Երեկ տնտեսագիտական համալսարանում տեղի ունեցածը, որի ընթացքում լրագրողներին պարզապես արգելել են մտնել դահլիճ, ուր քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը թեկնածուական ատենախոսությունն էր պաշտպանում, առաջին հերթին վիրավորանք է` ուղղված հենց Տարոն Մարգարյանին:

Վերջին օրերին բոլորը սպասում են, թե ինչպես է ընդդիմությունը մանդատները վայր դնել-չդնելու երկընտրանքից գլուխ հանելու: Այս որոշումը, կարծես, միանշանակ չի ընկալվում խորհրդարանական այս չորս ուժերի կողմից, ինչը կանխատեսելի էր: Նախ, այն պատճառով, որ յուրաքանչյուր խմբակցությունում կան առանձին խաղացողներ, որոնք շատ հաճախ միևնույն տեսակետը չունեն անգամ իրենց խմբակցության ղեկավարի հետ:

19-րդ դարի վերջերին ֆրանսիացի նովելիստ Էմիլ Զոլան «Ես մեղադրում եմ» նամակով, որն ուղղված էր Ֆրանսիական հանրապետության նախագահին, հանդես եկավ ի պաշտպանություն ֆրանսիական բանակի հրեա սպա, լրտեսության մեջ կեղծ մեղադրված Դրեյֆուսի: Զոլան պաշտպան կանգնեց անարդար կերպով տուժած մարդուն՝ հանուն հանդուրժող պետության գաղափարի և հանուն իր հայրենիքի՝ Ֆրանսիայի բարի համբավի: Զոլան գրողների և լրագրողների համար այդպիսով մշակեց բարոյական չափանիշներ:

Երեկ Հայաստանի օրենսդիր մարմնում իրավիճակը ջրի երես հանեց խորհրդարանական մեծամասնության տխուր պատկերը: Փոքրաթիվ ընդդիմությանը, կարելի է ասել, հաջողվեց հաղթել մեծամասնությանը, քանի որ, ըստ էության, տապալվեցին ԱԺ-ի աշխատանքները:

ՀՀԿ-ն տարին փակեց տխուր սոցիոլոգիայով: Այո, խոսքը «դարի պայմանագրի» մասին է: Գազի ողջ ակտիվները սկուտեղի վրա Ռուսաստանին հրամցնելու։

Տարին ավարտվեց: Այդպես էլ չհնչեց Վիկտոր Սողոմոնյանի խոստացած` Մաքսային միությանն առնչվող Ռոբերտ Քոչարյանի ուղերձը: ՈՒ քանի որ Քոչարյանի գրասենյակի պատասխանատու Վիկտոր Սողոմոնյանը` «արդեն տասը տարի, հարյուր տասը տարի» չի պատասխանում մեր հեռախոսազանգերին, փորձենք ինքնուրույն հասկանալ` ինչո՞ւ երկրորդ նախագահն այդպես էլ «չուղերձեց» Մաքսային միության յուր տեսլականը` հայ հանրությանը:

Ասեմ ի սկզբանե` հրապարակման խորագիրը վերաբերում է մեծամասնությանը, որ ապրում է Հայաստանում ու Հայաստանից դուրս ու ծագումով հայ է: ՈՒ բոլորովին չի վերաբերում փոքրամասնությանը, որ ապրում է Հայաստանում այսօր, իսկ վաղը գուցե և ինքն էլ հեռանա: Օրեցօր առավել հստակ մենք շարժվում ենք դեպի անկախության ինքնաոչնչացում, այս ընթացքով ընդամենն ընթացակարգային հարց է լինելու ՌԴ 83-րդ սուբյեկտի ինքնահռչակումը, որը, իհարկե, կարող է և չընդունվել, որովհետև քամված կիտրոնը նորից չես տնկի:

ԱԺ-ն 77 կողմ ձայնով այսօր վավերացրեց հայ-ռուսական գազային պայմանագիրը, որը հասարակության ակտիվ հատվածի կողմից որակվել է որպես դավաճանական գործարք, ստրկական կախվածության առաջացում Ռուսաստանից: Թե՛ սոցիալական ցանցերում, թե՛ առանձին անհատների ու քաղաքական գործիչների կողմից հնչել են կոչեր, կարծիքներ, որ ԱԺ ընդդիմադիր պատգամավորները այսուհետ պետք է վայր դնեն իրենց մանդատները, քանի որ ԱԺ-ում այլևս անելիք չունեն:

Վերջին երկու օրը «Ֆեյսբուք» սոցիալական ցանցը հագեցած էր արևմտամետ-ռուսամետ ավանդական վեճով: Առիթը՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի՝ մի քանի ամսվա ընդմիջումից հետո ունեցած ելույթն էր Հայ ազգային կոնգրեսի հանրապետական խորհրդի նիստում: Ոչ մի նորություն չկա այն բանում, որ հերթական անգամ հայտարարվում է ՀԱԿ-ի՝ ո՛չ Արևմուտքին, ո՛չ էլ Ռուսաստանին հաճոյանալու քաղաքականության մեջ:

2043-ին ` 30 տարի հետո, ես կլինեմ յոթանասունն անց տատիկ, եթե Աստված բարեգութ գտնվի իմ նկատմամբ ու ես ողջ լինեմ: Իմ դուստրը կլինի 46 տարեկան` Աստծո կամոք մայրացած: Սա նշանակում է, որ ոչ միայն ես, այլև իմ դուստրն ու թոռները այսօրվա գազային պայմանագրի գերին ենք լինելու: