Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Երա­նի՜ մեր բո­լոր հոգևո­րա­կան­նե­րը հետևեն տեր Ա­ՀԱ­ՐՈ­ՆԻ օ­րի­նա­կին` գի­տակ­ցե­լով, որ չի կա­րե­լի լռել

Երա­նի՜ մեր բո­լոր հոգևո­րա­կան­նե­րը հետևեն տեր Ա­ՀԱ­ՐՈ­ՆԻ օ­րի­նա­կին` գի­տակ­ցե­լով, որ չի կա­րե­լի լռել
22.05.2020 | 00:04
Ե­րա­նի՜ մեր բո­լոր հոգևոր հո­վիվ­ներն այն­պի­սին լի­նեին և լի­նեն, ինչ­պի­սին է Գո­րի­սի տա­րա­ծաշր­ջա­նի հոգևոր հո­վիվ տեր Ա­ՀԱ­ՐՈՆ քահա­նա ՄԵԼ­ՔՈՒ­ՄՅԱ­ՆԸ: Նա՛, ով չեր­կն­չեց բար­բա­ռել ճշ­մար­տու­թյան մա­սին` «Որ­պես­զի մեր հայ տեսակն ըն­դա­ռաջ ել­նի ճշ­մար­տու­թյա­նը, պետք է նախ սու­տը հե­ռաց­նի իր կող­քից» վեր­տա­ռու­թյամբ հրա­շա­լի հար­ցազ­րույց տա­լով «Ի­րա­տես» թեր­թին:
Ե­րա­նի մեր բո­լոր հոգևո­րա­կան­նե­րը հետևեն տեր Ա­ՀԱ­ՐՈ­ՆԻ օ­րի­նա­կին` գի­տակ­ցե­լով, որ չի կա­րե­լի լռել, երբ քրիս­տո­սա­մերժ ու վայ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը (սա դեռ իմ ա­մե­նա­մեղմ բնո­րո­շումն է…) խախ­տե­լով «Աստ­ծու­նը` Աստ­ծուն, կե­սա­րի­նը` կե­սա­րին» հայտ­նի սկզ­բուն­քը, սահ­մա­նա­զանց կեր­պով մտ­նում են հոգևո­րի տի­րույթ: Այն տի­րույթ, ո­րը Աստ­ծունն է, քան­զի Լան­զա­րո­տի կոն­վեն­ցիա­յի վա­վե­րաց­մամբ (11.05.2020 թ.), ինչ­պես նաև Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի վա­վե­րաց­մամբ, ո­րը նա­խա­տես­ված է, ՀՀ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը սպառ­նա­լիք­ներ են ա­ռա­ջաց­նում հոգևոր ո­լոր­տում, հար­վա­ծի տակ դնում մեր ազ­գա­յին և քրիս­տո­նեա­կան ար­ժե­հա­մա­կար­գը, մար­դու հո­գին, ստեղ­ծում մարդ­կանց դեռ դե­ռա­հա­սու­թյան տա­րի­քից ճիշտ և ա­ռողջ ճա­նա­պար­հից շե­ղե­լու, վա­ղա­ժամ և ա­նա­ռողջ սե­ռա­կան հե­տաք­րք­րու­թյուն­ներ ա­ռա­ջաց­նե­լու, մո­լո­րեց­նե­լու, գայ­թակ­ղե­լու, պղ­ծե­լու, այ­լա­սե­րե­լու, հա­սա­րա­կու­թյա­նը Սո­դո­մի և Գո­մո­րի ճա­նա­պարհ ուղ­ղոր­դե­լու, ի վեր­ջո, շատ մարդ­կանց հո­գին Սա­տա­նա­յի բա­ժին դարձ­նե­լու և կոր­ծա­նե­լու լիար­ժեք նա­խադ­րյալ­ներ: Ա­հա թե ին­չի դեմ է հան­դես ե­կել տեր Ա­ՀԱ­ՐՈՆ քա­հա­նա ՄԵԼ­ՔՈՒ­ՄՅԱ­ՆԸ:
Տեր Ա­ՀԱ­ՐՈ­ՆԻ նկատ­մամբ ցան­կա­ցած քայլ հա­մա­րե­լու ենք քայլ ան­ձամբ հա­վա­տա­ցյալ­նե­րի նկատ­մամբ, և, Աստ­ված մի ա­րաս­ցե, մեր համ­բե­րու­թյան բա­ժա­կը լց­վի։ Տեր Ա­ՀԱ­ՐՈ­ՆԻ նկատ­մամբ ցան­կա­ցած քայլ ի­րենց նկատ­մամբ ոտ­նձ­գու­թյուն են հա­մա­րե­լու հա­զա­րա­վոր քրիս­տո­նյա եղ­բայր­ներ ու քույ­րեր` աշ­խար­հիկ թե հոգևո­րա­կան, Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյու­նում թե Սփյուռ­քում: Շատ պար­զո­րոշ զգու­շաց­նում ենք` թող հա­մա­պա­տաս­խան ան­ձինք լավ պատ­կե­րաց­նեն, թե երբ սկ­սի շարժ­վել ու գոր­ծել նրանց բա­նա­կը, ինչ է հա­ջոր­դե­լու դրա­նից հե­տո: Այն ժա­մա­նակ կերևա, թե ով է Աստ­ծուն ծա­ռա­յում, և ով` Սա­տա­նա­յին:
Ա­սում են` Երևա­նի կենտ­րո­նում հրեշն իր պո­չը շար­ժել է: Մի՛ վա­խե­ցեք, հոգևոր հայ­րեր, կարևո­րը միաս­նա­կան ու միա­կամ լի­նենք, հրե­շի պոչն էլ ենք կտ­րե­լու, գլուխն էլ: Բա՛վ է:
Մեր առջևում մեր և Քրիս­տո­սի թշ­նա­մի­ներն են կանգ­նած, նա­հան­ջե­լու տեղ և ի­րա­վունք չու­նենք, քա­նի որ մեր թի­կուն­քում մեր սր­բու­թ­յուն­ներն են:
Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 6737

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ