Երբ սեփական երկրի ճակատագրով չեն զբաղվում յուրայինները, ապա այդ գործն իրենց վրա են վերցնում օտարները:

Յուրաքանչյուր քաղաքական ուժ, իշխանության գալու օրվանից, սկսում է գոյատևել ժողովրդի կողմից իրեն իսկ տրված վստահության քվեով:

Ի դեպ, մինչ մուտանտը ջանք չխնայելով շարունակում էր մանիպուլացնել ժողովրդին, ասելով, որ մեր երկրի անվտանգության երաշխիքը տնկվող սյուներն են, շատ լավ հարց հնչեց...

Ազգային զարթոնքը իր «յոթերորդ ալիքի» վրա է: Փոթորկից հետո կերևան խութերն ու հետևանքները, երբ խաղաղվի ծովը, և մեր երկիր-նավը դուրս գա մեծ ճամփորդության։ Ցավոք, երբ Փաշինյանը գնա, նավապետի խնդիրը էլի կմնա օդում, որպես կռվախնձոր...

Մեկն էլ կողքից լսի, կասի՝ վա՜յ, էս խոզ խանձողը էս ինչքան շատ ա մտածում էս ազգի մասին, չի ուզում պատերազմ լինի, զոհեր լինեն, որդերկորույս ծնողներ լինեն, հողեր կորցնենք...

Գիտե՞ք շարժման ինչ շրջան է սկսվում կամ, ավելի շուտ, արդեն սկսվել է:
Հիմա կսկսեն մարաղ մտածները, պախկվածները, ջոգող տղերքը, շարժման հետ անձնական խնդիրների սպասելիք ունեցողները, պատեհապաշտները միանալ քայլողներին, ողջագուրվել, նկարվել, անկապ ու անհամ լայվեր, սելֆիներ անել, վերակենդանանալ, «սրբագործվել», մեղքերի քավության ժեստեր անել...

Մայիսի 8-ին լրանալու է Նիկոլ Փաշինյանի վարչապետ ընտրվելու 6 տարին։ Այս 6 տարիներն անճանաչելիորեն, դեպի վատը փոխեցին Հայաստանը․ հանրությունը մեծապես պառակտվեց ու հիասթափվեց, Արցախը հայաթափվեց, մոտ 5 հազար զոհ ունեցանք, Հայաստանից շուրջ 300 քառակուսի կիլոմետր օկուպացվեց Ադրբեջանի կողմից, արտաքին պարտքն ավելացավ 5 միլիարդ դոլարով և այլն: Ֆուտբոլային թիմը, երբ խայտառակ հաշվով պարտվում է, մարզիչը հրաժարական է տալիս, կամ պաշտոնանկ է արվում, Հայաստանը ֆուտբոլային թիմի չափ չկա՞, որ պետության ղեկավարումը մեծապես ձախողած, երկրի անվտանգությունն ապահովել չկարողացող թիմը հեռանա։

Մի հոգուց ազատվելու համար կուսակցության ղեկավար մարմինները լուծարած սրիկան խոսում է ժողովրդավարությունից:

Նիկոլի ասուլիսը այն մասին է իրականում, որ իր ողջ թիմը թափելու բան է, ու ինքը անհատապես իրավիճակի տեղեկատվական-քարոզչական կառավարումը վերցրեց իր ձեռքը...

Համահայկական վերնախորհուրդը միանում է Բագրատ Սրբազանի հայրենատիրական պահանջին, կիսում է անհանգստությունները, միևնույն ժամանակ իր ընտրողների անունից խորին մտահոգություն ու անհամաձայնություն է հայտնում Տավուշում տեղի ունեցող սահմանազատման գործընթացների վերաբերյալ և մերժում է գործող իշխանությունների հանձնվողական քաղաքականությունը: