Ար­տա­սահ­մա­նյան զբո­սաշր­ջիկ­նե­րը, ո­րոնք այ­ցե­լել են մեր հե­լիո­պո­լի­գոն­նե­րը, ծա­նո­թա­ցել են հայ­կա­կան արևա­յին խո­հա­նո­ցի հետ, նշում են, որ ի­րենց շր­ջա­գա­յու­թյուն­նե­րի ըն­թաց­քում եր­բեք ա­վե­լի հե­տաքր­քիր բա­ներ չեն տե­սել, ինչն ի­րո­ղու­թյուն է:

Հավասարումները բարդ են, օգտակար ու … գեղեցիկ (ինչու՞ ոչ): Անկասկած մաթեմատիկոսի համար այդ հանրահաշվային արտահայտությունները նույնքան հիասքանչ են, որքան Կևեդոյի սոնետները լեզվաբանի համար:

Երկրից 30 լուսնային տարի հեռավորության վրա փոքր աստղի մոտ հսկայական GJ 3512 b մոլորակ է գտնվել, որ նման է Յուպիտերին:

Ֆրանսիայի Սպորտի ազգային ինստիտուտը մի խումբ մարզիկների ու գիտնականների պատվիրել է ուսումնասիրել, թե որքանով են մարզումներն ազդում մարդու ուղեղի աշխատանքի վրա:

Lockheed Martin ընկերությունը մինչև 2030-ը Orion տեսակի մինչև 12 տիեզերանավ կկառուցի: Պատվիրատուն ՆԱՍԱ-ն է, տիեզերանավերը պետք է Լուսին թռչեն: Այս մասին գրում է Лента-ն՝ հղում անելով ՆԱՍԱ-ի պաշտոնական կայքին:

Լոնդոնի Ֆրենսիս Քրիքի անվան կենսաբժշկական ինստիտուտի հետազոտող-գիտնականները բավական հետաքրքիր ու միևնույն ժամանակ տարօրինակ բացահայտում են արել: Ըստ նրանց՝ միլիոնավոր տարիներ առաջվա՝ մարդկանց վարակած վիրուսները կարող են չեզոքացնել օրգանիզմում նոր-նոր ձևավորվող քաղցկեղածին բջիջները:

Ա­մուլ­սա­րի մա­սին շատ են գրում ու խո­սում, բայց այս խնդ­րին պետք է մո­տե­նալ նաև մեկ այլ, զուտ տեխ­նի­կա­կան տե­սա­կե­տից ու փոր­ձել հաս­կա­նալ, թե ին­չու է Փա­շի­նյա­նը շա­րու­նա­կում այդ­պի­սի հա­մա­ռու­թյամբ շարժ­վել ժա­ղովր­դի կամ­քին հա­կա­ռակ, ին­չու է մո­ռա­ցել, որ ոչ վաղ ան­ցյա­լում նա լսում էր մարդ­կանց ձայ­նը, կի­սում նրանց մտա­հո­գու­թյուն­նե­րը և, ա­ռանց եր­կմ­տե­լու, պատ­րաստ էր կանգ­նե­լու ժո­ղովր­դի կող­քին:

Երևանում սեպտեմբերի 15-21-ը տեղի կունենա միջազգային գիտական համաժողով՝ նվիրված սպիտակ թզուկ պարունակող սեղմ կրկնակի աստղերին (Compact White Dwarf Binaries): Վերջիններս գերնոր աստղերի (SN Ia) ծագման աղբյուրն են, ուստի մեծագույն կարևորություն ունեն արդի աստղաֆիզիկայի համար և գտնվում են միջազգային աստղագիտական հանրության ուշադրության կենտրոնում: 2011 թ-ին այս հետազոտության համար շնորհվել է Նոբելյան մրցանակ:

2019 թվա­կա­նի ա­մառն աչ­քի ըն­կավ բնա­պահ­պա­նա­կան խն­դիր­նե­րի ա­ռա­տու­թյամբ: Կար­ծես թե ա­մեն ինչ սկս­վեց միան­գա­մից. վա­ռե­լա­փայ­տի հա­մար Իջևա­նի ան­տառ­նե­րի հատ­ման խնդ­րին հա­ջոր­դեց Սևա­նա լճի կա­նա­չե­լու խն­դի­րը, հե­տո ա­ռաջ ե­կան Երևա­նի աղ­բա­հա­նու­թյան ու Ա­մուլ­սա­րի խն­դիր­նե­րը, գոր­ծը հա­սավ նույ­նիսկ բա­րի ա­րա­գիլ­նե­րին, ո­րոնք մեր երկ­րի վայ տն­տե­սա­վա­րող­նե­րի պատ­ճա­ռով կորց­րել էին թռ­չե­լու ի­րենց ու­նա­կու­թյու­նը: Սրանք ի­րա­րից ան­կախ խն­դիր­ներ չեն, սերտ շաղ­կապ­ված են, ար­տա­ցո­լում են մեր նոր կյան­քի ի­րա­կան պատ­կե­րը, ան­մի­ջա­կան հետևանք են փա­շի­նյա­նա­կան հե­ղա­փո­խու­թյան պատ­ճա­ռով ա­ռա­ջա­ցած բա­րո­յա­կան, քա­ղա­քա­կան ու տն­տե­սա­կան ճգ­նա­ժա­մե­րի:

Հայ­րե­նի կա­ռա­վա­րու­թյան սու­պեր­նա­խա­րա­րու­թյուն­նե­րից մե­կում՝ կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի ու սպոր­տի, դեռ փոր­ձում են հաս­կա­նալ՝ ով ում բա­րե­կամն է: Կր­ճա­տում­նե­րի կամ, իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի բա­ռով ա­սած, օպ­տի­մա­լաց­ման երկ­րորդ փուլն է մեկ­նար­կել, ո­րոշ մար­դիկ հրա­ժեշտ են տվել աշ­խա­տան­քին, ո­մանք էլ ստիպ­ված հա­մա­կերպ­վել են այլ վար­չու­թյուն կամ բա­ժին տե­ղա­փոխ­վե­լու ի­րո­ղու­թյան հետ: