Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«ՌԴ-ն կա­րող է գնալ հա­րա­բե­րու­թ­յուն­նե­րի վատ­թա­րաց­ման ճա­նա­պար­հով, ե­թե Թուր­քիան շա­րու­նա­կի ազ­դե­ցու­թ­յան գո­տին ընդ­լայ­նե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը»

«ՌԴ-ն կա­րող է գնալ հա­րա­բե­րու­թ­յուն­նե­րի վատ­թա­րաց­ման ճա­նա­պար­հով, ե­թե Թուր­քիան շա­րու­նա­կի ազ­դե­ցու­թ­յան գո­տին ընդ­լայ­նե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը»
06.03.2020 | 01:36
«Ի­րա­տե­սի» զրու­ցա­կի­ցը թուր­քա­գետ ԿԱՐԵՆ ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆՆ է:
-Ինչ­պե՞ս եք գնա­հա­տում վեր­ջին շր­ջա­նում ռուս-թուր­քա­կան հա­կա­մար­տու­թյու­նը։ Իդ­լի­բում տե­ղի ու­նե­ցող դեպ­քե­րը կհան­գեց­նե՞ն ռուս-թուր­քա­կան բախ­ման։
-Ռուս-թուր­քա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը Սի­րիա­յում իս­կա­պես լար­ված են, սա­կայն դա գլո­բալ աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան ա­ռու­մով չի կա­րող ազ­դել ռուս-թուր­քա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի վրա: Այն փաս­տը, որ մինչև հի­մա Թուր­քիան Իդ­լի­բում իր կո­րուստ­նե­րի հա­մար չի մե­ղադ­րել Ռու­սաս­տա­նին, ար­դեն խո­սում է այն մա­սին, որ Թուր­քիան հակ­ված չէ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը վատ­թա­րաց­նե­լուն: Նույնն էլ կա­րող եմ ա­սել ՌԴ-ի մա­սով, սա­կայն մեկ բա­ցա­ռու­թյամբ: Այս­տեղ ՌԴ-ն կա­րող է գնալ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի վատ­թա­րաց­ման ճա­նա­պար­հով, ե­թե Թուր­քիան շա­րու­նա­կի ազ­դե­ցու­թյան գո­տին ընդ­լայ­նե­լու քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն վա­րել: Ռուս-թուր­քա­կան բա­խում քիչ հա­վա­նա­կան եմ հա­մա­րում, չնա­յած, ըստ էու­թյան այդ բա­խու­մը կա, սա­կայն միջ­նոր­դա­վոր­ված, տվյալ դեպ­քում Ա­սա­դի ու­ժերն են:
-Սի­րիան Ռու­սաս­տա­նի և Թուր­քիա­յի հա­մար դար­ձել է մի տա­րա­ծաշր­ջան‚ որ­տեղ եր­կու ու­ժա­յին այս կենտ­րոն­նե­րը պայ­քա­րում են Մեր­ձա­վոր Արևել­քում ի­րենց դիր­քերն ու­ժե­ղաց­նե­լու հա­մար։ Ի՞նչ խն­դիր է լու­ծում այս եր­կու եր­կր­նե­րից յու­րա­քան­չյու­րը տա­րա­ծաշր­ջա­նում։
-Իս­կա­պես պայ­քար է գնում ազ­դե­ցու­թյան գո­տիա­կա­նու­թյունն ընդ­լայ­նե­լու հա­մար: Սա­կայն, ի տար­բե­րու­թյուն ՌԴ-ի՝ Թուր­քիան ոչ միայն ազ­դե­ցու­թյունն է ցան­կա­նում մե­ծաց­նել, այլև ա­վե­լի հե­ռուն գնա­ցող նկր­տում­ներ ու­նի: Ե­թե նա­յենք Թու­քիա­յի վե­րահս­կո­ղու­թյան տակ գտն­վող բնա­կա­վայ­րե­րը, օ­րի­նակ‚ Աֆ­րի­նը, կա­րող ենք ա­սել՝ դրանք թուր­քա­կա­նաց­վում են: Ա­վե­լի ման­րա­մաս­նեմ. այս­տեղ թուր­քե­րը թուր­քե­րե­նը դարձ­րել են ա­ռաջ­նա­յին լե­զու, հիմ­նել են թուր­քա­կան բու­հե­րի մաս­նա­ճյու­ղեր, ա­վե­լի բա­րեն­պաստ պայ­ման­ներ են ա­ռա­ջար­կում թուր­քա­կան կողմ­նո­րո­շում ու­նե­ցող­նե­րին և այլն: Այ­սինքն՝ Թուր­քիան այս տա­րածք­նե­րը տես­նում է որ­պես ա­պա­գա Թուր­քիա­յի տա­րածք: Ռու­սաս­տա­նի դեպ­քում բո­լո­րո­վին այլ է: Ռու­սաս­տա­նը ցան­կա­նում է, որ Սի­րիա­յի տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջու­թյու­նը պահ­պան­վի և մնա ու­ղիղ իր ազ­դե­ցու­թյան տակ:
-Ռուս-թուր­քա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի սրումն ինչ­պե՞ս կանդ­րա­դառ­նա Ար­ցա­խյան հար­ցի կար­գա­վոր­ման գոր­ծըն­թա­ցի վրա։ Հնա­րա­վո՞ր են ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ այս ճա­կա­տում։
-Շատ է խոս­վում հնա­րա­վոր ազ­դե­ցու­թյուն­նե­րի մա­սին, սա­կայն ես քիչ հա­վա­նա­կան եմ հա­մա­րում դա, չնա­յած չի կա­րե­լի նաև բա­ցա­ռել: Մի կող­մից Թուր­քիան չի ու­զե­նա նոր ճա­կատ բա­ցել կամ միջ­նոր­դա­վոր­ված հա­կա­մար­տու­թյան մեջ մտ­նել, մյուս կող­մից էլ, չի բա­ցառ­վում, որ փոր­ձի ՌԴ-ի հա­մար խն­դիր­ներ ստեղ­ծել տա­րա­ծաշր­ջա­նում: Իսկ ՌԴ-ի հա­մար խն­դիրն այն է, որ Մոսկ­վան չի ցան­կա­նա հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը վատ­թա­րաց­նել թե՛ Հա­յաս­տա­նի, թե՛ Ադր­բե­ջա­նի հետ:
-Թուր­քիա­յի արտ­գործ­նա­խա­րար Չա­վու­շօղ­լուն օ­րերս հան­դի­պել է ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րի հետ՝ կոչ ա­նե­լով ակ­տի­վաց­նել Ար­ցա­խյան խնդ­րի կար­գա­վոր­մանն ուղղ­ված ջան­քե­րը։ Ըստ նրա՝ Ար­ցա­խի հար­ցի լու­ծու­մը պետք է ամ­բող­ջու­թյամբ հա­մա­պա­տաս­խա­նի Ադր­բե­ջա­նի ինք­նիշ­խա­նու­թյան, տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թյան սկզ­բունք­նե­րին և այդ երկ­րի մի­ջազ­գայ­նո­րեն ճա­նաչ­ված սահ­ման­նե­րին։ Ինչ­պե՞ս կգ­նա­հա­տեք այս ի­րա­վի­ճա­կը։
-Սա շատ վատ նա­խա­դեպ է, և մենք պետք է պարզ ու հս­տակ դիր­քո­րո­շում ար­տա­հայ­տենք, որ Թուր­քիան ոչ մի տե­սա­կի ման­դատ չու­նի Ար­ցա­խի խնդ­րի շուրջ միջ­նորդ եր­կր­նե­րի հետ Ար­ցա­խի հար­ցով քն­նար­կում­ներ անց­կաց­նե­լու, ա­ռա­վել ևս, այդ քն­նար­կում­նե­րից հե­տո հայ­տա­րա­րու­թյուն տա­րա­ծե­լու: Այս կերպ շա­րու­նակ­վե­լու դեպ­քում ակն­հայտ է դառ­նում, որ թե՛ Ադր­բե­ջա­նը, թե՛ Թուր­քիան փոր­ձում են դի­վա­նա­գի­տա­կան ա­ռա­վե­լու­թյան հաս­նել և, դա օգ­տա­գոր­ծե­լով, ա­ռաջ շարժ­վել: Սա ես հա­մա­րում եմ ան­թույ­լատ­րե­լի, քա­նի որ սա­ռեց­ված հա­կա­մար­տու­թյու­նը նման հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից հե­տո կա­րող է ակ­տի­վա­նալ և ու­նե­նալ ան­դառ­նա­լի հետևանք­ներ:
Զրու­ցեց Լի­լիթ ԳՐԻ­ԳՈ­ՐՅԱ­ՆԸ
Դիտվել է՝ 35812

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ