Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Չնա­հան­ջող փսի­խոզ

Չնա­հան­ջող փսի­խոզ
13.03.2020 | 01:36
Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան հպարտ ու ար­ժա­նա­պա­տիվ քա­ղա­քա­ցին խեղճ է, ոտ­քեր ու ձեռ­քեր ու­նի, բայց դժ­գո­հում է կյան­քից: Խեղ­ճու­թյու­նը թա­կել է նրա դու­ռը, աղ­քա­տու­թյունն ու­ղե­ղում է, ՀԴՄ չի պա­հան­ջում և ու­զում է լավ ապ­րել: Չնա­յած այս ա­մե­նին՝ նա մե­նակ չէ, մե­նակ չէ, մե­նակ չէ: Վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի մո­տե­ցում­նե­րը ՀՀ քա­ղա­քա­ցու նկատ­մամբ եր­կա­կի են: Հրա­պա­րա­կում մարդ­կանց շո­յե­լու, նրանց սիր­տը գրա­վե­լու պա­րա­գա­յում քա­ղա­քա­ցին բարձ­րա­գույն ար­ժեք է, վե­հու­թյան մարմ­նա­ցում, ոչ ցան­կա­լի կար­ծիք ու տե­սա­կետ հայտ­նե­լիս՝ ոտք ու ձեռք ու­նե­ցող, ա­ռողջ տղա­մարդ, որ պե­տու­թյու­նից մու­րա­լու ի­րա­վունք չու­նի: Նաև անգ­րա­գետ Պո­ղոս է, որ «Ա­մուլ­սա­րի» հար­ցից գլուխ հա­նել չի կա­րող, հետևա­բար ճիշտ կա­նի, ձայ­նը կտ­րի, ինք­նա­կամ ծեփ­վի աս­ֆալ­տին ու հան­գիստ նս­տի տե­ղը: Կուր­թան գյու­ղի բնակ­չի հետ տե­ղի ու­նե­ցած մի­ջա­դե­պը քա­ղա­քա­ցուն ըն­կա­լե­լու ա­ռու­մով իշ­խա­նու­թյան որ­դեգ­րած գոր­ծե­լաո­ճի բյու­րե­ղյա մարմ­նա­ցում էր: Ար­տա­պատ­կերն էր նաև այն բա­նի, թե ինչ­քան ե­րես­պաշտ ու վախ­կոտ են բո­լոր նրանք, որ քիչ չէ վար­չա­պե­տին որ­պես սուրբ են ըն­կա­լում, դեռ մի բան էլ մեղք են հա­մա­րում նրան ընդ­դի­մա­նալն ու ա­կան­ջին շշն­ջա­լը, թե ի­րա­վի­ճա­կին սխալ եք տի­րա­պե­տում: Իսկ ի­րա­վի­ճա­կին, ա­յո՛, վար­չա­պետն իս­կա­պես սխալ էր տի­րա­պե­տում:
Գոր­ծըն­կեր­նե­րիս ռե­պոր­տա­ժից հե­տո, երբ պարզ դար­ձավ, որ ոտք ու ձեռք ու­նե­ցող ե­րի­տա­սարդն ի­րա­կա­նում օգ­նու­թյան կա­րիք ու­նի, զազ­րե­լի տե­սա­րա­նի ա­կա­նա­տե­սը ե­ղանք: Օգ­նու­թյան ձեռք մեկ­նող­նե­րի բա­նակ ի հայտ ե­կավ՝ էլ պատ­գա­մա­վոր­ներ, էլ հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ­ներ, էլ ուղ­ղա­կի քա­ղա­քա­ցի­ներ, որ բա­ցա­ռա­պես մեկ օր ա­ռաջ հան­դի­մա­նում էին տղա­յին, թե ինչ­պե՞ս կա­րող էր Հի­սուս Փա­շի­նյա­նից (մե­ղա քեզ, Տեր Աստ­ված) տուն խնդ­րել:
Մե­խակ Ա­ռա­քե­լյա­նի պատ­մու­թյու­նը շա­րու­նա­կու­թյունն է ՊԵԿ-ի այն ծա­ռա­յակ­ցի հետ տե­ղի ու­նե­ցած մի­ջա­դե­պի, երբ նո­րից տե­սախ­ցիկ­նե­րի առջև ու գոր­ծըն­կեր­նե­րի ներ­կա­յու­թյամբ վար­չա­պե­տը պա­տին հե­նած դրո­շի հա­մար «մուն­նաթ ե­կավ» ե­րի­տա­սար­դի վրա, ոտ­քի վրա խախ­տեց Աշ­խա­տան­քա­յին օ­րենս­գր­քի նոր­մերն ու հրա­մա­յեց՝ հե­ռաց­նել նրան աշ­խա­տան­քից: Ի դեպ, պա­տա­ռոտ­ված դրո­շը նո­րով չփո­խա­րի­նե­լու հա­մար Մա­լա­թիա-Սե­բաս­տիա­յի թա­ղա­պե­տը, ըստ նույն տրա­մա­բա­նու­թյան, ո՛չ աշ­խա­տան­քից ա­զատ­վեց, ո՛չ էլ ու­ղիղ ե­թե­րով վար­չա­պե­տի ան­զու­գա­կան «մուն­նա­թին» ար­ժա­նա­ցավ: «Ե­կել ես մեր տո­նը փչաց­նում ես» տրա­մա­բա­նու­թյու­նը, որ նո­րերն ա­սում են, թե նախ­կին­նե­րի ձե­ռա­գիրն է, ըն­դօ­րի­նա­կել են լա­վա­գույնս:
Ա­յո, հար­գե­լի­ներս, դուք իշ­խա­նու­թյուն եք, ձեզ միայն գե­ղե­ցիկ տո­ղեր չեն ձո­նե­լու, բա­ցի ձեր մարմ­նի մա­սե­րը համ­տե­սե­լուց մար­դիկ նաև ի­րենց խն­դիրն են ներ­կա­յաց­նե­լու: ՀՀ հպարտ ու ար­ժա­նա­պա­տիվ քա­ղա­քա­ցուն մի՛ վի­րա­վո­րեք, պո­ղոս­նե­րի ու պետ­րոս­նե­րի մի՛ բա­ժա­նեք, ու որ ա­մե­նաե­րես­պաշ­տա­կանն է՝ օգ­նու­թյուն ցու­ցա­բե­րե­լու հրա­հանգ­ներ մի՛ տվեք: Մար­դուն օգ­նու­թյուն ցու­ցա­բե­րում են ա­ռանց տե­սախ­ցիկ­նե­րի, աջ ձեռ­քը չպետք է ի­մա­նա, թե ձախն ինչ է ա­նում։ Մար­դուն պետք է օգ­նի պե­տու­թյու­նը, դա նրա՛ պար­տա­կա­նու­թյունն է։ Այդ­քան մտա­հոգ եք խեղ­ճու­թյուն երևույ­թի հա­մար, հրա­ժար­վեք ձեր մի ամս­վա պարգևավ­ճա­րից։ Քա­ղա­քա­պե­տե­րից մե­կը, ո­րը, ի դեպ, իշ­խող «Քա­ղա­քա­ցիա­կան պայ­մա­նա­գիր» կու­սակ­ցու­թյու­նից չէ, աշ­խա­տա­վարձն ա­մեն ա­միս կա­րի­քա­վոր­նե­րին է տա­լիս, բայց դրա մա­սին խո­սել չի սի­րում։
Սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րում քաոս է, Մե­խա­կից նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րած Փա­շի­նյա­նով հիա­նում են, աստ­վա­ծաց­նում, սր­բի դուռ գնալ է դար­ձել նրա ու­ղիղ ե­թեր­նե­րի տակ մեկ­նա­բա­նու­թյուն թող­նե­լը: Նե­րե­ցեք, սա ի­րա­կան փսի­խոզ է, ո­րի ծայրն ի­րոք չի երևում:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 4561

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ