, մանավանդ որ այդպես էլ չտեսանք նրանց կողմից մրցակցի դարպասին ուղղված գեթ մեկ դիպուկ հարված, իսկ պարզից էլ պարզ է, որ գոլ խփելու համար նախ պիտի դարպասի գտնվելու ստույգ տեղը քեզ համար հստակեցնես:
Մի կողմ դնենք, որ տևական դադարից հետո «Լիվերպուլը» կրեց առաջին պարտությունը: Խոշոր հաշվով սա այնքան էլ էական չէ, քանզի միշտ էլ ինչ-որ մի պահից ցանկացած բան իր վերջն ունենում է: Այս պարտությունից ողբերգություն չի կարելի սարքել նաև այն առումով, որ կա երկրորդ հանդիպման գործոնը, ու «Էնֆիլդում», համարձակվենք գուշակել, Յուրգեն Կլոպի սաները այն կարգի կրակի հեղեղ են թափելու մադրիդցիների գլխին, որ, ժողովրդի ասածի պես, մայրը մանուկ է ուրանալու, Լիվերպուլն էլ Սոդոմ-Գոմոր է հիշեցնելու:
Այս ամենը լինելու է, հարկավ լինելու է, սակայն անկասկած է, որ մադրիդյան բախումից հետո, արդեն իսկ հանդերձարանի ճանապարհին, Կլոպը յուրաքանչյուր խաղացողից, իսկ որ ավելի ճիշտ է, իրեն ծիծաղի թիրախ դարձրած յուրաքանչյուրից յոթ զոլ կաշի է քերթելու: Եթե որևէ մեկը կասկածում է ասածիս, կարող է խաղի հետահայացում տեսնել, թե գերմանացի մասնագետի աչքերի բներից ոնց էին արդեն իսկ վայրի վայելքի մեջ խենեշ ծիկրակում սատանաները, իսկ որ Կլոպի մեջ մշտական բնակությամբ ապրում են սատանաներ, վկայել է ոչ միայն ինքը, այլև այդ մասին առարկայնորեն գիտեն նրա սաները:
«ԲՈՐՈՒՍԻԱ»-«ՊԱՐԻ ՍԵՆ ԺԵՐՄԵՆ»
Սուր հարձակողական ֆուտբոլ դավանող այս թիմերը հանդիսատեսին էապես հիասթափեցրին առաջին խաղակեսում ցուցադրած խաղով, որը ցանկացած մեկ այլ խաղարկության դիմակայություն կարող էր հիշեցնել, բայց ոչ երբեք Չեմպիոնների լիգայի, որի անվան հիշատակումն իսկ հզոր կրքեր է ենթադրում: Ինչևէ: Իրական պայթյունը եղավ հանդիպման վաթսուներորդ րոպեից, ու ֆուտբոլասերը շունչ քաշելու ժամանակ այդպես էլ այլևս չունեցավ: Խաղը վերածվեց թեժ օջախի վրա դրած քլթքլթացող կաթսայի, որի կափարիչը տիեզերական երրորդ արագություն հավաքած հրթիռի էր վերածվելու:
Առաջինը պոռթկացին գերմանացի ֆուտբոլիստները, ու կրկին փայլեց նրանց նոր ձեռքբերումը՝ 19-ամյա նորվեգացի Էրլինգ Հոլանդը, որն արդեն իսկ վաստակել է գոլ-մեքենա անվանումը: Նա պարզապես գնդակը մխրճեց փարիզցիների դարպասը: Հյուրերը երկար չսպասեցրին: Աջ եզրում մրցակցի միանգամից երկու ֆուտբոլիստ «ծամելուց» հետո Մբապեն գնդակը կախեց տուգանային հրապարակի վրա, իսկ Նեյմարն առանց հապաղելու արեց իր գործը:
Սակայն սրանով կրքերն ընդամենն ավելի թեժացան: Րոպեներ առաջ խաղադաշտ ելած Ջովանի Ռեյնան՝` դորտմունդցիների մի նոր երիտասարդ, տաղանդավոր ձեռքբերում, Կիլիան Մբապեի ծանոթ օրինակով եզրից գնդակը կախեց տուգանայինի վրա, ու Հոլանդը դիմահար հարվածով պարզապես գնդակահարեց ֆրանսիացիների դարպասը: Հարվածն այնքան հրեշավոր ուժի էր, գնդակն այնքան ակնթարթային հայտնվեց դարպասում ու դուրս մղվեց այնտեղից, որ հիշեցրեց դարպասաձողից անդրադարձի: Սա նորվեգացու արդեն երկրորդ գոլն էր Չեմպիոնների լիգայում ու այնպիսի հեղինակավոր մրցակցի հետ խաղում, որպիսին «Պարի Սեն Ժերմենն» է:
Այստեղ միջանկյալ նկատենք, որ Հոլանդը դարձավ աշխարհում առաջին ֆուտբոլիստը, որը Չեմպիոնների լիգայի նույն մրցաշրջանի խաղարկությունում հանդես է եկել միանգամից երկու թիմում (նրան այդ հնարավորությունը տվել է անցած տարվանից փոխված օրենսդրությունը. նախկինում ֆուտբոլիստը ձմեռային տրանսֆերային պատուհանում կարող էր փոխել թիմը, սակայն իր նոր թիմի կազմում Չեմպիոնների լիգայի խաղարկությունում հանդես գալու իրավունք չուներ):
77-րդ րոպեին հետևած դարպասի այս գրավման հետևանքներն արդեն իսկ երեք րոպեից կարող էին չեզոքացնել ֆրանսիացիները, սակայն Նեյմարի հարվածն իր վրա ընդունեց դարպասաձողը: Կրքերն այս մրցակցությունում եռացել են մինչև հանդիպման վերջին վայրկյանը, սակայն բուն խնդրի հանգուցալուծումը թողնվել է մարտի 11-ին, երբ կողմերը մի անգամ էլ կելնեն իրար դեմ՝ վերջնականապես պարզելու, թե ով է իրենցից զորեղը:
«ՏՈՏԵՆՀԵՄ»-«ԼԱՅՊՑԻԳ»
Նոր հեծանիվ հայտնագործելու պատիվը չենք ունենա, եթե ասենք, որ ստորև ներկայացվելիք դիմակայությունը նախ և առաջ երկու մարզիչների մրցակցություն էր, որտեղ մեկը հազար ու մի մարտում թրծված-եփվածն էր, մյուսը՝ մեծ ֆուտբոլում նոր-նոր կենսագրության տեր դարձողը: ՈՒզենք, թե չուզենք, պարտադրված ենք ասելու, որ երիտասարդ Յուլիան Նագելսմանը փաստի առաջ կանգնեցրեց փորձառու Մոուրինիոյին, ու դա չնայած նրան, որ վնասվածքների պատճառով «Լայպցիգում» բացակայում էին կենտրոնական պաշտպանների գործառույթներ իրականացնող հիմնական երեք խաղացողները:
Գերմանական ակումբը հաշվի մեջ կարող էր առաջ անցնել խաղի առաջին իսկ վայրկյաններից, սակայն «Տոտենհեմը» մի կերպ դիմակայեց: Հարկավ սույնում բախտի գործոնն էլ մեծ էր, բայց դե լուրջ բաներն առանց վերջինիս չեն լինում: Ճշմարտությունը պահանջում է ասել, որ «Տոտենհեմը» խաղի մեջ լրջորեն ներքաշվեց վերջին 20 րոպեներին, սակայն դա բավարար չեղավ իրավիճակ փոխելու՝ մինչ այդ «Լայպցիգը» 11-մետրանոց տուգանայինից առաջ էր անցել հաշվի մեջ ու հանդիպումը տանում էր իր համար բարենպաստ հանգուցալուծում:
Նվազագույն հաշվով հաղթանակը որքան էլ հաղթանակ է, նույնչափ էլ հաղթանակ չէ, քանի որ դիմակայության ելքը որոշվում է երկու մրցափուլի արդյունքով: Չեմպիոնների լիգայում մեծ կենսագրություն, ընդ որում, հաղթական կենսագրություն ունեցող Մոուրինիո մարզիչը («Պորտուի» ու «Ինտերի» հետ երկու անգամ հաղթել է այս հեղինակավոր խաղարկությունում, երեք անգամ եղել գլխավոր եզրափակչի մասնակից) բնականաբար, ամեն ինչ կանի Լայպցիգում ցանկալի արդյունք ապահովելու համար, սակայն հարց է, թե գործադրելիք այդ ամենն իրականում որքանով ամեն ինչ կլինի, քանզի գերմանացիներն էլ հստակ հասկանում են, որ պատասխան դիմակայությունում «Տոտենհեմը» վիրավոր գազանի պես վրա է տալու, ու այդ գազանին չեզոքացնել է պետք:
Ասել է, թե այս հանդիպման ելքը կանխորոշված չէ, ինչպես որ սկզբունքորեն կանխորոշված չէ յուրաքանչյուր բան, որը չի գտել իր ավարտը: Բոլոր դեպքերում, վստահորեն կարելի է պնդել, որ պատասխան խաղում ականատես ենք լինելու դաժանագույն լարվածությամբ մրցակցության, որտեղ կողմերը անելու են իրենց կարողացած հնարավորը: Իսկ գուցե նաև չկարողացած հնարավորը:
«ԱՏԱԼԱՆՏԱ»-«ՎԱԼԵՆՍԻԱ»
Իսպանական թիմը մրցակցին զիջել է 1:4 հաշվով, ինչը, սթափ դատենք, արդեն ոչ այնքան հաշիվ է, որքան դատավճիռ, թեպետ համաշխարհային ֆուտբոլը քամբեքների մեկ օրինակ չէ, որ ունեցել է ու, ընդ որում, ավելի անհուսալի հաշիվներով ու իրավիճակներով: Սակայն, որքան էլ հույսը վերջինն է մեռնում, այդուհանդերձ այս պարագայում, սա իմ համեստ կարծիքն է, վալենսացիների համար այն արդեն իսկ մեռած է: Եթե անգամ բացառենք երիտասարդական ավյունով լեցուն «Ատալանտայի» գործոնը, որը կայուն մրցելույթներ է ունենում սկուդետեում ու առանձնահատուկ ջանադրությամբ է կողմնորոշված դեպի մրցակցի դարպասը, այսպես մտածելու հիմք տալիս է «Վալենսիան» ինքը` ներքին առաջնությունում ունեցած անկայուն ելույթներով, խաղային վայրիվերումներով, թեպետ, կարող եք համարձակորեն ասել, որ Չեմպիոնների լիգան ունի իր ներքին տրամաբանությունը:
Չենք վիճում:
Թող ձեր ասածը լինի, մենք մերն արդեն ասել ենք:
ԱՌԱՋԻԿԱ ԵՐԵՔՇԱԲԹԻ, ՉՈՐԵՔՇԱԲԹԻ
Ի դեմս վերը հիշատակված մրցակցությունների, ականատես եղանք լուրջ առճակատումների, սակայն եկեք խոստովանենք, որ առաջիկա դիմակայությունները որակապես այլ չափորոշիչների են: Մենք բերենք դրանց սոսկական թվարկումը՝ «Նապոլի»-«Բարսելոն», «Չելսի»-«Բավարիա», Մադրիդի «Ռեալ»-«Մանչեստր Սիթի», «Լիոն»-«Յուվենտուս», հետևություններն արեք ինքներդ՝ փորձելով անվրեպ գուշակել սպասվելիք արդյունքը, եթե, իհարկե, այդքան համարձակություն կարող եք դրսևորել: Համարձակությունը նկատի ունենք պատասխանատվության տեսակետից: Այնպես որ, հարգելիներս, այս ահեղ ցնցումներին դիմանալու համար մեզ բոլորիս հիմնովին պատրաստվել է պետք թե ֆիզիկապես, թե հոգեպես, թե բարոյապես, այլապես հետևանքները կարող են լինել անդառնալի:
Ողջ լերուք:
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ