Կարծում եմ՝ մեծամասնության համար ակնհայտ է, որ 2018-ին հայ հանրությունը փողոց էր դուրս եկել ոչ թե այսօրվա ազգակործան պատուհասին իշխանության բերելու, այլ՝ ընդվզելու նախկին իշխանությունների լրջագույն ու համակարգային սխալների դեմ, որոնք երկիրը հասցրել էին շատ ծանր հանգրվանի...
Այսօր «Տավուշը հանուն հայրենիքի» համաժողովրդական շարժման առաջնորդ, Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանի կոչով խաղաղ անհնազանդության ակցիաներ իրականացնող քաղաքացիների և ոչ միայն նրանց նկատմամբ ոստիկանությունն աննախադեպ բիրտ ուժ է կիրառել: Անգամ մայթերից են մարդիկ բերման ենթարկվել:
Ամեն բան մեր երկրում հնարավոր էր պատկերացնել, բայց որ Գիտությունների ակադեմիան իր դռներն է փակելու Հայ առաքելական եկեղեցու հայրենատեր արքեպիսկոպոսի առաջ...
ՔՊ-ական պատգամավորը հոխորտում է․ «Ժողովուրդը պետք է վերջնական և հիմնահատակ կոտրի 1700-ամյա առասպելը»։ Ուշացած խոստովանություն է, քանզի կոնկրետ քայլերով այդ ձգտումը վաղուց եք ի ցույց դրել...
Ցանկալի է, որ Հայ Առաքելական Եկեղեցին միասնական ու վճռական կեցվածքով մասնակցի սկիզբ առած ազգային-հոգևոր շարժմանը: Եկեղեցու առանձին բարձրաստիճան հոևորականների մերժողական ելույթները պիտի բացառել:
«Մի բան ասեմ, մեր սրբազանը իմանա, որ մեր Գրողների միությունը վերջերս արեց իր համաժողովը, կապված և՛ շենքերի, և՛ ընդհանրապես մեր գոյության հետ, և բոլորը միաձայն հաստատեցին սեփականության իրավունքի պահպանումը, բոլորով...»:
Երբ Սովետը քանդվում էր, Հայաստանն այդ պահին ուներ լուրջ արդյունաբերություն։ Հայաստանի տարածքի ու բնակչության պահով արդյունաբերությունն ավելին էր, քան շատ ուրիշ հանրապետություններում։ Սովետի քանդվելու ժամանակ Հայաստանի ամենալուրջ պրոբլեմը դարձավ այդ արդյունաբերությունն աշխատեցնելը։
Քանի որ ընդունել ենք, որ սկսել ենք լուրջ պրոցես և ոչ թե մի օր հավաքվեցինք 70 հազարով ու ցրվեցինք տներով, ապա հաջողությունը անպայման լինելու է։ Այդ ընթացքում կարևոր է պարբերաբար արձանագրել՝ ինչ իրավիճակ ունենք, ինչ աշխատանք պետք է արվի...