Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

Ես, օ­րի­նակ, 500 հա­զա­րով կաշ­խա­տեի մե­ծա­գույն սի­րով

Ես, օ­րի­նակ, 500 հա­զա­րով կաշ­խա­տեի մե­ծա­գույն սի­րով
14.04.2020 | 00:16
Հրա­պա­րակ­նե­րում ա­նար­դար կյան­քից դժ­գո­հող­նե­րը, որ հին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ե­րե­սին էին շպր­տում, թե ո­չինչ չա­նե­լու դի­մաց մի­լիո­նա­վոր աշ­խա­տա­վար­ձեր են ստա­նում, պե­տա­կան ա­պա­րա­տում ի­րենց ծա­նոթ­նե­րին աշ­խա­տան­քի տե­ղա­վո­րում, իշ­խա­նու­թյան գա­լուց հե­տո կա­խար­դա­կան փայ­տի­կի օգ­նու­թյամբ մի զո­րա­վոր «ցմփ» են ա­րել (այդ մա­սին նրանց երևի վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն է հու­շել) ու մո­ռա­ցել թե՛ հրա­պա­կա­յին խոս­տում­նե­րը, թե՛ ժո­ղովր­դի սիր­տը շա­հե­լու հա­մար ար­տա­բե­րած «խրոխտ» ե­լույթ­նե­րը: Հրա­պա­րակ­նե­րում նրանք այլևս չեն քայ­լում, փո­ղոց­ներ փա­կող­նե­րին օ­րի­նա­զանց են ո­րա­կում, ի­րենց քն­նա­դա­տող­նե­րին էլ հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան կամ սև ան­վա­նում: Պատ­գա­մա­վոր­նե­րի ու կա­ռա­վա­րա­կան կա­բի­նե­տի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի քայլքն այժմ միայն թավ­շե գոր­գե­րի վրա է՝ տա­քուկ կա­բի­նե­տից դե­պի օ­րենս­դի­րի կամ գոր­ծա­դի­րի նիս­տե­րի դահ­լիճ: Չի­նով­նի­կի պա­հե­լաձևին ու մտա­ծո­ղու­թյա­նը բնո­րոշ սեթևե­թան­քը նո­րե­րը յու­րաց­րել են լա­վա­գույնս՝ հպարտ կեց­վածք, գերզ­բաղ­ված լի­նե­լու ու ժա­մա­նակ չու­նե­նա­լու ի­մի­տա­ցիա, յու­րա­յին­նե­րին հար­մար տե­ղե­րում աշ­խա­տան­քի տե­ղա­վո­րե­լու ու­նա­կու­թյուն ու հար­մա­րա­վետ պայ­ման­ներ:
Ազ­գա­յին Ժո­ղո­վի փոխ­նա­խա­գահ Լե­նա Նա­զա­րյա­նը, որ խիստ քմա­հաճ է լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի հետ շփ­ման հար­ցում, ա­վե­լին՝ ի­րե­նից հար­ցազ­րույց վերց­նե­լիս հոր­դո­րում է բա­ցա­ռա­պես պրո­ֆե­սիո­նալ տե­սախ­ցիկ օգ­տա­գոր­ծել, պարզ ու հաս­կա­նա­լի բա­ռա­պա­շա­րով բա­նաձևել է աշ­խա­տա­վար­ձե­րի ու պարգևավ­ճար­նե­րի մա­սին իշ­խա­նու­թյան սկզ­բուն­քը: «Ի­րենց հո չի՞ ան­հան­գս­տաց­նում նա­խա­րա­րու­թյան X բաժ­նի կրտ­սեր մաս­նա­գե­տի հա­վե­լավ­ճա­րը։ ՈՒ­զում են նա­խա­րար, փոխ­նա­խա­րար, պատ­գա­մա­վոր­նե­րը նվի­րյալ­ներ լի­նեն, մո­ռա­նան ըն­տա­նիք, վարկ, խն­դիր­ներ ու ա­միս­նե­րով, տա­րի­նե­րով չար­քաշ աշ­խա­տեն։ Ոչ մեկ չի ա­նի դա ու չպի­տի ա­նի»,- ազն­վո­րեն խոս­տո­վա­նել է տի­կին փոխ­խոս­նակն ու հա­վե­լել՝ 500 հա­զար դրամ աշ­խա­տա­վար­ձը քիչ է նա­խա­րա­րին վար­ձատ­րե­լու հա­մար:
Ի­հար­կե մեկ մի­լիոնն էլ քիչ է գի­շեր-ցե­րեկ աշ­խա­տող նա­խա­րա­րին վար­ձատ­րե­լու հա­մար, բայց իշ­խող թի­մի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը թող ա­նուն­ներ հն­չեց­նի՝ ո՞ր մի նա­խա­րարն է գեր­լար­ված ռե­ժի­մով աշ­խա­տում ու զրկ­ված է ըն­տա­նի­քի բերկ­րան­քը վա­յե­լե­լու հա­ճույ­քից: Ո՞ր մի նա­խա­րարն է աշ­խա­տում՝ գլու­խը թղ­թե­րի, դի­մում­նե­րի ու նա­խագ­ծե­րի մեջ կորց­րած, որ այդ­քան վս­տահ հայ­տա­րա­րում է Նա­զա­րյա­նը: Այս օ­րե­րին ըն­տա­նի­քի հետ անց­կաց­նե­լու հա­ճույ­քից զրկ­ված են կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ պայ­քա­րող բու­ժաշ­խա­տողն ու արև-անձրևին քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ան­ցու­դար­ձը հս­կող ոս­տի­կա­նը: Իսկ այդ մար­դիկ կես մի­լիո­նի չա­փով վար­ձատր­վե­լու՞ են ան­քուն գի­շեր­նե­րի ու հոգ­նա­տանջ աչ­քե­րի դի­մաց: Նախ­քան իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նը հրա­պա­րակ­նե­րում ու փո­ղոց­նե­րում, բա­կե­րում ու ավ­տոտ­նակ­նե­րի տա­նիք­նե­րից իշ­խա­նու­թյան ե­կած­նե­րը, ձայ­նա­լա­րե­րը պատ­ռե­լով, ա­սում էին, թե գա­լիս են ծա­ռա­յե­լու ժո­ղովր­դին: Մեր նպա­տակն ազ­նիվ է, ա­սում էին, Հա­յաս­տա­նում սո­ցիա­լա­կան ար­դա­րու­թյուն պետք է լի­նի, «խնա­մի-ծա­նոթ-բա­րե­կամ» սկզ­բուն­քը կվե­րա­նա երկ­րից, ճոխ շր­ջա­գա­յու­թյուն­ներ ու ա­նի­մաստ ֆոն­դեր չեն լի­նի երկ­րում և այլն, և այլն: Բայց հի­մա, տի­կին Նա­զա­րյան, երբ նա­յում եք Ձեր շուր­ջը, սո­ցիա­լա­կան հա­վա­սա­րու­թյուն նկա­տու՞մ եք: Նո­րա­ծին ե­րե­խա­յին գիրկն առ­նե­լու կա­րոտ մնա­ցած սահ­մա­նա­պահ զին­ծա­ռա­յո­ղը, ո­րի կյանքն ա­մեն րո­պե մա­զից է կախ­ված, ըստ ար­ժան­վույն գնա­հատ­վու՞մ է ձեր կող­մից, կյան­քը վտան­գե­լու ար­ժե­քը ստա­նու՞մ է պե­տու­թյու­նից: Ի­հար­կե չի ստա­նում:
Վար­չա­պե­տի տիկ­նոջ՝ Ան­նա Հա­կո­բյա­նի գլ­խա­վո­րած ֆոն­դե­րում առ­կա գու­մար­նե­րի ճա­կա­տա­գի­րը ձեզ երբևէ հու­զե՞լ է, տի­կին Նա­զա­րյան: Գո­նե տե­ղյա՞կ եք, որ այն կազ­մա­կեր­պու­թյան ղե­կա­վա­րը, որ­տեղ Դուք մի քա­նի տա­րի աշ­խա­տել եք, այժմ հայ­տա­րա­րում է, որ Հա­կո­բյա­նի ղե­կա­վա­րած ֆոն­դե­րում կո­ռուպ­ցիոն ռիս­կեր կան: Բա այդ մա­սի՞ն ին­չու չեք բարձ­րա­ձայ­նում: Իսկ Ձեր ա­մու­սինն ի՞նչ պաշ­տո­նի է… Ախ, ճիշտ է, նա այդ պաշ­տո­նին է ոչ թե ո­րով­հետև Ձեր ա­մու­սինն է կամ Դուք՝ նրա կի­նը, այլ ո­րով­հետև ար­ժա­նի է տնօ­րի­նե­լու պե­տու­թյան գույ­քը: Ար­ժա­նիի ձեր՝ իշ­խա­նու­թյան, չա­փումն էլ գի­տենք՝ քայ­լելն ու Փա­շի­նյա­նի ա­սած­նե­րին խան­դա­վա­ռո­րեն ծափ տալն է: Օ­րեր ա­ռաջ մեր խմ­բագ­րու­թյուն 70-ա­մյա մի տղա­մարդ էր զան­գա­հա­րել: Գրե­թե ար­տաս­վում էր, քա­նի որ տան վար­ձա­կա­լը 45 հա­զար դրա­մը վճա­րել չկա­րո­ղա­նա­լու պատ­ճա­ռով պատ­րաստ­վում էր պա­պի­կին հա­նե­լու տնից: ՈՒ նման բա­զում և բազ­մա­զան օ­րի­նակ­ներ։ Իսկ դուք ա­սում եք՝ սո­ցիա­լա­կան հա­վա­սա­րու­թյուն: Ին­չու՞ որևէ մի նա­խա­րա­րու­թյան կա­տա­րած աշ­խա­տան­քի խիստ հե­ղա­փո­խա­կան ար­դյուն­քը չենք նկա­տում: 1000 դրա­մով թո­շակ ու աշ­խա­տա­վարձ բարձ­րաց­նե՞լն է հե­ղա­փո­խա­կան, թե՞ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի դի­մա­ցի պո­ղո­տա­յում գոր­գեր լվա­նա­լու հա­մար պատ­գա­մա­վո­րի մեր­ձա­վո­րին մի փեշ փող տրա­մադ­րե­լը: Ա­սում եք՝ 500 հա­զար դրա­մը քիչ է նա­խա­րա­րին վար­ձատ­րե­լու հա­մար, բայց ես, օ­րի­նակ, այդ գու­մա­րով կաշ­խա­տեի մե­ծա­գույն սի­րով: Ի՞նչ է ե­ղել որ՝ հար­մա­րա­վետ աշ­խա­տա­սե­նյա­կը կտան, աշ­խա­տա­կից­նե­րի վրա մու­նաթ գալ կկա­րո­ղա­նամ, ծա­ռա­յո­ղա­կան ավ­տո­մե­քե­նան ոչ միայն ինձ, այլ նաև ըն­տա­նի­քիս (եր­բեմն նույ­նիսկ իմ հարևան անգ­րա­գետ Պո­ղո­սին) կծա­ռա­յի ու ե­րեք ա­մի­սը մեկ էլ գոր­ծուղ­ման ան­վան ներ­քո աշ­խարհ տես­նե­լու ու պետ­բյու­ջեի փո­ղե­րը մս­խե­լու կգ­նամ: Հա, մեկ էլ ձեր օ­րի­նա­կին հետևե­լով՝ հենց ոտքս «կա­բի­նե­տից» ներս դնեմ, կո­րո­շեմ մաք­րել նախ­կին­նե­րի ստ­վերն, ու ինձ հա­մար նոր՝ բե­հե­զից կա­հույք կպատ­վի­րեմ: Պատ­գա­մա­վոր­նե­րից մեկն ինձ բա­ցատ­րում էր՝ պաշ­տո­նյա­նե­րին բարձր պետք է վար­ձատ­րենք, որ նրանք հան­կարծ մաս­նա­վոր սեկ­տոր չգ­նան: Ա­սա­ծի տրա­մա­բա­նու­թյու­նը՝ հետևյալն էր. քա­նի որ մաս­նա­վորն ա­վե­լի լավ է վար­ձատ­րում, ա­պա այն­պես չլի­նի հան­կարծ, որ մեր գերպ­րո­ֆե­սիո­նալ կադ­րե­րը հե­ռա­նան պե­տա­կան ա­պա­րա­տից: Ան­չափ հե­տաքր­քիր է, թե այդ ո՞ր նա­խա­րարն ու, առ­հա­սա­րակ, ո՞ր պաշ­տո­նյան է գերպ­րո­ֆե­սիո­նալ: Իշ­խա­նու­թյուն­ներն այդ ինչ­պե՞ս են հայ­տ­նա­բե­րել, պե­ղել նրան ու մի կերպ-մի կերպ հա­մո­զել, որ հա­մա­ձայ­նի պաշ­տո­նա­վա­րել: Իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից հե­տո գրե­թե բո­լո­րը պաշ­տո­նի են ան­ցել զուտ միայն այն պատ­ճա­ռով, ո­րով­հետև քայ­լել են, կա՞ն հա­կա­ռակ նա­խա­դե­պե­րը, ներ­կա­յաց­րեք, խնդ­րեմ: Միայն թե չա­սեք՝ «նրանք եվ­րո­պա­նե­րում են սո­վո­րել»: Եվ­րո­պա­նե­րում սո­վո­րելն էլ գի­տենք, ինչ-որ բու­հում ըն­դա­մե­նը մի քա­նի ա­միս դա­սըն­թաց­նե­րի մաս­նակ­ցե­լը դեռ սո­վո­րել չէ, իսկ կա­ռա­վա­րա­կան այ­սօր­վա կա­բի­նե­տի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րից գեթ մեկն ան­փո­խա­րի­նե­լի ու գերպ­րո­ֆե­սիո­նալ չէ: Քա­ղա­քա­կան կամք կու­նե­նա՞ք ի­րա­պես ար­հես­տա­վարժ ու սր­տա­ցավ, զօ­րու­գի­շեր աշ­խա­տող ու տք­նող մարդ­կանց նշա­նա­կե­լու, ու­րեմն ես ա­ռա­ջի­նը կող­ջու­նեմ, որ նրանք ըստ ար­ժան­վույն վար­ձատր­վեն: Բայց ե­թե շա­րու­նա­կե­լու եք ՀՀՇ-ի հայտ­նի՝ «Պո­լի փետ լի­նի, միայն թե ՀՀՇ-ա­կան լի­նի» մե­թո­դին հա­վա­տա­րիմ մնալ, ա­պա ար­ձա­նագ­րենք՝ ՀՀ հպարտ ու ար­ժա­նա­պա­տիվ քա­ղա­քա­ցին մե­նակ է, մե­նակ է, մե­նակ է: Ի դեպ, տի­կին Նա­զա­րյան, «Ա­մուլ­սա­րի» շա­հա­գործ­ման կար­միր ժա­պա­վե­նը կա­րո՞ղ է պա­տա­հի Դուք կտ­րեք:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 13386

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ