Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Մի օր ձեր դռանն էլ է այս ուղ­տը չո­քե­լու

Մի օր ձեր դռանն էլ է այս ուղ­տը չո­քե­լու
21.02.2020 | 00:50
Դա­տաի­րա­վա­կան ո­լոր­տում իշ­խա­նու­թյան բա­րե­փո­խում­նե­րի ողջ գոր­ծըն­թա­ցը հան­գեց ըն­դա­մե­նը ՍԴ-ի գոր­ծող կազ­մը փո­խե­լուն միտ­ված հան­րաք­վեի անց­կաց­մա­նը։ Երկ­րոր­դա­կան պլան են մղ­վել ան­կախ, ոչ կո­ռում­պաց­ված դա­տա­կան հա­մա­կարգ ու­նե­նա­լու բո­լոր խոս­տում­նե­րը։ Ան­ցու­մա­յին ար­դա­րա­դա­տու­թյուն, վե­թինգ, «վնգս­տա­ցող» դա­տա­վոր­ներ, իսկ վեր­ջում՝ ՍԴ ան­ցան­կա­լի դա­տա­վոր­նե­րի կազմ. ա­հա այս­պի­սի է­վո­լյու­ցիա է ապ­րել դա­տաի­րա­վա­կան «բա­րե­փո­խում­նե­րի» տես­լա­կանն այս 2 տա­րում։ Մինչ­դեռ երկ­րում ար­դա­րա­դա­տու­թյան մթ­նո­լորտ կա­րե­լի էր ձևա­վո­րել շատ փոքր, բայց հաս­տա­տուն քայ­լե­րով։ Զո­րօ­րի­նակ, այս օ­րե­րին բա­վա­կա­նին խնդ­րա­հա­րույց մեկ հար­ցի լուծ­մամբ, ո­րը դար­ձել է իշ­խա­նու­թյան քա­ղա­քա­կան դա­գա­նա­կը։ Խոս­քը ՀՀ քրեա­կան դա­տա­վա­րու­թյան օ­րեն­սդ­րու­թյամբ սահ­ման­ված՝ կա­լան­քը որ­պես խա­փան­ման մի­ջոց ընտ­րե­լու հայտ­նի «մե­թո­դի» ան­հար­կի կի­րառ­ման մա­սին է, ո­րը բա­ցա­հայ­տո­րեն ընտ­րո­ղա­բար է կի­րառ­վում՝ «գոր­ծիք» դառ­նա­լով ան­ցան­կա­լի ան­ձան­ցից ա­զատ­վե­լու, նրանց մե­կու­սաց­նե­լու հար­ցում։
Ա­մենևին նպա­տակ չու­նե­նա­լով հար­ցը դի­տար­կել ո­րոշ քրեա­կան գոր­ծե­րի շր­ջա­նա­կում, ըն­դա­մե­նը մի դի­տար­կում. ե­թե իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին թվում է, թե ի­րեն­ցից հե­տո ե­կող­ներն այս «գոր­ծիքն» ի­րենց դեմ մեծ հա­ջո­ղու­թյամբ չեն օգ­տա­գոր­ծի, չա­րա­չար սխալ­վում են։ Նրանց դռան էլ է չո­քե­լու մի օր այս ուղ­տը, ու դար­ձյալ գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը կհիմ­նա­վո­րեն դա օ­րեն­քով, ինչ­պես այ­սօր է։ Ան­կախ այն հան­գա­ման­քից, թե ով է իշ­խա­նու­թյան ղե­կին, այս մի­ջո­ցը չպետք է կի­րառ­վի քա­ղա­քա­կան նպա­տա­կա­հար­մա­րու­թյամբ, ի­մա՝ անհ­րա­ժեշտ է այս խնդ­րին լուրջ մո­տե­նալ, ե­թե պետք է, նաև օ­րեն­սդ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն ա­նել։ Այ­լա­պես ստաց­վում է, որ մար­դուն կա­լա­նա­վո­րում են, դա­տա­վա­րու­թյունն էլ, են­թադ­րենք, 5 տա­րի է ձգ­վում, հե­տո հան­կարծ պարզ­վում է, որ նա ան­մեղ է։ Այս պա­րա­գա­յում ո՞վ է պա­տաս­խան տա­լու նրա կորց­րած տա­րի­նե­րի հա­մար։ Սրա­նով ան­ձի ա­զա­տու­թյան, անձ­նա­կան ան­ձեռ­նմ­խե­լիու­թյան, մար­դու այլ հիմ­նա­րար ի­րա­վունք­ներ չե՞ն խախտ­վում։
Ի­րա­վա­բան­նե­րը մեկ ան­գամ չէ, որ ա­հա­զան­գել են՝ կա­լա­նա­վո­րու­մը պետք է բա­ցա­ռիկ դեպ­քե­րում կի­րա­ռել, ո­րով­հետև այն քրեա­կան գոր­ծի քն­նու­թյան ըն­թաց­քում կի­րառ­վող խա­փան­ման մի­ջոց­նե­րից ա­մե­նա­խիստն է: Մինչ­դեռ մե­զա­նում դա կի­րառ­վում է հատ­կա­պես այն մարդ­կանց նկատ­մամբ, ո­րոնք քա­ղա­քա­կա­նա­պես ակ­տիվ են ու ի­րենց գոր­ծու­նեու­թյամբ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի հա­մար վտանգ են ներ­կա­յաց­նում։ Եր­բեմն էլ այն կի­րառ­վում է անձ­նա­կան նկր­տում­նե­րը բա­վա­րա­րե­լու նպա­տա­կով։ Ե­թե այս իշ­խա­նու­թյունն իս­կա­պես ու­զում է ար­դա­րա­դա­տու­թյան ո­լոր­տում բա­րե­փո­խում­ներ ի­րա­կա­նաց­նել, ի­րեն էլ չհանձ­նել հա­ջորդ իշ­խա­նու­թյան քա­ղա­քա­կան քմա­հա­ճույ­քին, պետք է նախ և ա­ռաջ խա­փան­ման այս ձևը քիչ կի­րա­ռել կամ ո­րո­շա­կի հս­տա­կու­թյուն մտց­նել օ­րեն­քում։
Սա­կայն այ­սօր, երբ մար­դու ան­մե­ղու­թյան կան­խա­վար­կածն ան­գամ բա­նի տեղ չի դր­վում, դժ­վար է խո­սել խա­փան­ման մի­ջոց­նե­րի ի­րա­վա­չափ և ոչ ի­րա­վա­չափ լի­նե­լու մա­սին։ Հի­շենք՝ Հա­յաս­տա­նում «կա՞ մի դա­տա­վոր, որ վար­չա­պե­տի ա­սա­ծը չա­նի», կա՞ մի հարց, որ «ժո­ղովր­դի պա­հան­ջով» չանց­կաց­վի։
Հա­վե­լենք, որ աս­վա­ծը միայն այ­սօր­վա ի­րո­ղու­թյուն­նե­րով պայ­մա­նա­վոր­ված չէ. որևէ իշ­խա­նու­թյան ձեռ­քին այս «գոր­ծի­քը» քա­ղա­քա­կան ու այլ նպա­տակ­նե­րով չպետք է գոր­ծի դր­վի։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 10081

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ