Ոչ թե Հայաստանի սահմաններն են վերարտադրվելու (ինչպես ճղճղում է կապիտուլյանտը), այլ` 1. Քրիստոնեությունն ենք վերընդունելու,

Նրանց համար, ովքեր ասում են, որ եկեղեցին չի կարող հասնել հաջողության՝ դրվագ պատմությունից: Կիպրոսի նախկին նախագահ, արքեպիսկոպոս Մակարիոս 3-րդ Սրբազան։ 1950-ական թվականներին նա դարձավ անկախացման շարժման առաջնորդ...

ՈՒնենք 4 օր Հանրապետության Հրապարակում տեղծելու իրական մաքուր հարթակ, որտեղ դիմավորելու ենք Տավուշից եկող ՀԱՆՈՒՆԻ երթը, Սրբազանի գլխավորությամբ:

Տեսեք, որ սրանց թիրախում ոչ թե անհատապես որևէ հոգևորական է, այլ Հայ Առաքելական եկեղեցին առհասարակ: «Ծիծ անին», ով Վազգենի քրոջ մոտ է աշխատում, միանում է հակաեկեղեցական արշավին։

Նիկոլ Անհողի իշխանության ներկայացուցիչներից, նիկոլականներից, ժեխից, փթիրից, իշխանական ԶԼՄ-ներ կոչվող «աղբից», իշխանական լրագրող կոչվածներից, տարատեսակ մերձնիկոլական գործիչ-գործիքներից, տգետ, անհայրենիք զանգցածից և «զիբիլից» զատ մի քանի ժամ է Բագրատ Սրբազանին հուժկու թիրախավորել են բազմաթիվ ադրբեջանական ԶԼՄ-ներ և ալիևյան գործիչներ, որոնց բառապաշարը և բառամթերքը ոչնչով չի տարբերվում վերը նշվածների բառապաշարից և զրպարտչական նյութերից:

Հա, բա իրենք էլ պիտի միանան, բա ո՞նց։ Եթե բոլոր նախկին նիկոլականներին սկսեք լարել, ո՞վ է մնալու։ 2018-ին 200, թե՞ 500, լավ, ասենք, 1000 մարդ էր հակա։ Միայն իրե՞նք մնան...

Կնքահայր էի: Որոշեցինք սանիկներիս մկրտության արարողությունը Սևանի կղզու եկեղեցում անել: Առավոտյան մի քանի մեքենաներով ճամփա ընկանք: Տեղ հասանք, բարձրացանք կղզի և… այ քեզ անակնկալ, պարզվեց՝ ոչ մի հոգևորական չկա: Մոմավաճառն ասաց, որ միայն շաբաթ-կիրակի են տեղում լինում: Շատ տհաճ իրավիճակ էր: Չգիտեի, թե ինչ էր պետք անել:

Փոխարենը ճշտեն, թե ի՞նչ անասելի ու անդառնալի վնաս է պատճառել Հայոց ցեղասպանությունը, որքա՞ն կլիներ հայության թիվը, եթե չլիներ Հայոց ցեղասպանությունը, թուրքական քարոզչությանը ներդաշնակ զբաղմունք են գտել՝ կազմենք զոհերի ցուցակը, որ իբր թուրքերի համար հավաստի լինի...

Շատերս ենք շատ բան տվել էս երկրի համար, բայց ոմանք տվել են ամեն ինչ. նրանք հերոս տղերքի հերոս ծնողներն են, ովքեր Հայրենիքին տվել են ամենաթանկը...

Մարդիկ հոգնել են գերագույն ստահակի ստերից։ Մարդիկ հոգնել են կաբինետային ոչնչությունների՝ ոչինչ չասող բառակույտերից։