Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

Հի­մա էլ՝ «կմախք­նե­րի» հանձ­նում

Հի­մա էլ՝ «կմախք­նե­րի» հանձ­նում
26.11.2019 | 00:12

Երբ երկ­րիդ վար­չա­պե­տի հա­մար ա­մե­նա­կարևոր գոր­ծը ավ­տո­մե­քե­նա­նե­րի հնա­մաշ թափ­քե­րը (կմախք­նե­րը) որ­պես մե­տա­ղի ջար­դոն հանձ­նե­լու հարցն է, կա­րող ենք ընդ­հան­րա­պես մո­ռա­նալ կա­ռա­վար­ման որևէ օ­ղա­կի ար­դյու­նա­վետ աշ­խա­տան­քի մա­սին։ Ե­րեկ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն իր ֆեյս­բու­քյան է­ջում մե­քե­նա­յի «կմախ­քի» լու­սան­կար էր դրել և հաս­ցե­ներ նշել, թե, որ­տեղ ու ինչ գու­մա­րով այն հանձ­նել։ Սա ան­գամ նա­խա­րա­րի մա­կար­դա­կով զբաղ­վե­լու հարց չէ, էլ ուր մնաց երկ­րի ղե­կա­վա­րի։ Բայց Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ոչ միայն պար­բե­րա­բար խո­սում է այս մա­սին, այլև քա­ղա­քա­ցի­նե­րի հա­մար հս­տակ հաս­ցե­ներ ու հե­ռա­խո­սա­հա­մար­ներ է նշում, թե ինչ­պես մե­տա­ղա­կան ջար­դո­նը փո­ղով հանձ­նեն։

Օ­րերս էլ մար­զա­յին այ­ցե­լու­թյան ժա­մա­նակ ավ­տո­մե­քե­նա­յի հնա­մաշ կմախ­քը տես­նե­լով՝ գայ­թակ­ղու­թյա­նը չդի­մա­ցավ ու ա­ռա­ջար­կեց ի­րեն այդ ֆո­նին նկա­րել։ Մի՞­թե դժ­վար է հանձ­նա­րա­րել հա­մա­պա­տաս­խան մարմ­նին զբաղ­վել այդ հար­ցով և կա­ռա­վա­րու­թյան նիս­տե­րի ժա­մա­նակ ստա­նալ հաշ­վետ­վու­թյուն՝ եր­կի­րը վեր­ջա­պես «կմախք­նե­րից» ա­զատ­վե՞լ է, թե՞ ոչ։ Միայն սա­տա­նա­յին բռ­նե­լով հո չէ՞, մեկ-մեկ էլ թող մե­քե­նա­նե­րի «կմախք­նե­րը» տա­նեն-հանձ­նեն։ Ե­թե այս­պես շա­րու­նակ­վի, հա­ջորդ ան­գամ պի­տի Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հեր­թով նշի գա­րեջ­րի, գի­նու շշե­րի, տան հնա­մաշ ի­րե­րի, հախ­ճա­պա­կե սպաս­քի, մել­քիո­րից գդալ-պա­տա­ռա­քաղ­նե­րի հան­ձն­ման հաս­ցե­նե­րը։ Ի դեպ, չմո­ռա­նա նշել նաև, թե դրան­ցից յու­րա­քան­չյու­րի հանձ­ման դեպ­քում որ­քան է կազ­մե­լու գու­մա­րը։ Տես­նու՞մ եք, թե երկ­րի վար­չա­պետն ինչ լավ բիզ­նե­սի գա­ղա­փար է տա­լիս մարդ­կանց, է՜, օգտ­վեք, է­լի, ի՞նչ եք մնա­ցել 80 հա­զար աշ­խա­տա­վար­ձի հույ­սին։ Փա­շի­նյանն այն­քան հան­գա­մա­նո­րեն է ներ­կա­յաց­րել հան­ձն­ման-ըն­դուն­ման աշ­խա­տանք­նե­րը, որ ու­զում ես հաս­կա­նալ, թե այս մար­դու միտ­քը երկ­րում առ­կա այլ խն­դիր­նե­րով հե՞չ զբաղ­ված չէ, թե մեզ մոտ ար­դեն բո­լորն ապ­րում են այն­պի­սի երկ­րում, որ լիա­կա­տար եր­ջա­նիկ լի­նե­լու հա­մար միայն ավ­տո­մե­քե­նա­նե­րի հնա­մաշ «կմախք­ներն» են խան­գա­րում։

Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 7646

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Ստա­խո­սը
Ստա­խո­սը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Ռազմավարական գործընկերություն
Ռազմավարական գործընկերություն