Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Անո­րո­շու­թ­յու­նից տու­ժում են բո­լոր կող­մե­րը

Անո­րո­շու­թ­յու­նից տու­ժում են բո­լոր կող­մե­րը
31.07.2020 | 00:29

Այն, որ այս իշ­խա­նու­թյու­նը վի­ճա­հա­րույց խն­դիր­նե­րի շուրջ ո­րո­շում­ներ կա­յաց­նե­լուց խու­սա­փում է, նո­րու­թյուն չէ, հատ­կա­պես, երբ հար­ցը հա­սա­րա­կու­թյան շր­ջա­նում մեծ աղ­մուկ է ա­ռա­ջաց­նում։ Իշ­խա­նու­թյան գա­լու ա­ռա­ջին իսկ օ­րից Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը խու­սա­փում է Ա­մուլ­սա­րի հետ կապ­ված կա­ռա­վա­րու­թյան վերջ­նա­կան դիր­քո­րո­շումն ար­տա­հայ­տե­լուց։ Ա­վե­լին, նա­խորդ տա­րի փոր­ձա­գի­տա­կան եզ­րա­կա­ցու­թյան հա­մար պետ­բյու­ջեի պա­հուս­տա­յին ֆոն­դից հատ­կաց­վել է շուրջ 400 հա­զար ԱՄՆ դո­լար, սա­կայն վերջ­նա­կան կար­ծիք կա­ռա­վա­րու­թյունն այդ­պես էլ չի հն­չեց­նում։ ՈՒ սա այն դեպ­քում, որ բազ­մա­թիվ մաս­նա­գետ­ներ զգու­շաց­նում են, թե ինչ վտանգ­ներ կա­րող են լի­նել հան­քի շա­հա­գործ­ման պա­րա­գա­յում։ Դրան զու­գա­հեռ, «Լի­դիան Ար­մե­նիան» է սպառ­նում դի­մել մի­ջազ­գա­յին դա­տա­րան և մեծ գու­մար­ներ պա­հան­ջել կա­ռա­վա­րու­թյու­նից, հան­քի աշ­խա­տա­կից­ներն էլ պա­հան­ջում են գոր­ծար­կել այն։


Մի կող­մից` բնա­պահ­պա­նա­կան խն­դիր­նե­րը, մյուս կող­մից` ներդ­րու­մա­յին դաշ­տում հնա­րա­վոր կո­րուստ­նե­րը, հան­քում աշ­խա­տող տե­ղի բնա­կիչ­նե­րի օր օ­րի վատ­թա­րա­ցող սո­ցիա­լա­կան վի­ճա­կը ժամ ա­ռաջ պա­հան­ջում են վճ­ռա­կան քայ­լեր, սա­կայն Փա­շի­նյա­նը լռում է։ Ան­գամ շր­ջա­կա մի­ջա­վայ­րի նա­խա­րա­րի նշա­նակ­ման հար­ցում տևա­կան ժա­մա­նակ չէր կողմ­նո­րոշ­վում, Ա­մուլ­սա­րի խնդ­րից ինչ­պե՞ս գլուխ հա­նի։ Սա ան­կա­րո­ղու­թյու՞ն, ան­լր­ջու­թյու՞ն, թե՞ կա­ռա­վար­ման փոր­ձի բա­ցա­կա­յու­թյուն է։


Իսկ գու­ցե պատ­ճառն այն է, որ ցան­կա­ցած ո­րո­շում ըն­դու­նե­լիս, Փա­շի­նյանն ա­ռաջ­նորդ­վում է պո­պու­լիս­տա­կան մո­տեց­մամբ, իբր, տե­սեք-տե­սեք՝ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը ոչ մե­կի շա­հե­րին չի ցան­կա­նում «կպ­նել»։ Իսկ ինչ շա­հե­ցին Ա­մուլ­սա­րի շա­հա­գործ­մա­նը դեմ և կողմ մար­դիկ։ Ո­չինչ։ Դեմ ար­տա­հայտ­վող­նե­րը զօ­րու­գի­շեր լար­ված պահ­նոր­դա­կան ծա­ռա­յու­թյուն են ի­րա­կա­նաց­նում, եր­բեմն-եր­բեմն բախ­վում ոս­տի­կան­նե­րի հետ՝ պա­հան­ջե­լով կա­ռա­վա­րու­թյու­նից հար­ցի վերջ­նա­կան լու­ծում, իսկ շա­հա­գործ­մա­նը կողմ բնա­կիչ­ներն ու ըն­կե­րու­թյու­նը մեծ ֆի­նան­սա­կան խն­դիր­նե­րի ա­ռաջ են կանգ­նած, հան­քում աշ­խա­տող­նե­րի զգա­լի հատ­վածն ար­տա­գաղ­թել է, ըն­կե­րու­թյունն էլ ա­մեն օր կռիվ­նե­րի մեջ է իր ներդ­րու­մը չկորց­նե­լու հա­մար։
Որ­քան եր­կա­րաձգ­վի այս վի­ճա­կը, այն­քան մեծ են լի­նե­լու երկ­րի կո­րուստ­նե­րը, նույ­նիսկ հան­քի շա­հա­գործ­մա­նը դեմ ան­հատ­ներն են այս ա­մե­նից տու­ժում, ո­րով­հետև չգի­տեն, թե հա­ջորդ պա­հին կա­ռա­վա­րու­թյունն ինչ ո­րո­շում կկա­յաց­նի, ու ինչ­պես են դրան դի­մա­կա­յե­լու։ Տպա­վո­րու­թյուն է, որ Փա­շի­նյա­նի կա­ռա­վա­րու­թյունն ան­հար­կի ձգձ­գում է խն­դի­րը, որ­պես­զի ա­վե­լորդ լար­վա­ծու­թյու­նից խու­սա­փի՝ մո­ռա­նա­լով, որ դա նոր հա­կազ­դե­ցու­թյան և պոռ­թկ­ման ա­ռիթ է դառ­նա­լու։


Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 35877

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ