Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ճգնա­ժա՞մ, թե՞ իշ­խա­նու­թ­յան թավ­շ­յա փո­խան­ցում

Ճգնա­ժա՞մ, թե՞ իշ­խա­նու­թ­յան թավ­շ­յա փո­խան­ցում
03.12.2019 | 02:06
Ադր­բե­ջա­նի իշ­խող կու­սակ­ցու­թյու­նը սկ­սել է իշ­խա­նու­թյան թավ­շյա փո­խանց­ման գոր­ծըն­թա­ցը։ Փոր­ձա­գետ­նե­րի մի մա­սը սա ան­վա­նում է իշ­խա­նու­թյան ճգ­նա­ժա­մի հետևանք‚ մյուս մասն էլ՝ իշ­խա­նա­փո­խու­թյուն վերևից։ Բո­լոր աղ­բյուր­նե­րը գրե­թե վս­տահ են‚ որ իշ­խա­նու­թյու­նը փո­խանց­վե­լու է գոր­ծող նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիևի կնո­ջը` հա­մա­տե­ղու­թյամբ նաև Ադր­բե­ջա­նի փոխ­նա­խա­գահ Մեհ­րի­բան Ա­լիևա­յին։
Իշ­խող «Ե­նի Ա­զեր­բայ­ջան» կու­սակ­ցու­թյան կող­մից գոր­ծող խոր­հր­դա­րա­նը ցրե­լու և ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­ներ անց­կաց­նե­լու մտադ­րու­թյու­նը զար­մաց­րել է շա­տե­րին։ Ադր­բե­ջա­նում սուր պայ­քար էր սկս­վել Իլ­համ Ա­լիևի‚ նրա կնոջ և նա­խա­գա­հի աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վար Ռա­միզ Մեհ­տիևի միջև։ Վեր­ջինս Ադր­բե­ջա­նի ա­մե­նաազ­դե­ցիկ պաշ­տո­նյան էր‚ ու հենց նա էր ի­րա­կա­նում ղե­կա­վա­րում եր­կի­րը‚ ըն­դու­նում կարևոր ո­րո­շում­նե­րը։ Ներ­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյունն ու բո­լոր հար­ցե­րը լուծ­վել են Մեհ­տիևի կող­մից՝ Ա­լիևին թող­նե­լով միայն ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ո­լոր­տը։
Ադր­բե­ջա­նի իշ­խա­նա­կան հա­մա­կար­գում ըն­թա­նում էր կլա­նա­յին պայ­քար՝ Փա­շաևնե­րի և հա­յաս­տա­նյան ծա­գում ու­նե­ցող նա­խի­ջա­նյան կլան­նե­րի միջև։ Այս պայ­քարն ա­վարտ­վեց Ռա­միզ Մեհ­տիևին պաշ­տո­նանկ ա­նե­լով։
Հաս­կա­նա­լի է‚ որ խոր­հր­դա­րա­նի լու­ծար­ման ո­րո­շու­մը կա­յաց­րել է իշ­խող ըն­տա­նի­քը‚ սա­կայն այն ձևա­կա­նո­րեն ներ­կա­յաց­վել է կու­սակ­ցու­թյան ա­նու­նից։
Ի­րա­կա­նում Ադր­բե­ջա­նի իշ­խա­նու­թյու­նում ա­ռա­ջա­ցել է ճգ­նա­ժամ‚ և վեր­ջին ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը եր­կա­րա­մյա կլա­նա­յին պայ­քա­րի հետևանք են։ Սա սո­վո­րա­կան գոր­ծըն­թաց է բո­լոր այն եր­կր­նե­րում‚ որ­տեղ չկան ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյան ա­վան­դույթ­ներ‚ ա­զատ ընտ­րու­թյուն­ներ‚ ին­չի ար­դյուն­քում իշ­խա­նու­թյու­նը եր­կար ժա­մա­նակ չի փոխ­վում։ Ըստ ա­մե­նայ­նի‚ հե­տա­գա­յում նույն­պես Ադր­բե­ջա­նի կյան­քում ո­չինչ չի փոխ­վի‚ պար­զա­պես հին դեմ­քե­րին կփո­խա­րի­նեն նո­րե­րը։ Վեր­ջին մի քա­նի տա­րի­նե­րի ըն­թաց­քում Մեհ­րի­բան Ա­լիևան հենց դրա­նով էլ զբաղ­վել է՝ նա­խա­պատ­րաս­տե­լով իր կադ­րա­յին բան­կը։ Ադր­բե­ջա­նում տե­ղի ու­նե­ցողն ըն­դա­մե­նը է­լի­տա­նե­րի փո­փո­խու­թյուն է։ Այս հա­մա­տեքս­տում հատ­կան­շա­կան է Մեհ­րի­բան Ա­լիևա­յի այ­ցը Ռու­սաս­տան և հան­դի­պու­մը ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նի հետ:
Կան­խա­տե­սել ադր­բե­ջա­նյան զար­գա­ցում­նե­րը դժ­վար չէ. կանց­կաց­վեն խս­տո­րեն վե­րահ­սկ­վող հեր­թա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րը, խոր­հր­դա­րան կանց­նեն միայն այն թեկ­նա­ծու­նե­րը‚ ո­րոնք իշ­խա­նու­թյան կող­մից հա­վա­նու­թյան կար­ժա­նա­նան‚ այդ թվում` ձեռ­նա­սուն ընդ­դի­մու­թյու­նը։ Ի­րա­կան ընդ­դի­մու­թյու­նը հաս­կա­նում է սա‚ ուս­տի պա­հան­ջում է բոյ­կո­տել ընտ­րու­թյուն­նե­րը։
Սեր­գեյ ՍԱ­ՂՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 4033

Մեկնաբանություններ