Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, եթե չդառնաք ու չլինեք մանուկների պես, Երկնքի արքայությունը չեք մտնի (Մատթ. 18;3)
20.03.2020 | 00:54
«Ես եկել եմ իմ մանկությունից այնպես, ինչպես մի որևէ երկրից են գալիս:
«Չէ՞ որ բոլոր մեծահասակներն էլ մի ժամանակ մանուկ են եղել, պարզապես նրանցից քչերն են այդ մասին հիշում»:
Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերին հիրավի այն երջանիկ մեծահասակներից էր, ում հաջողվել էր անաղճատ պահպանել մանկական մաքրությունը, անմիջականությունը և հիշողությունը:
Մարդկությունը գալիս է իր մանկությունից, որից քիչ բան է մտաբերում: Եվ ամեն մանկան ծնունդն ու ճիչը նրա հավաքական հիշողության մեջ փոքրիկ առկայծումներն են այն կարոտալի ժամանակների, երբ ինքը շրջապատված էր ծնողական գորովով և հոգատարությամբ: Մարդկության կյանքը մեղքով բեկված խողովակով անկասելիորեն հոսում է դեպի ծերություն և մահ: Այդ է վկայում ամեն մի մարդու կյանքի ընթացքը. «Մարդը ծնվում է, տառապում ու մահանում»,- ամփոփում է վաղեմի իմաստությունը: Ամեն ինչ, որ սկիզբ ունի, ունի նաև վերջ, սակայն ամեն մարդ ներքին, մինչև վերջ չգիտակցված համոզում ունի, որ ինքը «ի սկզբանե էր» և կմնա հավիտյան: Հակառակի մասին պնդողները պարզապես ողջ լինելու փաստով չեն պատկերացնում ու խորությամբ չեն զգում սեփական ապրումները: Այդ համոզումը օբյեկտիվորեն բխում է այն փաստից, որ մարդու մեջ կա անսկիզբ ու անվախճան Աստծուց մի մասնիկ:
Հաճախ մարդիկ մոռանում են իրենց մանկությունը, որովհետև այնտեղ ցավը ավելի շատ է, քան ուրախությունը: Նրանց մնացած ողջ գոյությունը վերածվում է դաժան ու ոխակալ հաշվեհարդարի: Շատ ծնողներ հաշմում են իրենց պաշտելի զավակների մանկությունը, դրանով իսկ` ողջ կյանքը, նրանց հոգին էգոիզմով սնուցելով և մարմինը նյութական ճոխությամբ պարարտացնելով: Խեղված ու թունավորված մանկություն ունեցածներն են, որ խեղում են նաև ողջ մարդկության ապագան: «Պլանավորում են» մեր ընտանիքները կեսարյան հատումներով և պատվաստումներով: Կանխարգելում են դրախտի վերադարձը, Արքայության կանխավայելումը:
Մարդը իր սերունդների մեջ փնտրում է իր դրախտը: Աշխարհ է գալիս մեկը, ով կարծես թե չկար ու եղավ, և բերում է իր հետ մի բան, որ մի ժամանակ կար, բայց կորսվեց: Ամեն մի մանկան ծնունդով մարդը մի գիրկ դրախտ փայփայելու և մշակելու հնարավորություն է ստանում: Մարդը ամեն մի մանկան ծնունդով իրեն վերադարձող մանկության աչքերին նայելու ու այդ աչքերում իր փրկված գալիքը փնտրելու փորձառությունն է ապրում:
Մանկան նման լինել` բնավ չի նշանակում մանկամիտ, արկածախնդիր և անպատասխանատու լինել, ինչպես փորձում են հավաստիացնել որոշ այդպիսիներ` չքմեղորեն իրենց վարքը արդարացնելով:
«Եղբայրնե՛ր, մտքով երեխա մի՛ եղեք, այլ եղե՛ք երեխա չարություն գործելու մեջ, բայց մտքով եղե՛ք չափահաս» (Ա կորնթ.14; 20): Լինել մանկան պես, նշանակում է լինել մանկան պես անկեղծ, անմիջական և ծնողական գորովագութ ու սիրառատ գրկին վստահող:
Մանուկների հետ կապված շատ պատվիրաններ կան. «Թու՛յլ տվեք այդ մանուկներին և մի՛ արգելեք, որ նրանք Ինձ մոտ գան, որովհետև երկնքի արքայությունը այդպիսիներինն է» (Մատթ. 19;14)։ «Մի՛ զայրացրեք ձեր զավակներին, այլ մեծացրեք նրանց Տիրոջ խրատով և ուսումով» (Եփ.6;4)։ «Զգու՛յշ եղեք, որ այս փոքրիկներից մեկին չարհամարհեք. ասում եմ ձեզ, որ Երկնքում նրանց հրեշտակները մշտապես տեսնում են երեսն Իմ Հոր, որ Երկնքում է» (Մատթ. 18;10): Սակայն առաջին հայացքից երեխաներին չվերաբերող, թեև երեխաներին ուղղված` «Պատվի՛ր քո հորն ու մորը,- որ առաջին պատվիրանն է` տրված խոստումով,- որպեսզի լավ լինի քեզ համար, և երկար կյանք ունենաս երկրի վրա» (Եփ. 6; 2-3) պատվիրանը առավելապես վերաբերում է մանկությանը, նախ և առաջ, սեփական մանկությունը, սեփական սկիզբը չմոռանալու պատվիրան է: Անհրաժեշտաբար պարտադրվող, պատվաստվող բարոյական գիտակցություն: Որովհետև, եթե ծնողի հոգատարությունը զավակի հանդեպ կարող է զուտ բարոյականություն չպահանջող բնազդ լինել, ապա զավակի հոգատարությունը ծնողի հանդեպ կարող է լինել զուտ բարոյական գիտակցության խթանումով:
Մանկությունն էր բացականչում. «Օվսաննա՜ Բարձրյալին»: Մարդկության Մանկությունը վերադարձել էր: Ապահովված էր մարդկության շարունակականությունը, այն դեպքում, երբ նա ոչ շատ վաղուց կանգնած էր ստույգ կործանման եզրին:
Մարդկությունը չի գոսանում. ծաղկում է Հույս-Մանկությունը,
Մարդկությունը չի կասկածում. հավատում է Մանկությանը,
Մարդկությունը, թե արթուն է` պահպանում է Մանկան քունը,
Մարդկությունը չի խարխափում. շողում է Լույս-Մանկությունը,
Մարդկությունը, թե չի կաղում`
Մանկությունն է վազում, խաղում,
Խթանում է Մարդկությանը...
Մարդկությունը կա հարակա, քանի դեռ Կյանք-Մանկություն կա:
Լիլիթ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գորիս
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
