«Բուկինիստ» գրախանութից մեզ տեղեկացրին, որ տարվա գեղարվեստական գիրք է ճանաչվել Պ. Կոելյոյի «Ալքիմիկոսը», որի տպաքանակն արդեն սպառվում է: Տարվա մանկական գիրքը «Մաշան ու արջը. առաջին հանդիպում» գրքույկն է, որից մի քանի օրում «Բուկինիստ» գրախանութը մանրածախ վաճառքով իրացրել է 150-ից ավելի օրինակ: Տարվա ոչ գեղարվեստական գիրք է ճանաչվել Կառնեգիի «Ինչպես ձեռք բերել բարեկամներ և ազդել նրանց վրա» ձեռնարկը:

Առնվազն իշխանություն պիտի լինես չհասկանալու համար, որ ձմռան հետ սովորաբար ձյուն էլ է գալիս, ու որ այդ իրողությունը բնավ էլ բնության քմահաճություն չէ, այլ պարզ օրինաչափություն, ինչպես որ պիտի օրինաչափություն ու ոչ թե քմահաճություն լիներ հանրապետության երթևեկի տակ դրված տարածությունները ժամանակին ու հավուր պատշաճի մաքրելը:

Գրական միջոցառումները, որպես կանոն, գողտրիկ միջավայրում են անցնում, իսկ ընտրությունները, ցավոք, գրողական ընտանիքում առկա տարաձայնությունները դառնում են հանրության սեփականությունը: Եվ մեկնաբանում են` ով ինչպես կարող է: Զրուցակիցս բանաստեղծ, թարգմանիչ ՆԵՐՍԵՍ ԱԹԱԲԵԿՅԱՆՆ է:

«Իրատես de facto»-ի հյուրն է «Հովհաննես Օձնեցի կաթողիկոս Իմաստասեր» բարեգործական հիմնադրամի տնօրեն ՎԱՆՈՒՇ ՇԵՐՄԱԶԱՆՅԱՆԸ:

Երեկ Հայաստանի օրենսդիր մարմնում իրավիճակը ջրի երես հանեց խորհրդարանական մեծամասնության տխուր պատկերը: Փոքրաթիվ ընդդիմությանը, կարելի է ասել, հաջողվեց հաղթել մեծամասնությանը, քանի որ, ըստ էության, տապալվեցին ԱԺ-ի աշխատանքները:

1. Իմ պատկերացումները մահվան մասին ծայրահեղորեն միանման են մանկության և ծերության շրջանում: Դա մատնանշում է այն, որ երևակայության տարածքն անսասան է, և տասնամյակների փորձառությունը, վերջին հաշվով, որևէ դեր չի խաղում: Ծերությունս անցել է և, հնարավոր է, կանցնի այստեղ` աֆրիկյան ջունգլիներում` դժբախտ ու երջանիկ երեխաների հոգսերի մեջ: Եվրոպայում ավարտվել է համաշխարհային պատերազմը, Արևելքում, սակայն դրա օջախը դեռ մխում է:

Ձեռնարկատիրական գործունեության մեջ կարևոր է, թե ինչպիսի քաղաքականությամբ է այն իրականացվում: Գործարարությունը կամա, թե ակամա մասնակից է հասարակության ոչ միայն տնտեսական կյանքի վրա ազդեցություն ունենալու հարցում, այլև արժեհամակարգի ձևավորման գործում:

Դեկտեմբերի 21-ին, մեծն Գարեգին Նժդեհի հիշատակի օրը, Հովհաննես Թումանյանի թանգարանում տեղի ունեցավ Դանիել Երաժիշտի «Սիամանթոյի թախծոտ սրինգը և հաղթական շեփորը» երգի շնորհանդեսը։ Սիամանթոյի խոսքերով գրված երգը նվիրված է Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին։

Հասկանալի է, որ 14,5 հազարամյակ առաջ գետը Հրազդան անվանած լեզուն հայերենն է, իսկ այդ լեզուն կրողը` հայ ժողովուրդը: Հետպատերազմյան երկրաբանական ճշգրիտ տվյալների հիման վրա կառուցված այս փաստարկը հայերիս ծագումնաբանությունը տանում է անհիշելի ժամանակներ. բառ կա, որ աշխարհ արժե:

Լրացավ Խորհրդային Միության հերոս, գեներալ-լեյտենանտ ԱՇՈՏ ԱՄԱՏՈՒՆՈՒ ծննդյան 90-ամյակը։ Նրանք 106-ն էին: 106 քաջազուն հայորդիներ, որոնք ո՛չ ասացին ֆաշիզմին, մեկ մարդու նման զենք վերցրին` պաշտպանելու մայր հայրենիքը` Խորհրդային Միությունը, և արժանացան այդ հսկա կայսրության ամենամեծ պարգևին` հերոսի կոչման: