Ամե­նա­թո­ղու­թ­յան հան­ցա­վոր պտուղ­նե­րը

80-ա­կան­նե­րին դեռևս այլ երկ­րում, այլ ար­ժե­հա­մա­կար­գի պայ­ման­նե­րում էինք ապ­րում, երբ դեռ «Մար­դը մար­դուն գայլ է» բա­նաձևու­մը որ­պես գր­քա­յին բնու­թագ­րում էր ըն­կալ­վում, երբ ան­հա­տի բա­րո­յա­կան կեր­պա­րի վե­հու­թյունն ըն­դգ­ծող հաս­կա­ցու­թյուն­նե­րը կյան­քի հետ­նա­մուտք մղ­ված գա­ղա­փար­ներ չէին, երբ մե­ծին հար­գելն ա­ռա­քի­նու­թյան, դաս­տիա­րա­կու­թյան, կրթ­վա­ծու­թյան չա­փա­նիշ էր, ե­րե­խա­նե­րի նկատ­մամբ հո­գա­տա­րու­թյու­նը՝ կյան­քի նորմ։ Ա­հա այս ինչ-որ տեղ ան­գամ հով­վեր­գա­կան ժա­մա­նակ­ներն էին, երբ կայ­ծա­կի ա­րա­գու­թյամբ տա­րած­վեց հա­յաս­տա­նյան բնա­կա­վայ­րե­րից մե­կում վրեժխ­նդ­րա­կան նկա­տա­ռում­նե­րով ե­րե­խա­ներ առևան­գե­լու, այս կերպ նրանց ծնող­նե­րի հետ հաշ­վե­հար­դար տես­նե­լու լու­րը։

Տեսանյութ

Մեկնաբանություններ