Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Ինձ հա­մար լավն է այն ֆիլ­մը, որն էկ­րա­նի և հան­դի­սա­տե­սի միջև երկ­խո­սու­թ­յուն է ստեղ­ծում»

«Ինձ հա­մար լավն է այն ֆիլ­մը, որն էկ­րա­նի և հան­դի­սա­տե­սի միջև երկ­խո­սու­թ­յուն է ստեղ­ծում»
20.03.2020 | 04:19

Հրա­պա­րակ­վել է կի­նո­ռե­ժի­սոր ՍԵԳ ԿԻ­ՐԱ­ԿՈ­ՍՅԱ­ՆԻ «Մաք­րա­գոր­ծու­մը» (անգլ.՝ Purification) պոե­տիկ վա­վե­րագ­րա­կան ֆիլ­մի թրեյ­լե­րը: «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում կի­նո­ռե­ժի­սորն ա­սաց, որ «Մաք­րա­գոր­ծու­մը» նկա­րա­հան­վել է 10 տար­վա ըն­թաց­քում ա­վե­լի քան 15 երկ­րում (Շվե­դիա, Լատ­վիա, ՈՒկ­րաի­նա, Պոր­տու­գա­լիա, Շվեյ­ցա­րիա, Հա­յաս­տան, Լյուք­սեմ­բուրգ, Գեր­մա­նիա, Բուլ­ղա­րիա, Ֆրան­սիա, Լե­հաս­տան, Թուր­քիա, Ռու­սաս­տան, Մեծ Բրի­տա­նիա...): Ներ­կա­յումս ֆիլ­մը հե­տար­տադ­րա­կան փու­լում է:

-Ինչ­պե՞ս եք ընտ­րել եր­կր­նե­րի աշ­խար­հագ­րու­թյու­նը, և ին­չու՞ այդ­քան եր­կար ըն­թացք ու­նե­ցավ ֆիլ­մի նկա­րա­հա­նու­մը:
-Երբ սկ­սե­ցի նյու­թեր հա­վա­քել, գի­տեի, որ ինչ-որ մի օր մեծ ֆիլմ եմ նկա­րա­հա­նե­լու, թե ին­չի մա­սին, սկզ­բում չգի­տեի: Լի­նե­լով կի­նո­ռե­ժի­սու­րա­յի բաժ­նի ու­սա­նող, 2006-2007-ից սկ­սած, երբ ինչ-որ հե­տաքր­քիր բան էի տես­նում կամ զգում էի, որ հե­տաքր­քիր բան է լի­նե­լու, տե­սախ­ցիկս միաց­նում էի: Ի­հար­կե, այն ժա­մա­նակ­վա նկա­րա­հա­նած կադ­րե­րը չեմ օգ­տա­գոր­ծել. տե­սախ­ցի­կի ո­րակն այն չէր, և այլ պատ­ճառ­նե­րով: Բայց, ըստ էու­թյան, այդ­պես սկս­վեց: 2013-ից վերջ­նա­կա­նա­պես հս­տա­կեց­րի սցե­նա­րը ու սկ­սե­ցի ա­վե­լի կոնկ­րետ հա­վա­քել նյու­թե­րը, բայց է­լի նույն սկզ­բուն­քով. ո­չինչ չեմ բե­մադ­րել, ոչ մե­կի չեմ խնդ­րել՝ ինչ որ բան ա­նել: Ինչ տե­սել եմ, դա էլ նկա­րա­հա­նել եմ: Ինչ վե­րա­բե­րում է եր­կր­նե­րի աշ­խար­հագ­րու­թյա­նը, կա­րե­լի է ա­սել, ես չեմ ընտ­րել եր­կր­նե­րը, նրանք են ինձ ընտ­րել: Երբ այ­ցե­լում էի որևէ եր­կիր, տես­նում էի հե­տաքր­քիր դր­վագ­ներ, կամ տե­ղում էի նկա­րա­հա­նում կամ, ե­թե չէի հասց­նում, հե­տո նո­րից գնում էի այդ եր­կիր նկա­րա­հա­նում­ներ ա­նե­լու: Օ­րի­նակ, 2011-ին Բար­սե­լո­նում կրակ­նե­րի փա­ռա­տո­նի ա­կա­նա­տես ե­ղա, երբ ողջ քա­ղա­քում հրա­վա­ռու­թյուն­ներ էին ու մար­դիկ դրանց տակ պա­րում էին: 2017-ին ես հա­տուկ գնա­ցի Բար­սե­լոն այդ փա­ռա­տո­նը նկա­րա­հա­նե­լու: Կամ ՈՒկ­րաի­նա­յում 2014-ին տե­սա Մա­զո­խի տուն-թան­գա­րա­նը, որ­տեղ զբո­սաշր­ջիկ­ներն այ­ցե­լում են մտ­րակ­վե­լու հա­մար: 2018-ին հա­տուկ դա նկա­րա­հա­նե­լու հա­մար գնա­ցի այդ եր­կիր: «Զվար­ճան­քի» այդ վայ­րը ֆիլ­մում այլ ի­մաստ է ստա­ցել: Եվ ոչ միայն դա, վա­վե­րագ­րա­կան կադ­րե­րի մեծ մա­սը, ըստ էու­թյան, ո­րո­շա­կի հա­ջոր­դա­կա­նու­թյան մեջ կորց­րել է իր սկզբ­նա­կան ի­մաս­տը, վա­վե­րագ­րա­կա­նու­թյու­նը և ֆիլ­մում ձեռք բե­րել այ­լա­բա­նա­կան ի­մաստ:
-Շաղ­կապ­վա՞ծ են տե­սա­րան­նե­րը:
-Բո­լոր դր­վագ­նե­րը շաղ­կապ­ված են մի սյու­ժեի շուրջ, և երևի թե հենց դրա­նով էլ ֆիլմս տար­բեր­վում է այդ ո­ճի այլ ֆիլ­մե­րից: Պոե­տիկ վա­վե­րագ­րա­կան ֆիլ­մե­րը լու­սան­կար­չա­կան են և գե­ղե­ցիկ: Այս դեպ­քում կան հս­տակ ար­տա­հայտ­ված սցե­նա­րա­կան գիծ և յոթ գլուխ­ներ:
-Ինչ­պե՞ս եք կա­տա­րել այդ տա­րա­բա­ժա­նու­մը:
-7 գլուխ­նե­րը մարդ­կու­թյան զար­գաց­ման փու­լերն են: Ի­հար­կե, այ­լա­բա­նա­կան կադ­րե­րով եմ ներ­կա­յաց­րել այդ ա­մե­նը, ո­րով­հետև չէի կա­րող մեծ պայ­թյուն կամ սառ­ցի դա­րաշր­ջան նկա­րել:
-Ին­չի՞ է հան­գում աշ­խար­հի ստեղծ­ման պատ­մու­թյու­նը, աշ­խար­հի վեր­ջի՞ն:
-Տրա­մա­բա­նա­կան ու­ղին հետևյալն է. ստեղծ­վում են տիե­զեր­քը, մո­լո­րա­կը, սառ­ցի դա­րար­ջա­նը, հե­տո հայ­տն­վում են բնու­թյու­նը, կեն­դա­նա­կան աշ­խար­հը, մար­դը, հե­տո զար­գա­ցումն է մար­դու, ո­րը սկ­սում է աշ­խա­տել, հա­ճույք ստա­նալ, տեխ­նոլո­գիա­կան զար­գա­ցումն է ու ա­հա­զան­գը, որ, ե­թե այս­պես շա­րու­նակ­վի, ինչ-որ պա­հի մար­դու ֆի­զի­կա­կան գո­յու­թյու­նը կա­րող է հար­ցա­կա­նի տակ դր­վել: «Այս­պես» ա­սե­լով՝ նկա­տի ու­նեմ մարդ­կա­յին ա­գա­հու­թյու­նը:
-«Մաք­րա­գոր­ծու­մը» բնա­պահ­պա­նա­կան ուղղ­վա­ծու­թյու՞ն ու­նի: Ֆիլ­մի թրեյ­լե­րը նա­յե­լիս՝ ինձ այդ­պես թվաց:
-Ֆիլ­մը կա­րե­լի է դի­տար­կել և՛ բնա­պահ­պա­նա­կան տե­սան­կյու­նից, և՛ կեն­դա­նա­սի­րա­կան, և՛ կր­թա­կան, գու­ցե նաև բա­րո­յախ­րա­տա­կան, բայց ա­ռաջ­նա­յին նպա­տակս ար­վեստ ստեղ­ծելն է:
-Տպա­վո­րու­թյուն կա, որ պետք է պայ­քա­րենք տեխ­նի­կա­յի դեմ, ո­րով­հետև տեխ­նո­լո­գիա­ներն են ա­վե­րում բնու­թյու­նը, հե­ռաց­նում մար­դուն բնու­թյու­նից: Բայց չէ՞ որ ա­ռանց այդ ա­ռա­ջըն­թա­ցի էլ հնա­րա­վոր չէ: Ի վեր­ջո, ե­թե տեխ­նի­կան չլի­ներ, Դուք չէիք կա­րող նկա­րա­հա­նել այս ֆիլ­մը:
-Տա­րի­ներ ա­ռաջ «Ոս­կե ծի­րան» կի­նո­փա­ռա­տո­նի շր­ջա­նա­կում հան­դի­պում էր կազ­մա­կերպ­վել կի­նո­ռե­ժի­սոր Գոդֆ­րի Ռեջ­ջո­յի հետ։ Աշ­խար­հում նա հայտ­նի է իր պոե­տիկ վա­վե­րագ­րա­կան ֆիլ­մե­րով: Նույն հար­ցը նրան տվե­ցին՝ Դուք պայ­քա­րում եք տեխ­նի­կա­յի դեմ, բայց ըստ էու­թյան, տեխ­նի­կա­յի օգ­նու­թյամբ եք ֆիլ­մեր ստեղ­ծում: Նա ա­սաց, որ իս­կա­պես տեխ­նի­կա­յի դեմ է իր ֆիլ­մը. փոքր կրակ վա­ռե­լով՝ պայ­քա­րում է ա­վե­լի մեծ կրա­կի դեմ: Ինձ մի քիչ խորթ թվաց նրա ա­սա­ծը: Կար­ծում եմ` խն­դի­րը ոչ թե տեխ­նի­կա­կան ա­ռա­ջըն­թացն է, այլ ինչ­պես քիչ ա­ռաջ նշե­ցի՝ մար­դու ա­գա­հու­թյու­նը: Ես խն­դի­րը տես­նում եմ մեր ու­ղեղ­նե­րում, ոչ թե մեզ­նից դուրս: Տեխ­նի­կան կա­րե­լի է օգ­տա­գոր­ծել տար­բեր ե­ղա­նակ­նե­րով: Նույ­նը կա­րող ենք ա­սել է­լեկտ­րաէ­ներ­գիա­յի մա­սին: Ե­թե մար­դը չգի­տի դրա հետ վար­վե­լու ձևը, մա­հա­ցու վտանգ կա­րող է լի­նել, ե­թե գի­տի, կա­րե­լի է օ­գուտ­ներ ստա­նալ: Է­լի չա­փի խն­դիրն է ինձ ան­հան­գս­տաց­նում, երբ չեն կա­րո­ղա­նում տար­բե­րա­կել կա­րի­քը զուտ ցան­կա­լիից, հնա­րա­վո­րից:
-Ե՞րբ է ֆիլ­մը էկ­րան դուրս գա­լու:
-Նա­խա­տե­սում ենք 2021 թվա­կա­նի աշ­նա­նը:
-Ին­չու՞ այդ­քան ուշ:
-Ե­թե հաշ­վի առ­նենք, որ տա­սը տա­րի ստեղծ­վում է, այդ­քան էլ ուշ չէ: Մինչև տա­րե­վերջ պատ­րաստ կլի­նի մոն­տաժ­ված տար­բե­րա­կը: Բայց, որ­պես­զի ֆիլ­մը հա­մաշ­խար­հա­յին մեծ տա­րա­ծում ու­նե­նա, նա­խա­պատ­րաս­տա­կան աշ­խա­տանք­ներ են պետք: Կի­նոար­դյու­նա­բե­րու­թյու­նը շու­կա­յի պես է, պի­տի կա­րո­ղա­նաս վա­ճա­ռել միտքդ, հա­մո­զել, կա­պեր ստեղ­ծել այն կե­տե­րի հետ, ո­րոնց ու­զում ես վա­ճա­ռել: Դրա հա­մար այս պա­հին նախ­նա­կան ա­սում եմ՝ ներ­կա­յա­հան­դե­սը կլի­նի 2021 թվա­կա­նի աշ­նա­նը:
-Ֆիլմն ու­նի՞ պրո­դյու­սեր: Կա՞ն ա­ջա­կից­ներ, ֆի­նան­սա­վո­րում:
-Ես կողմ եմ պրո­ֆե­սիո­նալ աշ­խա­տան­քին, երբ ռե­ժի­սո­րը ռե­ժի­սո­րու­թյուն է ա­նում, օ­պե­րա­տո­րը՝ օ­պե­րա­տո­րու­թյուն, պրո­դյու­սե­րը՝ պրո­դյու­սե­րու­թյուն և այլն: Նա­խորդ ֆիլ­մե­րից շա­տե­րի դեպ­քում այդ­պես էլ աշ­խա­տել եմ, բայց քա­նի որ չգի­տեի «Մաք­րա­գոր­ծու­մը» ուր է տա­նում, ո­րո­շե­ցի, որ պրո­դյու­սե­րա­կան աշ­խա­տան­քը կվս­տա­հեմ մե­կին այն ժա­մա­նակ, երբ պարզ կլի­նի, թե ինչ է ստաց­վե­լու: Կամ էլ պետք է ե­րա­զանք­նե­րի պրո­դյու­սե­րու­թյուն լի­նի:
-Ի՞նչ է դա:
-Երբ հույն կի­նո­ռե­ժի­սոր Թեո­դո­րոս Ան­գե­լո­պու­լո­սը է­լի «Ոս­կե ծի­րան» փա­ռա­տո­նի շր­ջա­նա­կում Հա­յաս­տա­նում էր, ա­սաց՝ պրո­դյու­սերն ինձ հա­մար այն­քան գու­մար է ձեռ­քը բե­րում, որ մենք կա­րող ենք ե­րեք օր սպա­սել մինչ ամ­պա­մած ե­ղա­նակ լի­նի, իմ ու­զած լույս ստա­նանք, նոր պետք ե­ղած կադ­րը նկա­րեմ: Ես հաս­կա­նում եմ, որ Հա­յաս­տա­նում չեմ կա­րող այդ­պի­սի պրո­դյու­սեր գտ­նել, դրա հա­մար մինչև հի­մա ինք­նապ­րո­դյու­սե­րու­թյամբ էի զբաղ­ված: Ֆիլ­մի նկա­րա­հան­մա­նը ա­ջակ­ցել է «Դոկ­տոր սի­նե­մա» կազ­մա­կեր­պու­թյու­նը: Շատ հար­ցե­րում օգ­նել է Լյուք­սեմ­բուր­գի հայ­կա­կան հա­մայն­քը, ինչ­պես նաև ըն­կեր­ներս: Նույն պատ­ճա­ռով, որ ամ­բող­ջո­վին հս­տակ չէր ֆիլ­մը ար­դյուն­քը, կի­նո­հիմ­նադ­րամ­նե­րի չեմ դի­մել: Այս պա­հին նաև այդ ուղ­ղու­թյամբ եմ աշ­խա­տում, և փոր­ձում եմ գու­մար հայ­թայ­թել հե­տար­տադ­րա­կան փու­լի հա­մար՝ գույ­նի, ձայ­նի շտ­կում և այլն:
-Ձեր հար­ցազ­րույց­նե­րից մե­կում ա­սել եք, որ լավ կի­նո նկա­րե­լու հա­մար մեծ գու­մար­նե­րը դեռևս նա­խա­պայ­ման չեն, քա­նի որ նախ պետք է հաս­կա­նալ՝ ինչ է նշա­նա­կում լավ կամ վատ կի­նո: Բայց մեծ գու­մար­նե­րի անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, կա:
-Ինձ հա­մար լավն է այն ֆիլ­մը, որն էկ­րա­նի և հան­դի­սա­տե­սի միջև երկ­խո­սու­թյուն է ստեղ­ծում: Ընդ ո­րում՝ խոս­քը մա­նի­պու­լյա­տիվ մե­թոդ­նե­րով հան­դի­սա­տե­սից ար­ցունք քա­մե­լու մա­սին չէ: Մի քիչ հու­զա­կան ե­րաժշ­տու­թյուն են դնում, հե­րոս­նե­րից մեկն էլ լաց է լի­նում, հան­դի­սա­տե­սը դուրս է գա­լիս դահ­լի­ճից՝ ա­սում է՝ շատ լավ ֆիլմ էր: Դա ինձ հա­մար է­ժա­նա­գին մե­թոդ է:
-Եր­կու օ­րից էլ մո­ռա­նում է այդ ֆիլ­մի մա­սին:
-Ես մի շատ սի­րե­լի ֆիլմ ու­նեմ՝ «Հյու­սի­սա­յին բևե­ռի սի­րա­հար­նե­րը»: Ող­բեր­գա­կան ա­վարտ ու­նի, բայց դր­ված է թեթև պա­րա­յին ե­րաժշ­տու­թյուն, և ինչ­քան էլ հու­զում է, ներ­սից պայ­թում ես, չես կա­րո­ղա­նում լաց լի­նել: Փո­խա­րե­նը եր­կար ժա­մա­նակ մտ­քիցդ դուրս չի գա­լիս: Դա է ու­ժեղ ռե­ժի­սու­րան ինձ հա­մար: Երկ­խո­սու­թյու­նը ներ­քին կապն է ֆիլ­մի ու դի­տո­ղի միջև: Իսկ գու­մա­րի հար­ցը հի­մա ա­վե­լի հեշտ է, մի ժա­մա­նակ պետք էր ժա­պա­վե­նի փող ու­նե­նալ, լույ­սե­րի, ո­րով­հետև ժա­պա­վե­նը շատ ա­վե­լի լու­սազ­գա­յուն է, ձայ­նագ­րե­լու հա­մար էր մեծ գու­մար պետք: Հի­մա ա­վե­լի հեշտ է այդ տե­սան­կյու­նից: Ո­րոշ ֆիլ­մեր ես մե­նակ եմ նկա­րա­հա­նել:
-Խոս­քը վա­վե­րագ­րա­կա՞ն ֆիլ­մե­րի մա­սին է:
-Ա­յո, ես հակ­ված եմ այն մտ­քին, որ հատ­կա­պես վա­վե­րագ­րա­կան ֆիլ­մի դեպ­քում շատ գու­մա­րը եր­բեմն խան­գա­րում է: Վա­վե­րագ­րա­կան ֆիլ­մը պա­հը որ­սա­լու ար­վեստ է: Ին­քան մեծ ե­ղան տեխ­նի­կան, ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան խում­բը, այն­քան բար­դա­նում է պա­հը որ­սա­լը: Ֆիլ­մե­րիցս մե­կը ես ա­նում էի պրո­ֆե­սիո­նալ խա­ղա­ր­կա­յին ֆիլ­մի օ­պե­րա­տո­րի հետ, ո­րը ցն­ցող կադր էր ստա­նում, ա­մեն կադ­րը ա­ռան­ձին գե­ղան­կար էր, բայց դրա ա­րան­քում կոր­չում էր ան­մի­ջա­կա­նու­թյու­նը, պա­հը, որ ինձ պետք էր: Երբ, օ­րի­նակ, նկա­րում էի մարդ­կա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն, մինչև լույսն էինք դնում, անդ­րա­դար­ձի­չը տե­ղա­վո­րում, մինչև ձայ­նագ­րո­ղը պատ­րաստ­վում էր, մար­դիկ մտ­նում էին դե­րի մեջ, ան­մի­ջա­կա­նու­թյու­նը կոր­չում էր, փոր­ձում էին ի­րենք ի­րենց խա­ղալ, ի­րենք ի­րենց ներ­կա­յաց­նել այն­պես, ինչ­պես կու­զեին տես­նել էկ­րա­նին: Իսկ ինձ հա­մար կարևոր է, որ ոչ թե մարդն ինքն ի­րեն ներ­կա­յաց­նի, այլ ինչ-որ պա­հի մո­ռա­նա տե­սախ­ցի­կի մա­սին, ապ­րի իր կյան­քը, դրա հա­մար էլ իմ նկա­րա­հա­նում­նե­րը, որ­պես կա­նոն, եր­կար են տևում:
-«Քա­նի դեռ հան­րա­հայտ չեմ, կա­րող եմ ինձ թույլ տալ նաև այն­պի­սի ֆիլ­մեր նկա­րել, ո­րոնց հա­մար կա­րե­լի է ա­մա­չել»: Սա տա­րի­ներ ա­ռաջ «Կի­նոաշ­խար­հին» տված Ձեր հար­ցազ­րույ­ցի վեր­նա­գիրն է: Այս ֆիլ­մի պա­րա­գա­յում՝ կար­ծես նպա­տա­կա­յին է, որ լավ ստաց­վի, մի­ջազ­գա­յին ճա­նա­չում ու­նե­նա:
-Ա­սեմ, ի­րա­կա­նում, միշտ էլ ե­ղել է նպա­տա­կա­յին, որ ֆիլ­մը լավ լի­նի, ո­րով­հետև ա­մեն ֆիլ­մի վրա ծախ­սում եմ ժա­մա­նակ, է­ներ­գիա, ռե­սուրս­ներ: Ի­հար­կե, ե­թե չի ստաց­վում ու­զա­ծիս պես, ծանր չեմ տա­նում: «Մաք­րա­գործ­ման» դեպ­քում այն, ինչ ա­րել եմ մինչև հի­մա, շատ մոտ է ի­դեա­լա­կան ար­դյուն­քին, որ ես ակն­կա­լել եմ: Գու­ցե չշ­տա­պո­ղա­կա­նու­թյան ար­դյունքն է, գու­ցե ար­դեն նաև փոր­ձի, բայց կար­ծում եմ, կա ա­վե­լի հե­տաքր­քիր ու ա­վե­լի պրո­ֆե­սիո­նալ աշ­խա­տանք: Մար­դիկ, ո­րոնց կար­ծիքն ինձ հա­մար կարևոր է՝ պրո­ֆե­սիո­նալ տե­սան­կյու­նից, զուտ թրեյ­լե­րը նա­յե­լով՝ ա­սում են, որ խո­րու­թյուն են տես­նում և հա­վա­տում են, որ լավ գործ է ար­վում:
-Կարևոր է՝ ինչ կա­սեն կի­նո­գետ­նե՞­րը, ո­լոր­տի մար­դի՞կ, թե՞ ֆիլ­մի դի­տող­նե­րի լայն զանգ­վա­ծը:
-Ինձ հա­մար ա­մե­նա­մեծ հա­ջո­ղու­թյու­նը կլի­նի այն, որ մար­դը ֆիլ­մը դի­տե­լուց հե­տո ցան­կու­թյուն ու­նենա ևս մեկ ան­գամ այն դի­տե­լու: Ո­րով­հետև կան ֆիլ­մեր, որ մեկ ան­գամ նա­յում եմ, ա­սում եմ՝ լավն են, բայց երկ­րորդ ան­գամ չէի դի­տի, ֆիլ­մեր կան, որ ա­սում եմ՝ վատն են, դրա հա­մար չեմ ցան­կա­նա նո­րից դի­տել, բայց ո­րոշ ֆիլ­մեր դի­տե­լիս հա­ճույք եմ ստա­նում, նո­րից դի­տե­լով ու­զում եմ նոր շեր­տեր բա­ցա­հայ­տել: Փոր­ձել եմ այն­պես ա­նել, որ ա­ռա­ջին իսկ դի­տու­մից հաս­կա­նան՝ ինչ է կա­տար­վում, միա­ժա­մա­նակ հնա­րա­վո­րու­թյուն եմ ըն­ձե­ռել հան­դի­սա­տե­սին՝ ինձ հետ հա­մա­հե­ղի­նակ դառ­նա­լու, երևա­կա­յու­թյա­նը տուրք տա­լու, նոր բա­ներ տես­նե­լու-հաս­կա­նա­լու: Դա կա­րե­լի է հա­մա­րել խաղ՝ հան­դի­սա­տե­սի հետ:
Զրույ­ցը՝
Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԻ

Լուսանկարներ

. .
Դիտվել է՝ 6713

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ