Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարել է, որ Լեռնային Ղարաբաղից ռուս խաղաղապահների վաղաժամկետ դուրսբերման որոշումն ընդունվել է Բաքվի և Մոսկվայի միջև խորհրդակցությունների հիման վրա, ինչի արդյունքում ամրապնդվել են Ադրբեջանի և Ռուսաստանի հարաբերությունները: «Սա Ռուսաստանի Դաշնության և Ադրբեջանի առաջնորդների որոշումն էր»,- ասել է նա:                
 

Մինչև կկուն կան­չի

Մինչև կկուն կան­չի
17.12.2019 | 01:04
Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան բո­լոր քա­ղա­քա­ցի­նե­րը պո­տեն­ցիալ հան­ցա­գործ են՝ ո­մանք բա­ցա­հայտ­ված, ո­մանք չբա­ցա­հայտ­ված: Ո­րով­հետև ապ­րել ու աշ­խա­տել են «նա­խորդ հան­ցա­վոր ռե­ժի­մի ժա­մա­նակ­նե­րում»: Դե գնա ու ա­պա­ցու­ցիր, որ ուղտ չես: Հա­յաս­տա­նում գոր­ծում է ոչ թե ան­մե­ղու­թյան, այլ ի սկզ­բա­նե մե­ղա­վո­րու­թյան կան­խա­վար­կա­ծը: Ոչ ոք ու­շադ­րու­թյուն չի դարձ­նում հար­ցին՝ ով­քե՞ր են դա­տա­վոր­նե­րը:
Մի քա­նի օր է՝ հա­սա­րա­կու­թյա­նը նե­տել են հեր­թա­կան սկան­դա­լը: Բայց սկան­դա­լը մի տե­սակ չի կպ­չում, ձնա­գուն­դը չի գլոր­վում կամ ցան­կա­լի ուղ­ղու­թյամբ չի գլոր­վում:
16 տա­րի ֆուտ­բո­լի ֆե­դե­րա­ցիան ղե­կա­վա­րած Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա­նի ա­ռանձ­նա­տու­նը 5 ժամ խու­զար­կե­լուց հե­տո ի­րա­վա­պահ­նե­րը մի քա­նի թղ­թա­պա­նակ­նե­րով հե­ռա­ցան՝ լրագ­րող­նե­րին չա­սե­լով, թե ինչ փաս­տաթղ­թեր են տա­նում, ինչ գոր­ծի շր­ջա­նակ­նե­րում էր խու­զար­կու­թյու­նը, ինչ էին փնտ­րում:
Մա­մու­լի հրա­պա­րա­կում­նե­րից պարզ­վեց, որ կա հա­րուց­ված քրեա­կան գործ:
2012-2018-ին Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա­նը, լի­նե­լով ֆուտ­բո­լի ֆե­դե­րա­ցիա­յի նա­խա­գահ, կազ­մա­կեր­պել էր ֆուտ­բո­լի մար­զա­դաշ­տե­րի ու մար­զադպ­րոց­նե­րի կա­ռուց­ման և վե­րա­նո­րոգ­ման աշ­խա­տանք­ներ, չկա­տա­րե­լով կամ մաս­նա­կի կա­տա­րե­լով պայ­մա­նագ­րով նա­խա­տես­ված պար­տա­կա­նու­թյուն­նե­րը՝ յու­րաց­րել է ա­ռանձ­նա­պես խո­շոր չա­փե­րի գու­մար: Ըստ այդ լու­րե­րի՝ նա շի­նա­րա­րու­թյան հա­մար մի­լիո­նա­վոր դո­լար­նե­րի պայ­մա­նա­գիր է կն­քել հենց իր ըն­կե­րու­թյուն­նե­րի հետ: Քրեա­կան գոր­ծը՝ քրեա­կան գործ, հե­տաքն­նու­թյու­նը թող պար­զի, բայց հե­տաքն­նու­թյան շուրջ բո­լո­րը ծա­վալ­վող ի­րա­դար­ձու­թյուն­ներն ուղ­ղա­կի ներ­կա­յաց­նում են երկ­րի կլի­նիկ պատ­կե­րը: ՈՒ այդ պատ­կե­րը զզ­վե­լի է.
1. Հա­յաս­տա­նում մար­դը դար­ձել է ա­մե­նա­խո­ցե­լի ու ան­պաշտ­պան ա­րա­րա­ծը Աստ­ծո ստեղ­ծած բո­լոր էակ­նե­րից՝ մարդն ի ծնե դիտ­վում է հան­ցա­գործ, որ պի­տի ա­պա­ցու­ցի իր ան­մե­ղու­թյու­նը: Ե­թե հի­շո­ղու­թյունս չի դա­վա­ճա­նում՝ հա­կա­ռա­կը պի­տի լի­ներ՝ մեղ­քը պի­տի ա­պա­ցու­ցեին ի­րա­վա­պահ­նե­րը:
2. Մար­դը ոչ միայն խո­ցե­լի է ու հան­ցա­գործ, պար­բե­րա­բար հայ­տա­րար­վում է չա­րիք և հրա­պա­րա­կավ խոս­տաց­վում է ար­մա­տա­խիլ ար­վել: Կապ չու­նի՝ ին­չի հա­մար:
3. Շատ ա­րագ ստեղծ­վեց ի ծնե ան­մեղ­նե­րի ու հաղ­թող­նե­րի կաս­տա, որ մաս­նա­գետ են բո­լոր աս­պա­րեզ­նե­րում, ա­մեն ինչ գի­տեն ու ի­րա­վունք ու­նեն դա­տա­վոր լի­նել:
4. Բո­լոր գլ­խա­վոր հար­ցե­րը շր­ջանց­վում են, հան­րա­յին օ­րա­կարգ են բեր­վում հնա­րո­վի, օ­րըն­թաց ու սկան­դա­լա­յին հար­ցեր, ո­րոնք պե­տու­թյան ա­ռաջ­նա­հեր­թու­թյուն­նե­րի հետ կապ չու­նեն:
5. Հե­ղա­փո­խու­թյուն­նե­րը սո­վո­րա­բար տար­տղ­նում են տիղ­մը, հե­տո եր­կար ջու­րը չի զու­լալ­վում, սա հրա­շա­լի ժա­մա­նակ է բո­լոր չկա­յա­ցած­նե­րի, սրի­կա­նե­րի ու սինլ­քոր­նե­րի հա­մար՝ ինք­նադրսևոր­վե­լու, հա­սա­րա­կա­կան ար­ժեք ու գին ստա­նա­լու, բայց դա տևում է կարճ ու ա­վարտ­վում է վատ:
6. Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նում ա­մե­նա­վատ վի­ճա­կում հի­մա ի­րա­վա­պահ­ներն են, որ տաս­նա­մյակ­նե­րի գործ ու­նեն ու պի­տի օ­րը 48 ժամ աշ­խա­տեն՝ ի­րա­կան ու ա­նի­րա­կան մե­ղադ­րանք­ներն ի­րա­րից տար­բե­րե­լու, քա­ղա­քա­կան ու քրեա­կան հան­ցանք­նե­րը տար­բե­րա­կե­լու, և այլն, և այլն: ՈՒ նրանք են ա­մե­նից շատ բախ­վում քա­ղա­քա­կան ան­հե­թե­թու­թյա­նը, որ պար­տադ­րում է ա­նօ­րի­նա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ բա­ցա­հայ­տել այն­տեղ, որ­տեղ հար­մար կտես­նի հե­ղա­փո­խու­թյու­նը: Բո­լո­րը դա գի­տեն, տես­նում են, լսում են ու լռում են՝ ոչ ոք ե­րաշ­խիք չու­նի, որ այդ ուղ­տը իր դռա­նը չի չո­քի: Ոչ ոք: Բո­լորս էլ մի ան­գամ փո­ղո­ցը կար­միր լույ­սի տակ կամ ոչ ան­ցու­մով հա­տած կլի­նենք:
7. Այս­պես հա­սա­րա­կու­թյան ան­ջր­պե­տը խո­րա­նում է ու ստեղծ­վում է ոչ թե նախ­կին­նե­րի սխալ­ներն ուղ­ղե­լուց հե­տո ճիշտ ճա­նա­պար­հով ա­ռաջ գնա­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն, այլ հա­մա­տա­րած մե­ղա­վոր­նե­րի մի հա­սա­րա­կու­թյուն, ո­րի յու­րա­քան­չյուր ան­դա­մի գլ­խին կախ­ված դա­մոկ­լյան սու­րը չի նշա­նա­կում, որ կա­խո­ղի գլ­խին սուր կախ­ված չէ:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ.Գ. Իսկ Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա՞­նը: Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա­նը մարդ է, որ ու­նի տե­սա­կետ, ապ­րած կյանք, որ պատ­րաստ է իր ճշ­մար­տու­թյու­նը պաշտ­պա­նել, նա, հար­կավ, սուրբ չէ, բայց մեզ­նից ո՞վ է սուրբ: ՀՖՖ տնօ­րե­նի ընտ­րու­թյու­նից ա­ռաջ նրա տան խու­զար­կու­թյու­նը, հնա­րա­վոր ձեր­բա­կա­լու­թյու­նը սոսկ պատր­վակ­ներ են, որ բա­ցի ա­մեն ին­չից՝ լույս աշ­խարհ բե­րե­ցին նրա ապ­րած կյան­քի սխալ­նե­րը, որ նա, հար­կավ չի ըն­դու­նի, հայ­տն­վե­ցին մար­դիկ, որ նրան հայ­հո­յում են, մե­ղադ­րում, սպառ­նում, թե­պետ որևէ մեղք չի ա­պա­ցուց­վել: Մար­դիկ, որ ժա­մա­նա­կին նրա շնոր­հիվ մեռ­նե­լուց են փրկ­վել, կյան­քով են պարտք նրան, ու դա հաս­տա­տում է հին, շատ հին ճշ­մար­տու­թյու­նը՝ մար­դը ե­րախ­տա­մոռ կեն­դա­նի է: ՀՖՖ նա­խա­գահ կըն­տր­վի, բայց այս մթ­նո­լոր­տում ով էլ ըն­տր­վի, հա­զիվ թե ֆուտ­բո­լում ի­րա­վի­ճակ փոխ­վի, ու Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին հա­վա­քա­կա­նը սկ­սի ֆուտ­բոլ խա­ղալ: 9:1-ը տի­պիկ խա­րան էր, ու ոչ Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա­նի օ­րոք, որ կա­րող է կրկն­վել՝ մի քա­նի գոլ ա­վե­լի, մի քա­նի գոլ պա­կաս: Մթ­նո­լոր­տը պետք է փոխ­վի, որ ո­մանք ի­րենց չզ­գան դա­տա­վոր­նե­րի կաս­տա­յից, իսկ մնա­ցա­ծին հա­մա­րեն հա­վերժ մե­ղա­վոր: Այս­պես եր­կիր չեն կա­ռու­ցում: Ցա­վոք, այս ճա­նա­պար­հին Ռու­բեն Հայ­րա­պե­տյա­նը ոչ ա­ռա­ջինն է, ոչ էլ վեր­ջի­նը: Հեր­թա­կան շա­բա­թը շա­բաթ­վա հեր­թա­կան «հան­ցա­գոր­ծին» կհ­րամց­նի հա­սա­րա­կու­թյա­նը, ու իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը կհայ­տա­րա­րեն, որ պայ­քա­րում են կո­ռուպ­ցիա­յի, հո­վա­նա­վոր­չու­թյան, ա­նօ­րի­նա­կա­նու­թյուն­նե­րի դեմ: Մինչև կկուն կան­չի:
Դիտվել է՝ 8510

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ