Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Ին­չո­՞ւ էր մեր ՄՈԲ-ն ան­ծա­նոթ ժա­մա­նա­կա­կից պա­տե­րազ­մին, կա­պի մի­ջոց­ներն ու ջեր­մա­տե­սիլ սար­քերն ին­չու՞ էին քա­ղա­քա­ցի­նե­րը գնում»

«Ին­չո­՞ւ էր մեր ՄՈԲ-ն ան­ծա­նոթ ժա­մա­նա­կա­կից պա­տե­րազ­մին, կա­պի մի­ջոց­ներն ու ջեր­մա­տե­սիլ սար­քերն ին­չու՞ էին քա­ղա­քա­ցի­նե­րը գնում»
24.11.2020 | 00:30

Նո­յեմ­բե­րի 10-ին Ար­ցա­խի վե­րա­բե­րյալ Հա­յաս­տա­նի, Ադր­բե­ջա­նի և Ռու­սաս­տա­նի նա­խա­գահ­նե­րի ըն­դու­նած հայ­տա­րա­րու­թյու­նը պար­տու­թյան մա­սին կա­պի­տու­լյա­ցիա­յի փաս­տա­թուղթ է: Այս տե­սա­կե­տին է «Քա­ղա­քա­ցու ո­րո­շում» կու­սակ­ցու­թյան գոր­ծա­դիր մարմ­նի ան­դամ ՄԻ­ՔԱ­ՅԵԼ ՆԱ­ՀԱ­ՊԵ­ՏՅԱ­ՆԸ: Հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, ըստ նրա, հետևանք է հայ­կա­կան պե­տու­թյուն­նե­րի, հայ­կա­կան ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյուն­նե­րի մի շարք գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի չի­րա­կա­նաց­ման: Ո՛չ հան­րու­թյու­նը, ո՛չ քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րը չեն տե­ղե­կաց­վել, թե հա­վա­նա­կան պա­տե­րազ­մին դի­մա­կա­յե­լու ուղ­ղու­թյամբ ինչ աշ­խա­տանք­ներ են տար­վում կամ տար­վում են ար­դյոք: Նա­հա­պե­տյա­նի հա­մոզ­մամբ՝ ռազ­մա­կան ու դի­վա­նա­գի­տա­կան ճա­կա­տում հայ­կա­կան կող­մը թե­րա­ցել է, և նո­յեմ­բե­րի 10-ի հայ­տա­րա­րու­թյունն այդ թե­րա­ցում­նե­րի ար­ձա­նագ­րումն է։

-Խայ­տա­ռակ փաս­տա­թուղթ էր, ո­րի ձևա­վո­րու­մը ոչ թե նո­յեմ­բե­րի 9-ի ե­րե­կո­յան, այլ շատ ա­վե­լի վա­ղուց է սկս­վել,- հա­մոզ­ված է Մի­քա­յել Նա­հա­պե­տյա­նը:- Այն գու­ցե ու­նի 25-ա­մյա պատ­մու­թյուն, բայց հար­ցե­րի ու խն­դիր­նե­րի թիվ մեկ պա­տաս­խա­նա­տուն վեր­ջին 2.5 տար­վա ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյունն է: Այն, ինչ ե­ղել է նա­խոր­դող 25 տա­րում, ցա­վա­լի և վատ է, բայց վեր­ջին 2,5 տա­րում հնա­րա­վոր էր ո­րո­շա­կի բա­ներ ա­նել, ո­րոնք թույլ կտա­յին ա­վե­լի լավ փաս­տա­թուղթ կամ գու­ցե լիար­ժեք հաղ­թա­նակ ու­նե­նալ։ Ա­մե­նա­տար­րա­կան հար­ցե­րը, ո­րոնց հա­մար ո՛չ աստ­ղա­բաշ­խա­կան ծա­վալ­նե­րի գու­մար էր պետք, ո՛չ էլ աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան «դաբ­րո», այս պա­հին էլ շա­րու­նա­կում են ան­պա­տաս­խան մնալ: Ին­չու՞ էր մեր ՄՈԲ-ը (մո­բի­լի­զա­ցիոն ու­ժեր) այդ­քան ան­ծա­նոթ ժա­մա­նա­կա­կից պա­տե­րազ­մի տրա­մա­բա­նու­թյա­նը: 2,5 տար­վա ըն­թաց­քում, ե­թե 6 ա­մի­սը մեկ ան­գամ մարդ­կանց կան­չեին մեկ­շա­բա­թյա զո­րա­հա­վա­քի, ին­չը, վս­տա­հո­րեն, հնա­րա­վոր կլի­ներ կազ­մա­կեր­պել, զո­րա­հա­վա­քի են­թա­կա­նե­րը կի­մա­նա­յին՝ ինչ է ժա­մա­նա­կից պա­տե­րազ­մը, ինչ­պի­սի վարք է պետք ցու­ցա­բե­րել դրա ժա­մա­նակ և այլն:
-Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը լավ գի­տեն՝ ինչ է ժա­մա­նա­կա­կից պա­տե­րազ­մը: Այդ մա­սին տար­բեր ա­ռիթ­նե­րով հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ էին ա­նում, գիրք էին հրա­տա­րա­կում 5-րդ սերն­դի պա­տե­րազ­մի մա­սին: Բայց, փաս­տո­րեն, գի­տեին ու չէին պատ­րաստ­վել:
-Լիո­վին կի­սում եմ ձեր այդ մո­տե­ցու­մը, էա­կան ծա­վա­լի բաց­թո­ղում­ներ, թե­րա­ցում­ներ, ան­փու­թու­թյուն­ներ են ե­ղել, ո­րոնք պա­տե­րազ­մի այս­պի­սի վեր­ջա­բա­նի ու հետևան­քի հասց­րին։ Օ­րի­նակ՝ նոն­սենս է, որ երկ­րում օ­տա­րերկ­րյա հե­տա­խու­զա­կան հս­կա­յա­կան ցանց է գոր­ծել: Ար­ցա­խում հայ­կա­կան անձ­նագ­րե­րով ադր­բե­ջան­ցի լր­տես­ներ են հայ­տն­վել ու բնակ­վել այն­տեղ:
-Իսկ ին­չո՞վ է զբաղ­ված ե­ղել Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ծա­ռա­յու­թյու­նը։
-Հա­զար բա­նով կա­րող էր զբաղ­ված լի­նել, իմ տե­ղե­կու­թյուն­նե­րով՝ ԱԱԾ-ն սե­փա­կան ու­ժե­րով եր­բեք էլ նման լայ­նա­ծա­վալ օ­պե­րա­ցիա­նե­րի կանխ­ման կա­րո­ղու­թյուն չի ու­նե­ցել։ Այդ­պի­սի կանխ­ման օ­պե­րա­ցիա­նե­րը հիմ­նա­կա­նում գոր­ծըն­կեր պե­տու­թյուն­նե­րի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի հետ փո­խօգ­նու­թյան շր­ջա­նակ­նե­րում են ի­րա­կա­նաց­վել։ Գոր­ծող կա­ռա­վա­րու­թյու­նը պար­տա­վոր էր ստեղ­ծել այդ­պի­սի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն, որ կկա­րո­ղա­նար մեր հա­կա­ռա­կորդ պե­տու­թյան ներ­սում հա­մա­պա­տաս­խան գոր­ծու­նեու­թյուն ծա­վա­լել: Այդ հար­ցով նույն­պես չեն զբաղ­վել, ու հե­տա­խու­զա­կան տե­սան­կյու­նից նույն­պես մենք ան­պատ­րաստ ենք ե­ղել ժա­մա­նա­կա­կից պա­տե­րազ­մին։
-Ա­սա­ցիք, որ հա­սա­րա­կու­թյու­նը և քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րը պետք է ի­մա­նա­յին, թե պա­տե­րազ­մի ըն­թաց­քում ի­րա­կա­նում ինչ է կա­տար­վում թե՛ դի­վա­նա­գի­տա­կան, թե՛ ռազ­մա­կան ճա­կատ­նե­րում։ Վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նը պա­տե­րազ­մի ըն­թաց­քում ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու­ժե­րի հետ մի քա­նի հան­դի­պում­ներ է ու­նե­ցել, ո­րին նաև Ձեր կու­սակ­ցու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչն է մաս­նակ­ցել։ Փաս­տո­րեն, այդ հան­դի­պում­նե­րի ժա­մա­նա՞կ էլ չի ներ­կա­յաց­վել, թե ի­րա­կա­նում ինչ է կա­տար­վում։
-Խոս­քը ոչ թե պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ ե­ղած ի­րա­վի­ճա­կի մա­սին պատ­շաճ տե­ղե­կու­թյուն տրա­մադ­րե­լու, այլ մինչև պա­տե­րազ­մը, խա­ղաղ ժա­մա­նակ­նե­րում հան­րու­թյանն ի­րա­զե­կե­լու մա­սին էր: Կար­ծում եմ՝ ժա­մա­նակն է, որ փո­խենք պե­տա­կան գաղտ­նի­քի մա­սին մեր պատ­կե­րա­ցում­ներն ու մարդ­կանց հետ ա­վե­լի բաց, ա­վե­լի ան­կեղծ աշ­խա­տենք: Ոչ թե ա­մեն ինչ փա­կենք, ու ոչ ոք ո­չինչ չի­մա­նա, այլ մար­դիկ ի­մա­նան՝ բա­նա­կում ինչ է կա­տար­վում, դի­վա­նա­գի­տա­կան հար­թա­կում ինչ պայ­մա­նա­վոր­վա­ծու­թյուն­ներ են ձեռք բեր­վել ու ինչ աշ­խա­տանք­ներ տար­վել դրանց ի­րա­կա­նաց­ման ուղ­ղու­թյամբ և այլն: Փաս­տո­րեն, հան­րու­թյա­նը պե­տա­կան բո­լոր օ­ղակ­նե­րով հրամց­վում էր, թե մեր բա­նակն աշ­խար­հի ա­մե­նա­մար­տու­նակ­նե­րի տաս­նյա­կում, հիս­նյա­կում կամ հա­րյու­րյա­կում է, բայց պա­տե­րազ­մի երկ­րորդ, եր­րորդ օրն ար­դեն զին­վո­րա­կան­նե­րին անհ­րա­ժեշտ ռա­դիո­կա­պը, ջեր­մա­տե­սիլ սար­քերն ու բժշ­կա­կան լան­ցետ­նե­րը քա­ղա­քա­ցի­ներն էին ճա­րում: Ախր դրանք բա­ներ են, որ պա­հեստ­նե­րում տոն­նա­նե­րով պետք է լի­նեն: Վե­րա­դառ­նա­լով Ձեր հար­ցին՝ հս­տա­կեց­նեմ, որ ռազ­մա­ճա­կա­տում տի­րող ի­րա­վի­ճա­կին տի­րա­պե­տել ենք ներ­քին խո­ղո­վակ­նե­րով, կա­պե­րով, դիր­քե­րում գտն­վող ու կազ­մա­կերպ­չա­կան աշ­խա­տանք­ներ ի­րա­կա­նաց­նող մեր ըն­կեր­նե­րի մի­ջո­ցով։ Հիմ­նա­կան կռ­վա­նը հետևյալն է՝ ինչ­պես մեկ­նա­բա­նել ստաց­վող տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը: Ըստ մեր ու­նե­ցած տե­ղե­կու­թյուն­նե­րի ու դրանց վեր­լու­ծու­թյան՝ ի­րա­կան բե­կում մտց­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն է ե­ղել: Ինչ վե­րա­բե­րում է վար­չա­պե­տի և ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու­ժե­րի հան­դի­պում­նե­րին, ա­պա ու­զում եմ ըն­դգ­ծել՝ տա­րած­ված ին­ֆոր­մա­ցիան, թե նո­յեմ­բե­րի 10-ի հայ­տա­րա­րու­թյա­նը քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րը հոկ­տեմ­բե­րի 15-ին են տե­ղյակ ե­ղել, բա­ցար­ձակ սուտ է: Փա­շի­նյա­նի հետ ա­ռա­ջին հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ ռազ­մա­դաշ­տում տի­րող ընդ­հա­նուր ի­րա­վի­ճակն է քն­նարկ­վել: Այն ժա­մա­նակ դեռ Ֆի­զու­լին հայ­կա­կան ու­ժե­րի վե­րահս­կո­ղու­թյան տակ էր, կռիվ­ներ էին գնում Ջաբ­րա­յի­լում և Հադ­րու­թում: Քա­ղա­քա­կան ո­րոշ ու­ժեր այդ ի­րա­վի­ճա­կը որ­պես ա­նե­լա­նե­լի են ըն­կա­լել ու նշել, թե ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը պետք է ան­հա­պաղ դա­դա­րեց­նել: Ո­րոշ ու­ժեր էլ, օ­րի­նակ՝ մենք, ա­սել ենք, որ հնա­րա­վոր է բե­կել այդ ի­րա­վի­ճա­կը: Քն­նարկ­վել են նաև Ար­ցա­խի ճա­նաչ­ման կամ կար­գա­վի­ճա­կի, ինչ­պես նաև հայ-ռու­սա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի հետ կապ­ված հար­ցեր։ Երկ­րոր­դը շատ ա­վե­լի ծանր ու բարդ հան­դի­պում է ե­ղել։ Վար­չա­պե­տը հայտ­նել է, որ Ար­ցա­խի նա­խա­գահ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյանն ի­րեն նա­մա­կով տե­ղե­կաց­րել է, որ ար­ցա­խյան ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը հա­մա­ձայն է «Լավ­րո­վյան պլան» կոչ­վող կար­գա­վոր­ման տար­բե­րա­կին: Փա­շի­նյա­նը հա­վաք­ված­նե­րին վս­տա­հեց­րել է, որ հա­սա­րա­կու­թյան տրա­մադ­րու­թյուն­նե­րի շո­շա­փում կի­րա­կա­նաց­նի, ա­պա նոր պա­տաս­խան կտա նրան: Բայց այդ հան­դիպ­ման հա­ջորդ օրն ար­դեն ռազ­մա­ճա­կա­տի ի­րա­վի­ճա­կից ու հան­րա­յին, քա­ղա­քա­կան տրա­մադ­րու­թյուն­նե­րից, Իլ­համ Ա­լիևի հար­ցազ­րույց­նե­րից պարզ էր դառ­նում, որ Ադր­բե­ջա­նը հա­մա­ձայն չէ նման տար­բե­րա­կի: Թե­զը, թե այդ ժա­մա­նակ քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րին հայտ­նել են, որ հայ­կա­կան կող­մը գնում է կա­պի­տու­լյա­ցիա­յի, ի­րա­կա­նու­թյա­նը չի հա­մա­պա­տաս­խա­նում: Մեր կու­սակ­ցու­թյան դիր­քո­րո­շու­մը ե­ղել է հետևյա­լը. ե­թե մեր պար­տու­թյան հիմ­նա­կան պատ­ճա­ռը «Բայ­րաք­թար­ներն» են, իսկ Փա­շի­նյա­նի հան­դի­պու­մից ան­մի­ջա­պես հե­տո պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րու­թյու­նը հա­ղոր­դագ­րու­թյուն ու տե­սա­նյութ է տա­րա­ծում, որ Պաշտ­պա­նու­թյան բա­նակն ար­դեն կա­րո­ղա­նում է «Բայ­րաք­թար­ներ» խո­ցել, հետևա­բար, պա­տե­րազ­մի ըն­թաց­քը բե­կե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն կա։
-Ձեր կու­սա­կից ըն­կեր­նե­րի հար­ցազ­րույց­նե­րում կար­միր թե­լի նման անց­նում էր այն գի­ծը, թե ՔՈ-ն թեև ամ­բող­ջու­թյամբ չի կի­սում իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի՝ Ար­ցա­խյան հար­ցի մա­սով պատ­կե­րա­ցում­նե­րը, բայց վս­տա­հում է նրանց վա­րած քա­ղա­քա­կա­նու­թյա­նը:
-Ար­ցա­խի հար­ցով մեր հիմ­նա­կան մո­տե­ցու­մը Ար­ցա­խի կար­գա­վի­ճա­կի հաս­տա­տումն է: Ի դեպ, ՌԴ նա­խա­գա­հը ևս հայտ­նեց, որ Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թյան չճա­նա­չու­մը կոնֆ­լիկ­տի ըն­կալ­ման վրա էա­կան հետք է թո­ղել: Բայց, ի տար­բե­րու­թյուն մեզ, կա­ռա­վա­րող ու­ժը ձեռն­պահ էր մնում հրա­տա­պու­թյան կար­գով նման հարց քն­նար­կե­լուց։ Շատ այլ հար­ցե­րում նույն­պես մո­տե­ցում­նե­րի տար­բե­րու­թյուն­ներ ու­նենք, բայց ու­զում եմ ըն­դգ­ծել՝ Շու­շիի կամ Ֆի­զու­լիի խրա­մատ­նե­րում, օ­րի­նակ, կանգ­նած են ե­ղել ՔՈ-ի, ՔՊ-ի, ՀՀԿ-ի, ՀՅԴ-ի և այլ ու­ժե­րի ան­դամ­ներ կամ հա­մա­կիր­ներ, իսկ քա­ղա­քա­կան հա­կա­սու­թյուն­նե­րը պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ ու­ղիղ խրա­մատ են գնում: Պա­տե­րազ­մի դաշ­տում, որ­տեղ ա­մեն ո­րո­շում ու լու­ծում կյանք ար­ժե, զին­վո­րա­կա­նու­թյու­նը, ո­րը, ի դեպ, զին­ված է, քա­ղա­քա­կան հար­ցե­րը շատ ա­վե­լի խոր է ըն­կա­լում, իսկ այդ հա­կա­սու­թյուն­նե­րը սուր կամ ող­բեր­գա­կան հետևանք­ներ կա­րող են ու­նե­նալ։
-Տա­րա­տե­սակ ին­ֆոր­մա­ցիա, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, խրա­մատ­ներ հա­սել է:
-Ի­հար­կե, հա­սել է, ու ռազ­մա­ճա­կա­տում ե­ղած մեր ըն­կեր­նե­րը պատ­մում են, որ խրա­մա­տում քա­ղա­քա­կան երկ­փեղկ­վա­ծու­թյուն կար: Ա­վե­լին՝ մար­դիկ են ե­ղել, որ ա­վե­լի են սրել այդ երկ­փեղկ­վա­ծու­թյու­նը: Իսկ այս­տե­ղից հն­չող ցան­կա­ցած ու­ղերձ կամ խոսք երկ­փեղկ­վա­ծու­թյու­նը խո­րաց­նե­լու մի­տում է ու­նե­ցել։
-Ո՞վ է ե­ղել խո­րաց­նո­ղը, ո՞վ է ա­ռա­ջի­նը ռազ­մա­ճա­կա­տում դա­վա­ճան­նե­րի մա­սին խո­սել:
-Քա­ղա­քա­կան լար­ված ի­րա­վի­ճա­կում հի­մա չեմ ու­զում ա­սել՝ ով է ե­ղել ա­ռա­ջի­նը, բայց կա­րող եմ ա­սել, որ թե՛ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն է այդ բնույ­թի գրա­ռում­ներ ա­րել, թե՛ Ան­նա Հա­կո­բյանն ու թե՛ ընդ­դի­մա­դիր մեր գոր­ծըն­կեր­նե­րը: Իսկ ով­քեր գրա­ռում­ներ չեն ա­րել, տե­ղում են աշ­խա­տանք տա­րել։ Հի­մա մեզ հարց­նում եք՝ ին­չու՞ մենք չենք միա­ցել այդ ամ­բողջ ար­շա­վին։ Կնե­րեք, դա մե­րը չէ, խրա­մա­տում կանգ­նած զին­վոր­նե­րի միջև մենք քա­ղա­քա­կան հա­կա­սու­թյուն­ներ չենք տես­նում։ Պա­տե­րազ­մի էու­թյունն այն է, որ մեկ մարդ է վերց­նում պա­տե­րազ­մի ղե­կը, բո­լո­րը կա­տա­րում են նրա ո­րո­շում­նե­րը, բայց ձա­խող­ման դեպ­քում էլ այդ մարդն էլ լի­նում կա­տար­ված ա­մեն ին­չի պա­տաս­խա­նա­տուն։ Սա է, պա­տե­րազ­մում ու­րիշ մե­թոդ չի գոր­ծում, բա­նա­կը, ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյու­նը ղե­կա­վար­վում են միանձ­նյա սկզ­բուն­քով՝ մեկ հրա­մա­նա­տար, բո­լո­րը՝ են­թա­կա։
-Քա­ղա­քա­կան ուժ եք, պետք է կա­րո­ղա­նաք հա­մադ­րել բո­լոր սցե­նար­նե­րը, վեր­լու­ծու­թյուն­ներ ա­նել, երկ­րորդ կար­ծի­քով նա­յել հար­ցե­րին:
Երբ ա­սում եմ՝ իշ­խու­թյան հետ ու­նե­ցած տա­րա­կար­ծու­թյուն­նե­րը մեր մեջ չենք պա­հել, դա նշա­նա­կում է՝ մեր դիր­քո­րո­շու­մը ձևա­կեր­պել ու ար­տա­հայ­տել ենք տար­բեր ե­ղա­նակ­նե­րով՝ գրա­ռում­նե­րով, փակ խո­ղո­վակ­նե­րով և այլն: Կրկ­նում եմ՝ պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ կա մեկ հրա­մա­նա­տար, մնա­ցած բո­լո­րը խոր­հր­դա­տու են: Մնա­ցած բո­լոր հար­ցե­րը տր­վում են ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյան ա­վար­տից հե­տո, և հի­մա այդ հար­ցե­րը տա­լիս ենք։
-Հի­մա ի՞նչ հարց եք տա­լիս իշ­խա­նու­թյա­նը:
-Օ­րի­նակ՝ ին­չո՞ւ չճա­նա­չե­ցինք Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թյու­նը։
-Միա­նու՞մ եք Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջին:
-Մեծ հաշ­վով՝ ե­թե ոչ այ­սօր կամ վա­ղը, ա­պա մոտ ա­պա­գա­յում այս կա­ռա­վա­րու­թյան հե­ռա­ցու­մը պար­տադ­րանք է դառ­նա­լու: Դա աք­սիոմ է։
-Բայց ի՞նչ է կա­տար­վե­լու ձեր ա­սած «մոտ ա­պա­գա­յի» ըն­թաց­քում: Գու­ցե ա­վե­լի ցա­վոտ բա­ներ կա­տար­վեն:
-Ճգ­նա­ժա­մից դուրս գա­լու հա­մար ա­ռա­ջար­կում ենք, որ բո­լոր կող­մե­րը՝ իշ­խա­նու­թյունն ու փո­ղո­ցում հա­վաք­ված­նե­րը, թո­թա­փեն լար­վա­ծու­թյունն ու ա­տե­լու­թյան մթ­նո­լոր­տը: Պետք է ձևա­վո­րել նոր կա­ռա­վա­րու­թյուն, ո­րի ղե­կա­վա­րը ո՛չ մեր­ձիշ­խա­նա­կան թի­մից կլի­նի, ո՛չ էլ 17 քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րից: Հս­տակ պետք է նշել այդ կա­ռա­վա­րու­թյան ա­նե­լիք­նե­րի ցանկն ու հա­մընդ­հա­նուր հա­մա­ձայ­նու­թյան պայ­ման­նե­րում կոն­սո­լի­դաց­նել հան­րու­թյա­նը, մարդ­կանց լա­վա­տե­սա­կան սպա­սում­ներ տալ և այլն:
-Իշ­խա­նու­թյու­նը 44 օր լա­վա­տե­սա­կան սպա­սում­ներ էր տա­լիս հա­սա­րա­կու­թյա­նը, իսկ թե ինչ ե­ղավ հե­տո, ինձ­նից լավ գի­տեք։
-Խոս­քը տն­տե­սա­կան, սո­ցիա­լա­կան, քա­ղա­քա­կան ծրագ­րե­րի մա­սին է: Այն­պի­սի կա­ռա­վա­րու­թյան մա­սին եմ խո­սում, որ 100-տո­կո­սա­նոց ընդ­դի­մու­թյուն է ու­նե­նա­լու: Այ­սինքն՝ և՛ կա­ռա­վա­րող ուժն ինքն է վե­րահս­կողն ու քն­նա­դա­տը լի­նե­լու, և՛ փո­ղո­ցում կանգ­նած մար­դիկ, և՛ պառ­լա­մեն­տա­կան խմ­բակ­ցու­թյուն­նե­րը։ Դա Հա­յաս­տա­նի պատ­մու­թյան մեջ ա­մե­նա­վե­րահ­սկ­վող ու ա­մե­նա­հաշ­վե­տու կա­ռա­վա­րու­թյու­նը կա­րող է լի­նել։


Զրույ­ցը՝ Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 12804

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ