Տուր մեզ, Տեր իմ վես, չմոռանալու, որ մենք մեկ մարմին ՈՒ մեկ հոգին ենք Քո մարմնի հետ, Որ հալածում ենք խավարը ընդմիշտ:

Այսպես է ասում Տերը. «Իսրայելի երեք ամբարշտությունների և մանավանդ չորրորդի համար ես պիտի պատժեմ նրանց, քանի որ նրանք արդարին ծախեցին արծաթով և տնանկին` մի զույգ կոշիկի դիմաց, նրանց, որ տրորում են երկրի հողը, որ կռփահարում էին աղքատների գլուխները, շեղում խոնարհների ճանապարհը, և հայր ու որդի մի բոզի մոտ էին մտնում, որպեսզի պղծեն իրենց Աստծու անունը։ Նրանք իրենց զգեստները որպես ծածկոց էին գցում իրենց վրա և զոհասեղանին և բռնագրավված գինի էին խմում իրենց Աստծո տան մեջ»։

ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ-ի փոխանցմամբ` Հռոմի նորընտիր Ֆրանցիսկոս պապը 2005թ. Բուենոս Այրեսում Հայոց ցեղասպանության 90 ամյակին` զոհերի հիշատակին նվիրված խաչքարի տեղադրման ժամանակ ասել է, որ փափագում է թաղվել այդ հուշարձանի տակ: «Արմենպրես»-ի հաղորդմամբ` այս մասին գրել է Հայ առաքելական եկեղեցու Արգենտինայի և Չիլիի թեմի առաջնորդ Գիսակ արքեպիսկոպոս Մուրադյանը «Մեր բարեկամ պապը» խորագրով հոդվածում բացահայտելով արգենտինացի Խորխե Մարիո Բերգոլիոյի ելույթի մանրամասները: «Հռոմեական Կաթողիկե եկեղեցու նորընտիր Սրբազան պապը մեր բարեկամն է` անձնապես իմ, Բուենոս Այրեսի հայ համայնքի եւ ընդհանրապես հայ ժողովուրդի:

Վրաց պատրիարք Իլյա Երկրորդը բժիշկների խորհրդով երկշաբաթյա բուժզննում և վերականգնողական կուրս կանցնի Ֆինլանդիայում, հայտնում է ИТАР-ТАСС-ը՝ վկայակոչելով հենց պատրիարքի հայտարարությունը, որը նա արել է այսօր Սբ Երրորդության մայր տաճարում: 2008-ի նոյեմբերին Իլյա Երկրորդը Գերմանիայում սրտի անոթների վիրահատություն էր տարել: Դրանից հետո նա տարին երկու անգամ բուժզննում է անցնում: Սակայն վերականգնողական կուրս նա կանցնի առաջին անգամ:

Աբու Դաբիի Սբ. Նիկողայոս եկեղեցում նշվեց Մեծ պահքի շրջանի Ծաղկազարդի տոնակատարությունը, որը խորհրդանշում է Քրիստոսի փառավոր մուտքը Երուսաղեմ: Տոնակատարության առիթով ժամանել էր գերաշնորհ տեր Շահե սրբազան եպիսկոպոսը:

Մինչ այդ Հուդան զինվորներին ցույց էր տվել իր ուսուցչին և ասել. «ՈՒմ հետ ես համբուրվեմ, նա՛ է, նրան բռնեցեք» (Ղուկ. 22:48): Եթե ընդունում ենք, որ Հիսուս մեզ հետ ու մեր մեջ է, նշանակում է` այսօր էլ Բեթղեհեմի աստղը` իբրև կյանքում մոլորված հոգիների ուղեցույց, շողում է երկնակամարում, այսօր էլ մենք Մարիամի ու Մարթայի պես ողբում ենք մեր հանգուցյալներին և մտածում, որ եթե Աստված այստեղ լիներ, մեր հարազատը չէր մեռնի, այսօր էլ անառակ որդիների պես շատերս թափառում ենք բախտի նավով` մոռացած հայրական տունն ու հայրենիք: Ինչպես միշտ, այսօր էլ մեր շուրջն են փարիսեցին ու մաքսավորը, թերահավատ Թովմասը, կարճահասակ Զաքեոսն ու ձեռքերը լվացող Պիղատոսը, մատնիչ Հուդան ու աստվածասպան ժողովուրդը:

Ահա և սրտի ու հոգու ուրախության օրվան էլ հասանք, քանզի յուրաքանչյուր քրիստոնյայի հոգու տոնակատարությունն է այն, քանզի ինքը միայն գիտի, թեկուզ և ենթագիտակցական ոլորտներում, որ սուրբ Զատիկը նաև իր փրկության ավետիսն է մահվան իշխանությունից։

Խորհրդային երկիրն իրոք ձեռքբերումներ ուներ, մարդիկ ապահովված էին աշխատանքով, բնակարաններով և ապրելու համար անհրաժեշտ գրեթե ամեն բանով: Չկային նաև գերհարուստներ ու վզները ծռած չքավորներ, ոչ էլ մերժված մտավորականներ, բայց կար մի կարևոր գործոն, որի բացասական հետևանքները բավական մտահոգիչ են ներկա մեր իրականության մեջ: Տասնամյակների անաստվածության պարտադրման պատճառով, նաև նախկինում տարվող հավասարության և ազնվության քարոզչության բացակայության պայմաններում այսօր շատերի համար գործարարությունը հասկացվում է որպես հարստանալու ամենաթողություն, պաշտոն զբաղեցնելը` գործարարություն, հայրենիքը` որպես բնակավայր, իսկ հայ եկեղեցին էլ` իբրև սոսկ հուշարձան:

Փառավորվիր, Հայր, որդիներիդ կյանքում. Քեզ ենք հուսացած, Քեզ ենք կռթնած. Արա հանգիստ և ողորմություն մեր ննջեցյալներին, Եվ մեր մեղքերին տուր թողություն, Ծածկոցդ նետիր աշխարհի վրա, մերինների վրա։

Երեք բանով գեղեցկացա և վայելուչ երևացի Տիրոջ և մարդկանց առջև։ Դրանք են` եղբայրների միաբանությունը, մերձավորների սերը և` երբ կինն ու տղամարդը համերաշխ են իրար հետ։ Իմ հոգին ատեց երեք տեսակ մարդկանց և խիստ գարշեց նրանց կյանքից։ Դրանք են` հպարտ աղքատը, ստախոս հարուստը և վավաշոտ ու պակասամիտ ծերը։ Եթե պատանեկությանդ ժամանակ չհավաքեցիր, ինչպե՞ս կգտնես ծերությանդ ժամանակ։