Օգնիր, Տեր իմ, լուծս քաշել
լուռ ու անդուլ,
Մեծ հավատքով,
որ Դու կգաս չորրորդ ժամին
ՈՒ կազատես Քո որբուկին`
Ցավի անտես գալարներից:
Զի Քո ձեռքը երբե՛ք-երբե՛ք
չի կարճացել,
Երբեք-երբեք չես անտեսել դեպ
Քեզ ուղղված
Ցավոտ հոգու կանչերը լուռ,
Անզոր, հիվանդ գառանդ միշտ
Դեպ փարախ ես Դու ուղեկցել:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ