Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ամա­նորն ըն­դա­մե­նը հնի շա­րու­նա­կու­թ­յունն է

Ամա­նորն ըն­դա­մե­նը հնի շա­րու­նա­կու­թ­յունն է
10.01.2020 | 01:43

Նյութն այս­պես վեր­նագ­րե­լով՝ մենք բնա­կա­նա­բար մեր առջև հնի թե­րաժևա­վոր­ման խն­դիր չենք դնում, ին­չը, ցա­վոք, մեր ա­մե­նօ­րյա կյան­քում դառ­նում է կյան­քի նոր­մա, ընդ ո­րում՝ տհաճ նոր­մա, այլ ըն­դա­մենն ու­զում ենք ըն­դգ­ծած լի­նել ու ըն­դգ­ծում ենք կյան­քի շա­րու­նա­կա­կա­նու­թյու­նը՝ հու­սա­լով, որ մեր մար­զիկ­ներն այս նոր տա­րում մեզ ու­րա­խաց­նե­լու պա­տեհ ա­ռիթ­նե­րը ձեռ­քից բաց չեն թող­նի, մա­նա­վանդ որ այն նշա­նա­կա­լից է նաև այն ա­ռու­մով, որ օ­լիմ­պիա­կան է։ Սա՝ որ­պես ընդ­հան­րա­կան սկիզբ, ո­րին հետևող հա­ջորդ նո­տան, ցա­վոք, տխուր շեշ­տադ­րում­նե­րով է լի­նե­լու, քան­զի վե­րա­բե­րում է... հետևող են­թա­վեր­նագ­րից ար­դեն հաս­կա­ցաք, թե ին­չին։

ՄԵՐ ՖՈՒՏ­ԲՈ­ԼԸ ՄԵՐ ՑԱՎՆ ՈՒ ՀՈԳՍՆ Է
Ինչ­պես որ անց­նող տա­րին եզ­րա­փա­կե­ցինք ֆուտ­բո­լա­յին թե­մա­յով, նորն էլ ենք սկ­սե­լու ֆուտ­բո­լին անդ­րա­դառ­նա­լով ու դա ոչ միայն նրա հա­մար, որ այս մար­զաձևն աշ­խար­հում ա­մե­նա­տա­րած­վածն ու ա­մե­նա­սիր­վածն է։ Հար­կավ շատ ա­վե­լի լավ ու շատ ա­վե­լի հա­ճե­լի կլի­ներ, ե­թե խոսքն այդ իր մեջ մեր վեր­ջին ժա­մա­նակ­նե­րի ֆուտ­բո­լին առ­նչ­վող գո­նե հե­ռա­վոր անդ­րա­դարձ­ներ ու­նե­նար, սա­կայն ակն­հայ­տո­րեն մեզ առն­վազն եր­կու տաս­նա­մյակ էլ կպա­հանջ­վի հիմ­նո­վին ա­վեր­ված սույն ո­լոր­տի մեջ քիչ թե շատ բե­կում մտց­նե­լու հա­մար, այն էլ պայ­մա­նով, որ այդ եր­կու տաս­նա­մյակն ին­տեն­սիվ աշ­խա­տանք­նե­րի ժա­մա­նա­կա­հատ­ված լի­նի, այ­լա­պես այդ­պես էլ կմ­նանք բա­կա­յի­նի մա­կար­դա­կին էլ չձ­գող ֆուտ­բո­լով։
Ֆե­դե­րա­ցիա­յում կա­տար­ված փո­փո­խու­թյուն­նե՞­րը։
Հար­ցի տո­ղա­տա­կը հաս­կա­նում եմ, պար­զա­պես ձեր լա­վա­տե­սու­թյու­նը չեմ կի­սում։
Չեմ կի­սում ոչ նրա հա­մար, որ ան­հու­սա­լի կամ ա­նուղ­ղե­լի վա­տա­տես եմ։
Պար­զա­պես գա­զին պա­ռա­վի չխաբ­վե­լու զգու­շա­վո­րու­թյանն եմ ա­վե­լի հակ­ված։
Դուք ա­սեք՝ տա­րի­քա­յին խեն­թու­թյուն է նման դիր­քո­րո­շու­մը, ես, ա­ռանց ձեզ հետ հա­մա­ձայ­նեց­նե­լու, «խեն­թու­թյուն» բա­ռը փո­խա­րի­նեմ «ի­մաստ­նու­թյուն» բա­ռով ու շարժ­վեմ ա­ռաջ՝ սա­կայն պարտքս հա­մա­րե­լով հի­շեց­նել, որ այս նույն հար­թա­կում մենք վս­տա­հա­բար կհան­դի­պենք և քսան տա­րի անց ու այն­ժամ հի­շեց­նե­լու պես հարց­նե­լու եմ. «Հը՞, ո­րի՞ս մե­րը տղա բե­րեց», թե­պետ կու­զե­նա­յի, ի­րա­պես շատ կու­զե­նա­յի պարտ­վող կող­մը ես լի­նել։
ՈՒ­րեմն, պայ­մա­նա­վոր­վե­ցինք, հայ­կա­կան ֆուտ­բո­լի, Հա­յաս­տա­նի ֆուտ­բո­լի ֆե­դե­րա­ցիա­յի մա­սով՝ քսան տա­րի անց, ին­չը, սա­կայն, չի նշա­նա­կում, որ թե­մա­յի վրա տա­բու ենք դնում ու քաշ­վում մի կողմ։ Մեր ֆուտ­բո­լը մեր ցավն ու հոգսն է, մեզ հու­նից հա­նողն ու հուն բե­րո­ղը, մեր ա­մեն ին­չը, պար­զա­պես վա­ղուց ժա­մա­նակն է, որ ար­դեն Ա­վա­րայ­րի ճա­կա­տա­մար­տի հնու­թյան հաս­նող «Ա­րա­րատ-73»-ի հու­շե­րով ու հի­շո­ղու­թյուն­նե­րով չապ­րենք, որ­քան էլ այդ հուշ-հի­շո­ղու­թյուն­նե­րի մեջ ապ­րեց­նող բան կա։ Հա­մա­ձայ­նեք, որ կյան­քը, զո­րօ­րի­նակ ծան­րա­մար­տում, գե­ղե­ցիկ է ոչ միայն մեր ոչ վաղ ան­ցյա­լի ան­վա­նի մար­զիկ­ներ Յու­րի Վար­դա­նյա­նով, Հոկ­սեն Միր­զո­յա­նով, Յու­րի Սարգ­սյա­նով, այլև մեր օ­րե­րի հե­րոս­ներ Հա­կոբ Մկրտ­չյա­նով, Սի­մոն Մար­տի­րո­սյա­նով, Գոռ Մի­նա­սյա­նով ու փա­ռա­հեղ այլ տղա­նե­րով։
ԱՆԳ­ԼԻԱՆ ԱՆԳ­ԼԻԱ ԷԼ ՄՆՈՒՄ Է
Դեռ անց­նող տա­րին ա­վարտ­վե­լուց ա­ռաջ էինք հի­շեց­ման կար­գով ա­սել, որ Սուրբ Ծնն­դյան տո­նին ըն­դա­ռաջ աշ­խար­հի գե­րա­զանց մա­սի հա­մար ընդ­հան­րա­պես ու Եվ­րո­պա աշ­խար­հա­մա­սում մաս­նա­վո­րա­պես ֆուտ­բո­լա­յին օ­րա­ցույ­ցը ժա­մա­նա­կի շավ­ղից մի պահ դուրս է ժայթ­քում։ Սույ­նը չի վե­րա­բե­րում իր ա­ռանձ­նա­հա­տուկ ժա­մա­նա­կա­ցույցն ու­նե­ցող, դրա­նով ան­վե­րա­պա­հո­րեն ապ­րող Անգ­լիա պե­տու­թյա­նը, որ­տեղ ֆուտ­բո­լա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի պար­զում­ներ կա­րող ես դի­տել թե՛ անց­նող տար­վա ա­վար­տա­կան, թե՛ մեկ­նար­կո­ղի ա­ռա­ջին օ­րե­րին։ Ե­թե մր­գի ա­նու­նը տա­լու հար­ցում պահ­պա­նո­ղա­կան լի­նենք, մեղմ ա­սած, անգ­լիա­ցի­նե­րի վեջն էլ չէ՝ հի­շա­տակ­ված օ­րե­րին աշ­խար­հը հին տա­րին ճա­նա­պար­հե­լու, նոր տա­րին դի­մա­վո­րե­լու պա­տաս­խա­նա­տու գոր­ծին է լծ­ված։
Քա­նի որ այդ օ­րե­րից ար­դեն իսկ բա­վա­կան եր­կար ժա­մա­նակ է ան­ցել, սույ­նը հաշ­վի առ­նե­լով, մենք մա­ռախ­լա­պատ Ալ­բիո­նում կա­յա­ցած այդ սահ­մա­նա­յին օ­րե­րի ֆուտ­բո­լա­յին հան­դի­պում­նե­րի տե­սու­թյու­նը բնա­կա­նա­բար չենք ա­նի, բայց չենք էլ կա­րող չա­սել, որ շա­րու­նա­կում է իր խե­լա­հեղ հան­դի­պում­նե­րի շար­քը «Լի­վեր­պուլն» ու 13 միա­վո­րով ա­ռաջ է ան­ցել երկ­րորդ հո­րի­զո­նա­կա­նում գտն­վող «Լես­տե­րից»՝ ակ­տի­վում պա­կաս անց­կաց­րած մեկ խաղ էլ դեռ ու­նե­նա­լով։ Սկզ­բուն­քո­րեն անհ­նար է պատ­կե­րաց­նել, թե երկ­րի չեմ­պիո­նու­թյու­նը նվա­ճե­լու հար­ցում ին­չը կա­րող է խան­գա­րել Յուր­գեն Կլո­պի սա­նե­րին, ով­քեր խա­ղից խաղ ռե­կորդ ռե­կոր­դի հետևից են սահ­մա­նում ու կա­մաց-կա­մաց օ­րախն­դիր դարձ­նում հար­ցը, թե ար­դյո՞ք կա­րող են չեմ­պիո­նու­թյան հաս­նել ա­ռանց պար­տու­թյան։
Պրե­միեր լի­գա­յում ան­հա­մե­մատ լար­ված ըն­թացք է ստա­ցել փոխ­չեմ­պիո­նու­թյան հա­մար պայ­քա­րը, ու դա մե­ծավ մա­սամբ երկ­րի գոր­ծող չեմ­պիոն «Ման­չեստր Սի­թիի» թույլ մր­ցե­լույթ­նե­րի պատ­ճա­ռով, ո­րը միայն պար­տու­թյան տես­քով հինգ վրի­պում է ար­դեն ու­նե­ցել։ «Քա­ղա­քաբ­նակ­նե­րը» 44 միա­վոր ու­նեն, ինչն ըն­դա­մե­նը մե­կով է պա­կաս «Լես­տե­րի» ան­վան դի­մաց գրանց­վա­ծից, սա­կայն ինք­նին հաս­կա­նա­լի է, որ այս մր­ցաշր­ջա­նում նրանց առջև դր­ված խն­դի­րը բնավ էլ փոխ­չեմ­պիո­նու­թյան հա­մար պայ­քա­րե­լը չէր։ Մր­ցաշր­ջա­նը որ­պես հիմ­նո­վին տա­նուլ տված չգ­րան­ցե­լու հա­մար Գվար­դիո­լա­յի սա­նե­րը գործ­նա­կա­նում մեկ ելք ու­նեն միայն՝ հաղ­թել Չեմ­պիոն­նե­րի լի­գա­յում, ին­չը հա­վա­սա­րա­պես թե՛ նույն «Լի­վեր­պու­լի» ծրագ­րե­րում է, թե՛ «Բար­սե­լո­նի», թե՛ «Ռեա­լի», թե՛ «Բա­վա­րիա­յի», թե՛ «Յու­վեն­տու­սի», թե՛ «Պա­րի Սե Ժեր­մե­նի» (ե­թե ինչ-ինչ թի­մեր էլ չհի­շա­տա­կե­ցինք՝ նե­րող)։
Անգ­լիա­կան թե­ման կա­րող էինք այս­քա­նով էլ փա­կել, բայց մեկ որ «թրջ­վել» ենք, «չքի­սայ­վելս» ո՞րն է։ «Լի­վեր­պուլ»-«Լես­տեր»-«Ման­չեստր Սի­թի» ե­ռյա­կին 36 միա­վո­րով հե­տապն­դում է «Չել­սին», ո­րը վեր­ջին խա­ղե­րը փոխ­նի­փոխ հա­ջո­ղու­թյամբ է անց­կաց­նում, ինչն այն­քան էլ լա­վա­տե­սու­թյուն չի արթ­նաց­նում մե­դալ­նե­րի հա­մար պայ­քա­րին խառն­վե­լու նրա հնա­րա­վո­րու­թյա­նը, փո­խա­րե­նը թի­մը պա­հում է Չեմ­պիոն­նե­րի լի­գա­յում հան­դես գա­լու ի­րա­վունքն ա­պա­հո­վող շր­ջագ­ծում, ե­թե, ի­հար­կե, շար­ժի­չի շր­ջապ­տույտ­ներն ան­հու­սա­լիո­րեն չդան­դա­ղեց­նի։ Լա­վա­գույն հն­գյա­կը եզ­րա­փա­կում է 31 միա­վոր ու­նե­ցող «Ման­չեստր Յու­նայ­թե­դը», ո­րի տե­ղի վրա լավ էլ աչք ու­նի տն­կած «Տո­տեն­հե­մը»։
ԿՐ­ԿԻՆ ԵՐ­ԿԻՇ­ԽԱ­ՆՈՒ­ԹՅՈՒՆ
Ե­թե պայ­մա­նա­վոր­վում ենք, որ հին ու նոր տար­վա սահ­մա­նա­գի­ծը սա­հու­նո­րեն ան­ցած անգ­լիա­կան պրե­միեր լի­գան այդ­պես էլ ըն­թաց­քի դա­դար չի ու­նե­ցել, օ­րա­ցու­ցա­յին նոր տա­րին ա­ռա­ջի­նը սկ­սած ա­ռաջ­նու­թյու­նը իս­պա­նա­կանն է։ Այն միան­շա­նակ հա­ջող սկս­վեց Մադ­րի­դի «Ռեա­լի» հա­մար, որն ար­տագ­նա­յում ե­րեք ան­պա­տաս­խան գն­դա­կի ա­ռա­վե­լու­թյամբ հաղ­թա­նակ տո­նեց մր­ցաշր­ջա­նում լավ մեկ­նար­կած «Խե­տա­ֆեի» նկատ­մամբ ու 40 միա­վո­րով ժա­մա­նա­կա­վո­րա­պես դուրս ե­կավ ա­ղյու­սա­կի ա­ռա­ջին հո­րի­զո­նա­կան։ Լի­դեր դառ­նա­լու «սե­րուց­քա­յին­նե­րի» հա­վակ­նու­թյուն­նե­րի վրա հեր­թա­կան ան­գամ ջուր կա­րող էին լց­նել բար­սե­լոն­ցի­նե­րը, սա­կայն ա­ղյու­սա­կը եզ­րա­փա­կող «Էս­պա­նիո­լը» ա­ռանձ­նա­կի էր տրա­մադր­վել դեր­բիին, ու կա­տա­լոն­ցի­նե­րը ստիպ­ված էին տուն վե­րա­դառ­նալ մեկ միա­վո­րով՝ 2։2, իսկ սա նշա­նա­կեց, որ լա լի­գա­յում նո­րից եր­կիշ­խա­նու­թյան ա­կա­նա­տեսն ենք դառ­նում։
Ա­ղյու­սա­կի եր­րորդ հո­րի­զո­նա­կա­նում «Լևան­տեի» հետ տնա­յին մր­ցա­վե­ճում հաղ­թա­կան հան­դի­պում անց­կաց­րած «Աթ­լե­տի­կոն» է՝ (2։1)։ Մադ­րիդ­ցի­նե­րի պես 35 միա­վոր է գրանց­ված և սե­փա­կան հար­կի տակ Բիլ­բաո­յի «Աթ­լե­տի­կի» հետ առ­ճա­կա­տու­մում (1։1) մեկ միա­վոր վաս­տա­կած ան­դա­լու­զա­կան «Սևի­լիա­յի» ան­վան դի­մաց։
Այս­տե­ղից եվ­րո­պա­կան գո­տում է ևս եր­կու թիմ՝ 31-ա­կան միա­վոր ու­նե­ցող «Ռեալ Սո­սիե­դա­դը» (տնա­յին խա­ղում զի­ջել է «Վի­լիա­ռեա­լին»՝ 2։1) ու սե­փա­կան հար­կի տակ նվա­զա­գույն հաշ­վով «Էյ­բա­րին» պար­տու­թյան մատ­նած «Վա­լեն­սիան»։
ՇԱ­ՐՈՒ­ՆԱԿ­ՎՈՂ ԵՐ­ԿԻՇ­ԽԱ­ՆՈՒ­ԹՅՈՒՆ
Օ­րա­ցու­ցա­յին նոր տա­րում ա­ռաջ­նու­թյու­նը վեր­սկ­սած հա­ջորդ եր­կիրն Ի­տա­լիան է։ Այս­տեղ ևս, ինչ­պես իս­պա­նա­կա­նում, եր­կիշ­խա­նու­թյուն է։ Ինչ-որ փու­լից միանձ­նյա ա­ռա­ջա­տա­րու­թյու­նը կորց­րած երկ­րի գոր­ծող չեմ­պիոն «Յու­վեն­տու­սը» հեր­թա­կա­նում հաղ­թում է մր­ցակ­ցին, այդ հաղ­թա­նա­կին հաղ­թա­նա­կով է պա­տաս­խա­նում «Ին­տե­րը»՝ ի հա­շիվ լրա­ցու­ցիչ գոր­ծա­կից­նե­րի վե­րա­դարձ­նե­լով ա­ղյու­սա­կի ա­ռա­ջին հո­րի­զո­նա­կա­նը։ 18-րդ տու­րում «ծեր սի­նյո­րան» սե­փա­կան հար­կի տակ, նաև շնոր­հիվ Քրիշ­տիա­նու Ռո­նալ­դուի հեթ տրի­կի, պար­տու­թյան է մատ­նել եր­րորդ ան­գամ ա­նընդ­մեջ ձա­խող­վող «Կա­լյա­րիին»՝ 4։0 (վեր­ջին­ներս 29 միա­վո­րով եզ­րա­փա­կում են ա­ռա­ջին վե­ցյա­կը), «Ին­տերն» ար­տագ­նա­յում ծն­կի է բե­րել «Նա­պո­լիին»՝ 3։1։ Կոն­տեի ու Սա­րիի սա­ներն ու­նեն 45-ա­կան միա­վոր։
Սկու­դե­տեում շա­րու­նա­կում է գե­րա­զանց մր­ցե­լույթ­նե­րի շար­քը «Լա­ցիոն», որն ար­տագ­նա­յում հյու­րըն­կալ­վել էր «Բրե­շիա­յին»՝ 2։1։ Ճիշտ է՝ մր­ցա­շա­րա­յին ա­ղյու­սա­կում «Ռո­ման» չկորց­րեց ու­նե­ցած չոր­րորդ հո­րի­զո­նա­կա­նը, սա­կայն դա թույլ մխի­թա­րու­թյուն ե­ղավ սե­փա­կան հար­կի տակ «Թու­րի­նից» կրած պար­տու­թյան դի­մաց։ Իսկ ա­հա երկ­րորդ ա­նընդ­մեջ հաղ­թա­նակն ու դար­ձյալ նույն 5։0 հաշ­վով «Ա­տա­լան­տա­յին» (այս ան­գամ զո­հը «Պար­ման» էր) ընդ­հուպ մո­տեց­րեց ի­տա­լա­կան «գայ­լե­րին», ո­րոնք ու­նեն 35 միա­վոր։
ԵԶ­ՐԱ­ՓԱ­ԿԻ­ՉԸ՝ ՀՈՒՆ­ՎԱ­ՐԻ 12-ԻՆ
Մեր ա­վե­լի վաղ ու­նե­ցած հրա­պա­րա­կում­նե­րից մե­կում ա­սել էինք, որ իս­պա­նա­կան ֆուտ­բո­լի ֆե­դե­րա­ցիան (RFEF) ար­մա­տա­կան լու­ծում էր տվել երկ­րի ներ­սում սու­պեր­գա­վա­թի խա­ղար­կու­թյան պա­հանջ­ված չլի­նե­լուն ու մաս­նա­վո­րա­պես որ­պես խնդ­րի լուծ­ման տար­բե­րակ դի­տար­կել այն փոխ­ված ձևա­չա­փով մեկ այլ երկ­րում անց­կաց­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նը։ Հի­շեց­նենք, որ ամ­ռանն այդ­պես էլ չանց­կաց­վեց երկ­րի գոր­ծող չեմ­պիոն «Բար­սե­լո­նի» ու Ար­քա­յա­կան գա­վա­թի հաղ­թող «Վա­լեն­սիա­յի» մր­ցակ­ցու­թյու­նը։ Ըստ փոխ­ված ձևա­չա­փի, սու­պեր­գա­վա­թի մր­ցա­վե­ճը փոխ­վել է «Չոր­սի եզ­րա­փակ­չի», ո­րի մաս են կազ­մել մադ­րի­դյան հրա­վի­րյալ եր­կու գրանդ ա­կումբ­նե­րը։ Խոս­քը, բնա­կա­նա­բար, վե­րա­բե­րում է «Ռեա­լին» ու «Աթ­լե­տի­կո­յին»։ Մր­ցա­շա­րը հյու­րըն­կա­լող եր­կր­նե­րի մր­ցակ­ցու­թյու­նում ա­ռա­վել հա­ջո­ղակ է ե­ղել Սաու­դյան Ա­րա­բիան, ո­րը հաղ­թել է Չի­նաս­տա­նի, Հնդ­կաս­տա­նի, Քա­թա­րի հետ մր­ցա­վե­ճում։
Ա­ռա­ջի­նը խա­ղա­դաշտ են դուրս ե­կել «Վա­լեն­սիան» ու «Ռեա­լը»։ Դա ե­ղել է հուն­վա­րի 8-ին։ Շատ ա­վե­լի բարձր կարգ ու­նե­ցող «ար­քա­յա­կա­նը» դի­մա­կա­յու­թյու­նում շանս իսկ չի տվել երկ­րի գա­վա­թակ­րին՝ ար­դեն իսկ ա­ռա­ջին խա­ղա­կե­սում փաս­տա­ցի վճ­ռե­լով հան­դիպ­ման ել­քը։ Դի­մա­կա­յու­թյան երկ­րորդ հատ­վա­ծում Մոդ­րի­չը Կրո­սի ու Իս­կո­յի գո­լե­րին ա­վե­լաց­րել է ևս մե­կը, ու միայն հա­վե­լյալ ժա­մա­նա­կում է «Վա­լեն­սիան» խփել հե­ղի­նա­կու­թյան գո­լը։
Երկ­րորդ դի­մա­կա­յու­թյու­նը կա­յա­ցել է ե­րեկ։ «Բար­սե­լոն»-«Աթ­լե­տի­կո» մր­ցակ­ցու­թյան ուշ ժա­մի անց­կաց­ված լի­նե­լու ի­րո­ղու­թյու­նը մեզ թույլ չի տա­լիս ա­սել, թե եզ­րա­փակ­չում այս եր­կու թի­մից որ մե­կին է վճ­ռո­րոշ խա­ղում հան­դես գա­լու բախտ վի­ճակ­վել։ Հա­վե­լենք, որ եզ­րա­փա­կիչ հան­դի­պու­մը կա­յա­նա­լու է հուն­վա­րի 12-ին, մե­ծու­թյամբ Սաու­դյան Ա­րա­բիա­յի թիվ եր­կու քա­ղա­քի՝ Ջի­դա­յի մար­զա­դաշ­տում, ո­րը կրում է ար­քա­յազն Աբ­դուլ ալ-Ֆայ­սա­լի ա­նու­նը, տե­ղա­վո­րում է 62 հա­զար հան­դի­սա­կան։ Թերևս կա­րիք չկա ա­սե­լու, որ տոմ­սե­րը վա­ղուց սպառ­ված են։
Մար­տին ՀՈՒ­ՐԻ­ԽԱ­ՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3966

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ