Իր ժանրում չգերազանցված և առ այսօր դիտելի ֆիլմ է:

Հայոց ազգի անեծք, նեռ, թուրք, ջհուդ, մասոն, պարտվողական, թրքասեր, Արցախը ծախող, մնացածն էլ դուք ավելացրեք, ՀՀ Առաջին նախագահ Լևոն Տեր Պետրոսյանը, 1997 թ. դեկտեմբերի 2-ին «Փուլային տարբերակ» կոչվող փաստաթղթով Ղարաբաղը ծախում էր: Ներկայացնում եմ հիմնական թեզերը։

-Ստալինի տարիներն էին։ Փիս ռեժիմ էր,- պատմում էր Խեչան դային, որ 50-ն անցել էր ու մտել 51-ի մեջ։- Մեր գյուղից շատ շատերին կռիվ տարան, ջահել ջիվան, շիմշատ բոյերով, նախշուն, ամեն մեկը մի թառ֊լան տղա, ամեն մեկը մի տան ճրագ։

Հայ-ադրբեջանական վայ-խաղաղության գալիք պայմանագիրը սարերի հետևում չէ, ընդ որում, այն անցնելու է թե՛ ՀՀ Ազգային ժողովով, թե՛ ՀՀ սահմանադրական դատարանով։

Մի սև թոխպը օր էր։ Անձրևը առանց շտապելու, հանդարտ մաղում էր առավոտից իրիկուն:

Արմենի հետ բացում ենք պատմության էջերի չհրապարակված եղելությունը։

ԱՐՑԱԽ երկիրը, Փոքր Սյունիք, Մեծ Հայքի տասներորդ նահանգն է։ «Արդախե», «ՈՒրդեխեե», «Արտախունի», «Արցավա» ձևերով հիշատակված է ուրարտական արձանագրություններում։ Երբեմն կոչվել է Փոքր Սյունիք, իսկ ավելի ուշ՝ հիշատակված է Խաչեն կամ Խաչենք անունով։ Արցախը հիշատակված է նաև Ղարաբաղ, Կարաբաղ, Կարաբագ անուններով։ Արցախն անցել է պատմության բազմաբնույթ քառուղիներով, որի հետևանքով Արցախին տրված անունները հնչյունակազմական ու բարբառային փոփոխությունների են ենթարկվել, սակայն արմատն ու գաղափարը մնացել են անփոփոխ։ Արցախին տրված բոլոր անունները բնիկ հայերեն արմատներ են.

Խաղաղասիրության և խաղաղության նախապատրաստողների, հայերին թուրքերի հետ հաշտեցնել փորձողների մասին՝ հնարավորիս համառոտ:

Ակադեմիկոս Կարո Մելիք-Օհանջանյանի նյութերի հետ առնչվել եմ երեք տարի, ամեն օր:

Հիշու՞մ եք` ով էր նա, որ պատգամում էր «Սովորել, սովորել, սովորել»: