Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Նիր­հող քաո­սի նա­խա­պատ­ճառ­նե­րը

Նիր­հող քաո­սի նա­խա­պատ­ճառ­նե­րը
24.07.2020 | 00:11

Մենք ապ­րում ենք հրաբ­խի վրա, ոչ երկ­րա­բա­նա­կան պատ­ճառ­նե­րով կամ սեյս­միկ գո­տի լի­նե­լու, երբ երկ­րա­շար­ժը եր­բեմն զու­գա­հեռ­վում է լա­վա­յի ժայթ­քու­մով: Մենք ապ­րում ենք աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան հրաբ­խի վրա: Աշ­խար­հում սկս­վել են տեկ­տո­նա­կան փո­փո­խու­թյուն­ներ, ո­րոնց նպա­տա­կը հե­ռան­կա­րում տե­սա­նե­լի չէ: Հա­րա­բե­րա­կան հրա­դա­դա­րից հե­տո հու­լի­սի 21-ի լույս 22-ի գի­շե­րը Ադր­բե­ջա­նը նո­րից փոր­ձեց «Ան­վախ» դիր­քում ա­ռաջ գալ, հետ շպրտ­վեց: Ե­թե փոր­ձենք հու­լի­սյան պա­տե­րազ­մի ար­դյունք­ներն ու հետևանք­նե­րը ամ­փո­փել, ստա­նա­լու ենք տա­րօ­րի­նակ պատ­կեր: Իլ­համ Ա­լիևը պարտ­վել է, բայց հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նին ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ սպան­ված զին­վոր­նե­րի ըն­տա­նիք­նե­րին մե­քե­նա­ներ և բնա­կա­րան­ներ նվի­րե­լիս ՀՀ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին կոչ է ա­րել Ադր­բե­ջա­նի դեմ կռ­վել «մեն-մե­նակ» և ա­սել՝ «Այդ ժա­մա­նակ կտես­նենք, թե ով կհաղ­թի»: Ա­վե­լին՝ հայ­տա­րա­րել է՝ իբր «Ադր­բե­ջա­նը Հա­յաս­տա­նին կոր­ծա­նիչ հար­ված է հասց­րել»: Ե­թե կոր­ծա­նիչ հար­վա­ծը Ադր­բե­ջանն է հասց­րել, ին­չու՞ է ին­քը զոհ­ված­նե­րի հա­րա­զատ­նե­րին կա­շա­ռում: Ա­վե­լին՝ Ա­լիևը ազ­դա­րա­րել է, որ իբր «Հա­յաս­տա­նը դի­մել է ՀԱՊԿ-ի օգ­նու­թյանն ու ոչ մի ար­դյուն­քի չի հա­սել»՝ ՀԱՊԿ-ի եր­կր­նե­րից «Ղա­զախս­տանն ու Ղրղզս­տանն ի­րենց ա­ջակ­ցու­թյունն են հայտ­նել Ադր­բե­ջա­նին թյուր­քա­լե­զու պե­տու­թյուն­նե­րի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան խոր­հր­դի շր­ջա­նա­կում, իսկ Բե­լա­ռու­սը` չմիա­ցած եր­կր­նե­րի շարժ­ման շր­ջա­նա­կում»: Ա­լիևի խոս­քով` ՀԱՊԿ-ին դի­մե­լուց ա­ռաջ «Հա­յաս­տա­նը պետք է հի­շի, թե ինչ­պես է վի­րա­վո­րել այդ կա­ռույ­ցը` ա­ռանց հա­մա­ձայ­նեց­նե­լու մյուս եր­կր­նե­րի հետ ձեր­բա­կա­լե­լով կա­ռույ­ցի գլ­խա­վոր քար­տու­ղա­րին»: Կար­ծես ՀԱՊԿ-ը ոչ թե ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան դա­շինք է, այլ հա­շիվ­ներ մաք­րե­լու հար­թակ: «Կռ­վեք մեզ հետ դեմ առ դեմ, տես­նենք՝ ով կհաղ­թի»,- դի­մել է Ա­լիևը ՀՀ ղե­կա­վա­րու­թյա­նը: Ե­թե ՀՀ-ն ՀԱՊԿ-ից ո­չինչ չի ստա­ցել, իսկ ի­րա­կա­նում ՀԱՊԿ-ից օգ­նու­թյուն չի խնդ­րել, ի՞նչ ուր­վա­կան­ներ են երևա­ցել Ա­լիևի աչ­քին, որ կոչ է ա­նում Ադր­բե­ջա­նի դեմ «մեն-մե­նակ» կռ­վել: Թե՞ վա­խե­նում է խոս­տո­վա­նել, որ «մեն-մե­նա­կով» պարտ­վել է:


Պա­կաս տա­րօ­րի­նակ չէ ՄԱԿ-ի գլ­խա­վոր քար­տու­ղա­րի «խոր մտա­հո­գու­թյու­նը», ի­հար­կե, շնոր­հա­կալ ենք, որ ան­ձամբ է հետևում Ադր­բե­ջա­նի և Հա­յաս­տա­նի միջև պահ­պան­վող լար­վա­ծու­թյան ա­ճին, ի՞նչ հիմ­քով է Ան­տո­նիու Գու­տե­րե­շը ԿՈՂ­ՄԵ­ՐԻՆ հոր­դո­րում ա­ռա­վե­լա­գույն զսպ­վա­ծու­թյուն դրսևո­րել: Ա­ռա­վել ևս՝ նրա մամ­լո քար­տու­ղար Ստե­ֆան Դյու­ժա­րի­կը հաս­տա­տել է, որ ՄԱԿ-ի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը Ադր­բե­ջա­նի և Հա­յաս­տա­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի հետ տար­բեր մա­կար­դակ­նե­րի շփում­ներ են ու­նե­ցել: Սա Ան­տո­նիու Գու­տե­րե­շի երկ­րորդ կոչն է՝ նա մեկ ան­գամ էլ էր Երևա­նին և Բաք­վին՝ հոր­դո­րել վայր դնել զեն­քե­րը, թու­լաց­նել լար­վա­ծու­թյու­նը և ձեռն­պահ մնալ սադ­րիչ հռե­տո­րա­բա­նու­թյու­նից: Վայր դնել զեն­քե­րը Հա­յաս­տա­նի պա­րա­գա­յում նշա­նա­կում է թշ­նա­մուն տուն թող­նել, նա­խա­հար­ձակ լի­նե­լով ու սադ­րիչ հռե­տո­րա­բա­նու­թյամբ զբաղ­վում է Բա­քուն: Ան­տո­նիու Գու­տե­րե­շը իր սխա­լի մեջ հա­մոզ­վե­լու ա­պա­ցույց ու­ներ դեռ մար­տին, երբ աշ­խար­հի հա­կա­մար­տող եր­կր­նե­րին հրա­դա­դա­րի կոչ էր ա­րել: «Հա­յաս­տա­նը լիա­կա­տար ա­ջակ­ցու­թյուն է հայտ­նում ՄԱԿ-ի գլ­խա­վոր քար­տու­ղար Ան­տո­նիու Գու­տե­րե­շի կո­չին, որ­տեղ նա նշում է, որ մինչ ողջ մարդ­կու­թյու­նը պայ­քա­րում է ընդ­դեմ ընդ­հա­նուր թշ­նա­մու՝ COVID-19-ի, աշ­խար­հի բո­լոր ան­կյուն­նե­րում պետք է հաս­տա­տել գլո­բալ հրա­դա­դար»,- Թվի­թե­րում գրել էր ԱԳ նա­խա­րար Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նը: Բա­քուն չէր ար­ձա­գան­քել:
Տա­վու­շում ա­նօ­դա­չու թռ­չող սար­քե­րի կորս­տից Բա­քուն 200 մի­լիոն դո­լա­րի վնաս է կրել՝ ըստ հայ­կա­կան կող­մի նախ­նա­կան հաշ­վար­կի: Դա՞ է կոծ­կում Ա­լիևը, որ նոր ԱԳ նա­խա­րար նշա­նա­կեց ու թույլ չի տա­լիս աշ­խա­տել՝ դի­վա­նա­գի­տա­կան հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը ա­նում է նա­խա­գա­հի աշ­խա­տա­կազ­մի ար­տա­քին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի պա­տաս­խա­նա­տու Հիք­մեթ Հա­ջիևը: Նա է հայ­տա­րա­րել, թե Բա­քուն չի կա­րող ան­վերջ մաս­նակ­ցել բա­նակ­ցու­թյան ի­մի­տա­ցիա­յին: Ե­թե չեն բա­նակ­ցե­լու, Ջեյ­հուն Բայ­րա­մո­վը զբաղ­վե­լու է այլ պե­տու­թյուն­նե­րի հետ երկ­կողմ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րո՞վ: Հի­մա ո՞վ է և ու՞մ է ներ­կա­յաց­նում Ադր­բե­ջա­նի ԱԳ նա­խա­րա­րը. ին­քը՝ Ա­լի՞ևը, որ ներ­կա­յաց­նում է Ա­լիևներ-Փա­շաևներ կլա­նին, թե՞ Հիք­մեթ Հա­ջիևը, որ ներ­կա­յաց­նում է Ա­լիևի կլա­նին, թե՞ Ջեյ­հուն Բայ­րա­մո­վը, որ ներ­կա­յաց­նում է Փա­շաևնե­րի կլա­նին: Ե­րե­քից ո՞վ չի ու­զում բա­նակ­ցել: Չի՞ կա­րող, թե՞ չի ու­զում:


Սա կարևոր հարց է, խոս­տո­վա­նի-չխոս­տո­վա­նի՝ Ա­լիևը հաս­կա­ցել է, որ բյու­ջեից քամ­ված մի­լիարդ­նե­րը ռազ­մա­կան հա­ջո­ղու­թյուն չեն բե­րե­լու, մնում է դի­վա­նա­գի­տա­կան ճա­նա­պար­հը, որ­տեղ ա­ռա­վե­լա­գույ­նը հա­սավ Ղա­զախս­տա­նի, Ղրղզս­տա­նի, Բե­լա­ռու­սի ա­ջակ­ցու­թյա­նը: Իսկ դա վկա­յում է, որ մեր դի­վա­նա­գի­տու­թյան գեր­կարևոր խն­դի­րը սահ­մա­նա­յին վե­րահս­կո­ղու­թյան մի­ջազ­գա­յին մո­նի­տո­րին­գին հաս­նելն է, որ ու­նե­նա մի­ջազ­գա­յին մա­կար­դա­կով հաս­տատ­ված փաս­տա­կան ա­պա­ցույց­ներ՝ ով է նա­խա­հար­ձակ լի­նում և ով է հա­կա­դար­ձում: Միայն այդ դեպ­քում կա­րող ենք ակն­կա­լել պա­րի­տե­տա­յին խայ­տա­ռակ կո­չե­րի ու հոր­դոր­նե­րի փաս­տա­կան վախ­ճան: ՈՒ­զում է, թե չի ու­զում վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, ստիպ­ված է հրա­ժար­վել Ար­ցա­խի հար­ցի լուծ­ման իր ան­կեն­սու­նակ բա­նաձևից, և նոր ի­րա­վի­ճա­կում ա­ռա­ջադ­րել նոր պա­հանջ­ներ: Երբ կյան­քը ա­պա­ցու­ցում է, որ Բաք­վում պա­տե­րազմ են ու­զում, հա­մակ խա­ղա­ղա­սի­րու­թյու­նը գնա­հատ­վե­լու է թու­լու­թյան նշան: Ստաց­վե­լու է՝ վար­չա­պե­տը խա­ղա­ղու­թյան կոչ է ա­նում, բա­նա­կը կռ­վում է ու հաղ­թում:


Կռ­վում է, բայց չի հաղ­թում ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը: Միակ լավ նո­րու­թյու­նը՝ բուժ­ված­նե­րի օ­րա­կան թվե­րը ա­վե­լին են վա­րակ­ված­նե­րի թվից, բայց ա­մեն օր ա­վե­լա­նում են մա­հե­րը՝ ա­մե­նա­տար­բեր տա­րի­քա­յին խմ­բե­րից: Ար­սեն Թո­րո­սյա­նը շա­րու­նա­կում է պաշ­տո­նա­վա­րել՝ տա­նուլ տա­լով մար­տը կո­րո­նա­վա­րա­կի դեմ: Կո­րո­նա­վա­րա­կը Հա­յաս­տա­նում վա­ղուց դա­դա­րել է ա­ռող­ջա­պա­հա­կան խն­դիր լի­նել և վե­րած­վել է քա­ղա­քա­կա­նի: Մեր­կա­պա­րա­նոց քա­ղա­քա­կա­նի: Հա­տուկ դրու­թյու­նը շա­րու­նակ­վե­լու է մինչև օ­գոս­տո­սի 13-ը, բայց ին­չո՞վ է ար­տա­հայտ­վում, գի­տի սա­տա­նան, ո­րին ԱԱԾ-ն այդ­պես էլ չգ­տավ վար­չա­պե­տի հա­մար: Մենք ու­նենք մեկ հա­մա­դար­ման՝ դի­մակ կրել: 40 աս­տի­ճան շո­գին բաց տա­րած­քում, սո­ցիա­լա­կան հե­ռա­վո­րու­թյան առ­կա­յու­թյամբ դի­մակ կրե­լու պա­հան­ջը հա­կաա­ռող­ջա­կան է և գնա­հատ­վում է բյու­ջեն լց­նե­լու մի­ջոց: Ի­զուր են ակն­կա­լիք­նե­րը, որ տու­գանք­նե­րը կբե­կան­վեն: Փաս­տա­ցի չկա ոս­տի­կա­նա­կան անհ­րա­ժեշտ վե­րահս­կո­ղու­թյուն ոչ հո­գե­հան­գիստ­նե­րի, ոչ հու­ղար­կա­վո­րու­թյուն­նե­րի ժա­մա­նակ, երբ վա­րա­կի տա­րած­ման ի­դեա­լա­կան պայ­ման­ներ են: Տրա­մա­բա­նո­րեն՝ սգո սրահ­ներն ու գե­րեզ­մա­նատ­նե­րը պետք է լի­նեին ե­թե ոչ ոս­տի­կա­նու­թյան ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում, գո­նե սգո սրահ­նե­րի ու գե­րեզ­մա­նա­տան աշ­խա­տող­նե­րի: Իմ փոր­ձով եմ վկա­յում՝ չեն, ու դա վա­րա­կի տա­րած­ման ա­վե­լի մեծ նե­րուժ ու­նի, քան բաց տա­րած­քում դի­մակ չկ­րե­լը: Հի­վան­դա­նոց­նե­րը շա­րու­նա­կում են լեփ-լե­ցուն մնալ, բու­ժու­մը՝ ապ­րիո­րի, մինչ­դեռ կո­րո­նա­վի­րու­սը հաղ­թա­հա­րած բա­զում եր­կր­նե­րում բա­ցի դի­մակ կրել պար­տադ­րե­լուց՝ պե­տու­թյու­նը իր քա­ղա­քա­ցի­նե­րին նաև դե­ղե­րով է բու­ժում, ո­րոնք ԱՀԿ-ն, ԵՄ-ն, ՌԴ-ն ճա­նա­չել են կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ ար­դյու­նա­վետ: Մենք միայն միա­ցել ենք պատ­վաս­տա­նյու­թի հայ­թայթ­ման մր­ցա­պայ­քա­րին, ո­րի ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը աշ­խար­հում ոչ ոք չի կա­րող գնա­հա­տել, այն էլ՝ ընտ­րո­վի հար­թակ­նե­րում: Աբ­սուրդ է, բայց տպա­վո­րու­թյուն է, որ Հա­յաս­տա­նը չի ու­զում կո­րո­նաճգ­նա­ժա­մից դուրս գալ: Երբ գեր­տե­րու­թյուն­նե­րը ստեղ­ծում են կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ պայ­քա­րի ազ­գա­յին ա­ռող­ջա­պա­հա­կան խոր­հուրդ­ներ, Հա­յաս­տա­նում հար­ցե­րը լու­ծում են 2 ոչ բժիշկ՝ 1 վար­չա­պետ+1 պա­րետ+1 նա­խա­րար, որ հա­մա­ճա­րա­կա­բան չէ: Ի­մա՝ մաս­նա­գի­տա­կան ու ար­դյու­նա­վետ հա­կազ­դե­ցու­թյան դաշ­տը փակ է, կամ հան­ձն­ված քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­նե­րին, որ կո­րո­նա­վա­րա­կի ի հայտ գա­լուց ա­ռայ­սօր ի­րենց պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան գի­տակ­ցու­թյան շատ քիչ ա­պա­ցույց­ներ են տվել: Ի վեր­ջո, տն­տե­սու­թյան բո­լոր ձա­խո­ղում­նե­րը կա­րե­լի է գցել կո­րո­նա­վի­րու­սի վրա՝ «Ամ­բողջ աշ­խար­հում է ճգ­նա­ժամ» հիմ­նա­վո­րու­մով: Ա­յո, բայց աշ­խար­հը ա­մեն ինչ ա­նում է դուրս գա­լու՝ ա­րագ ու հնա­րա­վո­րինս քիչ կո­րուստ­նե­րով, մենք հար­մար տե­ղա­վոր­վել ենք ճգ­նա­ժա­մի դաշ­տում ու ա­նում ենք միայն օր­վա հր­դե­հը մա­րե­լու ան­ճա­րակ քայ­լեր: Կամ դա էլ չենք ա­նում: Օ­րի­նակ, ին­չո՞վ բա­ցատ­րել, որ 2020-ի ամ­ռա­նը մր­գե­րի ու բան­ջա­րե­ղե­նի գնե­րը կրկ­նա­պա­տիկ ու ե­ռա­պա­տիկ են 2019-ի ամ­ռան հա­մե­մա­տու­թյամբ: Իսկ ե­կա­մուտ­նե­րի աճ չի ե­ղել:


Հա­յաս­տա­նում ա­ռող­ջա­պա­հա­կան ու տն­տե­սա­կան ճգ­նա­ժա­մից բա­ցի կա ԿԱ­ՌԱ­ՎԱՐ­ՄԱՆ ճգ­նա­ժամ, որ չի ա­ռա­ջա­ցել կո­րո­նա­վա­րա­կի պատ­ճա­ռով: Ե­ղել է ի սկզ­բա­նե, սրել ու ակն­հայտ է դարձ­րել հա­մա­վա­րա­կը: Պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գը օ­րե­ցօր ա­պա­ցու­ցում է փո­փո­խու­թյուն­նե­րի ան­հե­տաձ­գե­լիու­թյու­նը՝ սկ­սած փակ­ված նա­խա­րա­րու­թյուն­նե­րի վե­րա­բաց­ման անհ­րա­ժեշ­տու­թյու­նից մին­չև նոր նա­խա­րա­րու­թյուն­նե­րի ստեղ­ծում: Որևէ մե­կը կա­րո՞ղ է ա­սել՝ ի՞նչ է ա­րել ա­ռայ­սօր Զա­րեհ Սի­նա­նյա­նը, բա­ցի հայ­տա­րա­րե­լը՝ այս օ­րե­րին հայ­րե­նա­դար­ձու­թյու­նը ռեալ չէ: Ըն­դա­մե­նը ա­պա­ցու­ցել է, որ ոչ ին­քը, ոչ իր կա­ռույ­ցը՝ վար­չա­պե­տի են­թա­կա­յու­թյամբ, ոչն­չի չեն ծա­ռա­յում, ի­րենց գոր­ծա­ռույթ­ներն էլ ԱԳՆ է ի­րա­կա­նաց­նում: ԿԳՍՄ սու­պեր­նա­խա­րա­րու­թյան ձևա­վո­րու­մը մեծ սկան­դալ էր, որ մնաց չգ­նա­հատ­ված: Վեր­ջին ա­պա­ցույ­ցը՝ բու­հե­րի ըն­դու­նե­լու­թյան կազ­մա­կեր­պումն էր՝ բարձր միա­վոր­նե­րով դի­մորդ­նե­րը դուրս են մնում, 7,5 միա­վո­րով ըն­դուն­վում: Պատ­ճառն ա­ռա­ջին հայ­տի գե­րա­կա­յու­թյու­նը չէ, նա­խա­րա­րու­թյու­նը չի կա­րո­ղա­նում ի­րա­վի­ճա­կին հա­մար­ժեք ո­րո­շում­ներ ըն­դու­նել ու կազ­մա­կեր­պել աշ­խա­տան­քը, ի­րա­զե­կել ըն­դու­նե­լու­թյան կար­գը, ա­պա­հո­վել դի­մորդ­նե­րի տե­ղե­կաց­վա­ծու­թյու­նը: Հեշտ է ա­մեն ինչ բար­դել կո­րո­նա­վի­րու­սի ու մեկ քն­նու­թյան վրա: 13000 դի­մոր­դից 2200-ը ան­բա­վա­րար է ստա­ցել, 739 դի­մորդ բարձր գնա­հա­տա­կա­նով դուրս է մնում բու­հից, որ նա­խընտ­րել է ա­ռա­ջին հայ­տով, ի­մա՝ գնա­հատ­վում է ոչ թե գի­տե­լի­քը, այլ ըն­դու­նե­լու­թյան նոր կար­գը, որ հաս­տատ­վել է քն­նու­թյուն­նե­րից մե­կու­կես ա­միս ա­ռաջ։ Փոխ­նա­խա­րա­րը պն­դում է՝ ըն­դու­նե­լու­թյան կար­գը տե­ղադր­ված է dimord.am է­լեկտ­րո­նա­յին հար­թա­կում։ Դի­մորդ­նե­րը ըն­դու­նե­լու­թյան հայտ ներ­կա­յաց­նե­լուց ա­ռաջ հա­վաս­տել են, որ ծա­նո­թա­ցել են կար­գին և հա­մա­ձայ­նել, որ տե­ղյակ են ա­ռա­ջին հայ­տի գե­րա­կա­յու­թյա­նը, կա­տար­վել է հան­րա­յին պատ­շաճ ի­րա­զե­կում, բայց փաս­տա­ցի՝ չի կա­տար­վել, ու ստեղծ­ված վի­ճա­կում մնում են բու­հե­րի թա­փուր տե­ղերն ու հե­ռա­կան: Ե­կե­ղե­ցի-պե­տու­թյուն հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը կա­նո­նա­կար­գե­լու և հար­ցե­րը կար­գա­վո­րե­լու նպա­տա­կով 2019-ի հուն­վա­րի 29-ին վար­չա­պե­տի ո­րոշ­մամբ ստեղծ­վեց աշ­խա­տան­քա­յին խումբ, ո­րոշ­վեց ձևա­վո­րել երկ­կող­մա­նի թե­մա­տիկ 5 են­թախմ­բեր, մե­կը կր­թա­կան հար­ցե­րով աշ­խա­տան­քա­յին են­թա­խումբն է, որ մինչև այ­սօր չի ձևա­վոր­վել՝ այդ­պես է աշ­խա­տում նա­խա­րա­րը: Նա՝ հետևե­լով վար­չա­պե­տի օ­րի­նա­կին, գե­րա­դա­սում է միանձ­նյա ո­րո­շում­ներ ըն­դու­նել-պար­տադ­րե­լը. այդ­պես շր­ջա­նա­ռու­թյան մեջ դր­վեց հան­րակր­թու­թյան պե­տա­կան չա­փո­րո­շի­չի նա­խա­գի­ծը, ո­րի մշակ­մա­նը ե­կե­ղե­ցին չհ­րա­վիր­վեց, մինչ­դեռ վի­ճա­հա­րույց հար­ցե­րից մե­կը հենց Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցուն է վե­րա­բե­րում, ի­մա՝ բո­լո­րիս: Աբ­սուրդ է, որ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ռազ­մա­վա­րու­թյան մեջ Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցին չի հա­մար­վում ԱԶ­ԳԱ­ՅԻՆ ԱՐ­ԺԵՔ: Նիր­հող քաո­սի նա­խա­պատ­ճառ­նե­րը հենց այդ վե­րա­բեր­մուն­քի մեջ են՝ դի­լե­տանտ­նե­րը ո­րո­շում են մաս­նա­գետ­նե­րի ճա­կա­տա­գի­րը, և դի­լե­տանտ­նե­րը կոս­մո­պո­լիտ են՝ նրանք չու­նեն ազ­գա­յի­նի գի­տակ­ցու­թյուն: Հետ­հե­ղա­փո­խա­կան Հա­յաս­տա­նը կորց­նում է ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ, որն ան­դառ­նա­լի է, լու­ծե­լու խն­դիր­նե­րը, ո­րոնց մա­սին չու­նի պատ­կե­րա­ցում, բայց ու­նի ապ­րիո­րի ԾՐԱ­ԳԻՐ, ո­րի հիմ­քում քաո­սի նա­խադ­րյալ­ներն են: Իշ­խա­նու­թյու­նը նույ­նիսկ չու­նի ինք­նա­պահ­պան­ման բնազդ և ան­վերջ թե­մա է տա­լիս նրանց, որ ա­մեն ա­ռի­թով-չա­ռի­թով ա­ղե­տի կոչ­նակ են զն­գաց­նում՝ ի­զուր, ոչ մի իշ­խա­նու­թյան չի հա­ջող­վել­Հա­յաս­տա­նը կոր­ծա­նել, պար­զա­պես ըն­թացք են դան­դա­ղեց­րել: Այդ­քանն են զո­րել: Ողջ լե­րուք:


Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ

Հ.Գ. Իսկ հետգ­րու­թյուն չկա՝ ի­մաստ չու­նի ակ­նոց տալ նրան, որ փա­կել է աչ­քե­րը:

Դիտվել է՝ 13655

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ