Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Կի­նո գնա­լը դար­ձավ ոչ թե հան­դի­սանք, այլ ար­տա­հայտ­չաձև՝ կի­նո­յի մի­ջո­ցով միա­նա­լու այն գոր­ծին, ին­չով զբաղ­ված էր յու­րա­քանչ­յուրս»

«Կի­նո գնա­լը դար­ձավ ոչ թե հան­դի­սանք, այլ ար­տա­հայտ­չաձև՝ կի­նո­յի մի­ջո­ցով միա­նա­լու  այն գոր­ծին, ին­չով զբաղ­ված էր յու­րա­քանչ­յուրս»
27.11.2020 | 03:11

Հա­մա­վա­րակն ու պա­տե­րազ­մը բնա­կա­նոն հու­նից շե­ղե­ցին ա­մեն ինչ։ Մշա­կու­թա­յին շատ ի­րա­դար­ձու­թյուն­ներ, այդ թվում՝ ա­մե­նա­մյա մի­ջո­ցա­ռում­ներ, չե­ղարկ­վե­ցին, հե­տաձգ­վե­ցին կամ վե­րա­փոխ­վե­ցին։ Պա­տե­րազ­մի օ­րե­րին Կի­նո­յի տա­նը Երևա­նի «Ոս­կե ծի­րան» 17-րդ մի­ջազ­գա­յին կի­նո­փա­ռա­տո­նի շր­ջա­նա­կում ցու­ցադր­վում էին հայ ռե­ժի­սոր­նե­րի նկա­րա­հա­նած ֆիլ­մե­րի հա­մա­հայ­կա­կան ա­ռաջ­նա­խա­ղեր։ Ցու­ցադ­րու­թյուն­նե­րը բա­ցա­ռա­պես տոմ­սե­րով էին, և գո­յա­ցած ողջ հա­սույ­թը փո­խանց­վում էր «Հա­յաս­տան» հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մի «Մենք ենք, մեր սահ­ման­նե­րը. բո­լորս Ար­ցա­խի հա­մար» հա­մազ­գա­յին դրա­մա­հա­վա­քին։ Նա­խագ­ծի գոր­ծըն­կեր­ներ IDBank-ն ու Idram-ը ե­ռա­կողմ հու­շա­գիր էին կն­քել «Ոս­կե ծի­րա­նի» հետ, ո­րի ար­դյուն­քում եր­կու կա­ռույց­նե­րը հիմ­նադ­րա­մին կփո­խան­ցեն նույն­քան գու­մար՝ կրկ­նա­պատ­կե­լով նվի­րատ­վու­թյու­նը։

Մշա­կույթ, քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն, կի­նո ու պա­տե­րազմ. այս հա­մա­տեքս­տում է մեր զրույ­ցը «Ոս­կե ծի­րան» կի­նո­փա­ռա­տո­նի գե­ղար­վես­տա­կան տնօ­րեն, կի­նո­գետ ԿԱ­ՐԵՆ Ա­ՎԵ­ՏԻ­ՍՅԱ­ՆԻ հետ։

-Նո­յեմ­բե­րի 1-8-ին ոս­կե­ծի­րա­նյան «Նվի­րում Ար­ցա­խին» նա­խագ­ծի շր­ջա­նա­կում ներ­կա­յաց­վում էին ար­ցա­խյան թե­մա­յով ֆիլ­մեր։ Ինչ­պե՞ս է կա­տար­վել ֆիլ­մե­րի ընտ­րու­թյու­նը։ Պա­տե­րազ­մի ըն­թաց­քով պայ­մա­նա­վոր­ված՝ շա՞տ եք շեղ­վել նա­խա­տես­ված ծրագ­րից։
-Շատ քիչ է ե­ղել շե­ղում հիմ­նա­կան ծրագ­րից։ Թեև ոչ հա­ճե­լի զու­գա­դի­պու­թյամբ, բայց այն­պես է ստաց­վել, որ փա­ռա­տո­նի այս տար­վա շատ ֆիլ­մեր, այս կամ այն կերպ, կապ­ված էին Ար­ցա­խի հետ՝ պա­տե­րազ­մյան և ոչ պա­տե­րազ­մյան հա­մա­տեքս­տում: Այ­սինքն, այդ ֆիլ­մե­րը, այս­պես թե այն­պես, պետք է ցու­ցադր­վեին։ Պար­զա­պես, երբ սկս­վեց պա­տե­րազ­մը, և հար­ցա­կա­նի տակ էին փա­ռա­տո­նի անց­կաց­ման մի­տու­մը, անհ­րա­ժեշ­տու­թյունն ու ար­դա­րաց­ված լի­նե­լը, ո­րո­շե­ցինք այդ խն­դի­րը հաղ­թա­հա­րել ծրագ­րե­րի վե­րա­կազ­մա­կերպ­մամբ։ Ֆիլ­մե­րը, որ պետք է ընդգրկվեին տար­բեր ծրագ­րե­րում, միա­վո­րե­ցինք մեկ ցու­ցա­շա­րի մեջ՝ մեկ ծրագ­րում, կո­չե­ցինք «Նվի­րում Ար­ցա­խին»՝ միա­նա­լով «Հա­յաս­տան» հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մի դրա­մա­հա­վա­քին։ Այս­պի­սով, կի­նո­դի­տո­ղի հա­մար կի­նո գնա­լը դար­ձավ ոչ թե հան­դի­սանք, ին­չը ան­հա­պա­տաս­խան էր այդ օ­րե­րին, ինչ-որ ա­ռու­մով նաև ա­նըն­դու­նե­լի, այլ ար­տա­հայտ­չաձև՝ կի­նո­յի մի­ջո­ցով միա­նա­լու այն գոր­ծին, ին­չով զբաղ­ված էր յու­րա­քան­չյուրս։ Դրան զու­գա­հեռ կազ­մա­կերպ­վեց նաև պա­տե­րազ­մի և խա­ղա­ղու­թյան թե­մա­յով պաս­տա­ռա­յին աշ­խա­տանք­նե­րի ցու­ցա­հան­դես-վա­ճառք։ Տոմ­սե­րի վա­ճառ­քից, վա­ճառ­վող աշ­խա­տանք­նե­րից գո­յա­ցած ողջ հա­սույ­թը փո­խանց­վեց հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մին։
-Հա­ջորդ եր­կու շա­բաթ­նե­րին ցու­ցադ­րու­թյուն­նե­րը շա­րու­նակ­վե­ցին «Կի­նո­պար­կում» և «Սի­նե­մաս­թա­րում»՝ «Ա­ջակ­ցու­թյուն կի­նո­թատ­րոն­նե­րին» նա­խագ­ծի շր­ջա­նա­կում։ Սա նու՞յ­նպես նոր ձևա­չափ էր։
-«Կի­նո­պար­կում» և «Սի­նե­մաս­թա­րում» ներ­կա­յաց­վել են փա­ռա­տո­նի մր­ցու­թա­յին ծրագ­րե­րով նա­խա­տես­ված ֆիլ­մե­րը։ Ֆիլ­մե­րի ընտ­րու­թյու­նը նա­խա­պես է կա­յա­ցել, ձեռք է բեր­վել նաև մի­ջազ­գա­յին հե­ղի­նա­կա­վոր կի­նո­փա­ռա­տո­նե­րում մր­ցա­նակ­նե­րի ար­ժա­նա­ցած ֆիլ­մե­րի ցու­ցադ­րու­թյան ի­րա­վունք։ Ափ­սոս էր դրանք չե­ղար­կե­լը։ ՈՒ քա­նի որ հա­մա­վա­րա­կով պայ­մա­նա­վոր­ված, կի­նո­թատ­րոն­ներն ու­նեին կի­նո­ցան­կի խն­դիր, մենք նրանց ա­պա­հո­վե­ցինք խիտ ֆիլ­մա­ցան­կով, միա­ժա­մա­նակ կյան­քի կո­չե­լով «Ոս­կե ծի­րան» 2020-ի մր­ցու­թա­յին ծրագ­րե­րը։
-Փոր­ձե՞լ եք օգ­տա­գոր­ծել փա­ռա­տո­նի հե­ղի­նա­կու­թյու­նը, նշա­նա­վոր ար­վես­տա­գետ­նե­րի հետ կա­պը՝ մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյան ու­շադ­րու­թյու­նը սևե­ռե­լու նպա­տա­կով Ար­ցա­խի դեմ սան­ձա­զեր­ծած թուրք-ադր­բե­ջա­նա­կան ագ­րե­սիա­յին։
-Մինչև փա­ռա­տո­նի սկս­վե­լը մի­ջա­դեպ ե­ղավ Ջի­վան Ա­վե­տի­սյա­նի «Դրախ­տի դար­պա­սը» ֆիլ­մի առն­չու­թյամբ։ Մոսկ­վա­յի 42-րդ կի­նո­փա­ռա­տո­նում ընդգրկված Ար­ցա­խի մա­սին այս ֆիլ­մը, քա­ղա­քա­կան նկա­տա­ռում­նե­րով, հան­վեց ծրագ­րից։ Հենց այդ ժա­մա­նակ­վա­նից մենք սկ­սե­ցինք ձայն բարձ­րաց­նել, կի­նե­մա­տոգ­րա­ֆիստ­նե­րի միու­թյան, կի­նոքն­նա­դատ­նե­րի և կի­նոլ­րագ­րող­նե­րի ա­սո­ցիա­ցիա­յի, ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան հետ հա­մա­տեղ դի­մե­ցինք մի­ջազ­գա­յին կի­նո­հան­րու­թյա­նը և հենց Մոսկ­վա­յի կի­նո­փա­ռա­տո­նին։ Ե­թե վերջ­նար­դյունք հա­մա­րենք ֆիլ­մի վե­րա­կանգ­նու­մը կի­նո­փա­ռա­տո­նում, դա տե­ղի չու­նե­ցավ։ Բայց մեզ հա­ջող­վեց ձայն բարձ­րաց­նել, ու­շադ­րու­թյուն հրա­վի­րել խնդ­րի վրա, ինչն ուղ­ղա­կիո­րեն առ­նչ­վում էր նաև ար­ցա­խյան հար­ցին։ Հե­տո ար­դեն մշա­կույ­թի ու ար­վես­տի գոր­ծիչ­նե­րը միա­վոր­վե­ցին և կոչ հն­չեց­րին՝ ի պաշտ­պա­նու­թյուն Ար­ցա­խի ու Հա­յաս­տա­նի։ Նրանց թվում էին նաև կի­նո­գոր­ծիչ­ներ, ո­րոնք ընդ­հա­նուր այդ գոր­ծին միա­ցան «Ոս­կե ծի­րա­նի» կա­պե­րի մի­ջո­ցով։ Հաս­կա­նում ենք, որ այդ ձայ­նե­րը աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան դրու­թյու­նը փո­խել չեն կա­րող, բայց կարևոր են այն ի­մաս­տով, որ մենք ճա­նա­չե­ցինք այն նշա­նա­վոր ար­վես­տա­գետ­նե­րին, ո­րոնք, երկ­կող­մա­նի զսպ­վա­ծու­թյան կո­չեր ա­նե­լու փո­խա­րեն (ինչ­պես ըն­դուն­ված է), դա­տա­պար­տե­ցին թուրք-ադր­բե­ջա­նա­կան ագ­րե­սիան։
-Երբ Ջի­վան Ա­վե­տի­սյա­նի ֆիլ­մը հան­վեց փա­ռա­տո­նից, քն­նա­դա­տա­բար մատ­նանշ­վեց այն, որ Մոսկ­վա­յի կի­նո­փա­ռա­տո­նի ցու­ցադ­րու­թյան ծրագ­րե­րի ղե­կա­վար Կի­րիլ Ռազ­լո­գո­վը «Ոս­կե ծի­րա­նի» մշ­տա­կան հյու­րե­րից է։ Ինչ­պե՞ս եք բա­ցատ­րում ռուս կի­նո­գե­տի այս մո­տե­ցու­մը։
-Ռազ­լո­գո­վը ո­րո­շիչ դե­րա­կա­տա­րում չի ու­նե­ցել այս դեպ­քում, ընդ­հա­կա­ռա­կը, նա է ընտ­րել այդ ֆիլ­մը ցու­ցադ­րու­թյան հա­մար և դուրս է թո­ղել պե­տա­կան ա­տյան­նե­րի ո­րոշ­մամբ՝ խու­սա­փե­լու հա­մար կի­նո­թատ­րո­նը նյար­դա­յին այդ օ­րե­րին ազ­գա­մի­ջյան կոնֆ­լիկ­տի հար­թակ դաձ­նե­լու վտան­գից։ Հան­դի­սա­տես­նե­րի շր­ջա­նում լի­նում էին և՛ հա­յեր, և՛ ադր­բե­ջան­ցի­ներ։ Պատ­կե­րաց­նու՞մ եք՝ ինչ կա­րող էր տե­ղի ու­նե­նալ։ Ի­հար­կե, մենք հա­մոզ­ված ենք, որ կար այ­լընտ­րան­քա­յին լու­ծում։ Օ­րի­նակ, կա­րող էին ֆիլ­մը, անվ­տան­գու­թյան նկա­տա­ռում­նե­րից ել­նե­լով, չհա­նել ծրագ­րից, բայց առ­ցանց ցու­ցադ­րել, կամ առ­հա­սա­րակ չցու­ցադ­րել, բայց պահ­պա­նել վեր­նա­գի­րը, որ­պես­զի այն մնար կի­նո­փա­ռա­տո­նի պատ­մու­թյան մեջ, որ­պես ծրագ­րում ընդգրկված ֆիլմ։ Սա­կայն ըն­տր­վեց ա­մե­նաոչ­կոնֆ­լիկ­տա­յին տար­բե­րա­կը, ո­րը, սա­կայն, վի­րա­վո­րա­կան էր հայ­կա­կան կող­մի հա­մար։ Այս­տեղ կան ո­րո­շա­կի հար­ցեր, որ կա­րե­լի է ուղ­ղել Ռազ­լո­գո­վին, բայց ա­մե­նա­կարևոր հար­ցը՝ ֆիլ­մը դուրս հա­նե­լու ո­րո­շու­մը, Ռազ­լո­գո­վի­նը չէր։
-«Ոչ­կոնֆ­լիկ­տա­յին» ո­րոշ­ման ար­դյուն­քում «Դրախ­տի դար­պա­սը» դար­ձավ աղմ­կա­հա­րույց, ար­գել­ված ֆիլմ։ Փա­ռա­տո­նա­յին կյանք ու­նե­նա­լուն այս հա­ն­գա­ման­քը կա­րո՞ղ է խո­չըն­դո­տել։ Առ­հա­սա­րակ, փորձ ար­վե­լու՞ է ֆիլ­մը ներ­կա­յաց­նե­լու այլ հար­թակ­նե­րում։
-Ի­հար­կե, հնա­րա­վոր է ներ­կա­յաց­նել, բայց այս ըն­թաց­քում և՛ ես, և՛ Ջի­վա­նը Ար­ցա­խում էինք, զբաղ­ված էինք ա­վե­լի շատ պա­տե­րազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րով, հե­տա­գա փա­ռա­տո­նե­րի մա­սին խո­սե­լու ա­ռիթ չի ե­ղել։ ՈՒ­րիշ փա­ռա­տո­նե­րում ներ­կա­յաց­վե­լուն մոս­կո­վյան փա­ռա­տո­նի մի­ջա­դե­պը չի կա­րող խո­չըն­դո­տել, նույ­նիսկ կօգ­նի՝ որ­պես ար­գել­ված ֆիլմ հե­տաք­րք­րու­թյան կար­ժա­նա­նա։ Այս հան­գա­ման­քը հե­տա­գա­յում էլ, Ջի­վան Ա­վե­տի­սյա­նի հա­ջորդ ֆիլ­մերն ընտ­րե­լիս, ո­րոշ փա­ռա­տո­ներ կդի­տար­կեն ու հաշ­վի կառ­նեն։
-Մեր երկ­րում կա­տար­ված շր­ջա­դար­ձա­յին ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րից հե­տո «Ոս­կե ծի­րա­նը» վե­րա­նա­յե­լու՞ է իր քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը՝ թուր­քա­կան ֆիլ­մե­րի մաս­նակ­ցու­թյան ա­ռու­մով։
-Այս տա­րի­նե­րի ըն­թաց­քում, երբ փա­ռա­տո­նը հյու­րըն­կա­լել է թուրք ար­վես­տա­գետ­նե­րի, ներ­կա­յաց­րել նրանց աշ­խա­տանք­նե­րը, հաշ­վի է ա­ռել նրանց հա­յացք­նե­րը։ Երկ­խո­սու­թյու­նը ե­ղել է այն կի­նո­գոր­ծիչ­նե­րի հե­տո, ո­րոնք այ­լա­խոհ են, դա­տա­պար­տում են Ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նը, էր­դո­ղա­նա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը կամ թուր­քա­կան կայ­սե­րա­կան նկր­տում­նե­րը։ Այ­սինքն, դրանք հա­ճո­յա­խո­սու­թյուն­ներ չեն ե­ղել Թուր­քիա­յի հաս­ցեին, այլ երկ­խո­սե­լու փորձ մեզ հա­մար կարևոր մտա­վո­րա­կան­նե­րի հետ, մեր տե­սան­կյու­նից, կարևոր հար­ցե­րի շուրջ։ Սա­կայն դա բնավ չի նշա­նա­կում, որ ի­րա­վի­ճա­կը, ո­րում հի­մա մենք ապ­րում ենք, հաշ­վի չի առն­վե­լու և ո­րո­շա­կի եզ­րա­կա­ցու­թյուն­ներ չեն ար­վե­լու։
-Մեր ապ­րած պա­տե­րազ­մը, Ար­ցա­խյան հիմ­նա­հար­ցի նոր ըն­թաց­քը ար­տա­ցոլ­վե­լու են ա­մեն ին­չում։ Ըստ այդմ՝ փո­փո­խու­թյուն­ներ սպաս­վու՞մ են փա­ռա­տո­նում՝ նոր շեշ­տադ­րում, նոր թե­մա­ներ, նոր ծրագ­րեր։
-Ո­րոշ մտո­րում­ներ ե­ղել են այդ հար­ցի շուրջ։ Կան ծրագ­րեր, որ ան­փո­փոխ են՝ մր­ցու­թա­յին ծրագ­րե­րը, երևա­նյան պրե­միե­րա­նե­րը և այլն։ Կան նաև ծրագ­րեր, որ ա­վե­լի ճկուն են՝ ստեղծ­վում են օ­րա­կար­գի ար­դյուն­քում, ինչ­պես ե­ղավ այս տա­րի։ Մյուս տա­րի հե­տա­պա­տե­րազ­մա­կան շր­ջան է ստաց­վում, ո­րը նույն­պես ինչ-որ կերպ պետք է ար­տա­ցոլ­վի փա­ռա­տո­նի ծրագ­րե­րում։ Ժա­մա­նակ է պետք՝ հա­մադ­րե­լու, ընդ­հան­րաց­նե­լու հա­մար, որ հաս­կա­նանք՝ ինչ­պես պետք է այդ ա­մե­նը ներ­կա­յաց­վի փա­ռա­տո­նի ժա­մա­նակ։ Իսկ որ ներ­կա­յաց­վե­լու է, դրա­նում վս­տահ եմ։


Զրու­ցեց
Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԸ

Դիտվել է՝ 11014

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ