Սերը ազատության սահմանադրությունն է
06.09.2019 | 00:01
Որտեղի՞ց է մեր մեջ այն գիտակցությունը, որ մեզնից վեր կա գերագույն մի էակ, որին մենք կարող ենք դիմել նեղության պահին, խոսել Նրա հետ սրտաբուխ աղոթքով կամ մեր դժգոհությունը հայտնել մեր կյանքի անհաջողությունների համար, թեև վերջինիս դեպքում այդ անելու իրավունքը մենք չունենք:
Իրականում հավատու՞մ ենք մենք Աստծուն, թե՞ ուղղակիորեն գործածում ենք Աստված բառը մյուս բառերի շարքում, անիմաստ կերպով` չհասկանալով, թե ինչ Էություն է կանգնած այդ բառի հիմքում: Եվ իսկապես, մենք հաճախ այնքան անգիտակցաբար ենք արտաբերում Աստված, Հիսուս Քրիստոս անունները:
Մենք օգտագործում ենք այդ բառերը իբրև խոսքի երկրորդական համեմունք, այնինչ դրանք խոսքի աղն են և մեր հանապազօրյա հացը:
Մարդը, ինչպես հարկն է, պետք է ճանաչի Աստծուն, որպեսզի կարողանա վստահել Նրան, իրապես կարողանա վայելել աստվածապարգև այս կյանքի հնարավորությունը ու, խելամիտ կերպով այն ապրելով, շահի հավիտենականը:
Աստված, Ով Ասաց, և ամեն բան եղավ, Ով ամեն բան ստեղծեց ու հաստատեց Իր Խոսքով, այսօր շատ հաճախ պարզապես մի բառ է, մարդկային խոսքի ոչ պարտադիր բաղադրիչ. Աստծո անունը անտեղի արտաբերելը մեծ մեղք է:
Սարսափելի է, երբ մարդուց արհեստականորեն կտրում են իր անցյալը և վերջինիս տրամաբանական շարունակություն ապագան` վերացնելով մարդուն` որպես իր սեփական անցյալն ու ապագան կապող ներկա, և անհատին են կցում ցանկացած սկիզբ ու ծագում` փորձելով մարդկության պատմության անիվը շեղել դեպի մեկ այլ` վտանգավոր ու կորստաբեր գալիք: Երբ տունկը կտրում են արմատից, նրա բնականոն աճը և զարգացումը այլևս անհնար է պահպանել նույնիսկ ծայրաստիճան խնամքի դեպքում: Այսպես, մարդու ծագումը կտրելով իր աստվածազարմ արմատից, մարդկությանը պատվաստեցին պրիմատների դասին: Ահա թե որքան կարևոր է ճանաչել մեր սկիզբը, արմատը, ծագումը, անցյալը և ապրել, սնվել այն «հողից», որտեղ տնկվել ենք (մարդը իրեն պետք է զգա այն սերմի նման, որը դրել են հողը, որպեսզի հետո տնկեն այնտեղ, ուր պետք է):
Մենք հավատում ենք Աստծուն և գիտենք Նրա գոյության մասին, որովհետև Նրա էության մի մասնիկի կրողն ենք, որովհետև Նա պատվեց մեզ խոսքով, անձնիշխան կամքով, ստեղծելու և արարելու շնորհով և բարին, ճշմարիտն ու կատարյալը գնահատելու կարողությամբ: Եթե սովորական մարդը կարող է իրեն թույլ տալ բողոքել Աստծուն իր անհաջողությունների համար և Նրան անարդար համարել, ապա քրիստոնյան ճանաչում է Աստծուն և գիտի, որ Աստված արդար է, և նրա դատաստանները ուղիղ են (Սաղմ. 118;137), Աստված բարի է (Մարկ. 10;8), Աստված Սուրբ է և մեզ էլ սրբության կոչ է անում. «Քանի որ գրված է. Սո՛ւրբ եղեք, որովհետև սուրբ եմ ես»: (Պետրոս 1;16): Հիսուս Քրիստոս ասում է. «Նոր պատվիրան եմ տալիս ձեզ, որ սիրեք միմյանց» (Հովհ.13;34), ուրեմն կա Աստծո մի անուն, որ առավել է բնութագրում Նրան. Աստված սեր է: Սերը կրքի վանդակում բանտված անհույս թպրտացող զոհ չէ, ինչպես կարծում են շատերը, այն մարդկային և աստվածային սրտերը կամրջող ու կապող հզոր ուժ է: Սերը ազատության սահմանադրությունն է, իսկ ազատությունը` լոկ բարոյականության (պարտք, պարտականություն, պարտավորություն, պատասխանատվություն, ամոթ) իրավունքը: Բարոյականություն բառի արմատը «բարի» բառն է: Այն, ինչ Աստված ստեղծել է Իր խոսքով, բարի է և գեղեցիկ, իսկ չարը հենց այն պատճառով է «չար», որ արարված չէ Աստծո կողմից: Ինչու՞ ենք այդքան շեշտում բարոյականության կարևորությունը. անզեն աչքով անգամ նկատելի է, որ վերջինս անքակտելիորեն կապված է արդարության, սրբության և, իհարկե, բարության հետ:
Աստված մարդուն ստեղծեց սիրով, ստեղծեց ազատ և պարուրեց նրան առանձնակի խանդաղատանքով ու հոգածությամբ, և արդարացիորեն ակնկալում է մեր փոխադարձ սերն ու նվիրումը Իր և մեզ նմանների հանդեպ:
Աստված սեր է, և այդ սիրո արդյունքում մենք կանք ու կարող ենք հարատևել իբրև մարդ` Աստծուն պատկերակից ու փառակից էակ:
Եկեք չկտրվենք մեր արմատներից, որպեսզի չչորանանք աշխարհային խորշակներից և չքշվենք դեպի կորուստ, այլ սնվենք կենդանի ջրի աղբյուրից և պտղաբեր լինենք Աստծո հավիտենական արքայության համար:
Լիլիթ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գորիս
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
