Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Հա­յաս­տա­նի և Այսր­կով­կա­սի շուրջն ան­հան­գիստ է

Հա­յաս­տա­նի և Այսր­կով­կա­սի շուրջն ան­հան­գիստ է
01.10.2019 | 00:28

(Նախորդ մասը)

Պետք է են­թադ­րել, որ այդ ի­րո­ղու­թյու­նը (այն, որ Ի­րանն ու Ռու­սաս­տա­նը գոր­ծակ­ցում են, Չի­նաս­տանն էլ «ստ­վե­րա­յին» դաշ­նա­կից է) գի­տակ­ցե­ցին նաև ԱՄՆ-ում։ Տա­րօ­րի­նակ հա­ղոր­դագ­րու­թյուն է տա­րա­ծել էս­տո­նա­կան ERR հե­ռուս­տա­տե­սու­թյան լրագ­րո­ղա­կան հե­տաքն­նու­թյան «Ա­կա­նա­տես» հա­ղորդ­ման խմ­բագ­րու­թյու­նը, իբր Էս­տո­նիա­յի տա­րած­քում գոր­ծում է գաղտ­նի ռազ­մա­բա­զա, որ­տեղ մարզ­վում են ԱՄՆ-ի հա­տուկ­ջո­կա­տա­յին­նե­րը։ Ըստ լրագ­րող­նե­րի, այն կա­ռուց­վել է 2014-ին։ Տա­պա քա­ղա­քում գտն­վում է ՆԱ­ՏՕ-ի զոր­քե­րի գու­մար­տա­կա­յին խմ­բե­րից մե­կը, սա­կայն այդ երկ­րում ա­մե­րի­կյան հա­տուկ նշա­նա­կու­թյան զոր­քի առ­կա­յու­թյան մա­սին նախ­կի­նում ո­չինչ հայտ­նի չի ե­ղել։ Գաղտ­նի օ­բյեկ­տը հայտ­նա­բեր­վել է Պեն­տա­գո­նի փաս­տաթղ­թե­րի շնոր­հիվ, ո­րոն­ցում կետ կար Էս­տո­նիա­յին ա­վե­լի քան 15 մլն դո­լար հատ­կաց­նե­լու մա­սին ինչ-որ «ա­ռանձ­նա­հա­տուկ օ­բյեկ­տի» կա­րիք­նե­րի հա­մար։ «Ա­կա­նա­տե­սի» լրագ­րող­նե­րին թույ­լատ­րել են գաղտ­նի օ­բյեկտ մտ­նել նրա գտն­վե­լու վայ­րը չբա­ցա­հայ­տե­լու պայ­մա­նով։ ԱՄՆ-ի բա­նա­կի գն­դա­պետ, եվ­րո­պա­կան հա­տուկ ստո­րա­բա­ժա­նում­նե­րի ա­վագ սպա Քևին Սթ­րին­գե­րը հայ­տա­րա­րել է, որ այժմ այդ բա­զա­յում ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը մարզ­վում են էս­տո­նա­ցի­նե­րի հետ հա­մա­տեղ։ Ճգ­նա­ժա­մա­յին շր­ջա­նում հրա­ման­նե­րը հա­տուկ­ջո­կա­տա­յին­նե­րի հա­մար գա­լու են Վա­շինգ­տո­նից։ «ԱՄՆ-ի և Էս­տո­նիա­յի հա­տուկ­ջո­կա­տա­յին­նե­րը են­թարկ­վում են հա­տուկ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի՝ Շտուտ­գար­տում գտն­վող եվ­րո­պա­կան հրա­մա­նա­տա­րու­թյա­նը։ Այ­սինքն] նրանք են­թարկ­վում են ԱՄՆ-ի զին­ված ու­ժե­րի հրա­մա­նա­տա­րու­թյա­նը եվ­րո­պա­կան հրա­մա­նա­տա­րու­թյան մի­ջո­ցով»,- պար­զա­բա­նել է գն­դա­պետ Սթ­րին­գե­րը։
Հի­շում եմ՝ 2019-ի ապ­րի­լին Լե­հաս­տա­նում և Ռու­մի­նիա­յում Էս­տո­նիա­յի դես­պան Է­րիկ Մար­մե­յը հայ­տա­րա­րեց, որ Տալ­լի­նը հան­դես է գա­լիս մերձ­բալ­թյան ե­րեք հան­րա­պե­տու­թյուն­նե­րում ԱՄՆ-ի կա­նո­նա­վոր ռազ­մա­կան ներ­կա­յու­թյան օգ­տին։ Լիտ­վա­յի ԱԳՆ անդ­րատ­լան­տյան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի և անվ­տան­գու­թյան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան դե­պար­տա­մեն­տի ղե­կա­վար Ռայ­մոն­դա Մուր­մո­կայ­տեն նույն­պես ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րին կոչ է ա­րել ու­ժե­ղաց­նել ի­րենց ռազ­մա­ծո­վա­յին և ռազ­մաօ­դա­յին խմ­բա­վո­րում­նե­րը։  Հան­րա­հայտ է, որ ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րի ռազ­մա­կան ներ­կա­յու­թյու­նը կա մերձ­բալ­թյան բո­լոր ե­րեք հան­րա­պե­տու­թյուն­նե­րում, ո­րով­հետև նրանք ՆԱ­ՏՕ-ի ան­դամ­ներ են։ Հայտ­նի է նաև, որ 2016-ից ՆԱ­ՏՕ-ն հետևում է Ռու­սաս­տա­նին «զս­պե­լու» պաշ­տո­նա­կան ռազ­մա­վա­րու­թյա­նը. Լե­հաս­տա­նում ու Մերձ­բալ­թի­կա­յում տե­ղադր­վել են լրա­ցու­ցիչ գու­մար­տակ­ներ, 2018-ին ՆԱ­ՏՕ-ն ու­ժե­ղաց­րել է իր խմ­բա­վո­րում­նե­րը Լիտ­վա­յում ու Լատ­վիա­յում։
Սա­կայն Ռու­սաս­տա­նում քն­նա­դա­տո­րեն վե­րա­բեր­վե­ցին հա­ղոր­դագ­րու­թյա­նը։ «Russis Today» (RT) հե­ռուս­տաա­լի­քի լրագ­րող­նե­րը ան­հա­մա­պա­տաս­խա­նու­թյուն­ներ նշե­ցին էս­տո­նա­կան հե­ռուս­տաա­լի­քի «հե­տաքն­նու­թյան» մեջ, օ­րի­նակ, որ Վա­շինգ­տո­նի կող­մից «ա­ռանձ­նա­հա­տուկ օ­բյեկ­տի» կա­րիք­նե­րի հա­մար Տալ­լի­նին հատ­կաց­ված 15,7 մլն դո­լա­րի մա­սին հաշ­վետ­վու­թյու­նը բաց է, այ­սինքն գաղտ­նի փաս­տա­թուղթ չէ։ Էս­տո­նա­ցի լրագ­րող­նե­րը հայ­տա­րա­րում են, որ ի­րենց հա­ջող­վել է հայտ­նա­բե­րել այդ բա­զան, բայց նրա գտն­վե­լու վայրն ի­րենք ի­րա­վունք չու­նեն բա­ցա­հայ­տե­լու։ Այդ դեպ­քում զար­մա­նա­լի է, որ նրանց թույլ են տվել տե­սան­կա­րել «գաղտ­նի» օ­բյեկ­տի ճա­կա­տը, հա­ղոր­դում է RT-ն։ Բա­ցի դրա­նից, ա­մե­րի­կա­ցի գն­դա­պետ Սթ­րին­գե­րը հա­ճույ­քով մեկ­նա­բա­նեց հա­տուկ ջո­կա­տի հայտ­նա­բե­րու­մը։ RT-ի եզ­րա­կա­ցու­թյու­նը հու­շում է, որ էս­տո­նա­ցի­նե­րի «հե­տաքն­նու­թյա­նը» հա­վա­նու­թյուն է տվել Պեն­տա­գո­նը։
Վեր­լու­ծե­լով այդ եր­կու տե­ղե­կու­թյու­նը, ես ինձ հա­մար ա­ռանձ­նաց­րի մի շարք հար­ցեր, ո­րոնք հա­տուկ պա­տաս­խա­նի կա­րիք ու­նեն։
1) Ե­թե ԱՄՆ-ի հա­տուկ­ջո­կա­տա­յին­նե­րի նա­խա­պատ­րաս­տու­թյան բա­զան գո­յու­թյուն ու­նի 2014-ից կամ 2016-ից, ա­պա ին­չու՞ էին այդ մա­սին լռում, բայց ո­րո­շե­ցին այդ հար­ցը լու­սա­բա­նել 2019 թ. սեպ­տեմ­բե­րին։
2) Պեն­տա­գո­նին ի՞ն­չը դր­դեց հա­վա­նու­թյուն տա­լու «ա­ռանձ­նա­հա­տուկ օ­բյեկ­տի գաղտ­նի­քի բա­ցա­հայտ­մա­նը» հենց 2019-ին, և ին­չու՞ էս­տո­նա­ցի­նե­րը պատ­րաս­տա­կա­մո­րեն հանձն ա­ռան ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րին օգ­նե­լը։
3) Ինչ­պե՞ս ար­ձա­գան­քե­ցին ՌԴ բա­նա­կի և նա­վա­տոր­մի մար­մին­նե­րը, երբ (կարևոր չէ, թե որ թվա­կա­նին) ի­մա­ցան ԱՄՆ-ի հա­տուկ նշա­նա­կու­թյան զոր­քե­րի գաղտ­նի ռազ­մա­բա­զա­յի մա­սին, ո­րը, ըստ էու­թյան, Ռու­սաս­տա­նի երկ­րորդ մայ­րա­քա­ղաք Սանկտ Պե­տեր­բուր­գի «քթի տակ է»։ Չս­տա­նա­լով այդ հար­ցե­րի պա­տաս­խան­նե­րը՝ ոչ մի փոր­ձա­գետ-վեր­լու­ծա­բան չի կա­րող ճշգ­րիտ գնա­հա­տել վտան­գի աս­տի­ճա­նը։ Բայց ե­թե հա­մադ­րենք էս­տո­նա­ցի հե­ռուս­տալ­րագ­րող­նե­րի հա­ղոր­դու­մը այն լու­րե­րի հետ, որ նաև Դոն­բա­սում (բան­դե­րա­կան­նե­րի օ­կու­պաց­րած մա­սե­րում) 2015-16 թթ. ստեղծ­վել են գաղտ­նի բա­զա­ներ, որ­տեղ արևմտյան զին­վո­րա­կան հրա­հան­գիչ­նե­րը մար­զում են բան­դե­րա­կան մար­դաս­պան­նե­րին ու ա­հա­բե­կիչ­նե­րին, ա­պա ինք­նա­բե­րա­բար ար­վում է մի եզ­րա­կա­ցու­թյուն, բա­ցառ­ված չէ, որ այն­տեղ «մարզ­վում են» նաև ՆԱ­ՏՕ-ի ան­դամ եր­կր­նե­րի հա­տուկ ջո­կատ­նե­րը։ Հա­տուկ­ջո­կա­տա­յին­նե­րը հա­ճախ են օգ­տա­գործ­վում հա­վա­նա­կան հա­կա­ռա­կոր­դի տա­րած­քում հե­տա­խու­զա­դի­վեր­սիոն գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հա­մար։ Այս­պի­սով, ՆԱ­ՏՕ-ն իր հե­տա­խու­զա­դի­վեր­սիան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի եր­կու ուղ­ղու­թյուն է պլա­նա­վո­րում ինչ-որ տե­սա­նե­լի ա­պա­գա­յում. Սանկտ Պե­տեր­բուր­գի և Դո­նի Ռոս­տո­վի։ Հե­տաքր­քիր է, այդ ուղ­ղու­թյուն­նե­րում Արևմուտ­քին ի՞նչ է պա­տաս­խա­նում Ռու­սաս­տա­նը։
Բայց հե­տո ե­կան սեպ­տեմ­բե­րի 9-ը և 10-ը, ո­րոն­ցից հե­տո աշ­խարհն ա­կա­նա­տես ե­ղավ միա­ժա­մա­նակ եր­կու պաշ­տո­նան­կու­թյան։ Թե ինչ է թաքն­ված ՌԴ նա­խա­գահ Պու­տի­նի և ԱՄՆ-ի նա­խա­գահ Թրամ­փի այդ քայ­լե­րի հետևում, մենք չենք քն­նար­կի։ Դի­տա­վո­րյալ չեմ մեջ­բե­րի Մոսկ­վա­յի և Վա­շինգ­տո­նի պաշ­տո­նա­կան հա­ղոր­դում­նե­րը պաշ­տո­նան­կու­թյուն­նե­րի պատ­ճառ­նե­րի մա­սին։ Պու­տի­նի հրա­մա­նագ­րով պաշ­տո­նա­թող է ար­վել ՌԴ ԱԳՆ-ի «գորշ կար­դի­նալ­նե­րից» մե­կը՝ արտ­գործ­նա­խա­րա­րի տե­ղա­կալ Գրի­գո­րի Կա­րա­սի­նը։ Մի այլ հրա­մա­նագ­րով Պու­տինն արտ­գործ­նա­խա­րա­րի տե­ղա­կալ է նշա­նա­կել Եվ­գե­նի Ի­վա­նո­վին։ Չգի­տեմ՝ հա­վա­տա՞լ կիևյան «Strana.ua» կայ­քին, բայց նեո­բան­դե­րա­կան­նե­րը շատ զգույշ ձևով և ա­ռանց ման­րա­մաս­նե­րի գրե­ցին, որ «ՌԴ ԱԳՆ-ում ՈՒկ­րաի­նա­յի խնա­մար­կուն պաշ­տո­նա­թող է լի­նում»։ Մնում է միայն կռա­հել, որ իս­կա­պես Կա­րա­սի­նը հս­կում էր ՌԴ ԱԳՆ-ի աշ­խա­տան­քի ուկ­րաի­նա­կան ուղ­ղու­թյու­նը, և ե­թե՝ ա­յո, ա­պա ինչ­պես էր հս­կում։ Մեզ հայտ­նի չէ՝ նա կողմ­նա­կի՞ց էր «փա­փուկ կոշ­տու­թյան», ո­րի տա­րա­ծիչն էր հա­մար­վում Պու­տի­նի խոր­հր­դա­կան Վլա­դիս­լավ Սուր­կո­վը, և ո­րը նաև ՈՒկ­րաի­նա­յում ՌԴ նա­խա­գա­հի հա­տուկ ներ­կա­յա­ցու­ցիչն է։
Հարկ եմ հա­մա­րում նշել, որ Կա­րա­սի­նի պաշ­տո­նան­կու­թյու­նը տե­ղի ու­նե­ցավ ՌԴ բարձ­րա­գույն իշ­խա­նու­թյու­նում ծա­գած «խա­ղաղ» սկան­դա­լի ֆո­նին՝ կապ­ված ԱՄՆ ԿՀՎ-ի լր­տե­սի հայտ­նա­բեր­ման հետ, այն էլ՝ ռու­սա­կան կա­ռա­վա­րու­թյան ներ­սում։ Մոսկ­վա­յում ու Վա­շինգ­տո­նում մեծ աղ­մուկ հա­նած լր­տե­սա­կան սկան­դալ բռնկ­վեց։ Ա­մե­րի­կյան ու ռու­սա­կան ԶԼՄ-նե­րը փորփ­րում են ռուս նախ­կին պաշ­տո­նյա Օ­լեգ Սմո­լեն­կո­վի պատ­մու­թյու­նը. նա բա­վա­կան բարձր պաշ­տոն էր զբա­ղեց­նում և հնա­րա­վոր է, որ մի քա­նի տար­վա ըն­թաց­քում ե­ղել է «ա­մե­րի­կյան հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի ա­մե­նաար­ժե­քա­վոր ի­րա­զե­կի­չը»։ «CNN» հե­ռուս­տաա­լի­քը սեպ­տեմ­բե­րի 9-ին հա­ղոր­դել է, որ եր­կու տա­րի ա­ռաջ ԿՀՎ-ն իբր հա­տուկ գոր­ծո­ղու­թյուն է ձեռ­նար­կել Ռու­սաս­տա­նից իր գոր­ծա­կա­լին դուրս բե­րե­լու հա­մար, քա­նի որ նա հայ­տն­վել էր տա­պալ­վե­լու սպառ­նա­լի­քի տակ։ Ընդ ո­րում, դրա հա­մար մե­ղա­վոր էր ԱՄՆ-ի նա­խա­գահ Դո­նալդ Թրամ­փը։
«CNN»-ի վար­կա­ծով 2017 թ. մա­յի­սին Թրամ­փը Սպի­տակ տա­նը հան­դի­պել է ՌԴ արտ­գործ­նա­խա­րար Սեր­գեյ Լավ­րո­վի և ԱՄՆ-ում ՌԴ դես­պան Սեր­գեյ Կիս­լյա­կի հետ։ ԿՀՎ-ի հա­տուկ գոր­ծո­ղու­թյուն ի­րա­կա­նաց­նե­լու մա­սին ո­րո­շու­մը կա­յաց­վել է հենց այդ հան­դի­պու­մից հե­տո, ո­րի ըն­թաց­քում քն­նարկ­վում էին Սի­րիա­յի հետ կապ­ված հար­ցեր։ Թրամ­փը, բո­լո­րի հա­մար անս­պա­սե­լի, հայ­տա­րա­րեց, որ տի­րա­պե­տում է գաղտ­նի տե­ղե­կու­թյան, ո­րը Մոսկ­վա­յում մարդ­կանց մի շատ նեղ շր­ջա­նակ գի­տի։ Դրա­նով նա վտան­գի տակ դրեց հու­սա­լի և ար­ժե­քա­վոր գոր­ծա­կա­լին։ Դրա­նից հե­տո ԿՀՎ-ն մշա­կեց այդ մար­դուն տար­հա­նե­լու գոր­ծո­ղու­թյուն։ Ար­դեն սեպ­տեմ­բե­րի 9-ի ե­րե­կո­յան այդ տե­ղե­կու­թյու­նը, հղում ա­նե­լով սե­փա­կան աղ­բյուր­նե­րին, հաս­տա­տեց նաև «Նյու Յորք թայմս» թեր­թը` տե­ղե­կաց­նե­լով, որ իր լրագ­րող­նե­րը մի քա­նի ա­միս սե­փա­կան հե­տաքն­նու­թյունն են ա­րել և բա­ցա­հայ­տել, որ գոր­ծա­կալն ԱՄՆ-ի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի օգ­տին գոր­ծել է 10 տա­րուց ոչ պա­կաս։ Նրան եր­կու ան­գամ ա­ռա­ջար­կել են լքել Ռու­սաս­տա­նը, բայց նա հրա­ժար­վել է և Թրամ­փը նրա տար­հան­ման հետ կապ չու­նի։ Սա­կայն սեպ­տեմ­բե­րի 10-ին «CNN»-ը կրկ­նեց իր այն վար­կա­ծը, որ հենց Թրամփն է ԿՀՎ-ին դր­դել գոր­ծո­ղու­թյան ձեռ­նարկ­մա­նը։ Ճիշտ է, այս ան­գամ հե­ռուս­տաա­լի­քը հայտ­նեց, որ Թրամ­փը գոր­ծա­կա­լին փաս­տա­ցի մատ­նել է 2017 թ. հու­լի­սի սկզ­բին, երբ ՌԴ նա­խա­գա­հի հետ հան­դի­պում էր «Մեծ քսա­նյա­կի» Համ­բուր­գի գա­գաթ­նա­ժո­ղո­վում։ Նրանց զրույ­ցը կա­յա­նում էր փակ դռ­նե­րի հետևում։ Զրույ­ցից հե­տո Թրամփն իր թարգ­ման­չից վերց­րել է բո­լոր գրա­ռում­նե­րը և ար­գե­լել բա­նակ­ցու­թյան որևէ ման­րա­մասն հրա­պա­րա­կել։ Այն ժա­մա­նակ դե­մոկ­րատ­նե­րը նրան մե­ղադ­րե­ցին, որ Պու­տի­նի հետ գաղտ­նի գոր­ծարք է կն­քել։ Բայց այժմ «CNN»-ը այլ պատ­ճառ է նշում. Թրամ­փը չէր ու­զում, որ ի­րեն մե­ղադ­րեն պե­տա­կան գաղտ­նի­քը հրա­պա­րա­կե­լու մեջ։
Այդ թե­մա­յով հրա­պա­րա­կում­նե­րի ա­լի­քը Սպի­տակ տանն ստի­պել են ար­ձա­գան­քել։ Նախ, պետ­քար­տու­ղար Մայք Փոմ­փեոն, այ­նու­հետև ԿՀՎ-ի ղե­կա­վա­րու­թյու­նը հայ­տա­րա­րե­ցին, որ ԶԼՄ-նե­րը կեղծ տվյալ­ներ են ներ­կա­յաց­րել։ Փոմ­փեոն պն­դում է, որ Թրամ­փը հիա­նա­լի գի­տի, թե ինչ­պես պետք է վե­րա­բեր­վի գաղտ­նի տե­ղե­կույ­թին, ո­րը ստա­նում է ա­մեն օր։ Ա­մե­րի­կյան ԶԼՄ-նե­րը մի ամ­բողջ օր չէին նշում գոր­ծա­կա­լի ա­նու­նը, փո­խա­րե­նը ռու­սա­կան ԶԼՄ-նե­րը շատ ա­րագ պար­զե­ցին, որ խոս­քը Օ­լեգ Սմո­լեն­կո­վի մա­սին է։ Նա ծն­վել է 1969 թ. Ի­վա­նո­վո­յում, դի­վա­նա­գի­տա­կան ծա­ռա­յու­թյան է ան­ցել ա­վե­լի քան 20 տա­րի ա­ռաջ։ Աշ­խա­տել է ՌԴ ԱԳՆ-ի վար­չա­կազ­մում։ 2000-ա­կան­նե­րի կե­սին դար­ձել է Վա­շինգ­տո­նում ՌԴ դես­պա­նու­թյան երկ­րորդ քար­տու­ղար։ Հենց այն­տեղ է նա մտե­րիմ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ հաս­տա­տել Յու­րի ՈՒ­շա­կո­վի հետ, որն այն ժա­մա­նակ ՌԴ դես­պանն էր ԱՄՆ-ում։ Այդ ժա­մա­նա­կից Սմո­լեն­կո­վը մշ­տա­պես գնում էր ՈՒ­շա­կո­վի հետևից։ 2008-ին եր­կուսն էլ հե­ռա­ցան Վա­շինգ­տո­նից։ ՈՒ­շա­կո­վին նշա­նա­կե­ցին Ռու­սաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թյան վար­չա­կազ­մի ղե­կա­վա­րի տե­ղա­կալ, Սմո­լեն­կովն էլ իս­կույն աշ­խա­տանք ստա­ցավ կա­ռա­վա­րու­թյու­նում։ Սկզ­բում նա գլ­խա­վոր խոր­հր­դա­կան էր, հե­տո դար­ձավ ՌԴ կա­ռա­վա­րու­թյան վար­չա­կազ­մի զե­կույց­ներ ներ­կա­յաց­նող (ռե­ֆե­րենտ)։ Նա­խա­գա­հի ա­թո­ռին Պու­տի­նի վե­րա­դար­ձից հե­տո ՈՒ­շա­կո­վը դար­ձավ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան հար­ցե­րով նրա օգ­նա­կա­նը։ Սմո­լեն­կովն աշ­խա­տանք ստա­ցավ ՌԴ նա­խա­գա­հի վար­չա­կազ­մի ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան վար­չու­թյու­նում։
Իսկ այժմ ու­շադ­րու­թյուն. Կա­րա­սի­նի պաշ­տո­նան­կու­թյու­նը և Մոսկ­վա­յում սեպ­տեմ­բե­րի 10-ին ա­մե­րի­կյան լր­տե­սի ազ­գան­վան հրա­պա­րա­կու­մը հան­գեց­րին այն բա­նին, որ Թրամ­փը պաշ­տո­նանկ ա­րեց ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան գծով իր խոր­հր­դա­կան Ջոն Բոլ­թո­նին։ Հա­մաշ­խար­հա­յին ԶԼՄ-նե­րի կար­ծի­քով, այս­տեղ գլ­խա­վորն այն է, որ Թրամ­փը հայ­տա­րա­րեց լրագ­րող­նե­րին. «Ջոն Բոլ­թո­նը շատ մեծ սխալ­ներ է ա­րել»։ Որ­տե՞ղ, կոնկ­րետ ի՞նչ, հա­նե­լուկ է և լրագ­րող­նե­րի ու փոր­ձա­գետ­նե­րի երևա­կա­յու­թյան ա­ռար­կա։ Թրամ­փը Բոլ­թո­նի ոչ մի «շատ մեծ սխալ» չն­շեց, իսկ ես չեմ ու­զում երևա­կա­յել կամ են­թադ­րել։ Ժա­մա­նակն ա­մեն ինչ ցույց կտա։ Բայց ես տես­նում եմ, որ Կա­րա­սի­նի ու Բոլ­թո­նի պաշ­տո­նան­կու­թյուն­նե­րը կա­պակց­ված են ինչ-որ ան­տե­սա­նե­լի թե­լով, իսկ «ա­սե­ղը» տա­պալ­ված գոր­ծա­կալ Սմո­լեն­կո­վի գործն է։ Հետևենք ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի զար­գաց­մա­նը։ Բայց Հա­յաս­տա­նի, հատ­կա­պես նրա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի հա­մար, հա­վա­նա­բար շատ դժ­վար ժա­մա­նակ է լի­նե­լու, այդ թվում՝ նաև 2020 թվա­կա­նին։ Մնա­ցած նր­բե­րանգ­նե­րը կաշ­խա­տեմ ինչ-որ կերպ լու­սա­բա­նել հոկ­տեմ­բե­րին, ո­րով­հետև շատ հար­ցեր չհասց­րի շո­շա­փել այս նյու­թի շր­ջա­նա­կում։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Դիտվել է՝ 4597

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ