Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Չի բա­ցառ­վում, որ Արևմուտ­քը փո­խի Փա­շի­ն­յա­նին, իշ­խա­նա­փո­խու­թ­յան երկ­րորդ փուլ ի­րա­կա­նաց­նի»

«Չի բա­ցառ­վում, որ Արևմուտ­քը փո­խի Փա­շի­ն­յա­նին, իշ­խա­նա­փո­խու­թ­յան երկ­րորդ փուլ ի­րա­կա­նաց­նի»
18.09.2020 | 00:37

«Ազ­գա­յին ար­ժեք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյուն» նա­խա­ձեռ­նու­թյան հա­մա­կար­գող խմ­բի ան­դամ ՀԱՅԿ ՆԱՀԱ­ՊԵ­ՏՅԱ­ՆԸ Հա­յաս­տա­նում կա­տար­վող զար­գա­ցում­նե­րը վտան­գա­վոր ու կոր­ծա­նա­րար է հա­մա­րում, քա­նի որ խե­ղա­թյուր­վում են ազ­գա­յին նկա­րա­գիրն ու բա­րո­յա­կան ար­ժեք­նե­րը։

-Ըստ Ձեզ, այ­սօր ա­մե­նա­մեծ վտանգն ազ­գա­յին ար­ժեք­նե­րի ոչն­չա­ցու՞մն է, և դա՞ էր պատ­ճա­ռը, որ այս նա­խա­ձեռ­նու­թյան ան­դամ դար­ձաք։

-Դեռևս 2000-ա­կան­նե­րից սկ­սած, երբ Հա­յաս­տանն ան­դա­մակ­ցեց ԵԽ-ին, ո­րոշ մի­ջազ­գա­յին պայ­մա­նագ­րեր, կոն­վեն­ցիա­ներ ստո­րագ­րեց, ո­րոնք մեր էու­թյան, ինք­նու­թյան հան­դեպ մար­տահ­րա­վեր­ներ էին պա­րու­նա­կում։ 2013-ին ԱԺ-ում ըն­դուն­վեց միա­սե­ռա­կան­նե­րի ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյան ա­ռա­ջին ի­րա­վա­կան փաս­տա­թուղ­թը, որն ու­ներ շատ ան­մեղ ա­նուն՝ «Կա­նանց և տղա­մարդ­կանց հա­վա­սար ի­րա­վունք­նե­րի և հա­վա­սար հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րի ա­պա­հով­ման մա­սին» օ­րենք, որն ա­վե­լի հայտ­նի է որ­պես գեն­դե­րի մա­սին օ­րենք։ Դրա­նից հե­տո ըն­դուն­վե­ցին «Ըն­տա­նե­կան բռ­նու­թյան կան­խար­գել­ման» և «Խտ­րա­կա­նու­թյան դեմ պայ­քա­րի մա­սին» եր­կու օ­րենք­նե­րը, ո­րոն­ցով նե­րըն­տա­նե­կան գոր­ծե­րին, ե­րե­խա­նե­րի դաս­տիա­րա­կու­թյա­նը խառն­վում էին այլ ան­ձինք, ՀԿ-ներ։ Այս գոր­ծըն­թաց­նե­րը գոր­ծող իշ­խա­նու­թյունն ա­վե­լի լայն թա­փով շա­րու­նա­կեց՝ վա­վե­րաց­նե­լով Լան­զա­րո­տեի կոն­վեն­ցիան, ո­րը ոչ այլ ինչ է, ե­թե ոչ դե­ռա­հաս ե­րե­խա­նե­րին սե­ռա­կան այ­լա­սեր­վա­ծու­թյան ու­սուց­ման և ման­կա­պիղծ­նե­րի գոր­ծու­նեու­թյան հա­մար պա­րարտ հող ստեղ­ծե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն։ Իսկ Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յով էլ սահ­ման­վում է եր­րորդ սե­ռը։ Ի դեպ, այս կոն­վեն­ցիա­յից ար­դեն հրա­ժար­վում են այն եր­կր­նե­րը, ո­րոնք դա վա­վե­րաց­րել են, ինչ­պես Լե­հաս­տա­նը։ Այս խոր­հր­դա­րանն ար­տա­կարգ դրու­թյան պայ­ման­նե­րում, ա­ռանց հան­րա­յին քն­նարկ­ման վա­վե­րաց­րեց Լան­զա­րո­տեի կոն­վեն­ցիան, հի­մա էլ, կար­ծում եմ, ՍԴ-ի հար­ցը լու­ծե­լուց հե­տո վա­վե­րաց­նե­լու է նաև Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիան։ Այ­սօր մեծ վտանգ­ներ կան ի­րա­վա­կան և քա­րոզ­չա­կան դաշ­տում։ Վար­չա­պե­տի ա­թո­ռը զբա­ղեց­նող անձն իր պաշտ­պա­նու­թյան ներ­քո է վերց­նում տրանս­գեն­դեր ան­ձին, իսկ ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րը ֆի­նան­սա­վո­րում է այդ ան­ձի մա­սին պատ­մող ֆիլ­մը՝ նե­րա­ռյալ մետ­րո­յի «Հան­րա­պե­տու­թյան հրա­պա­րակ» կա­յա­րա­նի հա­րա­կից տա­րած­քում ան­հաս­կա­նա­լի ներ­կա­յա­ցու­մը։ Այս ա­մե­նը հաշ­վի առ­նե­լով, պի­տի փաս­տել, որ կան ա­ռար­կա­յա­կան վտանգ­ներ։ Ե­թե այս ա­մե­նին գու­մա­րում ենք նաև մեր ինք­նու­թյան, շա­րու­նա­կա­կա­նու­թյունն ա­պա­հո­վող ազ­գա­յին ինս­տի­տու­տի՝ Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցու նկատ­մամբ օր­վա իշ­խա­նու­թյան և՛ բա­ցա­հայտ, և՛ թա­քուն հար­ձա­կում­նե­րը, ակն­հայտ է, որ մեր ինք­նու­թյա­նը նետ­ված մար­տահ­րա­վեր­ներն այ­սօր դար­ձել են լուրջ սպառ­նա­լիք­ներ։

-Ձեր խոս­քում նշե­ցիք, որ նման կոն­վեն­ցիա­նե­րի վա­վե­րա­ցու­մը սկս­վել է դեռ նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ։ Ո՞րն է ա՛յս իշ­խա­նու­թյան ա­մե­նա­մեծ մեղ­քը հի­շյալ գոր­ծըն­թա­ցում։

-Հա­վա­նա­բար նախ­կին­նե­րը մտա­ծում էին, որ տար­բեր կա­ռույց­նե­րին ան­դա­մակ­ցե­լով, նրանց առջև ու­նեն պար­տա­վո­րու­թյուն­ներ, և պետք է ո­րո­շա­կի ի­րա­վա­կան ակ­տեր ըն­դու­նեն՝ միա­սե­ռա­կան­նե­րի ի­րա­վունք­նե­րի ո­րո­շա­կի ամ­րագ­րում­նե­րով։ Նրանք հույս ու­նեին, որ այդ պայ­մա­նագ­րե­րը կս­տո­րագր­վեն, եվ­րո­պա­կան կա­ռույց­նե­րին ցույց կտր­վի, որ Հա­յաս­տա­նը սկզ­բուն­քո­րեն դեմ չէ այդ մո­տե­ցում­նե­րին (դրանք ամ­րագր­ված էին նաև Եվ­րո­պա­յի հետ հա­մա­պար­փակ և ընդ­լայն­ված հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան պայ­մա­նագ­րում), բայց դրանք, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, չեն վա­վե­րաց­վի։ Այ­սինքն, ստո­րագ­րե­լով կփոր­ձեն մանևրել և չվա­վե­րաց­նել։ Նրանք ստո­րագ­րե­ցին, և այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյու­նը, որ նախ­կին­նե­րի ի­րա­վա­հա­ջորդն է մի­ջազ­գա­յին կա­ռույց­նե­րի առջև ստանձ­նած պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րի տե­սան­կյու­նից, ոչ թե շա­րու­նա­կեց մանևրել և չվա­վե­րաց­նել, այլ հա­կա­ռա­կը։ Մեծ սի­րով և շատ ա­րագ այս իշ­խա­նու­թյու­նը վա­վե­րաց­նում է այն բո­լոր մի­ջազ­գա­յին պայ­մա­նագ­րե­րը, ո­րոնք նա­խորդ­նե­րը ստո­րագ­րել էին։ Ե­թե այս իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը հայ­տա­րա­րում են, թե նա­խորդ­ներն են ա­մեն ինչ սկ­սել, ա­յո, նրանք ստո­րագ­րել են, բայց ե­թե դուք ոչ միայն դրանց չեք խո­չըն­դո­տում, այլև նա­խան­ձախ­նդ­րո­րեն վա­վե­րաց­նում եք այդ կոն­վեն­ցիա­նե­րը, նշա­նա­կում է ոչ միայն նա­խորդ­նե­րից լա­վը չեք, այլև օ­րեն­քի ուժ եք տա­լիս մի­ջազ­գա­յին պայ­մա­նագ­րե­րին, ո­րոնք կի­րառ­վե­լու են տար­բեր ո­լորտ­նե­րում։

-Ձեր նշած կոն­վեն­ցիա­նե­րի մար­տահ­րա­վեր­նե­րը լա­վա­գույնս ար­տա­ցոլ­վում են կր­թու­թյան հա­մա­կար­գում։ Տևա­կան ժա­մա­նակ ԿԳՄՍ-ի և նա­խա­րա­րի շուրջ բուռն գոր­ծըն­թաց­ներ են ըն­թա­նում։ Սա­կայն իշ­խա­նու­թյունն ա­ռայժմ մտա­դիր չէ ա­զատ­վե­լու Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նից։ Ո­մանք պն­դում են, թե ի­րա­վի­ճակն այն­քան օր­հա­սա­կան է, որ մեկ ո­լոր­տի նա­խա­րա­րի հրա­ժա­րա­կա­նը պա­հան­ջե­լով ո­չինչ չես շտ­կի, մյուս­նե­րը դա հա­մա­րում են քանդ­վող պա­տի ա­ռա­ջին ճեղ­քը։ Դուք ի՞նչ դիր­քո­րո­շում ու­նեք այս հար­ցում։

-ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան որ­դեգ­րած քա­ղա­քա­կա­նու­թյան հե­ղի­նա­կը Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը չէ, այն ո­րոշ­վել է ըստ կա­ռա­վա­րու­թյան ռազ­մա­վա­րու­թյան, ո­րը, ցա­վոք, Հա­յաս­տա­նում չի մշակ­վել։

-Որ­տե՞ղ է մշակ­վել։

-Արևմուտ­քից գա­լիս է Հա­յաս­տան՝ «Բաց հա­սա­րա­կու­թյուն» հիմ­նադ­րա­մի մի­ջո­ցով, ո­րից հե­տո մի քա­նի տաս­նյակ կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի ղե­կա­վար­նե­րի ստո­րագ­րու­թյամբ, ո­րոնք ան­դա­մակ­ցում են Սո­րո­սի հիմ­նադ­րա­մին, այդ ռազ­մա­վա­րու­թյու­նը գնում է նա­խա­րա­րու­թյուն, որ­տեղ, ո­րո­շա­կի կոս­մե­տիկ փո­փո­խու­թյուն­նե­րից հե­տո հիմք է ըն­դուն­վում։ Սա հս­տակ գի­տեմ, ո­րով­հետև ու­նեմ ձեռ­քիս տակ փաս­տեր։ Այն, ինչ վե­րա­բե­րում է մեր ինք­նու­թյա­նը, հա­վատ­քին, ար­ժե­հա­մա­կար­գին, կր­թու­թյա­նը, պատ­մու­թյա­նը, ե­կե­ղե­ցուն, դրանց ռազ­մա­վա­րու­թյու­նը 3-5 տար­վա կտր­ված­քով մշակ­վում է դր­սում, թարգ­ման­վում է և ի կա­տա­րում տր­վում է ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյա­նը։ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյանն ըն­դա­մենն այդ ա­մե­նը կա­տա­րող­նե­րից մեկն է, նրան փո­խե­լով ռազ­մա­վա­րու­թյուն չի փոխ­վում, ա­ռա­վել ևս դրա­նից բխող այն մար­տա­վա­րու­թյու­նը, որն այս պա­հին Հա­րու­թյու­նյանն ի­րա­կա­նաց­նում է։ Որ­պես օ­րի­նակ նշեմ նաև Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ռազ­մա­վա­րու­թյու­նը, ո­րը նույն­պես Հա­յաս­տա­նում չի գր­վել, դր­սից է բեր­վել, թարգ­ման­վել և չն­չին մշա­կում­նե­րի են­թարկ­վել։ Այդ ռազ­մա­վա­րու­թյան մեջ Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցին կա­թո­ղի­կե և բո­ղո­քա­կան ե­կե­ղե­ցի­նե­րի հետ դր­վել է նույն հար­թու­թյան վրա, այ­նինչ մեր ինք­նու­թյան հա­վեր­ժա­կա­նու­թյունն ա­պա­հո­վող Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցին Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ ու­նի բա­ցա­ռի­կու­թյան ի­րա­վունք։ Հի­մա խն­դիր է դր­ված նաև այդ բա­ցա­ռի­կու­թյու­նը վե­րաց­նե­լու, որ­պես­զի տաս­նյակ ա­ղան­դա­վո­րա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­ներ ու­նե­նան նույն ի­րա­վունք­նե­րը, ինչ մեր ե­կե­ղե­ցին։ Ե­թե այ­սօր թի­րա­խա­վոր­վում է Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը, նոր­մալ է, մար­դիկ ի­րա­զեկ­վում են, թե ինչ ո­լոր­տա­յին խն­դիր­ներ կան, բայց խնդ­րին ար­մա­տա­կան լու­ծում տա­լու հա­մար պետք է թի­րա­խա­վոր­վեն ողջ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը և դրա ղե­կա­վա­րը։

-Ո՞րն է պատ­ճա­ռը, որ դր­սից ե­կող օ­րա­կար­գերն այս իշ­խա­նու­թյու­նը հլու- հնա­զանդ ի­րա­գոր­ծում է։

-Կա ժո­ղովր­դա­կան լավ ա­սաց­վածքգ «Ով վճա­րում է, նա էլ ե­րաժշ­տու­թյուն է պատ­վի­րում»։ Երբ մաս­նատ­վեց Խոր­հր­դա­յին Միու­թյու­նը, հետ­խոր­հր­դա­յին եր­կր­նե­րում ա­զա­տո­րեն ի­րենց գոր­ծու­նեու­թյու­նը կա­րող էին ի­րա­կա­նաց­նել և՛ ա­ղան­դա­վո­րա­կան, և՛ ֆե­մի­նիս­տա­կան, և՛ այ­լա­սեր­ված­նե­րի ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյամբ զբաղ­վող կա­ռույց­նե­րը։ Սրանք ըն­դա­մե­նը տար­րեր էին, իսկ բուն գոր­ծըն­թացն ի­րա­կա­նաց­վեց, երբ գր­վեց ՀՀ Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նը, ո­րը ՀՀ-ի ազ­գա­յին, պե­տա­կան շա­հե­րը չի սպա­սար­կում։ Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նում կե­տեր կան, որ­տեղ նշ­վում է, թե մեր օ­րենք­նե­րը են­թա­կա են մի­ջազ­գա­յին մի շարք կա­ռույց­նե­րի ըն­դու­նած և վա­վե­րաց­րած փաս­տաթղ­թե­րին։ Մաս­նա­վո­րա­պես ե­թե մեր օ­րենք­նե­րում և այդ փաս­տաթղ­թե­րում հա­կա­սու­թյուն­ներ կան, ա­պա գե­րա­կա են հա­մար­վում դր­սի նոր­մե­րը։ Սա յու­րա­քան­չյուր երկ­րի` դր­սից ա­մե­նա­մեծ կախ­վա­ծու­թյունն ու­նե­նա­լու ցու­ցիչն է։ Վեր­ջերս ՌԴ-ն սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյամբ այդ կե­տը հա­նեց։ Ա­ռայ­սօր ի­րա­վուն­քի դաշ­տում մենք են­թա­կա ենք մի­ջազ­գա­յին կա­ռույց­նե­րի պար­տադ­րած ի­րա­վա­կան ակ­տե­րին, սկզ­բունք­նե­րին։ ՀՀ-ում մի­ջազ­գա­յին տար­բեր կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի ֆի­նան­սա­կան նե­րար­կում­նե­րը պար­տա­դիր պայ­մա­նով են տր­վել (կապ չու­նի գու­մա­րի չա­փը), ո­րը նե­րա­ռել է կոն­վեն­ցիա­նե­րի ըն­դու­նում և վա­վե­րա­ցում։ 2014-ին ՀՀ-ն վա­վե­րաց­րեց բյու­ջե­տա­յին ա­ջակ­ցու­թյան մի­ջազ­գա­յին պայ­մա­նա­գիր, և ե­թե ըն­դու­ներ Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիան, «Ըն­տա­նե­կան բռ­նու­թյան կան­խար­գել­ման» և «Խտ­րա­կա­նու­թյան դեմ պայ­քա­րի մա­սին» օ­րենք­նե­րը, ա­պա կս­տա­նար 12 մլն եվ­րո­յի ա­ջակ­ցու­թյուն։ Սա վարկ չէր, այդ գու­մա­րը տր­վում էր նման փաս­տաթղ­թեր վա­վե­րաց­նե­լու հա­մար։ Այս­պի­սի փաս­տաթղ­թե­րը «սի­րով» պար­տադր­վում են՝ ֆի­նան­սա­կան նման նե­րար­կում­ներ ա­նե­լով, ցան­կա­ցած նե­րար­կում պայ­մա­նա­վո­րե­լով որևէ ի­րա­վա­կան ակ­տի վա­վե­րաց­մամբ։ Ցա­վոք, մեր ար­ժե­հա­մա­կար­գին վնա­սող բո­լոր այս ծրագ­րե­րում գոր­ծում է այդ սկզ­բուն­քը, այ­սինքն, Արևմուտ­քը մտ­րա­կից զատ տա­լիս է նաև բլի­թը։

-Նույն տրա­մա­բա­նու­թյան մե՞ջ են նաև այն բո­լոր գոր­ծըն­թաց­նե­րը, ո­րոնք տե­ղի են ու­նե­նում դա­տաի­րա­վա­կան հա­մա­կար­գում, ՍԴ-ի շուրջ։

-1991-ից Հա­յաս­տա­նում չկա ո­լորտ, որ­տեղ այս սկզ­բուն­քը չկի­րառ­վի։ Բո­լոր ո­լորտ­նե­րը Արևմուտ­քից կա­ռա­վար­վում են նույն մե­թո­դով։ Մի կող­մից աշ­խա­տում է մտ­րա­կը, մյուս կող­մից՝ բլի­թը։

-Ե­թե Ձեր նշած մե­թոդ­նե­րով է ՍԴ-ում ա­մեն ինչ ըն­թա­նում, ու­րեմն ին­չու՞ վեր­ջին ընտ­րու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ, երբ խոր­հր­դա­րա­նը ե­րեք դա­տա­վոր գոր­ծու­ղեց այն­տեղ, Սո­րո­սի հիմ­նադ­րա­մից մշ­տա­պես ա­ջակ­ցու­թյուն ստա­ցող ՀԿ-նե­րի ան­դամ­նե­րը մեծ դժ­գո­հու­թյան ա­լիք բարձ­րաց­րին։

-Գու­մա­րը քիչ են տվել։ Այդ կեց­ված­քը նաև ա­վե­լի շատ գու­մար պա­հան­ջե­լու հա­մար է։ Այն, ինչ կա­տար­վեց ՍԴ-ի հետ, երբ ե­րեք դա­տա­վո­րի ա­պօ­րի­նի դուրս դրե­ցին այդ կա­ռույ­ցից և կր­կին ա­պօ­րի­նի ե­րեք նոր դա­տա­վոր ընտ­րե­ցին, դր­սի ու­ղերձ էր, որ դրա հա­մար կա­րող են դա­տա­պարտ­վել, ե­թե իշ­խա­նու­թյան գան այս գոր­ծըն­թաց­նե­րի շա­րու­նա­կա­կա­նու­թյու­նը չա­պա­հո­վող ան­ձինք։ Հի­մա այս իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը դր­սին հաս­կաց­նում են, թե նրանց պա­հան­ջով կա­տա­րել են ա­պօ­րի­նու­թյուն­ներ, հետևա­բար դա ար­ժե ա­վե­լին, քան նրանք են տա­լիս։

Ի դեպ, սեպ­տեմ­բե­րից Հա­յաս­տանն ուղ­ղա­կիո­րեն դր­վել է ար­տա­քին կա­ռա­վար­ման ներ­քո։ Ե­թե մինչ այս տար­բեր ո­լորտ­նե­րում մի­ջազ­գա­յին կա­ռույց­նե­րը ազ­դե­ցու­թյուն ու­նեին, այս ամ­սից Հա­յաս­տան են ե­կել պետ­քար­տու­ղա­րու­թյան մեկ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, 4-ը՝ եվ­րո­պա­կան եր­կր­նե­րից, տար­բեր եր­կր­նե­րից` 100 մաս­նա­գետ, ո­րոնք Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի չեն, բայց պի­տի աշ­խա­տեն պե­տա­կան ո­լորտ­նե­րում։ Սրա­նից եզ­րա­կա­ցու­թյուն, որ ակն­հայտ ար­տա­քին կա­ռա­վա­րում է ի­րա­կա­նաց­վում Հա­յաս­տա­նում։ Իսկ Փա­շի­նյա­նին տր­ված են ըն­դա­մե­նը ԺԷԿ-ի պե­տի գոր­ծա­ռույթ­ներ ու բյու­ջեն մս­խե­լու ի­րա­վունք, ի­մա՝ 200 մլն դո­լա­րի չա­փով չկա­տա­րած աշ­խա­տանք­նե­րի դի­մաց պարգևավ­ճար­ներ։ Սկզ­բուն­քո­րեն չի բա­ցառ­վում, որ Արևմուտ­քը փո­խի Փա­շի­նյա­նին, իշ­խա­նա­փո­խու­թյան երկ­րորդ փուլ ի­րա­կա­նաց­նի, բե­րի այն­պի­սի մարդ­կանց, ո­րոնք իր պա­հանջ­ներն ա­վե­լի ա­րագ կի­րա­գոր­ծեն։

-Այս ըն­թացքն ինչ­պե՞ս կա­րող ենք կա­սեց­նել, կա՞ն ու­ժեր, ո­րոնք կա­րող են շտ­կել ի­րա­վի­ճա­կը։

-Ազ­գա­յին, հոգևոր, գա­ղա­փա­րա­կան է­լի­տան պետք է կազ­մա­կերպ­ված լի­նի և ի­րա­վի­ճա­կը հա­մար­ժեք գնա­հա­տի։ Սա ես չեմ տես­նում։ Ա­ռան­ձին խմ­բեր նման կեց­վածք դրսևո­րում են, բայց կազ­մա­կերպ­վա­ծու­թյուն չկա։ Հա­սա­րա­կու­թյան զգա­լի հատ­վա­ծը չու­նի այն պարզ ի­րո­ղու­թյան գի­տակ­ցու­մը, որ այս իշ­խա­նու­թյա­նը բե­րել են պե­տա­կան ինս­տի­տուտ­նե­րը ոչն­չաց­նե­լու նպա­տա­կով, մար­դիկ դեռևս խաբ­վում են իշ­խա­նու­թյան պար­զա­միտ հնարք­նե­րով։ 35 տար­վա ըն­թաց­քում կա­րող ու­ժե­րին Արևմուտ­քը դարձ­րել է իր գոր­ծա­կա­լը, աշ­խա­տա­կի­ցը կամ չե­զո­քաց­րել։ Հա­յաս­տա­նում կամ ֆորս­մա­ժո­րա­յին ի­րա­վի­ճակ է լի­նե­լու, կամ աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան ցն­ցում­նե­րը լրիվ այլ ի­րա­վի­ճա­կի կհան­գեց­նեն։ Էա­կան է նաև, թե ԱՄՆ-ի ընտ­րու­թյուն­նե­րում ով կհաղ­թի ու ինչ վե­րա­դա­սա­վո­րում­ներ կլի­նեն աշ­խար­հում։

Զրույցը՝ Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 8037

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ