Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Արա­գա­ծոտ­նի մար­զի դա­տա­խազ պա­րոն Ս. Մնա­ցա­կա­ն­յա­նին

Արա­գա­ծոտ­նի մար­զի դա­տա­խազ պա­րոն Ս. Մնա­ցա­կա­ն­յա­նին
14.01.2020 | 04:11
Խոր­հր­դա­յին ժա­մա­նակ­նե­րի զվար­ճա­պա­տում: Բժշ­կա­կան ինս­տի­տու­տի ա­վար­տա­կան քն­նու­թյան ժա­մա­նակ պրո­ֆե­սո­րը մար­դու 3 գլ­խու­ղեղ է դնում սե­ղա­նին և ա­ռա­ջար­կում է ու­սա­նո­ղին ո­րո­շել, թե ինչ­պի­սի մարդ­կանց են դրանք պատ­կա­նում: Ա­հա շր­ջա­նա­վար­տի պա­տաս­խա­նը. «Այս մե­կը տա­ղան­դա­վոր, ա­վե­լի ճիշտ, հան­ճա­րեղ մար­դու գլ­խու­ղեղ է, քա­նի որ բաղ­կա­ցած է միայն ծալ­քե­րից, և գրե­թե հարթ տե­ղեր չկան: Երկ­րոր­դը սո­վո­րա­կան մար­դու գլ­խու­ղեղ է, քա­նի որ ծալ­քե­րը զբա­ղեց­նում են ընդ­հա­նուր ծա­վա­լի գրե­թե կե­սը: Իսկ եր­րոր­դը սպա­յի գլ­խու­ղեղ է, քա­նի որ կա միայն մի ծալք, ո­րը շր­ջա­նաձև ե­րի­զում է գլ­խու­ղե­ղի ստո­րին մա­սը»:
Պրո­ֆե­սո­րը, գոհ լի­նե­լով պա­տաս­խա­նից, կա­տա­րում է մի փոքր ուղ­ղում. եր­րորդ գլ­խու­ղե­ղի ստո­րին մա­սը շր­ջա­նաձև ե­րի­զո­ղը ոչ թե ծալք է, այլ ծա­ռա­յո­ղա­կան գլ­խար­կը եր­կար ժա­մա­նակ կրե­լուց ա­ռա­ջա­ցած հետք:
Պա­րոն դա­տա­խազ, ստա­ցա իմ դի­մում-բո­ղո­քին 24.12.2019 թ. Ձեր կող­մից տր­ված պա­տաս­խա­նը, ու­շա­դիր ըն­թեր­ցե­ցի և գտա այն պար­զա­պես ապ­շե­ցու­ցիչ: Ես այն տպա­վո­րու­թյունն ստա­ցա, որ Դուք ինք­ներդ չեք կար­դա­ցել ոչ ՀՕԲ տե­սուչ Հ. Գաս­պա­րյա­նի շա­րադ­րու­թյու­նը, ոչ էլ իմ դի­մում-բո­ղո­քը, այլ հանձ­նա­րա­րել եք դրա­նով զբաղ­վել Ձեր որևէ աշ­խա­տակ­ցի: Ես, ի­հար­կե, կօգտ­վեմ ՀՀ քրեա­կան դա­տա­վա­րու­թյան 290-րդ հոդ­վա­ծով ինձ ըն­ձեռ­ված ի­րա­վուն­քից, սա­կայն ո­րո­շե­ցի ևս մեկ ան­գամ դի­մել Ձեզ ներ­կա ձևա­չա­փով, որ­պես­զի ըն­թեր­ցո­ղը նույն­պես տես­նի, թե դեռևս ինչ­պի­սի պա­տաս­խա­նա­տու աշ­խա­տա­կից­ներ կան մեր երկ­րի ի­րա­վա­պահ մար­մին­նե­րում: Որ­պես­զի ըն­թեր­ցո­ղին պարզ լի­նի ա­մեն ինչ, հա­մա­ռոտ կներ­կա­յաց­նեմ գոր­ծի հան­գա­մանք­նե­րը, ո­րից հե­տո կանց­նեմ Ձեր պա­տաս­խա­նի քն­նարկ­մա­նը:
2019 թ. փետր­վա­րի 5-ի գի­շեր­վա ժա­մը մե­կին մոտ ես խո­հա­նո­ցում էի, և լսե­ցի ջրի թեթևա­կի խշ­շոց, թեև ծո­րակ­նե­րը փակ էին: Բա­ցե­ցի լվա­ցա­րա­նի տա­կի դռ­նա­կը և տե­սա, որ ջրի ռե­տի­նե խո­ղո­վակ­նե­րից մե­կի միաց­ման կե­տից բա­րակ շի­թով ջուր է հո­սում հա­տա­կին: Ան­մի­ջա­պես տե­ղե­կաց­րի ա­մուս­նուս, որն աշ­խա­տում էր հա­մա­կարգ­չի մոտ: Նա ե­կավ խո­հա­նոց, ա­րագ հայտ­նա­բե­րեց վթա­րի տե­ղը և փա­կեց այն փա­կա­նը, ո­րով ջուր էր մա­տա­կա­րար­վում այդ խո­ղո­վա­կին: Ես ա­րագ հա­վա­քե­ցի հա­տա­կին թափ­ված ջու­րը, մոտ 3-ից 4 լիտր, և ժա­մը մեկ անց կե­սի մոտ մեզ մոտ ա­մեն ինչ կար­գին էր:
Ա­ռա­վո­տյան ժա­մը 9-ին մոտ ա­ռա­ջին հար­կի հարևան Լա­րի­սա Մով­սի­սյա­նը զան­գա­հա­րեց մեզ (խո­սա­փո­ղը վերց­րեց ա­մու­սինս) և հայ­տա­րա­րեց, որ մենք ջուր ենք լց­րել նրանց բնա­կա­րան և որ նա պետք է դի­մի դա­տա­րան: Ա­մու­սինս ա­սաց, որ դա նրա օ­րի­նա­կան ի­րա­վունքն է: Մի քա­նի րո­պե հե­տո նա դա­դա­րեց­րեց մեր բնա­կա­րա­նի ջրա­մա­տա­կա­րա­րու­մը: Այդ մա­սին ա­մու­սինս հե­ռա­խո­սով տե­ղե­կաց­րեց մեր թա­ղա­պետ Վ. Վար­դա­նյա­նին, որն էլ մի քա­նի րո­պե հե­տո հա­ղոր­դեց, որ, հարևա­նի խոս­քե­րով, մենք նրա բնա­կա­րա­նին հասց­րել ենք 100000 դրա­մի վնաս, և որ այդ գու­մա­րը ստա­նա­լուց հե­տո միայն կվե­րա­կանգ­նի ջրա­մա­տա­կա­րա­րու­մը:
Մենք ան­մի­ջա­պես հրա­վի­րե­ցինք մեր թա­ղի ո­րա­կյալ վար­պետ­նե­րից մե­կին և խնդ­րե­ցինք գնալ հարևա­նի բնա­կա­րան, տես­նել, թե ինչ­պի­սի վնաս է հասց­վել նրա բնա­կա­րա­նին, և ի՞նչ նյու­թեր են անհ­րա­ժեշտ՝ պատ­ճառ­ված վնաս­վածք­ներն ան­մի­ջա­պես վե­րա­կանգ­նե­լու հա­մար: Վար­պե­տը վե­րա­դար­ձավ և հայտ­նեց, որ ի­րեն ար­գե­լե­ցին ներս մտ­նել և հայ­տա­րա­րե­ցին, որ ի­րենց ոչ թե նո­րո­գում է պետք, այլ 100000 դրամ: Մենք ի­րա­վա­ցիո­րեն հա­մա­րե­ցինք, որ պա­հանջն ան­հիմն է, քա­նի որ նախ՝ վնա­սի չա­փը պետք է ո­րո­շի փոր­ձա­գե­տը և հե­տո պետք է լի­նի դա­տա­րա­նի վճի­ռը (ի դեպ, դա­տա­կան գոր­ծը շա­րու­նակ­վում է, և հա­ջորդ նիս­տը նշա­նակ­ված է սույն թվի փետր­վա­րի 26-ին): Դի­մե­ցինք բո­լոր հնա­րա­վոր պատ­կան մար­մին­նե­րին՝ «Վեո­լիա» ջուր, ոս­տի­կա­նա­տուն և քա­ղա­քա­պե­տա­րան, սա­կայն դրան­ցից ոչ մե­կը մա­տը մա­տին չխ­փեց՝ ա­պօ­րի­նա­բար ստեղծ­ված դրու­թյու­նը շտ­կե­լու հա­մար:
«Վեո­լիա» ջուր ըն­կե­րու­թյու­նը պատս­պար­վեց հան­րա­յին ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը կար­գա­վո­րող հանձ­նա­ժո­ղո­վի թիվ 388-Ն (30.11. 2016) ո­րոշ­մամբ, ո­րի մա­սին տե­ղե­կու­թյուն կա «Ի­րա­տես» թեր­թի ան­ցած տար­վա թիվ 26-ում տպագր­ված հոդ­վա­ծի 2-րդ մա­սում:
Ոս­տի­կա­նու­թյան «հան­ճա­րեղ» պա­տաս­խա­նը, ո­րը կազմ­վել է ՀՕԲ տե­սուչ Հ. Հ, Գաս­պա­րյա­նի ջան­քե­րով, ոս­տի­կա­նու­թյան պետ Ղ. Գևոր­գյա­նի ստո­րագ­րու­թյամբ 2019-ի փետր­վա­րի 7-ին մեզ է հանձ­նել նույն տե­սու­չը, ո­րը մի քա­նի ան­գամ այ­ցե­լել է մեր բնա­կա­րան, ընդ ո­րում ա­ռա­ջին ան­գամ հենց փետր­վա­րի 5-ի կե­սօ­րից հե­տո, և հա­մոզ­վել, որ մեզ մոտ ա­մեն ինչ կար­գին է: Ո­րոշ­ման հիմ­նա­կան մա­սը բե­րում եմ ա­ռանց փո­փո­խու­թյան. «քն­նարկ­ման ար­դյուն­քում նյու­թե­րը հան­ցա­գոր­ծու­թյան դեպ­քի բա­ցա­կա­յու­թյան պատ­ճա­ռա­բա­նու­թյամբ նյու­թե­րը եզ­րա­կա­ցու­թյամբ թողն­վել են ան­հետևանք»: Իմ կար­ծի­քով սրա­նից գլուխ կա­րող են հա­նել տե­սուչն ու նրա պե­տը:
Քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը մի քա­նի ան­գամ ե­կան-գնա­ցին, հա­մոզ­վե­ցին, որ մեզ մոտ ա­մեն ինչ կար­գին է ու այդ­պես էլ ո­չինչ չձեռ­նար­կե­ցին:
Ստեղծ­ված ա­նե­լա­նե­լի ի­րա­վի­ճա­կը բար­դաց­րեց ե­ռա­կի ստեն­տա­վոր­ված ա­մուս­նուս ա­ռող­ջա­կան վի­ճա­կը. զար­կե­րա­կա­յին ճնշ­ման բարձ­րա­ցում, ի­մու­նի­տե­տի ան­կում և, որ­պես դրա հետևանք, այլ հի­վան­դու­թյուն­նե­րի սրա­ցում: Տես­նե­լով այդ, մեր ըն­տա­նի­քի բա­րե­կամ Ս. Մար­տի­րո­սյա­նը հան­դի­պում է թա­ղա­պետ Վ. Վար­դա­նյա­նի հետ, ներ­կա­յաց­նում է ի­րա­վի­ճա­կը և զգու­շաց­նում, որ ե­թե ա­մուս­նուս հետ որևէ բան պա­տա­հի, ա­պա ողջ պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը կընկ­նի հենց իր՝ Վար­դա­նյա­նի վրա: Եվ ա­հա, փետր­վա­րի 15-ի ե­րե­կո­յան թա­ղա­պե­տը գա­լիս է մեր բնա­կա­րան, տես­նում է ա­մուս­նուս ան­կող­նում պառ­կած և հայտ­նում է, որ վե­րա­կանգ­նում են բնա­կա­րա­նի ջրա­մա­տա­կա­րա­րու­մը, որ­պես­զի մենք զգույշ լի­նենք: Այս­պի­սով ջրա­մա­տա­կա­րա­րու­մը վե­րա­կան­գն­վեց ա­վե­լի քան 10 օր հե­տո, ոչ թե հո­ժա­րա­կամ, այլ այն ի­րո­ղու­թյան գի­տակ­ցու­մից, որ հնա­րա­վոր է են­թարկ­վեն ա­վե­լի խիստ պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան:
Այժմ անց­նեմ Ձեր պա­տաս­խա­նի քն­նարկ­մա­նը, հիմք ըն­դու­նե­լով այն, որ Դուք հաս­տա­տել եք ոս­տի­կա­նու­թյան պե­տի ո­րո­շու­մը քրեա­կան գոր­ծի հա­րու­ցու­մը մեր­ժե­լու մա­սին:
․ Ձեզ ուղղ­ված իմ դի­մու­մում ես մատ­նան­շել եմ ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 322-րդ հոդ­վա­ծի 1-ին կե­տը, իսկ Դուք Ձեր պա­տաս­խա­նում հա­մա­ռո­րեն նշում եք նույն հոդ­վա­ծի 2-րդ կե­տը: Քա­նի որ չեմ կաս­կա­ծում 1-ը 2-ից տար­բե­րե­լու Ձեր կա­րո­ղու­թյա­նը, ուս­տի մնում է են­թադ­րել հետևյա­լը. Դուք դա ա­րել եք մի­տում­նա­վոր, որ­պես­զի, հարկ ե­ղած դեպ­քում, հիմ­նա­վո­րեք Ձեր ո­րո­շու­մը, հայ­տա­րա­րե­լով՝ քա­նի որ բռ­նու­թյուն չի կի­րառ­վել, ու­րեմն՝ բա­ցա­կա­յում է հան­ցա­կազ­մը: Բայց չէ՞ որ դա դի­մա­ցի­նին հի­մա­րաց­նել է նշա­նա­կում: Մի՞­թե սա բա­րո­յա­կան է: Դա­տեք ինք­ներդ՝ ճիշտ կլի­նի՞ ար­դյոք, որ նման մար­դը զբա­ղեց­նի դա­տա­խո­զի պաշ­տո­նը:
․ Հայտ­նի և ան­հեր­քե­լի ճշ­մար­տու­թյուն է այն, որ յու­րա­քան­չյուր քա­ղա­քա­ցի ի­րա­վունք ու­նի մի այլ քա­ղա­քա­ցու տալ կամ չտալ միայն սե­փա­կա­նու­թյան ի­րա­վուն­քով ի­րեն պատ­կա­նող գույ­քը: Տվյալ դեպ­քում իմ հարևա­նը չի կա­րող հան­դի­սա­նալ մա­տա­կա­րար­վող ջրի սե­փա­կա­նա­տեր (չեմ կար­ծում, որ Դուք կա­րող եք պն­դել հա­կա­ռա­կը), ուս­տի ի­րա­վունք չու­նի լու­ծե­լու ինձ ջուր տա­լու կամ չտա­լու հար­ցը: Սա­կայն նա ի­րեն ի­րա­վունք է վե­րա­պա­հել զր­կել ինձ ջրից: Էլ ի՞նչ պետք է ա­ներ նա, որ ա­րար­քը հա­մար­վեր ինք­նի­րավ­չու­թյուն: Մի­գու­ցե հարց­նեք վնա­սի մա­սի՞ն: Մի՞­թե հնա­րա­վոր է հաշ­վել այն վնա­սի չա­փը, որ կրում են 81 և 77 ա­մյա միայ­նակ ապ­րող թո­շա­կա­ռու­նե­րը, երբ նրանք ա­վե­լի քան 10 օր շա­րու­նակ զրկ­վում են խմե­լու ջրից: Հե­տաքր­քիր կլի­ներ ի­մա­նալ, թե Դուք ի՞նչ երգ կեր­գեիք, երբ Ձեր նույն տա­րի­քի հա­սած ծնող­նե­րը հայ­տն­վեին նույն ի­րա­վի­ճա­կում: Ե­թե ի­րա­վուն­քի հարց է, ա­պա Դուք պար­տա­վոր եք մտա­ծել և ընդ­հան­րա­ցում ա­նել: Դի­ցուք շեն­քը 10-հար­կա­նի է: Տե­ղի է ու­նե­ցել նմա­նա­տիպ դեպք.երկ­րորդ հար­կի բնակ­չի բնա­կա­րա­նից ջուր է հո­սել ա­ռա­ջին հար­կի բնակ­չի բնա­կա­րան: Պարզ է, որ վեր­ջինս ի­րա­վունք չու­նի փա­կե­լու դե­պի վեր գնա­ցող ջրի հոս­քը (չեմ կար­ծում, որ Դուք հա­կա­ռակ կար­ծի­քի լի­նեք): Կա­րո՞ղ եք պար­զա­բա­նել, թե ինչ­պես է նա ձեռք բե­րում այդ ի­րա­վուն­քը, երբ շեն­քը երկ­հար­կա­նի է:
․ ՀՕԲ տե­սուչ Հ. Գաս­պա­րյա­նը ո­րո­շում կա­յաց­նե­լիս հիմք է ըն­դու­նել իմ հարևա­նի հետևյալ հայ­տա­րա­րու­թյու­նը (մեջ­բե­րում եմ ա­ռանց փո­փո­խու­թյան). «Լա­րի­սա Մով­սի­սյա­նը իր բա­ցատ­րու­թյամբ հայտ­նել է, որ ի­րենց տան լո­գա­րա­նում առ­կա ջրագ­ծի վրա դր­ված փա­կա­նը նա­խա­տես­ված է ե­ղել նա­խագ­ծով, ին­քը այն չի տե­ղադ­րել և այն ստիպ­ված է ե­ղել փա­կել 2019 թ. փետր­վա­րի 5-ին, որ­պես­զի իր տուն ջուր չլց­վի, ո­րը տևել է մինչև 2019 թ. փետր­վա­րի 8-ը, նշե­լով, որ այդ փա­կա­նի փակ լի­նե­լու ար­դյուն­քում իր տու­նը նույն­պես զրկ­վել է ջրա­մա­տա­կա­րա­րու­մից, սա­կայն ին­քը ստիպ­ված է ե­ղել փա­կել, որ­պես­զի վթա­րի պատ­ճա­ռով ա­վե­լի մեծ վնաս չհասց­վի իր տա­նը, ին­չը հաս­տատ­վել է նաև դեպ­քի վայ­րի զն­նու­թյան ար­ձա­նագ­րու­թյու­նով»: Այս­տեղ հարկ եմ հա­մա­րում մեկ­նա­բա­նել բեր­ված հայ­տա­րա­րու­թյան ո­րոշ մա­սը (ամ­բող­ջի մեկ­նա­բա­նու­թյու­նը առ­կա է Ձեզ ուղղ­ված իմ դի­մու­մում): Պա­րոն դա­տա­խազ, իմ բնա­կա­րա­նի ջրա­մա­տա­կա­րա­րու­մը դա­դա­րեց­վել է փետր­վա­րի 5-ի ա­ռա­վո­տյան: Կա­րող եք հաշ­վել, թե իմ բնա­կա­րա­նում ինչ­քան ջուր պետք է լց­ված լի­ներ, որ­պես­զի նրա բնա­կա­րան ջուր հո­սեր 72 ժամ շա­րու­նակ: Բայց տե­սու­չը մի քա­նի ան­գամ այ­ցե­լել է մեր բնա­կա­րան, հենց փետր­վա­րի 5-ին՝ կե­սօ­րից հե­տո, փետր­վա­րի 6-ին, 7-ին: Նա ջրի մի­ջով չի քայ­լել: Հա­պա ի՞նչ է նա հաս­տա­տել տե­ղի զն­նու­թյան ար­ձա­նագ­րու­թյու­նով (ո­րը պար­տա­վոր էր ցույց տալ ինձ, բայց ցույց չի տվել), հա­վա­նա­բար, ի­րեն էլ հաս­կա­նա­լի չէ:
Եվ ա­հա, հիմք ըն­դու­նե­լով ա­ռողջ դա­տո­ղու­թյան շր­ջա­նակ­նե­րում չտե­ղա­վոր­վող, միան­գա­մայն անտ­րա­մաբ­նա­կան, ես կա­սեի նույ­նիսկ մա­զո­խիս­տա­կան հայ­տա­րա­րու­թյու­նը (ի­րեն վնաս տա­լու գնով հարևա­նին վնաս պատ­ճա­ռե­լը ոչ այլ ինչ է, ե­թե ոչ մա­զո­խիզմ), տե­սուչ Հ. Գաս­պա­րյա­նը ա­նում է հետևյալ էլ ա­վե­լի «հան­ճա­րեղ» եզ­րա­կա­ցու­թյու­նը. Լ. Մով­սի­սյա­նը «փոր­ձել է ջրա­մա­տա­կա­րար­ման դա­դա­րեց­մամբ կան­խել իր տուն ջրի հե­տա­գա լց­նե­լու հան­գա­ման­քը, ուս­տի տվյալ պա­րա­գա­յում նյու­թե­րում բա­ցա­կա­յում է ՀՀ քրեա­կան օ­րենս­գր­քի 322 հոդ­վա­ծի ա­ռա­ջին մա­սի հան­ցա­կազ­մը»:
Պա­րոն դա­տա­խազ, տե­սուչ Գաս­պա­րյա­նին (ինչ­պես նաև նրա պե­տին) մի­գու­ցե կա­րե­լի է նե­րել այն բա­նի հա­մար, որ նա ի զո­րու չէ հետևու­թյուն ա­նե­լու իր իսկ եզ­րա­կա­ցու­թյու­նից, մի­գու­ցե նա գի­շեր­ներն էլ չի բա­ժան­վում իր ծա­ռա­յո­ղա­կան գլ­խար­կից: Իսկ Դու՞ք: Չէ՞ որ Դուք դա­տա­խազ եք և նույ­նիսկ ար­դա­րա­դա­տու­թյան ա­ռա­ջին աս­տի­ճա­նի խոր­հր­դա­կան: Ինչ խոր­հուրդ­ներ կա­րող եք տալ, ե­թե չեք կա­րող կամ, որ ա­վե­լի վատ է, չեք ու­զում հետևու­թյուն ա­նել կար­դա­ցա­ծից: Հաս­տա­տե­լով քրեա­կան գոր­ծի հա­րու­ցու­մը մեր­ժե­լու ոս­տի­կա­նու­թյան ո­րո­շու­մը, Դուք ի­րա­վունք եք տա­լիս բազ­մա­հարկ շեն­քի յու­րա­քան­չյուր բնակ­չի՝ ցան­կա­ցած պա­հի իր վերևի հար­կի բնակ­չին զր­կել խմե­լու ջրից, որ­պես­զի կան­խի իր տուն ջրի հե­տա­գա լց­նե­լու հան­գա­ման­քը (օգ­տա­գոր­ծել եմ Գաս­պա­րյա­նի շա­րադ­րու­թյան ո­ճը): Մի­գու­ցե օ­րեն­սդ­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ մտ­նեք Ազ­գա­յին Ժո­ղով, որ­պես­զի Ձեր հաս­տա­տած այս «հո­յա­կապ» հիմ­նա­վո­րու­մը օ­րեն­քի ուժ ստա­նա:
Պա­րոն Մնա­ցա­կա­նյան, Դուք, որ­պես դա­տա­խազ, պար­տա­վոր էիք ինք­ներդ ա­նել այս բո­լոր քն­նար­կում­նե­րը և կա­յաց­նել ար­դա­րա­ցի ո­րո­շում: Դուք դա չեք ա­րել, ցան­կա­նա­լով պաշտ­պա­նել Ձեր ստո­րա­դա­սին: Կար­ծում եմ` դա ա­նա­չառ ո­րո­շում չէ:
Մեր ա­րար­քը՝ հարևա­նի բնա­կա­րա­նին ոչ դի­տա­վո­րյալ վնաս պատ­ճա­ռե­լը, իս­կա­պես, քա­ղա­քա­ցիաի­րա­վա­կան բնույ­թի է, ո­րի հա­մար ըն­թա­նում է դա­տա­կան գոր­ծըն­թաց: Հարևա­նի ա­րար­քը՝ դի­տա­վո­րյալ կեր­պով, ի­րեն չվե­րա­պահ­ված ի­րա­վուն­քով, ինք­նագ­լուխ կեր­պով կա­տար­ված գոր­ծո­ղու­թյուն է, ո­րը հարևա­նին պատ­ճա­ռել է էա­կան վնաս ֆի­զի­կա­կան և հո­գե­կան տա­ռա­պան­քի տես­քով, քրեո­րեն պատ­ժե­լի ա­րարք է:
Ի­րի­նա ՌՈ­ՄԱ­ՆՈ­ՎԱ
Հ. Գ. Այս գոր­ծի քրեա­կան մա­սը չէր լի­նի, ե­թե ՀՕԲ տե­սու­չը, որ­պես ի­րա­վա­պահ մարմ­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, գի­տակ­ցեր իր ի­րա­վունք­ներն ու պար­տա­կա­նու­թյու­նը: Նա հենց փետր­վա­րի 5-ին պետք է պար­տադ­րեր հարևա­նին բա­ցել ջրի փա­կա­նը, գալ իմ բնա­կա­րան, հա­մոզ­վեր, որ ջրա­մա­տա­կա­րա­րու­մը նոր­մալ է, բա­ցա­կա­յում է վթա­րը, գնար հարևա­նի մոտ, հայտ­ներ, որ վթա­րը վե­րաց­ված է և բա­ցատ­րեր նրան, որ նրա կող­մից ջրա­մա­տա­կա­րար­ման հե­տա­գա դա­դա­րե­ցու­մը քրեո­րեն պատ­ժե­լի ա­րարք է:
Մի՞­թե հա­մա­ձայն չեք:
Դիտվել է՝ 6221

Մեկնաբանություններ