«Ա­րա­յիկ Հա­րու­թ­յուն­յա­նի հրա­ժա­րա­կանը պա­հան­ջե­լը նույնն է, ինչ ողջ իշ­խա­նու­թ­յան հրա­ժա­րա­կա­նը պա­հան­ջե­լը»

Ի՞նչ է կա­տար­վում այ­սօր իշ­խա­նու­թյու­նում, ի՞նչ տրա­մադ­րու­թյուն­ներ են ներ­սում և ինչ­պե՞ս են ԱԺ մե­ծա­մաս­նու­թյու­նում վե­րա­բեր­վում այն թե­մա­նե­րին ու գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րին, ո­րոնք այ­սօր հան­րա­յին դժ­գո­հու­թյուն­նե­րի տե­ղիք են տվել։ Այս­պի­սի հար­ցե­րով դի­մե­ցինք «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան ան­դամ­ներ ՀՈ­ՎԻԿ Ա­ՂԱ­ԶԱ­ՐՅԱ­ՆԻՆ և ԱՐ­ՄԱՆ ԲՈ­ՇՅԱ­ՆԻՆ։

«Ե­ԹԵ 7 ՏԱ­ՐԵ­ԿԱՆ Ե­ՐԵ­ԽԱՆ ԽԱ­ՉԱԿՆ­ՔՈՒՄ Է, ԴԱ ՀՈ­ԳԵՈՐ­ՍՈՒ­ԹՅՈՒՆ Է»

-Պա­րոն Ա­ղա­զա­րյան, դուք ձեզ հա­մա­րում եք ժո­ղովր­դա­վար իշ­խա­նու­թյուն, ա­վե­լին, Հա­յաս­տա­նը դարձ­րել եք ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան բաս­տիոն, բայց ին­չու՞ այդ բաս­տիո­նում այլ կար­ծիք, բա­ցի իշ­խա­նա­կա­նից, չի ըն­դուն­վում։
-Դուք այդ կար­ծի­քի՞ն եք, որ Հա­յաս­տա­նում ա­զատ խոս­քը, տար­բեր տե­սա­կետ­ներ ու­նե­ցող մարդ­կանց ճն­շում ենք։ Ճիշտ հա­կա­ռակն է։ Ճնշ­վում է պե­տա­կան ա­պա­րա­տի խոս­քը, ճն­շում են իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին։
-Ինչ­պե՞ս եք ճնշ­վում։
-Լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի 80 տո­կոսն աշ­խա­տում է մեր դեմ։ ԶԼՄ-ներն ար­դեն այն մա­կար­դա­կի են ի­ջել, որ սկ­սում են հայ­հո­յա­խա­ռը բա­ներ գրել։ Հի­մա նրանք ճնշ­վա՞ծ են, որևէ մեկն ինչ-որ բան է ու­զում ա­սել ու մենք ճն­շու՞մ ենք։
-Խոս­քը միայն կար­ծի­քի վրա բռ­նա­նա­լը չէ, այլ դա սվին­նե­րով ըն­դու­նե­լը։
-Բայց ին­չու՞ մենք պի­տի ձեր ա­սած­ներն ըն­դու­նենք։
-Ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի խոսքն ընդ­հան­րա­պես բա­նի տեղ չի դր­վում, իսկ ո՞վ է ա­սել նաև, որ դուք ա­մեն ինչ ճիշտ եք ա­նում և հոր­դո­րի, ա­ռողջ քն­նա­դա­տու­թյան կա­րիք չու­նեք։
-Աշ­խար­հում չկա մի եր­կիր, որ­տեղ խոր­հր­դա­րա­նում ընդ­դի­մու­թյունն այս­քան օ­րեն­սդ­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թյուն­նե­րով հան­դես գա և ար­դյու­նա­վետ աշ­խա­տի։ Ճիշտ է, դրանց մի մա­սը մերժ­վում է։
-Ան­գամ Ձեր խմ­բակ­ցու­թյու­նում տա­րա­կար­ծու­թյու­նը չեն հան­դուր­ժում։ Այս շա­բաթ­վա մի­ջա­դե­պը, երբ խմ­բակ­ցու­թյան ան­դամ­ներն ի­րար հետ «հա­շիվ» էին մաք­րում, Ձեզ օ­րի­նակ։
-Ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյու­նը ես այս կերպ եմ հաս­կա­նում. խմ­բակ­ցու­թյու­նում կա­րող են լի­նել տար­բեր կար­ծիք­ներ, բայց ո­րո­շում կա­յաց­նե­լիս պար­տա­վոր ենք դրան են­թարկ­վել։ Հա­կա­ռակ դեպ­քում ո՞նց կլի­նի։ 88 պատ­գա­մա­վոր ենք, ե­թե 80-ը մի տե­սա­կետ ու­նի, 8-ը՝ այլ, վեր­ջին­ներս պի­տի մե­ծա­մաս­նու­թյան հետ հա­մա­ձայն­վեն և նույն կերպ քվար­կեն։ Էլ ի՞նչ խմ­բակ­ցու­թյուն։
-Փաս­տո­րեն կար­ծում եք, որ Ձեր խմ­բակ­ցու­թյունն այն­քան միա­տարր է, որ, դի­ցուք, 80-ը մի հար­ցի շուրջ կա­րող է նույն կար­ծի՞քն ու­նե­նալ։
-88 հո­գին ինչ­պե՞ս կա­րող է միա­տարր լի­նել։ Բա­ցառ­ված է։ Մենք տար­բեր տե­սա­կետ­ներ հայտ­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նենք, բայց պի­տի միաս­նա­կան հան­դես գալ։
-Էլ ին­չու՞ էիք նա­խորդ­նե­րին մե­ղադ­րում, թե ըն­դա­մե­նը կո­ճակ են սեղ­մում, դա­կում են՝ ա­ռանց որևէ դիր­քո­րո­շում ու­նե­նա­լու։ Փաս­տո­րեն նրանք այս ա­ռու­մով ա­վե­լի կազ­մա­կերպ­ված էին, հա­մե­նայն դեպս, դժ­վար է հի­շել, որ սե­փա­կան նա­խագ­ծի քվեար­կու­թյու­նը տա­պա­լեին, ինչ­պես ե­ղավ այս շա­բաթ «Իմ քայ­լում»։
-Մեր խմ­բակ­ցու­թյու­նում բո­լո­րը հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նեն տե­սա­կետ հայտ­նե­լու, ե­թե մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը մե­կի դիր­քո­րո­շու­մը չկի­սի, նա պի­տի են­թարկ­վի մե­ծա­մաս­նու­թյա­նը։ Չի բա­ցառ­վում, որ լի­նեն սկզ­բուն­քա­յին հար­ցեր, ո­րոնց հետ կապ­ված խմ­բակ­ցու­թյու­նում ո­մանք այլ կար­ծիք ու­նե­նան, իսկ այդ դեպ­քում պի­տի խմ­բակ­ցու­թյու­նում մնալ-չմ­նա­լու հար­ցում կողմ­նո­րոշ­վեն։
-«Իմ քայ­լում» քա­նի՞ թև կա։
-Հա­ճախ է պա­տա­հում, որ «ա» հար­ցում մի քա­նի հո­գի այլ տե­սա­կետ են ու­նե­նում, «բ» հար­ցում այլ ան­ձինք է­լի տար­բեր տե­սա­կետ են ու­նե­նում։ Բայց տար­բեր­վող­նե­րը միշտ նույն մար­դիկ չեն։ Իսկ թևն այն է, երբ ո­րոշ մար­դիկ միշտ հա­կա­ռակ կար­ծիքն են ու­նե­նում։ Իսկ այդ­պի­սի բան չկա։
-Ձեր օ­րի­նա­կով խո­սենք. օ­րերս, երբ նա­խագ­ծե­րից մե­կի ժա­մա­նակ Դուք ա­սա­ցիք, որ չպետք է վե­րա­դառ­նալ ֆի­դա­յա­կա­նու­թյան շր­ջան, Սա­սուն Մի­քա­յե­լյանն ընդ­դի­մա­ցավ և մի շատ կարևոր ակ­նարկ ա­րեց. «Ֆի­դա­յի­ներն են ե­ղել, որ թուր­քի մա­ման լա­ցաց­րին 700 տա­րի հե­տո, ծն­կի բե­րին, ու է­սօր ոռ­նում են, թե Խո­ջա­լուում գե­նո­ցիդ ա ե­ղել: Ինձ էլ մի օր դրա հա­մար կդա­տեք, որ մաս­նակ­ցել եմ»: Դա­տել ա­սե­լով ի՞նչ նկա­տի ու­ներ Ձեր թի­մա­կի­ցը։
-Մի­քա­յե­լյա­նը չհա­կադր­վեց, ես ա­սում եմ, թե նյու­ֆի­դա­յա­կա­նու­թյուն պետք չէ, մենք ու­նենք ար­դեն պե­տու­թյուն։
-Բայց ար­ժի գնա­հա­տել նրանց, ով­քեր ան­գամ ֆի­դա­յա­կա­նու­թյամբ հող պա­հե­ցին։
-Ով չի գնա­հա­տում, ինձ հետ գործ կու­նե­նա։
-Իսկ դա­տե­լո՞ւ մա­սով։
-Սա­սուն Մի­քա­յե­լյա­նը դա­տա­պարտ­ված է այս ազ­գի հե­րո­սը լի­նե­լու։
-Ին­չու՞ ըն­դա­մե­նը 1,5 տա­րի ա­ռաջ ձևա­վոր­ված իշ­խա­նու­թյու­նում ար­դեն խն­դիր­ներ, պա­ռակ­տում­ներ, ան­հա­մա­ձայ­նու­թյուն­ներ կան։
-Չեմ հա­մա­ձայ­նի Ձեր տե­սա­կե­տին։ ՈՒղ­ղա­կի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը բաց են գոր­ծում, թա­փան­ցիկ է ա­մեն ինչ, դրա հա­մար այլ տպա­վո­րու­թյուն է ստեղծ­վում։
-Թա­փան­ցի­կու­թյան մա­սի՞ն է խո­սում այն, որ կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դամ­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձերն եք գաղտ­նի բարձ­րաց­նում։
-Ով էր ա­սել՝ գաղտ­նի չի նշա­նա­կում թա­քուն։
-Փաս­տո­րեն այս իշ­խա­նու­թյու­նում էլ Գա­լուստ Սա­հա­կյա­նը «թրեն­դի» մեջ է։
-Պար­զա­պես կա­ռա­վա­րու­թյու­նում կան փաս­տաթղ­թեր, ո­րոնք ու­նեն ի­րենց գաղտ­նի «գրի­ֆը»։
-Ա­մեն քայլ հնա­րա­վոր է ինչ-որ կերպ ար­դա­րաց­նել, բայց դա ի­րա­կա­նաց­վել է հան­րու­թյու­նից ծա­ծուկ։
-Վար­չա­պե­տը միշտ էլ ա­սել է, որ պետք է պե­տա­կան աշ­խա­տող­ներն ի­րենց աշ­խա­տան­քին հա­մա­պա­տաս­խան բարձր վար­ձատր­վեն, որ­պես­զի ի­րենց գործն ա­վե­լի լավ ա­նեն։
-Կա հար­ցի բա­րո­յա­կան կող­մը. 30 տո­կոս աղ­քա­տու­թյուն ու­նե­ցող երկ­րում 1,5 տար­վա կա­ռա­վա­րու­թյու­նը սե­փա­կան աշ­խա­տա­վար­ձը կրկ­նա­պատ­կում է։
-Ե­թե կա­ռա­վա­րու­թյու­նը բարձր չվար­ձատր­վի, աղ­քա­տու­թյան խն­դիր­ներն էլ, մյուս հար­ցերն էլ չեն լուծ­վի։ Կա­րող են այս հար­ցե­րում այլ տե­սա­կետ­ներ լի­նել, ո­րոնք հնա­րա­վոր է քա­ղա­քա­կան հետևանք­ներ ու­նե­նան, բայց այ­սօր նման վի­ճակ չկա։
-Կա ար­դեն նա­խա­րար­նե­րից մե­կի հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջը։ ՈՒ­սա­նող­ներն ան­հի՞մն են Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի հրա­ժա­րա­կա­նը պա­հան­ջում։
-Ա­յո, ան­հիմն է։ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի հրա­ժա­րա­կանը պա­հան­ջե­լը նույնն է, ինչ ողջ իշ­խա­նու­թյան հրա­ժա­րա­կա­նը պա­հան­ջե­լը, քա­նի որ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը մեր թի­մում ու­նի բարձր վս­տա­հու­թյուն ու հար­գանք։
-Ձեր շար­քե­րում կա­րող եք ան­վե­րա­պահ վս­տա­հել նրան, բայց նրա քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն ա­նըն­դու­նե­լի է հա­սա­րա­կու­թյան մի հատ­վա­ծի հա­մար։
-Ո՞ր հար­ցե­րում։
-«Հա­յոց լեզ­վի», «Հա­յոց պատ­մու­թյան» դա­սա­ժա­մե­րը բու­հե­րում ոչ պար­տա­դիր դարձ­նե­լը, «Հայ ե­կե­ղե­ցու» դա­սա­ժա­մե­րը դպ­րո­ցից հա­նե­լը...
-Իմ 7 տա­րե­կան թոռ­նի­կը խա­չակն­քում է, սա ան­թույ­լատ­րե­լի է, ա­նըն­դու­նե­լի։ Ո՞նց կա­րող է 7 տա­րե­կան ե­րե­խան խա­չակն­քել։ Կրոնի պատ­մու­թյան ան­վան տակ հո­գեոր­սու­թյուն են ա­րել։ Ե­թե 7 տա­րե­կան ե­րե­խան խա­չակն­քում է, դա հո­գեոր­սու­թյուն է։ Իսկ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյանն ի՞նչ է ա­սում, ա­ռա­ջար­կում է ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյու­նը միաց­նել «Հայ ժո­ղովր­դի պատ­մու­թյուն» ա­ռար­կա­յի հետ։
-Այս պա­րա­գա­յում «հո­գեոր­սու­թյան» վտան­գը չե­զո­քաց­վա՞ծ է։
-Ա­յո, դա ու­րիշ բան է։ Ե­րե­խա­նե­րը պի­տի մե­ծա­նան, հե­տո կողմ­նո­րոշ­վեն ի­րենց հա­յացք­նե­րի մեջ։ Իսկ ինչ վե­րա­բե­րում է հա­յե­րե­նի և «Հա­յոց պատ­մու­թյան» ա­ռար­կա­յի ոչ պար­տա­դիր լի­նե­լուն, իսկ ին­չու՞ պի­տի դրանք պար­տա­դիր լի­նեն ոչ պրո­ֆի­լա­յին մաս­նա­գի­տու­թյուն­նե­րի հա­մար։ Այս դիր­քո­րո­շումն ինձ հա­մար միան­շա­նակ ըն­դու­նե­լի է։
-ՈՒ­սա­նող­նե­րը դժ­գո­հում են նաև «Մել» ֆիլ­մի ֆի­նան­սա­վոր­ման հա­մար։ Հի­մա ի՞նչ, վե՞րջ, «Մե­լը վար­չա­պե­տի պաշտ­պա­նու­թյան ներ­քո է», հե­տո էլ ֆիլ­մի միայն մար­զի­կի մա­սին պատ­մող հատ­վա՞ծն ենք ֆի­նան­սա­վո­րում։
-Որ­քան ես եմ տե­ղյակ այս ֆիլ­մի նա­խա­պատ­մու­թյա­նը, օ­տա­րերկ­րյա ֆոն­դե­րի նա­խա­ձեռ­նու­թյուն է, ո­րի ընդ­հա­նուր բյու­ջեն 200 մլն դրամ է, ո­րի 10 տո­կո­սը Հա­յաս­տա­նը պետք է հատ­կաց­նի։
-Ի՞նչ է տա­լու դա հայ հա­սա­րա­կու­թյա­նը։
-Հա­սա­րա­կու­թյա­նը ներ­կա­յաց­նե­լու է մի մար­դու, թե ինչ­պես է նա իր կյան­քը ապ­րել։
-Սե­ռա­փոխ­ված մար­դու կյան­քի պատ­մու­թյու­նը ին­չո՞վ է ա­ռանձ­նա­հա­տուկ, իսկ ե­թե մար­զի­կի մա­սին պի­տի լի­նի, Հա­յաս­տա­նում քի՞չ մար­զիկ­ներ կան, ո­րոնք ա­վե­լի ար­ժա­նի են ֆիլ­մի հե­րոս լի­նե­լուն։
-Ե­թե այդ մարդն իր կյան­քում հաս­կա­ցել է, որ բնու­թյան հետ կապ­ված խն­դիր­ներ ու­նի, չխո­սե՞լ այդ մա­սին։ Հի­մա ո՞նց են շատ աղ­ջիկ­ներ կոս­մե­տիկ վի­րա­հա­տու­թյուն­նե­րի գնում։ Ին­չու՞ են գնում, թող մնան այն­պես, ինչ­պես կան։
-Կոս­մե­տիկ վի­րա­հա­տու­թյունն ու սե­ռա­փո­խու­թյու­նը նու՞յնն են։
-Որ­տե՞ղ է եզ­րը։ Սա շատ անձ­նա­կան հարց է։ Դու չես կա­րող խիստ ա­վան­դա­պաշտ աղջ­կան ա­սել, թե տղան շատ լավ, «կլյո­վի» բան է, ու նա գնա, սե­ռա­փոխ­վի։ Այդ­պի­սի բան կա­նի այն մար­դը, ո­րի բնու­թյունն այդ­պի­սին է։ Այս­տեղ խն­դիր չկա։

«ԱՐ­ԴԱ­ՐԱՑ­ՆԵ­ԼՈՒ ԿԱՄ ԱՆ­ՀԱՐ­ՄԱ­ՐՈՒ­ԹՅԱՆ ԽՆ­ԴԻՐ ՉԿԱ»

-Պա­րոն Բո­շյան, Ձեր խմ­բակ­ցու­թյու­նում տա­րա­կար­ծու­թյու­նը ճնշ­վու՞մ է։
-Մեր խմ­բակ­ցու­թյու­նում քն­նար­կում­նե­րը լի­նում են բաց, եր­բեմն թեժ։ Սա նոր­մալ է ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան, հե­ղա­փո­խա­կան գա­ղա­փար­նե­րը կրող խմ­բակ­ցու­թյու­նում։ Նման քն­նար­կում­ներ ե­ղել են հենց ա­ռա­ջին օ­րից, քա­նի որ այդ դեպ­քում է ճշ­մար­տու­թյու­նը ծն­վում։
-Դա ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյու՞ն է, թե՞ ի­րա­կա­նում խիստ տար­բեր հա­յացք­նե­րի ու սկզ­բունք­նե­րի տեր մար­դիկ են հայ­տն­վել իշ­խա­նու­թյու­նում ու հնա­րա­վոր չէ թիմ ձևա­վո­րել։
-Խոր­հր­դա­րանն ար­դեն մեկ տա­րի է աշ­խա­տում է, բո­լո­րը տես­նում են մեր աշ­խա­տանք­նե­րը, կարևո­րա­գույն հար­ցե­րի վե­րա­բե­րյալ փոխ­հա­մա­ձայ­նու­թյուն­նե­րը միշտ լի­նում են, դրանք միա­ձայն են անց­նում։ Սա վկա­յում է խմ­բակ­ցու­թյան միաս­նա­կա­նու­թյան մա­սին, ո­րը կրում է այն ար­ժեք­նե­րը, ո­րոնք 1,5 տա­րի ա­ռաջ հե­ղա­փո­խու­թյան հար­թա­կից հն­չել են։
-Ի՞նչ ար­ժեք­նե­րի մա­սին է խոս­քը։
-Ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան Հա­յաս­տան։
-Ի՞նչ է դա են­թադ­րում։ Դրա մեջ մտ­նու՞մ է սե­ռա­փոխ­ված մար­դու մա­սին ֆիլ­մի ստեղ­ծում, հա­յա­գի­տա­կան ա­ռար­կա­նե­րի կար­գա­վի­ճա­կի ի­ջե­ցում։
-Դրանք կեղծ օ­րա­կար­գեր են։ Իսկ ֆիլ­մի հետ կապ­ված վար­չա­պե­տը սպա­ռիչ պա­տաս­խան տվեց։ Դրանք մեր քա­ղա­քա­կան թի­մի տե­սա­կետն են, ո­րը ար­դա­րաց­ված է և տե­ղին։
-Իշ­խա­նու­թյունն է այդ օ­րա­կար­գը բե­րում։
-Դուք որ­տե՞ղ եք նման բան տե­սել։
-Ա­մեն ինչ սկս­վեց Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յից...
-ԱԺ-ի մեր խմ­բակ­ցու­թյու­նում այդ թե­ման օ­րա­կար­գում չէ։ Այդ շա­հար­կում­նե­րը հա­մա­րում եմ քա­ղա­քա­կանց­ված, մո­տի­վաց­ված ո­րո­շա­կի շր­ջա­նակ­նե­րի կող­մից։ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նը չի քն­նար­կել այդ հար­ցը և չկա որևէ ո­րո­շում։
-Դուք չե՞ք կար­ծում, որ կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վարն իր ո­րո­շում­նե­րով, հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րով շատ հա­ճախ ան­հար­մար վի­ճա­կի մեջ է դնում իր թի­մա­կից­նե­րին, ո­րոնք փոր­ձում են այդ քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն ար­դա­րաց­նել։
-Ար­դա­րաց­նե­լու կամ ան­հար­մա­րու­թյան խն­դիր չկա։ Կա միաս­նա­կան գոր­ծե­լու և մեկ օ­րա­կարգ ա­ռաջ տա­նե­լու խն­դիր։ Այդ օ­րա­կար­գը ժո­ղովր­դա­վար, հզոր Հա­յաս­տան ու­նե­նալն է։
-Ի՞նչ է ա­նում այս իշ­խա­նու­թյու­նը դրան հաս­նե­լու հա­մար։
-Փո­փո­խու­թյուն­նե­րը չե՞ք տես­նում։ Օ­րի­նակ, խիստ ա­ռօ­րեա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րից սկ­սենք՝ թո­շակ­նե­րի բարձ­րա­ցում։
-10 տո­կոս թո­շակ­նե­րը կբարձ­րա­նան, իսկ կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դամ­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձը գաղտ­նի ո­րոշ­մամբ կկրկ­նա­պատկ­վի։
-Գաղտ­նիու­թյան հետ կապ­ված հա­մա­ձայն չեմ։ Հայ­տա­րա­րա­գիր լրաց­նող պաշ­տո­նյա­նե­րը չեն կա­րող գաղտ­նի ե­կա­մուտ­ներ ու­նե­նալ։
-Քա­ղա­քա­ցին պի­տի գնա պաշ­տո­նյա­նե­րի հայ­տա­րա­րագ­րե­րը մե­կիկ-մե­կիկ ու­սում­նա­սի­րի՞, որ ի­մա­նա, թե ինչ­քան է իր երկ­րի կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դամ­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձը։
-Այդ հայ­տա­րա­րագ­րե­րը հրա­պա­րակ­վում են, լրագ­րող­նե­րը հետևո­ղա­կա­նո­րեն այդ հայ­տա­րա­րագ­րե­րը ներ­կա­յաց­նում են։
-Են­թադ­րենք, լրագ­րող­նե­րը չեն ա­նում այդ աշ­խա­տան­քը, իշ­խա­նու­թյու­նը պար­տա­վո­րու­թյուն, հաշ­վետ­վո­ղա­կա­նու­թյուն չու­նի՞ հա­սա­րա­կու­թյան ա­ռաջ։
-Ժո­ղովր­դի ա­ռաջ հաշ­վե­տու լի­նե­լը մեր հա­վա­տամքն է։ Պե­տա­կան ա­պա­րա­տի տրա­մա­բա­նու­թյու­նը կա­ռուց­ված է այն­պես, որ պաշ­տո­նյա­նե­րը չեն կա­րող գաղտ­նի աշ­խա­տա­վարձ ստա­նալ։ Կա պարգևատ­րում­նե­րի ֆոնդ և այդ հա­վե­լավ­ճար­նե­րը ե­ղել են այդ մի­ջոց­նե­րից։
-Դուք շա՜տ մեծ խոս­տում­նե­րով ե­կաք իշ­խա­նու­թյան, մե­կու­կես տա­րի է ան­ցել, մար­դիկ տես­նում են, որ ի­րենց կյան­քի ո­րա­կը չի բա­րե­լավ­վել, բայց իշ­խա­նու­թյան ե­կած մարդ­կանց կյան­քը լույ­սի ա­րա­գու­թյամբ փոխ­վում է։ Սա նոր­մա՞լ է։
-Մենք բարձ­րաց­րել ենք թո­շակ­նե­րը, ու­սու­ցիչ­նե­րի, զին­վո­րա­կա­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձե­րը, Հա­յաս­տա­նում ան­նա­խա­դեպ ճա­նա­պար­հա­շի­նա­կան աշ­խա­տանք­ներ են ըն­թա­նում, կա­ռա­վա­րու­թյունն ար­դեն եր­կու ան­գամ 100 փաստ է հրա­պա­րա­կել։
-Այդ փաս­տե­րը խիստ քն­նա­դատ­վել են։ Սա­կայն ա­ռողջ քն­նա­դա­տու­թյունն էլ դուք չեք հան­դուր­ժում։
-Ցան­կա­ցած իշ­խա­նու­թյան հա­մար ա­ռողջ, բո­վան­դա­կա­յին քն­նա­դա­տու­թյու­նը ցան­կա­լի է։ Ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան հա­սա­րա­կու­թյուն­նե­րում ա­ռանց դրա հնա­րա­վոր չէ։ Մեր քա­ղա­քա­կան թի­մը միշտ ող­ջու­նում է փաս­տե­րի վրա հիմն­ված քն­նա­դա­տու­թյու­նը, ոչ թե մա­նի­պու­լյա­ցիան։
-Իշ­խա­նու­թյու­նը մա­նի­պու­լյա­ցիա­ներ չի՞ ա­նում՝ փաս­տեր, թվեր խե­ղա­թյու­րե­լով։
-Ե­թե նման բան կա, դուք, որ­պես լրագ­րող, կա­րող եք դրանք պար­զել և հրա­պա­րա­կել։
-Թարմ օ­րի­նա­կը. Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը պար­բե­րա­բար աշ­խա­տող­նե­րի թվի մա­սին տվյալ­ներ է հրա­պա­րա­կում, ըստ ո­րի, բա­վա­կան ա­վե­լա­ցել է աշ­խա­տող մարդ­կանց թի­վը։ Սա­կայն ակն­հայտ է, որ Հա­յաս­տա­նում ներդ­րում­ներ գրե­թե չեն լի­նում, գոր­ծա­րան­ներ չեն բաց­վում, աշ­խա­տա­տե­ղեր չեն ստեղծ­վում, ու­րեմն ինչ­պե՞ս է գոր­ծազր­կու­թյան թի­վը նվա­զում։
-Այդ տվյալ­նե­րը, հա­մոզ­ված եմ, ու­նեն ար­մատ­ներ, հիմ­նա­վո­րում­ներ։ Լրագ­րող­նե­րը, քաղ­հա­սա­րա­կու­թյու­նը կա­րող են այդ թվե­րի հետևից գնալ և ի­րա­կա­նու­թյու­նը պար­զել։
-Հա­ճախ են ՔՊ-ի նիս­տեր լի­նում, խմ­բակ­ցու­թյան, կու­սակ­ցու­թյան ան­դամ­նե­րը կա­րո՞ղ են ա­զատ ար­տա­հայ­տել ի­րենց տե­սա­կետ­նե­րը, և ար­դյո՞ք դրանք հաշ­վի առ­նում են։
-Ես ՔՊ հիմ­նա­դիր ան­դամ եմ և հենց ա­ռա­ջին օ­րից մեր կու­սակ­ցու­թյու­նում կա այդ ա­վան­դույ­թը, մենք շատ ան­կեղծ խո­սակ­ցու­թյուն­ներ ենք ու­նե­ցել ա­մե­նա­բարդ խն­դիր­նե­րի շուրջ։ Այս ա­վան­դույ­թը կա նաև այ­սօր խմ­բակ­ցու­թյու­նում:
-Մա­մու­լը մեկ ան­գամ չի գրել, որ այդ նիս­տե­րի ժա­մա­նակ Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի, Ա­մուլ­սա­րի հետ կապ­ված ճնշ­վել են այն պատ­գա­մա­վոր­նե­րը, ո­րոնք Փա­շի­նյա­նի դիր­քո­րոշ­մա­նը հա­կա­ռակ կար­ծիք են ու­նե­ցել։
-Շատ հար­ցե­րի վե­րա­բե­րյալ խմ­բակ­ցու­թյու­նում տար­բեր կար­ծիք­ներ կան, բայց մեզ մոտ ճն­շե­լու, մեր­ժե­լու, հաշ­վի չնս­տե­լու պրակ­տի­կա չկա։
-Ի վեր­ջո, ե՞րբ է հպարտ քա­ղա­քա­ցին ապ­րե­լու եր­ջա­նիկ երկ­րում, պա­րոն Բո­շյան։
-Այ­սօր խն­դիր­նե­րը շատ են, շատ աշ­խա­տանք­ներ պի­տի ա­նել։ Բայց այս ա­մե­նի հետ պի­տի փոր­ձել նաև եր­ջա­նիկ լի­նել, աշ­խա­տան­քը մեզ պի­տի գո­հաց­նի։ Բո­լորս պի­տի կոն­սեն­սուս ու­նե­նանք, որ Հա­յաս­տա­նին պետք են ո­րակ­ներ ու նոր հո­րի­զոն­ներ։ Ճիշտ ճա­նա­պարհն այն չէ, որ ա­նընդ­հատ նա­յենք, թե 2021, 2050-ին եր­ջա­նիկ ենք լի­նե­լու։ Եր­ջան­կու­թյունն այդ ճա­նա­պարհն անց­նե­լու փուլն է, երբ մենք ազ­նիվ ենք մեր գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րում։

Զրույց­նե­րը՝
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ