Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

Ինչո՞ւ հանկարծ սկսեցիք սիրել ռուսներին ու նրանց մայրաքաղաքը

Ինչո՞ւ հանկարծ սկսեցիք սիրել ռուսներին ու նրանց մայրաքաղաքը
09.09.2019 | 23:18

Այս օրերին համացանցի քննարկման թոփ-թեման «Սիրում եմ քեզ, Մոսկվա» ռուսալեզու պաստառն է, որ զարմացրել ու զայրացրել է հիմնականում Faceboօk-ի օգտատերերին՝ ինչպե՞ս կարելի է Երևանի հենց սրտում Մոսկվային «սեր խոստովանել»:
Երևանի քաղաքապետի մամուլի քարտուղար Հակոբ Կարապետյանը պաստառի տեղադրումը բացատրում է հետևյալ կերպ՝ այն տեղադրվել է Երևանում Մոսկվայի օրերի շրջանակներում: Հավելում՝ Մոսկվայում նույնպես Երևանի օրեր են անցկացվում, պաստառներ ու պլակատներ տեղադրվում: Այս հարցում համակարծիք եմ պարոն Կարապետյանի հետ, այո, դիվանագիտական ժեստեր կան, որոնք գուցե անհրաժեշտ են, բայց իմ հիշողության մեջ մի դիպված, կապված ռուսների, Ռուսաստանի և իշխանությունների նկատմամբ նրանց վերաբերմունքի հետ, թարմ է մնացել:


Մոտ տարիուկես առաջ Երևանի դպրոցներից մեկում միջոցառում էր կազմակերպվել՝ «Ռուսաստան՝ իմ հայրենիք» խորագրով: Այդ մասին հրապարակում էր արել այն ժամանակ Երևանի ավագանու «Ելք» խմբակցության անդամ, այժմ՝ ԿԳՄՍ նախարար Արայիկ Հարությունյանն ու տեղի ունեցածն անթույլատրելի որակել: Ես փոքր-ինչ քչփորել էի այդ դպրոցի պաշտոնական էջն ու պարզել, որ նմանատիպ միջոցառումներ կազմակերպվել են նաև այլ երկրների թեմատիկայով՝ Իտալիա, Վրաստան, Անգլիա և այլն: Պարոն Հարությունյանի գրառման տակ գրել էի, որ «թեև միջոցառման խորագրի հետ այդքան էլ համաձայն չեմ (ինչպես պաստառի՝ «Սիրում եմ քեզ, Մոսկվա» գրության հետ), բայց եթե քննադատվում է այլ երկրի մասին միջոցառում կազմակերպելու հանգամանքը, ապա դա պետք է արվի բոլորի դեպքում»: Իմ մեկնաբանությանն Արայիկ Հարությունյանից զատ (ում հետ այդ հարցի շուրջ ընդհանրական տեսակետի հանգեցինք) արձագանքել էր նաև Հակոբ Կարապետյանն ու գրել, թե «մեր հարկերից վճարվող դպրոցներում նման բան չպետք է կազմակերպվի»: Ինձ այժմ հետաքրքրում է, թե վերջինս հա՞շտ է արդյոք «Սիրում եմ քեզ, Մոսկվան» գրության հետ, թե՞ հոգու խորքում մտածում է, որ մեր հարկերից խնամվող հրապարակում նման գրություն չպետք է լինի:


Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2465

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ