Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Մենք Ա­լան Դա­լե­սի ծրագ­րի ի­րա­գործ­ման ա­կա­նա­տես­ներն ենք

Մենք Ա­լան Դա­լե­սի ծրագ­րի ի­րա­գործ­ման ա­կա­նա­տես­ներն ենք
18.09.2020 | 01:00

Եր­կար ժա­մա­նակ է, ինչ բոյ­կո­տել եմ հայ­կա­կան հե­ռուս­տա­տե­սու­թյու­նը, սկզ­բուն­քո­րեն չեմ միաց­նում հե­ռուս­տա­ցույց: Այդ ա­ռու­մով դեմ եմ գնա­ցել նույ­նիսկ լրագ­րո­ղի իմ մաս­նա­գի­տու­թյան պա­հանջ­նե­րին, և ինքս ինձ հե­ռուս­տա­ցույց միաց­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նից զր­կե­լու հա­մար չեմ գնել թվա­յին փո­խար­կիչ: Ին­չու՞։ Բա­ցա­ռու­թյամբ «Շո­ղա­կա­թի» ու, թերևս, մեկ-եր­կու ա­լի­քի, մնա­ցած­նե­րը լծ­ված են Ա­լան Դա­լե­սի ներ­կա­յաց­րած ժո­ղո­վուրդ­նե­րի կոր­ծան­ման ծրագ­րի ի­րա­գործ­մա­նը: 1953-1961 թթ. ԱՄՆ-ի կենտ­րո­նա­կան հե­տա­խու­զա­կան վար­չու­թյան (ԿՀՎ) ղե­կա­վար Ա­լան Դա­լեսն իր այս ծրա­գի­րը ներ­կա­յաց­րել է Միա­ցյալ Նա­հանգ­նե­րի Սե­նա­տի մի­ջազ­գա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի խոր­հր­դի 1945 թ. (տե­ղի է ու­նե­ցել 1945 թ. հուն­վա­րից մինչև ապ­րի­լի 12-ն ըն­կած ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում) գաղտ­նի նիս­տե­րից մե­կի ժա­մա­նակ, ո­րին ներ­կա են ե­ղել ԱՄՆ-ի փոխ­նա­խա­գահ Հա­րի Տրու­մե­նը, ֆի­նանս­նե­րի նա­խա­րա­րը, ինչ­պես նաև ա­մե­րի­կյան ֆի­նան­սիստ, բիր­ժա­յին սպե­կու­լյանտ, հե­տա­գա­յում քա­ղա­քա­կան ու պե­տա­կան գոր­ծիչ Բեռ­նարդ Բա­րու­խը:

Ա­հա այդ ծրա­գի­րը, ո­րը, կար­ծում ենք, պետք է ի­մա­նա, կրկ­նի, հի­շի ու տա­րա­ծի յու­րա­քան­չյուր հայ, ընդ­հան­րա­պես, յու­րա­քան­չյուր մարդ, քան­զի Ա­լան Դա­լե­սի ծրա­գի­րը գոր­ծադ­րե­լով է նաև, որ ե­րեկ և այ­սօր նա­խա­պատ­րաս­տում և աս­տի­ճա­նա­բար ի­րա­գոր­ծում են մար­դու կոր­ծա­նու­մը, ո­րը ոչ հե­ռա­վոր ա­պա­գա­յում կմտ­նի ար­դեն վերջ­նա­կան փուլ, ե­թե ներ­կա­յիս թմ­բի­րից ուշ­քի չգանք, չս­թափ­վենք ու չըն­դվ­զենք` այդ ծրա­գիրն ի­րա­գոր­ծող­նե­րին ու­ղար­կե­լով գրո­ղի ծո­ցը կամ, առն­վազն, քա­ղա­քա­կան աղ­բա­նոց: Ա­լան Դա­լե­սի ծրա­գի­րը ներ­կա­յաց­նում ենք ամ­բող­ջու­թյամբ, բայց հատ­ված առ հատ­ված, ի­րար հա­ջոր­դող հատ­ված­ներն ընդ­մի­ջե­լով հա­մա­պա­տաս­խան մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րով:

«Պա­տե­րազ­մը կա­վարտ­վի, ա­մեն ինչ ինչ-որ կերպ կհան­դարտ­վի, կկար­գա­վոր­վի: Եվ մենք մարդ­կանց հի­մա­րաց­նե­լու ու ա­պու­շաց­նե­լու նպա­տա­կին կնե­տենք այն ա­մե­նը, ինչ ու­նենք` ամ­բողջ ոս­կին, ողջ նյու­թա­կան օգ­նու­թյունն ու ռե­սուրս­նե­րը»:

ԱՄՆ-ը կամ նրա մի­ջո­ցով աշ­խար­հը կա­ռա­վա­րող գլո­բա­լիս­տա­կան, հրեա-մա­սո­նա­կան ու­ժե­րը մո­տա­վո­րա­պես այդ­պես էլ վար­վե­ցին` թեև ոչ ամ­բող­ջը, սա­կայն հս­կա­յա­կան ֆի­նան­սա­կան մի­ջոց­ներ և նյու­թա­կան օգ­նու­թյուն տրա­մադ­րե­ցին մարդ­կանց հի­մա­րաց­նե­լու ու ա­պու­շաց­նե­լու նպա­տա­կով, ընդ ո­րում, ոչ միայն ԽՍՀՄ-ում և Արևե­լյան Եվ­րո­պա­յում, ին­չը հնա­րա­վոր ե­ղավ հատ­կա­պես Գոր­բա­չո­վի իշ­խա­նու­թյան գա­լուց հե­տո, այլև հենց ԱՄՆ-ում, Արևմտյան Եվ­րո­պա­յում և այ­լուր` այն­տեղ այդ ծրագ­րի ի­րա­գոր­ծու­մը սկ­սե­լով ա­վե­լի վաղ. հի­շենք, թե­կուզ, սեք­սուալ հե­ղա­փո­խու­թյու­նը, ա­ղանդ­նե­րի բուռն ա­ճը և գոր­ծու­նեու­թյան ակ­տի­վա­ցու­մը: Այ­սօր էլ Ա­լան Դա­լե­սի ծրագ­րի ի­րա­գոր­ծու­մը շա­րու­նա­կե­լու հա­մար հս­կա­յա­կան մի­ջոց­ներ են տրա­մադր­վում:

«Մարդ­կա­յին ու­ղե­ղը, բա­նա­կա­նու­թյունն ու­նակ են փո­փո­խու­թյան: Այն­տեղ քաոս սեր­մա­նե­լով, մենք ի­րենց ի­րա­կան ար­ժեք­ներն անն­կատ կփո­խենք կեղ­ծե­րով ու կպար­տադ­րենք նրանց հա­վա­տալ այդ կեղծ ար­ժեք­նե­րին: Ինչ­պե՞ս: Մենք կգտ­նենք մեր հա­մա­խոհ­նե­րին, օգ­նա­կան­նե­րին ու դաշ­նա­կից­նե­րին հենց Ռու­սաս­տա­նում»:

Ով­քեր գի­տեն, թե ինչ են Օ­վեր­տո­նի պա­տու­հա­նը և «25-րդ կադ­րը», մար­դու բա­նա­կա­նու­թյան փո­փո­խու­թյան, նրան ա­պու­շաց­նե­լու և հի­մա­րաց­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյան հար­ցում որևէ կաս­կած չեն ու­նե­նա:

Ա­լան Դա­լե­սը, «Ռու­սաս­տա­նում» ա­սե­լով, նկա­տի ու­ներ ողջ Խոր­հր­դա­յին Միու­թյու­նը, նե­րա­ռյալ` Խոր­հր­դա­յին Ռու­սաս­տա­նը, ինչ­պես նաև Արևե­լյան Եվ­րո­պա­յի եր­կր­նե­րը:

«Դր­վագ առ դր­վագ կխա­ղարկ­վի աշ­խար­հի ա­մե­նաանհ­նա­զանդ ժո­ղովր­դի կոր­ծան­ման` իր ծա­վա­լով մե­ծա­գույն ող­բեր­գու­թյու­նը, նրա ինք­նա­գի­տակ­ցու­թյան վերջ­նա­կան, ան­շր­ջե­լի մա­րու­մը: Օ­րի­նակ, գրա­կա­նու­թյու­նից և ար­վես­տից մենք աս­տի­ճա­նա­բար դուրս կմ­ղենք նրա հա­սա­րա­կա­կան էու­թյու­նը, նկա­րիչ­նե­րին հետ կսո­վո­րեց­նենք, նրան­ցից դուրս կմ­ղենք ժո­ղովր­դա­կան զանգ­ված­նե­րի հո­գու խոր­քում կա­տար­վող գոր­ծըն­թաց­նե­րի պատ­կեր­ման ու ու­սում­նա­սիր­ման ցան­կու­թյու­նը: Գրա­կա­նու­թյու­նը, թատ­րո­նը, կի­նոն կպատ­կե­րեն և կփա­ռա­բա­նեն մարդ­կա­յին ա­մե­նա­ցածր ու զազ­րե­լի զգա­ցում­նե­րը: Մենք ա­մեն կերպ կօգ­նենք ու կբարձ­րաց­նենք, այս­պես կոչ­ված, ար­վես­տա­գետ­նե­րին, ո­րոնք կսկ­սեն մարդ­կանց գի­տակ­ցու­թյու­նում սեր­մա­նել ու նրանց գլուխ­նե­րը խց­կել սեք­սի, բռ­նու­թյան, սա­դիզ­մի, դա­վա­ճա­նու­թյան, այլ խոս­քով` ա­մեն տե­սակ ան­բա­րո­յա­կա­նու­թյան պաշ­տա­մուն­քը»:

Հի­շենք միա­սե­ռա­կան Էլ­թոն Ջո­նի, ինչ­պես նաև Հա­յաս­տա­նում բնակ­վող լես­բի­նե­րի, գե­յե­րի, բի­սեք­սուալ­նե­րի, տրանս­վես­տիտ­նե­րի հո­վա­նա­վոր­ներ, քա­ջա­լե­րող­ներ, նրանց «ի­րա­վունք­նե­րի» պաշտ­պան­ներ, կա­նա­դա­հայ դե­րա­սա­նու­հի, 1996 թ. «IRMA VEP» ֆիլ­մում ամ­բող­ջո­վին մերկ նկա­րա­հան­ված Ար­սի­նե Խան­ջյա­նի, ԼԳԲՏ-նե­րի «ի­րա­վունք­նե­րի» մեկ այլ պաշտ­պան Սերժ Թան­կյա­նի նկատ­մամբ ՀՀ նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Ար­մեն Սարգ­սյա­նի, վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ջերմ վե­րա­բեր­մուն­քը:

«Պե­տու­թյան կա­ռա­վար­ման մեջ մենք քաոս և խառ­նաշ­փոթ կս­տեղ­ծենք: Մենք անն­կատ, բայց ակ­տի­վո­րեն ու մշ­տա­պես կօ­ժան­դա­կենք չի­նով­նիկ­նե­րի հի­մա­րու­թյա­նը, կա­շա­ռա­կե­րու­թյա­նը, անս­կզ­բուն­քայ­նու­թյա­նը»:

Այս ա­մենն ինչ­պես նախ­կին իշ­խա­նու­թյան օ­րոք, այն­պես էլ այժմ տե­ղի է ու­նե­նում մեր աչ­քե­րի առջև:

«Ազն­վու­թյու­նը և օ­րի­նա­վո­րու­թյու­նը կծաղր­վեն, կդառ­նան ան­ցյա­լի մնա­ցուկ ու ոչ մե­կին այլևս պետք չեն լի­նի: Ստա­հա­կու­թյունն ու լկ­տիու­թյու­նը, սուտն ու խա­բեու­թյու­նը (ու­շա­դիր դի­տար­կեք հե­ռուս­տաըն­կե­րու­թյուն­նե­րի մեծ մա­սի ցու­ցադ­րա­ծը և մեր երկ­րի հատ­կա­պես ներ­կա­յիս ի­րա­կա­նու­թյու­նը.- Ա.Հ.), հար­բե­ցո­ղու­թյունն ու թմ­րա­մո­լու­թյու­նը, մի­մյանց հան­դեպ ա­նաս­նա­կան վախն ու ա­նա­մո­թու­թյու­նը, այ­լա­խո­հու­թյու­նը, ազ­գայ­նա­մո­լու­թյու­նը և ժո­ղո­վուրդ­նե­րի հա­կադ­րու­մը մի­մյանց. այս բո­լո­րը մենք կսեր­մա­նենք ճարպ­կո­րեն ու անն­կատ: Եվ միայն քչե­րը, շատ քչե­րը կեն­թադ­րեն ու կհաս­կա­նան, թե ինչ է կա­տար­վում: Բայց նման մարդ­կանց մենք կդ­նենք ա­նօգ­նա­կան վի­ճա­կի մեջ, կդարձ­նենք ծաղ­րի ա­ռար­կա, կգտ­նենք մի­ջոց­ներ` նրանց զր­պար­տե­լու և հա­սա­րա­կու­թյան տա­կանք ան­վա­նե­լու:

Այս­պես, սե­րունդ առ սե­րունդ մենք կսա­սա­նենք…

Մենք մարդ­կան­ցով կզ­բաղ­վենք մա­նուկ, ե­րի­տա­սարդ հա­սա­կից, խա­ղա­գու­մա­րը միշտ կդ­նենք ե­րի­տա­սար­դու­թյան վրա, կսկ­սենք կազ­մա­լու­ծել ու քայ­քա­յել, բա­րո­յալ­քել ու այ­լա­սե­րել, ա­պա­կա­նել ու պղ­ծել նրան: Մենք նրան­ցից կպատ­րաս­տենք լր­տես­ներ, ա­զատ աշ­խար­հի կոս­մո­պո­լիտ­ներ: Հենց այս­պես էլ մենք դա կա­նենք»:

Նի­կոլ Փա­շի­նյանն էլ, «խա­ղա­գու­մա­րը» ե­րի­տա­սար­դու­թյան վրա դնե­լով, սկ­սեց «թավ­շյա հե­ղա­փո­խու­թյու­նը»:

Պա­տա­նի­նե­րին և ե­րի­տա­սարդ­նե­րին բա­րո­յալ­քե­լու և այ­լա­սե­րե­լու, ա­պա­կա­նե­լու և պղ­ծե­լու գոք­ծը Հա­յաս­տա­նում թեև ար­դեն սկս­ված է հատ­կա­պես հե­ռուս­տա­տե­սու­թյան ու չսահ­մա­նա­փակ­վող հա­մա­ցան­ցի մի­ջո­ցով, սա­կայն Լան­զա­րո­տի կոն­վեն­ցիա­յի վա­վե­րա­ցու­մից (ար­դեն կա­տար­վել է), նշ­ված կոն­վեն­ցիա­յի պա­հանջ­նե­րի կա­տար­մամբ դպ­րոց­նե­րում սե­ռա­կան դաս­տիա­րա­կու­թյան ներդ­րու­մից, ինչ­պես նաև Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի վա­վե­րա­ցու­մից (նա­խա­պատ­րաստ­վում է) հե­տո նոր թափ է առ­նե­լու: Ինչ վե­րա­բե­րում է ե­րի­տա­սարդ­նե­րից լր­տես­ներ, ա­զատ աշ­խար­հի կոս­մո­պո­լիտ­ներ պատ­րաս­տե­լուն, դա հենց հի­մա ա­ռա­վել ա­րագ ու մասշ­տա­բա­յին կեր­պով, քան նախ­կի­նում, ար­վում է:

Պա­տա­նի­նե­րին և ե­րի­տա­սարդ­նե­րին բա­րո­յալ­քե­լու և այ­լա­սե­րե­լու, ա­պա­կա­նե­լու և պղ­ծե­լու ա­ռու­մով հի­շենք, որ ՀՀ նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Ար­մեն Սարգ­սյա­նը Հա­յաս­տան հրա­վի­րեց միա­սե­ռա­կան, գրե­թե ողջ աշ­խար­հում ոչ միայն որ­պես եր­գիչ, այլև որ­պես այ­լա­սեր­ված հայտ­նի Էլ­թոն Ջո­նին ու նրան ներ­կա­յաց­րեց որ­պես իր ըն­կե­րոջ ու բա­րե­կա­մի:

«Էլ­թո­նը իմ բա­րե­կամն է, պա­րոն Վա­չե Մա­նու­կյա­նի, Րաֆ­ֆի Մա­նու­կյա­նի բա­րե­կա­մը»,- բա­ռա­ցի ա­սաց Ար­մեն Սարգ­սյա­նը (խոս­քը բրի­տա­նա­հայ գոր­ծա­րար և բա­րե­րար Վա­չե Մա­նու­կյա­նի և Գլեն­դե­լի նախ­կին քա­ղա­քա­պետ Րաֆ­ֆի Մա­նու­կյա­նի մա­սին է՝ նույն­քան հան­րա­հայտ միա­սե­ռա­կա­նի):

Էլ­թոն Ջո­նը 2018 թ. մա­յի­սին այս­տեղ, նա­խա­գա­հի հրա­վե­րից օգտ­վե­լով, զբաղ­վեց ոչ միայն բա­րե­գոր­ծու­թյամբ, այլև այ­լա­սեր­ման քա­րո­զով և այդ նպա­տա­կով հե­ռա­հար ծրագ­րե­րի ի­րա­գործ­ման հենք նա­խա­պատ­րաս­տե­լով: ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Նի­կոլ Փա­շի­նյանն իր կնոջ` Ան­նա Հա­կո­բյա­նի հետ նրան գո­նե ան­տե­սե­լու փո­խա­րեն, իբրև պատ­վա­վոր հյու­րի, ռես­տո­րա­նում ջերմ ըն­դու­նե­լու­թյան ու պատ­վի ար­ժա­նաց­րեց:

Հա­յաս­տա­նում ԼԳԲՏ փոք­րա­մաս­նու­թյան խն­դիր­նե­րից մե­կը այ­լա­սեր­վա­ծու­թյան և այ­լա­սեր­ված­նե­րի հա­մար Երևա­նից զատ, բա­րեն­պաստ պայ­ման­նե­րի ստեղ­ծումն է նաև ՀՀ մար­զե­րում (Երևա­նում հար­ցը երևի ար­դեն լուծ­ված են հա­մա­րում), այն­տեղ ԼԳԲՏ կենտ­րոն­նե­րի հիմ­նու­մը: Ա­հա այս և այլ հար­ցե­րում է, որ Էլ­թոն միա­սե­ռա­կա­նը նպա­տակ ու­նի օգ­նե­լու նրանց:

Միա­սե­ռա­կան եր­գիչն ա­սել է, որ միշտ հա­ճե­լի է օգ­նել, երբ այդ օգ­նու­թյու­նը նպաս­տում է փո­փո­խու­թյուն­նե­րին: Էլ­թոն Ջո­նի ե­րա­զած փո­փո­խու­թյու­նը ԼԳԲՏ փոք­րա­մաս­նու­թյան նկատ­մամբ հա­սա­րա­կու­թյան քն­նա­դա­տա­կան, մեր­ժո­ղա­կան վե­րա­բեր­մուն­քի փո­փո­խու­թյունն է, իր և իր նման այ­լա­սեր­ված­նե­րի, այ­լա­սեր­վա­ծու­թյան նկատ­մամբ հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյան ձեռք­բե­րու­մը:

Ստաց­վում է, որ ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ով հի­վանդ մարդ­կանց խն­դիր­նե­րի լուծ­մա­նը նպաս­տե­լը, ինչ­պես նաև բա­րե­գոր­ծա­կան ակ­ցիան (ՈՒի­լյամ Օս­թի­նի ղե­կա­վա­րած «Starkey Hearing Foun­dation»-ի կող­մից թույլ լսո­ղու­թյուն ու­նե­ցող­նե­րին լսո­ղա­կան սար­քեր նվի­րե­լը), որն ի­րա­կա­նաց­նե­լու քո­ղի ներ­քո նա ե­կել էր (այժմ դեռ չենք ա­սում, որ հրա­վիր­վել էր) յու­րօ­րի­նակ կա­շառք են, որ­պես­զի հա­յաս­տա­նյան հան­րու­թյան հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյու­նը ձեռք բեր­վի` ԼԳԲՏ հան­րու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի խն­դիր­նե­րի լուծ­մա­նը նպաս­տե­լու հա­մար։

Երևա­նում մա­յի­սի 27-ին լրագ­րող­նե­րի հետ զրույ­ցի ըն­թաց­քում հայտ­նե­լով, որ Անգ­լիա­յում և ԱՄՆ-ում շատ հայ ըն­կեր­ներ ու­նի, Րաֆ­ֆի և Վա­չե Մա­նու­կյան­ներն ի­րենց (իր և ա­մուս­նու՝ միա­սե­ռա­կան Դեյ­վի­դի) ըն­կեր­ներն են, Էլ­թոն Ջոնն ա­սել է.

«Այս­տեղ դեռ շատ բան պետք է ար­վի և, որ­պես կազ­մա­կեր­պու­թյուն, մենք մտա­դիր ենք ՁԻԱՀ-ի, ՄԻԱՎ-ի, ԼԳԲՏ հան­րու­թյան ո­լորտ­նե­րում ո­րո­շա­կի աշ­խա­տանք կա­տա­րել: Մենք այս­տեղ ենք ե­կել, որ­պես­զի հան­դի­պենք այդ­պի­սի մարդ­կանց, բա­րե­լա­վենք շփում­նե­րը, վե­րա­դառ­նանք Անգ­լիա և այն­տե­ղից սկ­սենք նրանց օգ­նել»:

Աշ­խար­հահռ­չակ այ­լա­սեր­վածն ա­սել է նաև, որ «Անհ­նար է ա­րագ փո­խել մարդ­կանց մտա­ծե­լա­կեր­պը, դա միան­գա­մից չի լի­նի: Բայց դա կլի­նի, հար­կա­վոր է քայլ ա­նել: Ա­մեն ինչ չէ, որ միան­գա­մից է լի­նում, երևույթ­նե­րը դան­դաղ են փոխ­վում, բայց դա կա­տար­վում է»:

Ըստ Էլ­թոն Ջո­նի, ի­րենք այս­տեղ են, քա­նի որ երևույթ­նե­րը թե­կուզ դան­դաղ, բայց փոխ­վում են, և ի­րենք ու­զում ենք օգ­նել, որ գոր­ծըն­թացն ա­րա­գա­նա, դրա հա­մար էլ ին­քը ստեղ­ծել է իր հիմ­նադ­րա­մը:

«Մենք ու­զում ենք օգ­նել նաև ԼԳԲՏ հան­րու­թյա­նը»,- ա­սել է եր­գի­չը:

Ինչ­պես ողջ աշ­խար­հում, այն­պես էլ Հա­յաս­տա­նում հս­տակ մի­տում ու նպա­տակ կա, ինչ­պես Էլ­թոն Ջոնն է ա­սել, մարդ­կանց մտա­ծե­լա­կեր­պը թե­կուզ դան­դա­ղո­րեն փո­խե­լու: Ո­րո­շա­կի նպա­տակ կա հա­սա­րա­կա­կան գի­տակ­ցու­թյունն աս­տի­ճա­նա­բար ու նր­բո­րեն վար­ժեց­նե­լու անբ­նա­կան սե­ռա­կան կա­պե­րին, այ­լա­սեր­ված­նե­րին և այ­լա­սեր­վա­ծու­թյան տար­բեր դրսևո­րում­նե­րին` դրանք հետևո­ղա­կա­նո­րեն ներ­կա­յաց­նե­լով իբրև սո­վո­րա­կան ի­րո­ղու­թյուն­ներ, ո­րոնք պետք է հան­դուր­ժել, չմեր­ժել, ո­րոնց նկատ­մամբ որևէ քն­նա­դա­տա­կան, բա­ցա­սա­կան վե­րա­բեր­մունք չպետք է ար­տա­հայ­տել:

Աշ­խար­հում վե­րոն­շյալ գոր­ծըն­թա­ցը նոր չէ, որ սկս­վել է: Ի­րա­կա­նաց­վում է ո­րո­շա­կի ու հս­տակ քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն, ո­րի հետևում կանգ­նած են այս աշ­խար­հի ճար­տա­րա­պետ­նե­րը, ինչ­պես նաև ԱՄՆ-ը, Մեծ Բրի­տա­նիան և Արևմուտ­քի այլ պե­տու­թյուն­ներ: Քա­ղա­քա­կա­նու­թյու՛ն, ո­րի ի­րա­գործ­մա­նը լծ­ված են կամ ծա­ռա­յեց­վում են նաև բազ­մա­թիվ ԶԼՄ-ներ, այդ թվում` Հա­յաս­տա­նում: «Գուգ­լում» փնտ­րեք ու կտես­նեք, թե քա­նի-քա­նի ԶԼՄ հիա­ցա­կան, առն­վազն դրա­կան հա­մա­տեքս­տում լու­սա­բա­նե­ցին Հա­յաս­տան Էլ­թոն Ջո­նի այ­ցե­լու­թյու­նը և այս­տեղ նրա ա­ռա­քե­լու­թյու­նը:

Ըստ Էլ­թոն Ջո­նի, իր բախ­տը բե­րել է, քա­նի որ Անգ­լիա­յում կա­րո­ղա­ցել է ա­մուս­նա­նալ իր ա­մուս­նու հետ: Թշ­վա­ռը չի գի­տակ­ցում, որ ճիշտ հա­կա­ռա­կը` իր բախ­տը չի բե­րել, քա­նի որ Աստ­ծո ո­րոշ­մամբ միա­սե­ռա­կան­նե­րի տե­ղը հետ­մա­հու կյան­քում դժոխքն է:

«ՈՒ­ղիղ մեկ տա­րի ա­ռաջ Հա­յաս­տա­նում Մեծ Բրի­տա­նիա­յի դես­պա­նա­տու­նը իր դրո­շի փո­խա­րեն բարձ­րաց­րել էր ԼԳԲՏ հան­րու­թյան դրո­շը,- Էլ­թոն Ջո­նի այ­ցե­լու­թյան և այս­տեղ նրա հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի առն­չու­թյամբ գրել է Henaran.am-ը։ -Դես­պա­նա­տան կող­մից ար­ված այդ քայ­լը մեծ վր­դով­մունք և զայ­րույթ էր ա­ռա­ջաց­րել հա­յաս­տա­նյան հան­րու­թյան մեջ: Բրի­տա­նիա­յի դես­պա­նա­տան դի­մաց բո­ղո­քի ակ­ցիա տե­ղի ու­նե­ցավ, ո­րին ներ­կա տեր Կյու­րեղ քա­հա­նա Տա­լյա­նը հայ­տա­րա­րեց. «Սո­դոմ-Գո­մո­րը Հա­յաս­տա­նում դես­պա­նա­տուն չպետք է ու­նե­նա»:

Մեկ տա­րի անց իր զու­գըն­կե­րոջ՝ 55-ա­մյա ռե­ժի­սոր, պրո­դյու­սեր Դեյ­վիդ Ֆըր­նի­շի հետ, Մեծ Բրի­տա­նիա­յում ՀՀ նախ­կին դես­պան, այ­նու­հետ ար­դեն ՀՀ նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող Ար­մեն Սարգ­սյա­նի հրա­վե­րով, Հա­յաս­տան ժա­մա­նեց «Սո­դոմ-Գո­մո­րի» կար­կա­ռուն ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, աշ­խար­հահռ­չակ ե­րա­ժիշտ և գեյ Էլ­թոն Ջո­նը:

«Կա­րող եմ ա­սել, որ Անգ­լիա­յում շատ ա­րագ փոխ­վեց ա­մեն ինչ, ես կա­րող եմ ա­մուս­նա­նալ իմ ա­մուս­նու հետ,- իր այդ այ­ցե­լու­թյան ըն­թաց­քում ա­սաց Էլ­թոն Ջո­նը:- Փո­փո­խու­թյուն­նե­րը միշտ էլ դան­դաղ են տե­ղի ու­նե­նում, բայց եր­բեք չէի մտա­ծում, որ դա կա­րող է ի­րա­կա­նու­թյուն դառ­նալ իմ կյան­քի ըն­թաց­քում։ Դա կա­րող է լի­նել, բայց պետք է համ­բե­րա­տար լի­նես, գոր­ծես մա­քուր սր­տով և մտ­քով (և ո՞վ է խո­սում մա­քուր սր­տով ու մտ­քով գոր­ծե­լու մա­սին, սա նույ­նիսկ ա­վե­լին է, քան ան­հե­թե­թու­թյունն ու զա­վեշ­տը միա­սին վերց­ված.- Ա. Հ.)։ Կար­ծում եմ, որ նոր նա­խա­գահն ու նոր վար­չա­պե­տը դրա­կան փո­փո­խու­թյուն­ներ կբե­րեն Հա­յաս­տան։ Եվ ար­դեն իսկ ա­նում են դա։ Եվ ես շատ եր­ջա­նիկ եմ, որ կա­րող եմ մաս կազ­մել այս ա­մե­նին, միշտ էլ հա­ճե­լի է փո­փո­խու­թյուն­նե­րի ցու­նա­միի մաս դառ­նա­լը»:

Հա­յաս­տա­նում Ա­լան Դա­լե­սի նա­խան­շած ծրագ­րի ի­րա­գործ­մանն են լծ­ված նաև է­լեկտ­րո­նա­յին բազ­մա­թիվ լրատ­վա­մի­ջոց­ներ ու տպա­գիր ո­րոշ թեր­թեր, ո­րոնց ա­նուն­ներն ու­շա­դիր ըն­թեր­ցող­նե­րի հա­մար գաղտ­նիք չեն: Ա­լան Դա­լե­սի այս խոս­քը նրանց հա­մար ան­բա­րո­յա­կա­նու­թյան մի յու­րօ­րի­նակ մա­նի­ֆեստ է, ո­րով ա­ռաջ­նորդ­վում են ան­շե­ղո­րեն:

Փաս­տո­րեն, այս աշ­խար­հի «ճար­տա­րա­պետ­նե­րը» նա­խան­շել և ո­րո­շել են, թե ինչ­պես պետք է հաս­նել նոր աշ­խար­հա­կար­գի հաս­տատ­ման: Այ­սօր մենք Ա­լան Դա­լե­սի ծրագ­րի ի­րա­գործ­ման ա­կա­նա­տեսն ենք, և դրա հա­մար մե­ծա­պես օգ­տա­գործ­վում է հե­ռուս­տա­տե­սու­թյու­նը: Կար­ծում ենք, ար­դեն հաս­կա­նա­լի է, թե ո­րոշ քրիս­տո­նյա­ներ ին­չու են հե­ռուս­տա­ցույ­ցը «Սա­տա­նա­յի արկղ» ան­վա­նում:

Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 7774

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ