Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Զին­վո­րի գլուխ կտ­րողն ու ե­րե­խա­յի վրա կրա­կո­ղը չի կա­րող հար­գել սե­փա­կան ազ­գը»

«Զին­վո­րի գլուխ կտ­րողն ու ե­րե­խա­յի վրա կրա­կո­ղը չի կա­րող հար­գել սե­փա­կան ազ­գը»
29.09.2020 | 00:35
«Մեր հա­կա­ռա­կա­րո­դը չի փոխ­վե­լու, ինչ­պես սր­բա­պիղծ ե­ղել է, այն­պես էլ սր­բա­պիղծ մնում է, նրա­նից բա­րո­յա­կա­նու­թյուն ակն­կա­լելը միամ­տու­թյուն է,- «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում ա­սաց «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր ՍՈ­ՖՅԱ ՀՈՎ­ՍԵ­ՓՅԱ­ՆԸ` մայ­րե­րին, կա­նանց ու քույ­րե­րին հոր­դո­րե­լով ա­մուր լի­նել։ Վեր­ջա­պես պի­տի կա­րո­ղա­նանք այս հար­ցը լու­ծել, հա­մոզ­ված է պատ­գա­մա­վո­րը, 1990-ա­կան­նե­րի կի­սատ թո­ղած գոր­ծը վերջ­նա­կա­նա­պես հասց­նել ա­վար­տին: Եվ դա կա­րող է լի­նել մի­միայն վճ­ռա­կա­նու­թյան ու կամ­քի շնոր­հիվ: Ա­մեն ան­գամ փոքր պա­տե­րազմ մղե­լով՝ ա­վե­լի մեծ թվով զո­հեր ենք տա­լիս, քան ե­թե լայ­նա­ծա­վալ պա­տե­րազմ մղեինք. «Ի­հար­կե հաս­կա­նում եմ այն մայ­րե­րին, ո­րոնց զա­վակ­ներն այս պա­հին սահ­մա­նին են, միևնույն ժա­մա­նակ դի­մում եմ նրանց, ո­րով­հետև ե­թե ոչ այ­սօր, ա­պա վա­ղը մեր թոռ­նե­րի հարցն է լի­նե­լու սա: Նրանք պետք է ա­վե­լի խա­ղաղ ապ­րեն: Պետք է ցույց տանք աշ­խար­հին, որ դա­րե­րով ապ­րել ենք Եր­կիր մո­լո­րա­կի վրա և շա­րու­նա­կե­լու ենք բազ­մա­նալ ու զար­գա­նալ: Հա­կա­ռա­կոր­դի հետ խա­ղա­ղու­թյան լեզ­վով չպետք է խո­սել, և ինչ­պես 1990-ա­կան­նե­րին, 2016-ին, այ­սօր էլ դա պետք է պար­տադ­րենք նրանց: Հաս­կաց­նենք՝ ինչ­պես պետք է հա­րա­բեր­վեն հա­յոց աշ­խար­հի և առ­հա­սա­րակ հայ ժո­ղովր­դի հետ: Պետք է գի­տակ­ցեն, որ հա­կա­հայ քա­րոզն ու քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը չեն ան­ցնե­լու, ու ինչ էլ ա­նեն, հա­յը միշտ էլ լի­նե­լու է»:
Սո­ֆյա Հով­սե­փյա­նի դի­տարկ­մամբ՝ մեր «հարևան­նե­րը» ոչ միայն մեր, այլև սե­փա­կան ազ­գի հան­դեպ սր­բու­թյուն չու­նեն: Զին­վո­րի գլուխ կտ­րո­ղը, խա­ղաղ քա­ղա­քա­ցու ու ե­րե­խա­յի վրա կրա­կո­ղը չի կա­րող հար­գել սե­փա­կան ազ­գը: «Կես ժամ ա­ռաջ են ստեղծ­վել ու չեն հաս­կա­ցել՝ ով ենք ի­րենք: Ադր­բե­ջա­նի ղե­կա­վար­նե­րի հա­մար միևնույն է՝ սո­վա՞ծ է իր ժո­ղո­վուր­դը, քաղ­ցա՞ծ է, կռ­վե­լու ուժ ու­նի՞, թե՞ ոչ: Նրանք, ինչ­պես ի­րենց ծնած Թուր­քիան, ա­գահ են. ու­զեն թե չու­զեն, հաղ­թե­լու ենք, ու սա մեր վեր­ջա­նա­կան հաղ­թա­նա­կը պետք է լի­նի: Ե­թե թույլ տա­յին, զենք կվերց­նեի ու սահ­ման կգ­նա­յի, բայց հաս­կա­նում եմ՝ երկ­րի անվ­տան­գու­թյու­նը դա թույլ չի տա­լիս»:
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 7965

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ